Перайсьці да зьместу

Хлёр: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зьмест выдалены Змесціва дададзена
дапаўненьне
д Removing Link GA template (handled by wikidata)
Радок 53: Радок 53:


{{Link FA|sk}}
{{Link FA|sk}}
{{Link GA|de}}

Вэрсія ад 15:08, 9 сакавіка 2015

Серка ← Хлёр → Аргон
F

Cl

Br
Выгляд

Ампула хлёру
Ампула хлёру
Агульная інфармацыя
Назва, сымбаль, атамны нумар Хлёр, Cl, 17
Катэгорыя элемэнту Галягены
Група, пэрыяд, блёк 17, 3, p
Адносная атамная маса 35,453 г·моль−1
Канфігурацыя электронаў [Ne] 3s2 3p5
Электронаў у абалонцы 2, 8, 7
Фізычныя ўласьцівасьці
Фаза Газ
Шчыльнасьць вадкасьці пры т. пл. 1,56 г·см−3
Тэмпэратура плаўленьня -100,98 °C
Тэмпэратура кіпеньня -34,6 °C
Уласьцівасьці атама
Ступені затляненьня 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, −1

Хлёр (па-лацінску: Chlorum), Cl — хімічны элемэнт VII групы пэрыядычнай сыстэмы; атамны нумар 17. Адносіцца да галагенаў. Шырока распаўсюджаны ў прыродзе: 18-е месца сярод элементаў. Найбольш вядомыя мінералы — галіт, сыльвін, сыльвініт, карналіт, каініт, бішафіт.

Выкарыстоўваецца для сынтэзу разнастайных арганічных і неарганічных злучэньняў (салянай кісьлі, хлярыдаў розных мэталаў). Больш за палову здабытага хлёру ідзе для атрыманьня палімэраў (паліхлёрвініл і інш.).

Прымяняецца для адбельвання тканін, цэлюлёзы і паперы, а таксама ў санітарных мэтах (зьнезаражваньне, хляраваньне вады).

Крыніцы

  • Изотопы: свойства, получение, применение / Под ред. В. Ю. Баранова. — Москва: ФИЗМАТЛИТ, 2005. — Т. 2. — С. 627. — ISBN 5-9221-0523-X

Вонкавыя спасылкі

Хлёрсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link FA