Лямбард: розьніца паміж вэрсіямі
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
дНяма апісаньня зьменаў Меткі: Скасаванае Візуальная праўка |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
== Азначэньне == |
== Азначэньне == |
||
Ацэнка закладу адбываецца непасрэдна ў лямбардзе па ўзгадненьні бакоў. Уладальнік рэчы на аснове дагавора захоўваньня атрымлівае імянны закладны квіток і суму грошай. Пры жаданьні ўладальніка забраць назад сваю маёмасьць, ён павінен аплаціць рост за той час, што карыстаўся грашыма. У выпадку нявыкупу маёмасьці ўладальнікам яна становіцца ўласнасьцю лямбарда. |
Ацэнка закладу адбываецца непасрэдна ў лямбардзе па ўзгадненьні бакоў. Уладальнік рэчы на аснове дагавора захоўваньня атрымлівае імянны закладны квіток і суму грошай. Пры жаданьні ўладальніка забраць назад сваю маёмасьць, ён павінен аплаціць рост за той час, што карыстаўся грашыма. У выпадку нявыкупу маёмасьці ўладальнікам яна становіцца ўласнасьцю лямбарда<ref>https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9B%D1%8F%D0%BC%D0%B1%D0%B0%D1%80%D0%B4&veaction=edit |
||
https://sunlight.net/lombard/</ref>. |
|||
== Мінулае == |
== Мінулае == |
Вэрсія ад 16:08, 23 ліпеня 2024
Лямбард (ад назвы італьянскай вобласьці Лямбардыя) — даходная (камэрцыйная) арганізацыя, якая выдае кароткачасовыя пазыкі пад заклад рэчаў і рухомай маёмасьці грамадзянаў (ювелірных вырабаў, тэхнікі, твораў мастацтва й інш.)[1].
Азначэньне
Ацэнка закладу адбываецца непасрэдна ў лямбардзе па ўзгадненьні бакоў. Уладальнік рэчы на аснове дагавора захоўваньня атрымлівае імянны закладны квіток і суму грошай. Пры жаданьні ўладальніка забраць назад сваю маёмасьць, ён павінен аплаціць рост за той час, што карыстаўся грашыма. У выпадку нявыкупу маёмасьці ўладальнікам яна становіцца ўласнасьцю лямбарда[2].
Мінулае
Упершыню былі вынайдзены купцамі зь Лямбардыі ў 15 стагодзьдзі. Першы мяшчанскі лямбард быў адчынены ў Нюрнбэргу ў 16 стагодзьдзі.
Гэтак званыя «абутковыя лямбарды» атрымалі сваё распаўсюджаньне ў 19 стагодзьдзі. Яны прымалі сьвяточны абутак ад працоўных альбо служачых. У канцы тыдня, пасьля атрыманьня заробку, людзі маглі выкупіць свой абутак.
Часам у лямбард трапляюць незвычайныя рэчы ці здараюцца кур’ёзныя выпадкі. У 1676 годзе ўдава пісара Тэадора Эльяшэвіча па прычыне цяжкага матэрыяльнага становішча здала ў лямбард так званыя «мяшчанскія кнігі» зь мескае ўправы[3].
Беларусь
У Беларусі асноўнымі наведвальнікамі лямбардаў зьяўляюцца пэнсіянэры, студэнты, гандляры. Лямбарды вельмі распаўсюджаны ў Менску, а таксама ёсьць у кожным абласным цэнтры. Лямбарды актывізуюцца ў крызысныя сытуацыі, калі насельніцтву даводзіцца вырашаць матэрыяльныя праблемы. З-за канцэнтрацыі ювелірных вырабаў і грашовых сродкаў лямбарды часам зьяўляюцца аб’ектам нападу[4].
Крыніцы
- ^ Ламбард: няма ажыятажу, але ёсць патрэба
- ^ https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%9B%D1%8F%D0%BC%D0%B1%D0%B0%D1%80%D0%B4&veaction=edit https://sunlight.net/lombard/
- ^ Гарадскі архіў... здала ў ламбард
- ^ Скрадзенае золата вярнулі ў ламбард