Эстәлеккә күсергә

Донъя океаны

Википедия — ирекле энциклопедия мәғлүмәте
Донъя океаны
Рәсем
Видео
Масса 1,4E+21 килограмм
Солёность 35 ‰
Кем ҡушҡан Юлий Михайлович Шокальский[d] һәм Бернхард Варен[d]
Тәбиғи-географик объекты сиктәрендә урынлашҡан Ер
Глубочайшая точка Мариан улағы
Диңгеҙ кимәленән бейеклек 0 метр
Тығыҙлыҡ 1,024 грамм на кубический сантиметр
Баҫым 20 MPa
Температура 5 °C
Вертикаль тәрәнлеге 11 022 метр
Майҙан 361 260 000 км² (1980)
Күләме 1 332 000 000 ± 1 000 000 км³[1], 1 340 740 000 км³ һәм 1 370 000 000 км³[2]
Вид с воздуха
 Донъя океаны Викимилектә
Карта мира, на которой океаны показаны синим цветом

Донъя океаны — гидросфераның төп өлөшө, ләкин Ерҙе тоташ ҡапламай, материктарҙы һәм утрауҙарҙы аймап алған һәм тоҙ составы бер иш һыу ҡатламы. Донъя океаны ер өҫтөнөң 70,8 % ҡаплаған тиерлек.

Континенттар һәм ҙур дәүмәлле архипелагтар донъя океанын дүрт ҙур өлөшкә (океанға) бүлгән:

Ҡайһы саҡ ошолай ҙа бүленә:

Ерҙәге океандар тураһындағы фән Океанология тип атала.

Экологияһы

Океанда төрлө йән эйәләре йәшәй; шуларҙан:

Антарктик һыуҙар өҫтөндәге стратосферала озон концентрацияһын кәмеү океандың углекислый газды әҙерәк йотоуына килтерә[3], был кальцийлы ҡабырсаҡтарға,һөлдәле моллюскыларға, ҡыҫала кеүектәргә янай.

Донъя океанаы атласы

уртаса йыллыҡ диңгеҙ өҫтө температураһы (2009)
уртаса йыллыҡ диңгеҙ тоҙлолоғо (2009)
диңгеҙ өҫтөндә уртаса йыллыҡ ирегән кислород миҡдары (2009)
диңгеҙ өҫтөндә уртаса йыллыҡ фосфат миҡдары (2009)
диңгеҙ өҫтөндә уртаса йыллыҡ кремний кислотаһы миҡдары (2009)
диңгеҙ өҫтөндә уртаса йыллыҡ селитра миҡдары (2009)
уртаса йыллыҡ кислород бүленеп сығыу миҡдары, 1000 м тәрәнлектә (2009)

Шулай уҡ ҡара

Иҫкәрмәләр

Әҙәбиәт

Экспедиции и открытия
  • За тайнами Нептуна / Науч. ред. и послесл. А. А. Аксёнова. — М.: Мысль, 1976. — 399 с. — (XX век: Путешествия. Открытия. Исследования).
Океанология
  • Вегенер А. Происхождение континентов и океанов / Пер. с нем. П. Г. Каминского под ред. П. Н. Кропоткина. — Л.: Наука, 1984. — 285 с.
  • Степанов В. Н. Океаносфера. — М.: Мысль, 1983. — 270 с.
  • Шамраев Ю. И., Шишкина Л. А. Океанология. — Л.: Гидрометеоиздат, 1980. — 382 с.
  • Гусев А. М. Основы океанологии. — М.: Изд-во МГУ, 1983. — 246 с.
  • Гусев А. М. Антарктида. Океан и атмосфера. — М.: Просвещение, 1983. — 151 с.
  • Перрен Ж., Клуазо Ж. Океаны / Пер. с фр. — М.: Летний сад, 2011. — 320 с., ил., 400 экз., ISBN 978-5-98856-126-2
Ресурсы
  • Моисеев П. А. Биологические ресурсы Мирового океана. — 2-е изд. — М.: Агропромиздат, 1989. — 366 с. — ISBN 5-10-000265-4.
  • Захаров Л. А. Введение в промысловую океанологию. — Калининград, 1998. — 83 с.
Общая информация

Һылтанмалар

Ҡалып:Океаны Ҡалып:Морские течения