Галубчыкі
| Галубчыкі | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Глыбоцкі |
| Сельсавет: | Узрэцкі |
| Насельніцтва: | 69 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2156 |
| Паштовы індэкс: | 211804 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°14′30.5″ пн. ш. 27°37′4.2″ у. д. / 55.241806° пн. ш. 27.617833° у. д.Каардынаты: 55°14′30.5″ пн. ш. 27°37′4.2″ у. д. / 55.241806° пн. ш. 27.617833° у. д. |
Галубчыкі на мапе Беларусі ±   Галубчыкі | |
Галу́бчыкі[1] — вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласьці. Галубчыкі ўваходзяць у склад Узрэцкага сельсавету.
Мінуўшчына
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вёска Галубчыкі згадваецца яшчэ ў пісьмовых крыніцах канца XVIII стагодзьдзя. На той час вёска была ўладаньнем знакамітага на Глыбоччыне шляхецкага роду Корсакаў, і належала ім ажно да другой паловы XIX стагодзьдзя.
У 1880 годзе, паводле дакумэнту «Царкоўна-прыходзкі летапіс Залескай Свята-Пакроўскай царквы Літоўскай епархіі…» Галубчыкі мелі 6 двароў.
Вёска ўваходзіла ў склад Залескае воласьці Дзісенскага павету Віленскае губэрні. Адміністрацыйную прыналежнасьць не зьмянілі нават бурлівыя падзеі Савецка-польскае вайны і заключанай потым Рыскай мірнай дамовы. Вёска атрымала статус калёніі (згуртаваньне хутароў) і апынуліся на тэрыторыі Залескае гміны Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва адноўленае Польскае дзяржавы.
17 верасьня 1939 року на тэрыторыю Заходняе Беларусі ўступаюць савецкія войскі. З 15 студзеня 1940 году Галубчыкі належаць да навастворанага Глыбоцкага раёну Вялейскае вобласьці БССР. Успыхнутая ў хуткім часе вайна паміж Нямеччынай і СССР амаль не закранула вёску, а ў пачатку ліпеня 1944 року яна была захопленая савецкай арміяй. Многія жыхары вёскі пайшлі пасьля савецкага захопу Глыбоччыны ў дзейную армію і мужна змагаліся на франтох Нямецка-савецкае вайны. Дакладна вядомыя імёны 14 ураджэнцаў Галубчыкаў і суседніх вёсак (Сідары, Зеляцініна і Папкі), якія загінулі на той вайне. Па сканчэньні вайны жыхары вёскі паступова вярталіся да мірнай працы, але наперадзе іх чакалі значныя зьмены — празь некалькі рокаў пасьля вызваленьня ў раёне пачалася паўсюдная калектывізацыя. Ствараецца калгас і ў гэтай мясцовасьці.
Калгас «17 верасьня» быў утвораны 1 верасьня 1948 году па ініцыятыве жыхароў вёскі Стары Двор. У хуткім часе да першых калгасьнікаў далучыліся вяскоўцы з Галубчыкаў, Зеляцініны і Папкоў.
Пачатковую адукацыю маленькія вяскоўцы атрымоўвалі ў Папкоўскай пачатковай школе, што была адчынена ў гэтай вёсцы адразу пасьля вайны і месьцілася ў здымным памяшканьні. У пачатку 1960-х гг. школа з Папкоў была пераведзеная ў суседнія Галубчыкі, дзе быў пабудаваны асобны будынак. Скончылася ж гісторыя мясцовай установы адукацыі ў 1978 годзе. Найбліжэйшая сярэдняя школа месьцілася ў цэнтры сельсавету — вёсцы Узрэчча.
У канцы 1950-х — пачатку 1960-х гадоў у сувязі з правядзеньнем электрыфікацыі ажыцьцяўляецца масавае сьсяленьне жыхароў вёсак Зеляцініна, Папкі і Сідары ў вёску Галубчыкі. Гэтае тлумачыць імклівы рост насельніцтва вёскі, якое за некалькі гадоў павялічылася больш чым у чатыры разы. Вёскі ж Зеляцініна, Сідары і Папкі ў хуткім часе пасьля гэтых падзеяў спыняюць сваё існаваньне, хаця раней Зеляцініна і Сідары па колькасьці жыхароў перавышалі Галубчыкі, што пацьвярджаюць і пагаспадарчыя кнігі тых часоў, але ўсё ж былі вымушаныя сьсяляцца ў цэнтар калгасу.
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 2010 год — 69 чалавек.
- 1999 год — 88 чалавек.
- 1953 год — 37 жыхароў 11 гаспадарак.
- 1931 год — 41 жыхароў[2], 65 дзесяцінаў зямлі
- 1921 год — 35 чалавек[3]
- 1897 год — 61 жыхар (28 мужчынаў, 33 жанчыны), 65 дзесяцінаў зямлі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 25.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 77.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Hołubczyki, wieś, powiat dzisieński, gmina Zaleś // — S. 571