Sistema zarráu
Un sistema zarráu ye un sistema físicu que non interactúa con otros axentes físicos asitiaos fora d'él y por tantu nun ta conectáu causalmente nin rellacionáu con nada esternu a él.
Una propiedá importante de los sistemes zarraos ye que les ecuaciones d'evolución temporal, llamaes ecuaciones del movimientu de dichu sistema namái dependen de variables y factores conteníes nel sistema. Pa un sistema d'esi tipu por casu la eleición del orixe de tiempos ye arbitraria y por tantu les ecuaciones d'evolución temporal son invariantes al respective de les traslaciones temporales. Eso postreru implica que la enerxía total de dichu sistema se caltien; ello ye que un sistema zarráu al tar aislláu nun puede intercambiar enerxía con nada esternu a él.
L'universu enteru consideráu como un tou ye probablemente l'únicu sistema realmente zarráu, sicasí, na práctica munchos sistemes que nun tán dafechu aisllaos pueden estudiase como sistemes zarraos con un grau d'aproximamientu bien bonu o casi perfectu.
Cambeos del conceutu en termodinámica
Dacuando en termodinámica estremar ente sistema abiertu y sistema zarráu. Un sistema abiertu sería unu que puede intercambiar materia y enerxía col esterior, ente que un sistema zarráu ye un sistema que nun puede intercambiar materia col esterior, pero sí intercambiar enerxía. Tamién un sistema considérase aislláu cuando ésti nun intercambia nin materia nin enerxía col esterior.
Fora de los exemplos termodinámicos los conceutos sistema zarráu y sistema aislláu son usaos indiferentemente.
Un exemplu de sistema aislláu ye un termu, yá que al tar herméticamente cerráu nun tien un intercambiu de nengún tipu col mediu. Físicamente falando esti sistema nun se ve afectáu pol mediu pero él sí puede xenerar calor, materia y distintes magnitúes qu'afectaríen al mediu. Na práctica munchos sistemes non dafechu aisllaos pueden estudiase como sistemes zarraos, con un grau d'aproximamientu bien bonu o casi perfectu, ente que un sistema zarráu ye un sistema que nun puede intercambiar materia col esterior pero sí intercambiar enerxía.
Bibliografía
- Xaronca, N.C.; P.S. Joag (1991). Classical Mechanics. p. 78. ISBN 978-0-07-460315-4.
- Landau, L. D.; Y.M. Lifshitz (1976). Mechanics (third ed.). p. 8. ISBN 978-0-7506-2896-9.
Ver tamién