Islla Pedru I

Islla Pedru I
	Peter I Øy (nn)
Situación
Condominio (es)	Rexón del Tratáu Antárticu
Tipu	islla
Asitiáu en	Mar de Bellingshausen
Coordenaes	68°51′00″S 90°35′00″W / 68.85°S 90.583333333333°O
Datos
Altitú media	1640 m
Puntu más altu	Pico Lars Christensen (es)
Superficie	243 km²
Población	0
Noamáu por	Pedru'l Grande
Llonxitú	18,5 km

La islla Pedru I (en noruegu bokmål Peter I øy) ye una islla d'orixe volcánicu asitiada nel mar de Bellingshausen, escontra los 68º48'S y 90º35'O, unos 450 quilómetros al oeste del sector continental de L'Antártida Occidental. Ye reclamada como propia por Noruega, y forma, xunto cola islla Bouvet y la Tierra de la Reina Maud, ún de los trés territorios dependientes noruegos na rexón antártica y subantártica. La islla tien unes dimensiones de 19 km de llargu y 11 km d'anchu, con una estensión de 156 km². Cuasi la totalidá de la islla ta cubierta por un glaciar, y la mayor parte del añu ta arrodiada pol xelu, lo que la convierte n'inaccesible. Hai perpoca vida d'animales vertebraos na islla, sacante dellos páxaros marinos y foques. La islla foi avistada por primer vegada por Fabian Gottlieb von Bellingshausen el 21 de xineru de 1821, y recibe'l so nome n'honor del zar Pedru I de Rusia. Naide posó los pies nella, por embargu, hasta'l 2 de febreru de 1929, cuando dos miembros de la segunda espedición Norvegia, Nils Larsen y Ola Olstad, aportaron a ella. Reclamáronla pa Noruega, que fízola suya en 1931 y convirtióla nuna dependencia en 1933. Tres de la segunda visita humana a la islla, en 1948, na islla tienen desarrollaose delles investigaciones científiques, y visítenla tamién dellos turistes. La islla ta sometida a les condiciones del Tratáu Antárticu de magar 1961, y tien, dende 1987, una estación meteorolóxica automática.

Historia

La islla foi identificada per primer vegada en 1821 pola espedición rusa al mandu de von Bellingshausen, quien la llamó Pedru I n'homenaxe al zar Pedru'l Grande. Sicasí, von Bellingshausen nun pudo desembarcar nella debíu al cercu xeláu al so alredor; nun sería hasta'l 2 de febreru de 1929 en qu'una espedición noruega al mandu de Fola Olstad tomó posesión de la islla, construyendo un cabanu de madera na mariña na que'l capitán Nils Larsen grabó la inscripción A Norvegia. Un decretu real noruegu ratificó la reclamación el 6 de marzu de 1931 y el 24 de marzu de 1931 foi establecíu'l so estatus de dependencia pol parllamentu noruegu enmendando la llei del 27 de febreru de 1930 que dio esi estatus a la islla Bouvet. Una área col estatus de dependencia ye parte del territoriu noruegu, pero nun forma parte del Reinu de Noruega. El 13 de xunetu de 1933 un decretu real dio al ministru de Comerciu l'alministración de la islla colos mesmos poderes qu'un gobernador de condáu.^[1]

En 1955 instalo na islla una base meteorolóxica y de tresmisiones, qu'opera anguaño de forma automática. En nengún momentu de la so historia hubo residentes permanentes na islla.

Xeografía

La islla principal tien una superficie de 156 km², anque sumándo-y castros y petones axacentes l'área remanecida algama los 243 km². Algama un altor de 1646 msnm nel picu Lars Christensen, un volcán estinguíu a partir del cual probablemente formar la islla. La superficie de la islla atopase na so mayor parte cubierta por glaciares; salvu nun curtiu periodu pel branu, les mariñes tán arrodiaes por una banquisa xelada qu'enzanca l'accesu.

Clima

Les temperatures medies del mes más templáu, xineru, ronden 1 °C; mientres el mes más fríu, xunetu, allúguense en redol a los -23 °C. Como otres zones de L'Antártida, rexistróse una lenta y progresiva elevación de les temperatures debíu al calentamientu global.

Fauna y flora

La superficie xelada nun dexa'l desenvolvimientu de nenguna clase de vexetación, sacante mofos y lique afechos al trabayosu clima polar. Esisten unes poques colonies de pingüinos na islla, y una abondosa población de foces.

Ver tamién

Referencies

↑ Meld. St. 32 (2014–2015)

Enllaces esternos

[1] Meld. St. 32 (2014–2015)

[1]