Гісторыя Рыма

Гісторыя Рыма ахоплівае 2800 гадоў існавання горада, які вырас з маленькай італьянскай вёскі, якая з’явілася ў IX стагоддзі да н.э. Сёння гэта сталіца Італіі, міжнародны палітычны і культурны цэнтр, які лічыцца адным з найпрыгажэйшых гарадоў свету. На тэрыторыі Рыма знаходзіцца асацыяваная з Італіяй карлікавая дзяржава — анклаў Ватыкан, якая з’яўляецца цэнтрам каталіцкага свету.

Традыцыйнай датай заснавання Рыма лічыцца 21 красавіка 753 да н.э.

Перыядызацыя

• без дакладнай датыроўкі — заставанне Рыма як пасёлка племя лацінаў
• 753—509 да н. э. — Царскі Рым
• 509—27 да н. э. — сталіца Рымскай рэспублікі
• 27 да н.э. — 395 н. э. — сталіца Рымскай імперыі
• 395—476 — сталіца Заходняй Рымскай імперыі
• 476—493 — у складзе каралеўства Адаакра
• 493—555 — найбуйнейшы горад (але не сталіца) Каралеўства остготаў
• 568—774 — у складзе Каралеўства лангабардаў
• 756—1870 — цэнтр дэ-юрэ суверэннай Папскай вобласці, якая, тым не менш, аказвалася ў складзе буйнейшых дзяржаў.
• 774—843 — у складзе імперыі Карла Вялікага
• 855—1014 — у складзе Італьянскага каралеўства
• 1014—1274 — у складзе Свяшчэннай Рымскай імперыі
• 1274—1870 (з перапынкамі ў эпоху французскіх рэвалюцыйных войнаў) — суверэнная Папская вобласць
• 1870—1946 — сталіца Каралеўства Італія
• з 1946 — сталіца Італьянскай рэспублікі