Шон Мёрфі

	Шон МёрфіСнукер ; англ.: Shaun Murphy
Дата нараджэння:	10 жніўня 1982 (42 гады)
Месца нараджэння:	Харлау, раён Харлау[d], Эсэкс[d], Эсэкс, Англія, Вялікабрытанія;
Грамадзянства:	Англія
Вядучая рука:	правая
Прафесійная кар’ера:	1998—...
Найвышэйшы рэйтынг:	3 (15.05.2007—08.05.2010; 04.04.2016—02.05.2016; 10.07.2016—09.10.2016)
Цяперашні рэйтынг:	7 (26 сакавіка 2018)
Прызавыя грошы:	> £3,600,000
Найвышэйшая серыя:	147 (5 разоў:; B&H Championship 2001, ; Championship League 2014,; ЕТ PTC 2013/2014 – Этап 8,; ЕТ PTC 2014/2015 – Этап 4,; Еўрапейскі Мастэрс 2016 (квал.))
Колькасць соценных серый:	454
Перамогі на турнірах
Рэйтынгавыя турніры:	7
Нізкарэйтынгавыя турніры:	4
Іншыя прафесійныя турніры:	6
Прафесійна-аматарскія і запрашальныя турніры:	5
Чэмпіён свету:	2005
http://www.shaunmurphy.net

Шон Мёрфі (англ.: Shaun Murphy; нар. 10 жніўня 1982, Харлаў, Англія) — англійскі прафесійны гулец у снукер. Чэмпіён свету 2005 года. З’яўляецца адным з дзесяці снукерыстаў у гісторыі, якія выйгралі ўсе тры турніры трайной снукернай кароны — чэмпіянат Вялікабрытаніі (2008), Мастэрс (2015) і чэмпіянат свету (2005). Пераможца сямі рэйтынгавых турніраў (уваходзіць у топ-15 снукерыстаў у гісторыі па колькасці перамог рэйтынгавага ўзроўню). З сезона 2006/2007 нязменна ўваходзіць у топ-16 сусветнага рэйтынгу.

Стаў прафесіяналам у 1998 годзе ва ўзросце 16 гадоў. У 2000 годзе стаў пераможцам кваліфікацыі да Мастэрс 2001 года, які стаў яго першым прафесійным турнірам. У 2002 годзе ўпершыню патрапіў на чэмпіянат свету і, такім чынам, дэбютаваў на рэйтынгавым узроўні. У 2005 годзе стаў трэцім снукерыстам у гісторыі, які выйграў чэмпіянат свету, прабіўшыся на яго з кваліфікацыі (пасля Алекса Хігінса і Тэры Грыфітса), а таксама другім самым маладым чэмпіянам свету (пасля Стывена Хендры). У сезоне 2006/2007 увайшоў у топ-16, дзе трымаецца па сённяшні дзень, а таксама выйграў рэйтынгавы кубак Мальты. З сезона 2007/2008 па сезон 2009/2010 нязменна займаў сваю найвышэйшую пазіцыю ў афіцыйным рэйтынгу — трэцюю, а таксама стаў пераможцам чэмпіянату Вялікабрытаніі 2008 года і прэм’ер-лігі 2009 года і ў другі раз выйшаў у фінал чэмпіянату свету ў 2009 годзе, дзе саступіў Джону Хігінсу. У 2011 годзе выйграў чацвёрты рэйтынгавы тытул — гранд-фінал PTC, а ў 2012 — дайшоў да фіналу Мастэрс. У 2014 годзе здабыў перамогу на World Open, які стаў яго пятай рэйтынгавай перамогай, выйграў тры нізкарэйтынгавыя турніры і стаў першым снукерыстам у гісторыі, які выканаў тры максімальныя серыі за адзін каляндарны год, а ў 2015 годзе ўпершыню перамог на найбуйнейшым запрашальным снукерным спаборніцтве, Мастэрс, і ў трэці раз у кар’еры выйшаў у фінал чэмпіянату свету, дзе прайграў Сцюарту Бінэму. У 2016 годзе стаў пераможцам Сусветнага гран-пры пасля чаго ўпершыню з 2010 года зноў падняўся на трэцяе месца ў рэйтынгу, а ў 2017 годзе здабыў сёмы рэйтынгавы тытул на адкрытым чэмпіянаце Гібралтара.

Апроч сямі рэйтынгавых турніраў, за сваю кар’еру выйграў 4 нізкарэйтынгавыя і 6 прафесійных запрашальных турніраў, у тым ліку тытул Прэм’ер-лігі ў 2009 годзе і Champion of Champions у 2017 годзе. За сваю кар’еру выканаў больш за 400 соценных брэйкаў, уваходзячы ў топ-10 снукерыстаў з найбольшай колькасцю сэнчуры ў гісторыі снукера, і зарабіў больш за тры мільёны фунтаў стэрлінгаў, уваходзячы ў топ-15 снукерыстаў у гісторыі па гэтым паказчыку. Акрамя таго, выканаў пяць максімальных серый у 147 ачкоў (пятае месца ў гісторыі пасля Роні О’Салівана, Стывена Хендры, Джона Хігінса і Дзіна Цзюньхуэя).

Снукерная кар’ера

Мёрфі пачаў гуляць у снукер ва ўзросце 8 гадоў, калі бацька падарыў яму більярдны стол на Каляды. Ён зрабіў свой першы соценны брэйк ва ўзросце 10 гадоў і трэніраваўся ў снукерным цэнтры Рашдэна, дзе таксама трэніраваліся Стывен Хендры, Марк Уільямс і Кен Доэрці. У 13 гадоў ён атрымаў спонсарскі кантракт ад абутковай кампаніі Dr.Martens на £5,000 у год. Шон стаў прафесіяналам у 1998 годзе ва ўзросце 15 гадоў.

Да сезону 2006/2007 трэнерам Мёрфі быў Стыў Прэст. Акрамя таго, яму дапамагалі Вілі Торн і Рэй Рыярдан.

Раннія гады

Мёрфі пачаў сваю кар’еру ў 1998 годзе з серыі «UK Tour» (з 2000 года — чэлендж-тур), у той час другі па класе прафесійны тур. Ён быў фіналістам на чацвёртым турніры UK Tour у сезоне 1997/1998, а на працягу сезона 2000/2001 выйграў трэці і чацвёрты турніры і ўзначаліў рэйтынг тура. У 2000 годзе Шон быў прызнаны пачаткоўцам года, а таксама стаў адным з шасці лепшых маладых гульцоў па версіі Сусветнай асацыяцыі прафесійнага більярда і снукера (WPBSA). У тым жа годзе ён выйграў Адкрыты чэмпіянат Англіі.

Мёрфі выйграў свой першы прафесійны турнір — Benson & Hedges Championship (кваліфікацыйны да турніру Мастэрс) у 2000 годзе, перамогшы ў паўфінале Марка Дэвіса 6:1 і Сцюарта Бінэма ў фінальным матчы 9:7 (прайграючы па ходу матчу 2:5). Нягледзячы на тое, што Шон яшчэ не быў гульцом мэйн-тура, ён здолеў патрапіць на Мастэрс — самы прэстыжны запрашальны нярэйтынгавы турнір, у якім удзельнічаюць гульцы «топ-16», пераможца кваліфікацыйнага турніру, а таксама абмежаваная колькасць уладальнікаў вайлдкардаў. У 2001 годзе на Мастэрс, у сваім першым тэлевізійным матчы, Шон Мёрфі атрымаў перамогу над нумарам 15 сусветнага рэйтынгу Марка Фу з лікам 6:1. У матчы супраць сяміразовага чэмпіёна свету Стывена Хендры Мёрфі лідыраваў 4:1, але ў выніку прайграў. На турніры Benson & Hedges Championship у 2001 годзе ён зрабіў свой першы і пакуль адзіны максімальны брэйк.

Першыя рэйтынгавыя вынікі

Упершыню Мёрфі дасягнуў асноўнай сеткі рэйтынгавага турніру на чэмпіянаце свету ў 2002 годзе, дзе ў першым крузе ён прайграў Стывену Хендры з лікам 4:10. У сезоне 2002/2003 ён выйшаў у асноўную стадыю адкрытага чэмпіянату Шатландыі, дзе ў першым жа раўндзе прайграў Дру Генры 3:5, а таксама зноў прабіўся на чэмпіянат свету, дзе ў першым матчы супраць Кена Доэрці прайграў на апошнім чорным шары (9:10).

У рэйтынгу на сезон 2003/2004 Мёрфі заняў 64 радок, а таксама кваліфікаваўся на тры рэйтынгавых турніры. У кубку LG Мёрфі ў другім крузе перайграў шасціразовага чэмпіёна свету Стыва Дэвіса 5:4, але ў трэцім саступіў Джону Хігінсу 2:5. Пасля перамогі над Дэвісам Мёрфі сказаў: «Гэта адзін з самых вялікіх дзён маёй снукерных кар’еры». На адкрытым чэмпіянаце Брытаніі ён абыграў Дэйва Харальда ў першым раўндзе з лікам 5:1, але ў другім саступіў Полу Хантэру 2:5. На Players Championship (новая назва адкрытага чэмпіянату Шатландыі) ён прайграў будучаму пераможцу Джымі Уайту ў другім крузе 3:5. Акрамя таго, Мёрфі не змог прабіцца ў асноўную стадыю чэмпіянату свету, прайграўшы ў кваліфікацыі Сцюарту Пэтману 7:10 у матчы, у якім Пэтман быў аштрафаваны на адзін фрэйм за спазненне.

У рэйтынгу на сезон 2004/2005 Мёрфі заняў 48 месца, а таксама кваліфікаваўся на чатыры рэйтынгавых турніры, у тым ліку і на чэмпіянат свету. На Гран-пры (новая назва Кубка LG) ён у першым раўндзе саступіў Стывену Магуайру 2:5. На адкрытым чэмпіянаце Брытаніі Мёрфі выйшаў у свой першы паўфінал рэйтынгавага турніру, адолеўшы па дарозе Яна МакКалаха (5:2), Пола Хантэра (5:3), Майкла Холта (5:3) і Бары Хокінса (5:3). Але ў паўфінале ўсухую прайграў пятаму нумару сусветнага рэйтынгу Джону Хігінсу (0:6). На кубку Мальты ён у першым крузе прайграў Мэцью Стывенсу з лікам 2:5. У кваліфікацыі на чэмпіянат свету Мёрфі выйграў Маркуса Кэмпбэла 10:3 і Джо Свэйла 10:8.

Чэмпіянат свету 2005

У першым раўндзе чэмпіянату Мёрфі выйграў матч супраць 12 нумара сусветнага рэйтынгу Крыса Смола 10:5. Далей Шон выйграў трох былых чэмпіёнаў свету: Джона Хігінса (13:8) , Стыва Дэвіса (13:4) і ў паўфінальным паядынку Пітэра Эбдана (17:12). У фінале супраць Мёрфі гуляў шосты нумар сусветнага рэйтынгу Мэцью Стывенс, які перамог па шляху Джымі Уайта (шасціразовы фіналіст чэмпіянату свету) і Стывена Хендры (які займаў трэці радок у сусветным рэйтынгу). Да канца першага дня гульні (фіналы чэмпіянатаў свету гуляюцца на працягу двух дзён) Мёрфі саступаў у ліку 6:10, але здолеў здзейсніць камбэк і зраўняць лік 16:16. Яшчэ два выйграных фрэйма прынеслі Шону тытул чэмпіёна свету. Акрамя таго, Мёрфі зрабіў найбольшую колькасць соценных брэйкаў на турніры — 11.

Апошні фрэйм фінальнага матча чэмпіянату свету 2005 (Шон Мёрфі — Мэцью Стывенс)

Яго перамога стала вялікай сенсацыяй. Да турніру яго шанцы на перамогу ацэньваліся 150 да 1. Ён стаў трэцім гульцом у гісторыі снукера (пасля Алекса Хігінса ў 1972 годзе^{[заўв 1]} і Тэры Грыфітса ў 1979 годзе), які прайшоўшы кваліфікацыю выйграў чэмпіянат. Ва ўзросце 22 гадоў Мёрфі стаў другім самым маладым гульцом, які выйграў чэмпіянат свету (пасля Стывена Хендры, які выйграў свой першы тытул у 21 год). Акрамя Шона ні адзін гулец не выйграў такой колькасці матчаў (сем) на шляху да тытула. Акрамя гэтага, Мёрфі стаў самым нізкарэйтынгавым чэмпіёнам свету (48 месца). Ні адзін гулец не выйграваў чэмпіянат свету ў якасці першай рэйтынгавай перамогі з 1986 года, калі чэмпіёнам стаў Джо Джонсан. На прызавыя £250,000 Шон набыў новы дом і аўтамабіль маркі Mercedes-Benz. Пасля перамогі, у ліпені 2005 года, ён ажаніўся са сваёй нявестай Клэр.

2005/2006

На сезон Мёрфі атрымаў 21 месца ў рэйтынгу, якое, як правіла, яшчэ не гарантуе трапленне на рэйтынгавыя турніры без кваліфікацыі. Тым не менш, як чэмпіён свету, ён аўтаматычна быў пасеяны на кожны рэйтынгавы турнір сезона пад другім нумарам (і пад першым нумарам на чэмпіянат свету 2006 года). Ён таксама быў запрошаны гуляць у прэм’ер-лізе, нярэйтынгавым турніры з фарматам 25 секунд на кожны ўдар, але ён вылецеў на групавой стадыі.

На нярэйтынгавым турніры Nothern Ireland Trophy у чвэрцьфінале Мёрфі быў пераможаны Нілам Робертсанам 4:5. На першых трох рэйтынгавых турнірах — Гран-пры, чэмпіянаце Вялікабрытаніі і кубку Мальты — Шон не мог выйсці з стадыі 1/8 фіналу, прайграючы выключна вырашальныя фрэймы Сцюарту Бінэму (4:5), Нілу Робертсану (9:10) і Грэму Доту (4:5) адпаведна. На Pot Black, нярэйтынгавым накаўт-турніры з аднафрэймавымі матчамі, Мёрфі выйграў Джымі Уайта і Джона Хігінса, але ў фінале саступіў свайму суперніку па фінале чэмпіянату свету Мэцью Стывенсу. Пры гэтым, Мёрфі зрабіў адзіны соценны брэйк на турніры — 111 ачкоў. У снежні 2005 года Шон Мёрфі атрымаў узнагароду «спартсмен года» ад BBC East Midlands.

На Мастэрс Мёрфі выйграў у першым крузе ў Кена Доэрці 6:5, але ў чвэрцьфінале саступіў Джону Хігінсу 4:6. На чацвёртым рэйтынгавым турніры сезона — адкрытым чэмпіянаце Уэльса — Шон дайшоў да фіналу, здолеўшы перайграць Эндзі Хікса 5:3, Джэймі Коўпа 5:4, Марка Уільямса 5:2 і Бары Хокінса ў паўфінале 6:1. У фінале Мёрфі саступіў Стывену Лі з даволі буйным лікам — 4:9. На адкрытым чэмпіянаце Кітая, апошнім турніры перад чэмпіянатам свету, Мёрфі прайграў у першым жа раўндзе Майклу Холту 2:5.

На чэмпіянаце свету 2006 года Шон атрымаў першы нумар пасеву як дзеючы чэмпіён. У першым раўндзе ён без цяжкасці атрымаў перамогу над снукерыстам з Тайланда Джэймсам Уотанай 10:4. На другім этапе быў пераможаны Стыў Дэвіс з лікам 13:7. А ў чвэрцьфінале Мёрфі саступіў будучаму фіналісту Пітэру Эбдану 7:13. Такім чынам, Мёрфі стаў ахвярай «праклёну Крусібла» — ні адзін з снукерыстаў, які выйграў чэмпіянат свету ў першы раз на арэне тэатра Крусібл, не змог абараніць свой тытул у наступным годзе.

2006/2007

Шон Мёрфі са сваім сябрам Маркам Сэлбі падчас Paul Hunter Classic 2008

Пасля сезону 2005/2006 Мёрфі падняўся на пяты радок сусветнага рэйтынгу, упершыню трапіўшы ў топ-16, і стаў паўнапраўным удзельнікам усіх рэйтынгавых турніраў без праходжання кваліфікацыйных этапаў, а таксама удзельнікам запрашальнага турніру Мастэрс.

На першым турніры сезону Northern Ireland Trophy (які стаў рэйтынгавым ў гэтым сезоне) Мёрфі дайшоў да 1/4 фіналу, саступіўшы Стывэну Лі ў вырашальным фрэйме (4:5). На Гран-пры ў Абердзіне Шон не выйшаў з сваёй групы (на Гран-пры гуляўся групавы этап), прайграўшы Раяну Дэю (0:3) і Алістэру Картэру (2:3). На чэмпіянаце Вялікабрытаніі ён у першым жа матчы сакрушальна прайграў Алану МакМанусу 3:9. На Мастэрс Шон Мёрфі, выйграўшы першы матч у Стыва Дэвіса з лікам 6:3, прайграў у чвэрцьфінале Стывену Хендры (на той момант трэцяму нумару сусветнага рэйтынгу) з тым жа лікам.

Але 4 лютага 2007 года Мёрфі ўсё ж выйграў свой другі рэйтынгавы тытул. На шляху да перамогі ў кубку Мальты ён перайграў Рыкі Уолдэна 5:4, Стывена Лі 5:4, дзеючага чэмпіёна свету Грэма Дота 5:2, а таксама Алістэра Картэра ў паўфінальным матчы 6:3. У фінальным паядынку Шон без цяжкасці адолеў Раяна Дэя з лікам 9:4. На турніры Мёрфі зрабіў 6 соценных серый, вышэйшай з якіх была серыя ў 134 ачкі. Пасля перамогі Мёрфі сказаў, што яна дапамагла яму перастаць лічыцца «выскачкай».

Апошні фрэйм фінальнага матчу кубку Мальты па снукеры (Шон Мёрфі — Раян Дэй)

На адкрытым чэмпіянаце Уэльса ў першым крузе Мёрфі перайграў Джэймі Коўпа з сухім лікам 5:0. У гэтым матчы ён зрабіў 4 соценных брэйка ў чатырох фрэймах запар і стаў на той момант другім чалавекам у гісторыі снукера, якому ўдалося зрабіць гэта (першым быў Джон Хігінс у фінале Гран-пры ў 2005 годзе), і першым, хто зрабіў гэта ў матчы да 5 перамог. У наступным раўндзе Мёрфі адолеў Джэймі Бёрнэта 5:4, але ў чвэрцьфінальным матчы супраць шатландца Стывена Магуайра Шон прайграў з лікам 3:5. Яму ўдалося ўзяць рэванш у Стывена на наступным турніры — адкрытым чэмпіянаце Кітая — у матчы 1/8 фіналу з лікам 5:2, перад гэтым выйграўшы ў першым крузе ў кітайскага гульца Мэя Сівэня (5:1). Але ў чвэрцьфінале Джэймі Коўп разграміў яго 5:0 (з такім жа лікам Шон выйграў у яго на папярэднім турніры).

На чэмпіянаце свету Мёрфі быў пасеяны пад 6 нумарам. У першым крузе ён атрымаў перамогу над сямнаццацігадовым Джадам Трампам з лікам 10:6. У другім крузе Шон адолеў ветэрана Джона Пэрата — 13:8. У чвэрцьфінале супернікам Шона быў валіец Мэцью Стывенс. І пасля першых двух сесій матчу Стывенс вёў з вялікім адрывам — 11:5. Але, праявіўшы жалезную волю да перамогі, Мёрфі здолеў зраўняць лік і выйграць матч у вырашальным фрэйме — 13:12. Але ў 1/2 фіналу Мёрфі ў вельмі напружаным матчы ўсё ж саступіў свайму сябру — Марку Сэлбі. На турніры Мёрфі зрабіў 5 сэнчуры-брэйкаў, вышэйшым з якіх была серыя — 132 ачкі. У афіцыйным рэйтынгу Мёрфі падняўся яшчэ на 2 пазіцыі і стаў трэцім.

2007/2008

Пачатак сезона аказаўся вельмі няўдалым для Шона. На першым рэйтынгавым турніры — Шанхай Мастэрс — Мёрфі прайграў у першым жа крузе Яну МакКалаху з лікам 2:5. На турніры Pot Black Шон выйграў у Пітэра Эбдана і Стывена Хендры, але ў фінале саступіў ірландцу Кену Доэрці. На Гран-пры Мёрфі выйшаў з групы, выйграўшы 4 матчы з 5 і заняўшы першае месца. Выйшаўшы ў плэй-оф, ён выйграў матчы у валійца Раяна Дэя і Пітэра Эбдана (у абодвух з лікам 5:3). У паўфінальным матчы Шон Мёрфі прайграў Роні О’Салівану 5:6, хоць і вёў у ліку 5:2.

На Northern Ireland Trophy Мёрфі выйграў у Энтані Хэмілтана (5:2), Стывена Хендры (5:2) і Пітэра Эбдана (5:3), але ў паўфінальным матчы саступіў у вырашальным фрэйме Стывену Магуайру 5:6. Перад чэмпіянатам Вялікабрытаніі Шон падняўся на першае месца ў папярэднім рэйтынгу. І ў Шона зноў атрымалася прабіцца ў паўфінал. Па шляху былі абыграны Пол Дэйвіс (9:5), Сцюарт Бінэм (9:3) і Дын Дзюнхуэй (9:7). А ў паўфінале Мёрфі зноў трапіў на Стывена Магуайра і зноў прайграў — 5:9. На турніры Шон зрабіў усяго два сэнчуры, але даволі вялікія — 144 і 135. Такім чынам, ён дасягнуў паўфіналаў трох рэйтынгавых турніраў запар.

На кубку Мальты (які стаў нярэйтынгавым у гэтым сезоне) Мёрфі выйшаў з групы з першага месца, выйграўшы ўсе 4 матчы: супраць Тоні Драга (6:0), Марка Сэлбі (4:2), Стывена Магуайра (4:2) і Стывена Хендры (5:1). Ён выйграў другі тытул кубка Мальты запар, выйграўшы Дына Дзюнхуэй у паўфінале — 6:5 — і Кена Доэрці ў фінальным матчы — 9:3. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса — наступным рэйтынгавым турніры — Шон зноў дайшоў да паўфіналу, дзе быў разбіты Роні О’Саліванам з лікам 3:6. На адкрытым чэмпіянаце Кітая Шон Мёрфі, перайграўшы Дына Дзюнхуэй (5:4), Марка Алэна (5:3) і Марка Сэлбі ў паўфінальным паядынку (шосты рэйтынгавы паўфінал за апошнія 7 турніраў) з лікам 6:3, выйшаў у фінал на Стывена Магуайра. У фінальным матчы ён саступіў снукерысту з Шатландыі ў напружаным матчы — 9:10. Такім чынам, прадэманстраваўшы дзіўны прыклад стабільнасці, Мёрфі ізноў узначаліў папярэдні рэйтынг перад чэмпіянатам свету.

Нягледзячы на тое, што Шон Мёрфі (нароўні з Маркам Сэлбі і Стывенам Магуайрам) лічыўся фаварытам чэмпіянату, ён, без праблем адолеўшы Дэйва Харальда ў першым матчы (10:3), саступіў ужо на стадыі 1/8 фіналу — Алістэру Картэру з разгромным лікам 4:13. Пасля паразы Мёрфі раскрытыкаваў стан сталоў у Крусібле. Тым не менш, гэтая няўдача не перашкодзіла Шону ўтрымаць трэці радок у сусветным рэйтынгу на наступны сезон.

2008/2009

Мёрфі пацвердзіў сваё месца ў рэйтынгу на працягу сезона. Ён выйшаў у фінал перадсезоннага турніру сусветнай серыі ў Берліне, выйграўшы ў 1/2 у Стывена Магуайра — 5:3. Але ў вырашальным матчы саступіў іншаму шатландцу — Грэму Доту — з лікам 1:6. Апроч таго, ён выйграў нярэйтынгавы турнір Paul Hunter Classic, адолеўшы ў фінале Марка Сэлбі з сухім лікам 4:0. Аднак, Мёрфі прайграў стартавыя матчы на першых чатырох рэйтынгавых турнірах, уключаючы паражэнне на чэмпіянаце Бахрэйна ад нумара 47 сусветнага рэйтынгу — Майка Дана. У кастрычніку Шон развёўся са сваёй жонкай — на турніры Гран-пры ён быў ужо без кальца.

Нягледзячы на чатыры рейтыгавыя правалы — якія былі спісаныя на развод з жонкай — Мёрфі выйграў свой трэці рэйтынгавы тытул на чэмпіянаце Вялікабрытаніі. На шляху да фіналу ён упэўнена справіўся з усімі сваімі апанентамі: Марцінам Гоўлдам — 9:7, Маркам Алэнам — 9:5, Стывенам Лі — 9:3 і Стывенам Магуайрам у паўфінальным матчы — 9:4. У фінале супраць Марка Фу з Ганконга абодва гульца не змаглі прадэманстраваць гульню высокага ўзроўню і вельмі шмат памыляліся. Пры ліку 9:9 Мёрфі забіў «флюк» (выпадковы шар), які стаў вырашальным у матчы. Пасля гэтай перамогі ён далучыўся да Стыва Дэвіса, Алекса Хігінса, Тэры Грыфітса, Джона Пэрата, Стывена Хендры, Роні О’Салівана, Марка Уільямса, Джона Хігінса і Пітэра Эбдана — гульцоў, якія выйгравалі і чэмпіянат свету, і чэмпіянат Вялікабрытаніі, замацаваўшы сваё імя ў эліце сусветнага снукера.

На наступных буйных турнірах чарада няўдач Мёрфі працягнулася. На Мастэрс ён прайграў у першым крузе кітайскаму снукерысту — Дыну Дзюнхуэю — з лікам 4:6. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Шон прайграў Алістэру Картэру ў чвэрцьфінале — 2:5. А на адкрытым чэмпіянаце Кітая, упэўнена выйграўшы ў аўстралійца Ніла Робертсана ў 1/8 фіналу з лікам 5:1, Мёрфі саступіў Раяну Дэю — 0:5.

На заключным этапе сезона — чэмпіянаце свету — Мёрфі здолеў паказаць вельмі добры снукер. Пасля перамогі ў першым крузе над Эндру Хігінсанам — 10:8, Шон разграміў Марка Фу з лікам 13:3 у другім раўндзе. У чвэрцьфінале ён патрапіў на сяміразовага чэмпіёна — саракагадовага Стывена Хендры. У напружанай барацьбе Мёрфі здолеў здабыць перамогу з лікам 13:11, нягледзячы на дзявяты максімальны брэйк у кар’еры шатландца, зроблены ў тым матчы. У паўфінале Мёрфі перайграў Ніла Робертсана — 17:14 — і, такім чынам, дасягнуў другога фіналу чэмпіянату свету, дзе супернікам яму быў двухразовы пераможца — Джон Хігінс. Пасля першага дня фінальнага матчу Мёрфі саступаў з лікам 5:11 і быў разбіты ў выніку — 9:18. У першы дзень фінальнага матчу адна з брытанскіх газет апублікавала артыкул «kiss and tell» — гісторыю з удзелам Шона Мёрфі. За турнір Шон зрабіў 10 соценных серый, вышэйшая з якіх складала 137 ачкоў. Праз тыдзень, у фінале сусветнай серыі, Мёрфі узяў своеасаблівы рэванш у Хігінса, выйграўшы яго ў фінале — 6:2.

2009/2010

Мёрфі ўтрымліваў трэцюю пазіцыю афіцыйнага рэйтынгу ўжо трэці сезон запар. На турніры сусветнай серыі ў ірландскім горадзе Кіларні ён атрымаў перамогу, перайграўшы Джона Хігінса (5:3) і Джымі Уайта ў фінальным матчы — 5:1. Ён упэўнена абараніў тытул на Paul Hunter Classic, зноў жа выйграўшы ў фінале ў Джымі Уайта — 4:0. На першым рэйтынгавым турніры — Шанхай Мастэрс — Шон дайшоў да паўфінальнай стадыі, перайграўшы Майкла Холта, Джэймі Коўпа і Кена Доэрці (прайграўшы ў трох матчах усяго адзін фрэйм). У паўфінале Мёрфі не змог адолець любімчыка мясцовай публікі Ляна Вэньба (5:6). Паўфінальная стадыя на гэтым турніры была лепшым рэйтынгавым дасягненнем Шона ў сезоне. Пазней Мёрфі атрымаў перамогу ў прэм’ер- лізе, дзе ён у паўфінальным матчы перамог Джона Хігінса — 5:3, а ў фінале пераможцу пяці апошніх розыгрышаў — Роні О’Салівана з лікам 7:3.

На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Мёрфі ў другім раўндзе саступіў Дыну Дзюнхуэю — 3:9. Пасля матчу ён скардзіўся на тое, што кітайскі снукерыст занадта часта пакідаў арэну паміж фрэймамі. На Мастэрс Мёрфі абыграў Стывена Хендры ў стартавым матчы — 6:4, а ў чвэрцьфінале прайграў Марку Уільямсу з тым жа лікам. На адкрытых чэмпіянатах Уэльса і Кітая Шон і зусім прайграў у першых раўндах — Мэцью Стывенсу (4:5) і Найджэлу Бонду (2:5) адпаведна.

На чэмпіянаце свету Шон Мёрфі выйграў два матчы — супраць Джэрарда Грына (10:7) і Дына Дзюнхуэя (13:10). У чвэрцьфінальным матчы супраць Алістэра Картэра Мёрфі вёў у ліку 8:4, але ўсё ж упусціў перамогу, прайграўшы з вынікам 12:13. Гэта быў першы сезон, у якім Шон не дасягнуў ні аднаго рэйтынгавага фіналу, пачынаючы з сезона 2003/2004.

2010/2011

Пасля трох сезонаў запар на трэцім месцы афіцыйнага рэйтынгу Шон апусціўся на 4 радкі і перад сезонам 2010/2011 заняў сёмае месца ў табелі аб рангах. У пачатку сезону на Wuxi Classic, нярэйтынгавам кітайскім турніры, Мёрфі атрымаў перамогу, выйграўшы фінальны матч у Дына Дзюнхуэя з лікам 9:8 (здзейсніўшы фантастычны камбэк пасля адставання 2:8). Мёрфі выйшаў у паўфінал Paul Hunter Classic, які стаў адным з турніраў новай міні-рэйтынгавай серыі Players Tour Championship, дзе прайграў будучаму пераможцу Джаду Трампу — 2:4. Акрамя таго, у рамках серыі PTC, Шон выйграў турнір у Бругэ — другі этап еўрапейскага тура — адолеўшы ў фінале Мэцью Коўча з лікам 4:2. Таксама ў лістападзе Мёрфі выйшаў у фінал пятага этапу еўрапейскага тура, які праходзіў у нямецкім горадзе Хам, але саступіў Джону Хігінсу ў вырашальным матчы — 2:4. У рэйтынгу серыі Мёрфі фінішаваў на першай пазіцыі і забяспечыў сабе трапленне ў фінальны турнір.

На Шанхай Мастэрс, першым рэйтынгавым турніры сезону, Мёрфі саступіў ужо ў другім раўндзе валійцу Мэцью Стывенсу — 2:5. Акрамя таго, Шон не змог абараніць свой тытул пераможцы ў прэм’ер-лізе і быў разбіты ў фінальным матчы Роні О’Саліванам — 1:7. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Мёрфі ўдалося дайсці да паўфіналу, атрымаўшы перамогі над Патрыкам Уолесам (9:5), Раянам Дэем (9:8) і Нілам Робертсанам (9:7). У паўфінальнай стадыі Шон у напружаным матчы з вырашальным фрэймам саступіў Марку Уільямсу — 8:9. У матчы супраць Уільямса, Мёрфі, саступаючы ў ліку 3:6, узяў 5 фрэймаў запар і павёў 8:6. Такім чынам, быў усталяваны новы рэкорд — серыя ў 517 ачкоў, запар забітых адным снукерыстам (да гэтага належаў Джону Хігінсу — 494 ачкі). Пры гэтым, Уільямс не мог забіць шароў на працягу 74 хвілін.

У пачатку 2011 года Мёрфі спасцігла чарада няўдач: ён прайграў у першым крузе Мастэрс Джэймі Коўпу з лікам 3:6, у другім крузе German Masters Джо Свэйлу — 2:5 і ў першым раўндзе адкрытага чэмпіянату Уэльса Мэцью Стывенсу — 0:4. У фінальным турніры Players Tour Championship Мёрфі ўпэўнена атрымаў перамогу, адолеўшы на сваім шляху Рыкі Уолдэна (4:2), Стывена Лі (4:3), Мэцью Стывенса і Марціна Гоўлда (абодвух 4:0). Гэтая перамога стала першай паўнавартасна-рэйтынгавай перамогай Шона з канца 2008 года і чацвёртай у кар’еры.

Праз тыдзень пасля перамогі Мёрфі выйшаў у фінал Championship League, але саступіў Мэцью Стывенсу — 1:3. На адкрытым чэмпіянаце Кітая Мёрфі здолеў дайсці да паўфіналу, перайграўшы Джо Пэры (5:3), Лі Хана (5:4) і Джона Хігінса (5:2) у чвэрцьфінальным паядынку. У паўфінале непераадольным бар’ерам для Шона аказаўся 27 нумар афіцыйнага рэйтынгу, будучы пераможца — Джад Трамп, які выйграў з лікам 6:1.

Да чэмпіянату свету Шон набраў нядрэнную форму, мяркуючы па апошніх турнірах. І гэта пацвердзіў першы матч, у якім Мёрфі не пакінуў ні адзінага шанцу шатландцу Маркусу Кэмбэлу — 10:1. Але ў другім матчы Шону пашанцавала менш, і ён саступіў дзесятаму сеянаму турніру Роні О’Салівану з лікам 10:13. Па выніках сезону Мёрфі застаўся на сёмым радку сусветнага рэйтынгу. За гэты снукерны год ён аформіў 35 соценных серый, вышэйшая з якіх была 140 ачкоў, а таксама зарабіў амаль 250 тысяч фунтаў стэрлінгаў.

2011/2012

На перадсезонным Wuxi Classic Мёрфі не змог абараніць свой тытул і прайграў у матчы 1/2 фіналу Алістэру Картэру — 3:6. На новым рэйтынгавым турніры, Australian Goldfields Open, Шон здолеў дайсці да паўфіналу, дзе саступіў будучаму пераможцу Сцюарту Бінэму з лікам 2:6. У рамках Шанхай Мастэрс Мёрфі выйграў матчы супраць Дамініка Дэйла і Марка Алэна (абодвух — 5:4), але ў напружаным чвэрцьфінальным матчы не змог вырваць перамогу ў будучага пераможцы Марка Сэлбі, прайграўшы ў вырашальным фрэйме — 4:5. Тым не менш, у Шанхаі Мёрфі зрабіў вышэйшую серыю турніру — 143 ачкі. На нярэйтынгавым турніры, Brazil Masters, Шон, выйграўшы ў вырашальных матчах двух шатландцаў — Стывена Хендры (5:1) і Грэма Дота (5:0), здолеў выйграць чарговы тытул. Акрамя таго, у фінальным паядынку Мёрфі зрабіў даволі буйную серыю — 139 ачкоў.

Апошні фрэйм фінальнага матчу Brazil Masters 2011 (Шон Мёрфі — Грэм Дот)

Шон Мёрфі таксама прымаў удзел у Прэм’ер-лізе, скончыўшы папярэдні этап з дзьвюма перамогамі і чатырма паражэннямі. Гэты вынік не дазволіў яму выйсці ў плэй-оф. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Мёрфі саступіў усяго толькі ў чвэрцьфінале Рыкі Уолдэну — 3:6. Шон таксама прымаў удзел у турнірах серыі Players Tour Championship, але яго лепшымі вынікамі сталі чвэрцьфіналы на турнірах Warsaw Classic і трафеі памяці Кей Сьюзэн, дзе ён прайграў Нілу Робертсану (3:4) і Мэцью Стывенсу (2:4) адпаведна. Ён скончыў серыю ўсяго на 37 месцы ў выніковым рэйтынгу і не змог патрапіць у фінальны турнір для абароны свайго тытула.

На турніры Мастэрс Шон упершыню дайшоў да фіналу, адолеўшы Марціна Гоўлда (6:2), Марка Сэлбі (6:2) і Джона Хігінса (6:4). Аднак, у фінале не змог навязаць барацьбу аўстралійцу Нілу Робертсану і прайграў з лікам 6:10. У чвэрцьфінале чарговага рэйтынгавага турніру, German Masters, Мёрфі здолеў перайграць Марка Сэлбі — 5:3, але за крок да фіналу быў разбіты Стывенам Магуайрам — 0:6. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Шон, абыграўшы Марка Джойса (4:2), Стыва Дэвіса (4:0) і Марка Алэна (5:4), саступіў у паўфінальным матчы Дыну Дзюнхуэю з лікам 2:6. На World Open Мёрфі, выйграўшы першыя матчы ў Рыкі Уолдэна і Джо Пэры (абодва з лікам 5:3), на стадыі чвэрцьфіналу ўсухую саступіў Марку Сэлбі — 0:5.

Скончыў сезон Шон Мёрфі двума пройгрышамі ў першых раўндах — на адкрытым чэмпіянаце Кітая саступіў Лу Ніну (2:5), а на чэмпіянаце свету — 42 нумару рэйтынга валійцу Джэймі Джонсу (8:10). Дзякуючы стабільнасці (з васьмі рэйтынгавых турніраў у шасці дайшоў хоць бы да 1/4 фіналу) Мёрфі здолеў падняцца па выніках сезону на адну прыступку і заняць 6 месца (перад чэмпіянатам свету быў на чацвёртым месцы) у рэйтынгу на наступны снукерны год.

2012/2013

Мёрфі пачаў сезон з турніру Wuxi Classic, дзе прайграў у першым крузе ірландцу Кену Доэрці з лікам 1:5. На SangSom Six-red World Championship (чэмпіянат свету ў фармаце 6 чырвоных шароў) Мёрфі выйшаў з групы з першага месца, выйграўшы 4 матчы з 5. У плэй-оф Шон пераканаўча перайграў Джэймса Уотану (6:5), Бары Хокінса (6:2), Дамініка Дэйла (7:6) і Джада Трампа ў паўфінале (7:2). У фінальным матчы Мёрфі саступіў Марку Дэвісу з лікам 4:8. Ён выйшаў у чвэрцьфінал на Australian Goldfields Open, дзе прайграў Пітэру Эбдану — 4:5. На наступных двух рэйтынгавых турнірах Мёрфі ўдавалася дайсці да паўфіналаў. На Шанхай Мастэрс ён прайграў будучаму пераможцу Джону Хігінсу — 3:6. А на International Championship ён абыграў Дына Дзюнхуэя (6:4) і Марка Фу (6:4) перад тым, як саступіў аўстралійцу Нілу Робертсану з лікам 5:9.

На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Мёрфі ўпэўнена абыграў Роберта Мілкінса (6:3) і Грэма Дота (6:2) у першых двух матчах. Пасля гэтага ён атрымаў дзве валявыя перамогі ў наступных гульнях. У чвэрцьфінальным паядынку яго праціўнік — сямнаццацігадовы бельгіец Лука Брэсэль — двойчы мог забіць матч-бол, але выпусціў перамогу (5:6). А ў паўфінальным матчы да 9 перамог супраць Алістэра Картэра Мёрфі прайграваў 4:8, але здолеў зраўняць лік па фрэймах і звесці гульню ў вырашальную партыю. У апошнім 17 фрэйме ён саступаў 0:32 па ачках і ўсё ж такі здолеў выдрапаць пуцёўку ў фінал. Аднак, у фінале ён не змог навязаць барацьбу свайму сябру і суайчынніку — Марку Сэлбі, прайграўшы 6:10. Мёрфі таксама ўдзельнічаў у турнірах серыі Players Tour Championship. Лепшым яго дасягненнем стала паўфінальная стадыя на трэцім этапе ў Глостэры, дзе ён усухую прайграў снукерысту з Ганконга — Марка Фу — 0:4. У выніковым рэйтынгу серыі ён заняў толькі 29 месца і не трапіў у фінальны турнір.

На турніры Мастэрс Мёрфі, выйграўшы два матчы ў Рыкі Уолдэна (6:4) і Джона Хігінса (6:5), саступіў на стадыі паўфіналаў Нілу Робертсану з лікам 2:6. Яму ж Шон саступіў і ў чвэрцьфінале наступнага рэйтынгавага турніру — German Masters — з лікам 4:5. На адкрытым чэмпіянаце Уэльса Мёрфі прайграў першы ж матч індыйскаму снукерысту Панкаю Адвані, а на World Open, выйграўшы першы матч у Марціна Гоўлда (5:4), саступіў валійцу Мэцью Стывенсу з лікам 3:5. На апошнім турніры перад чэмпіянатам свету — адкрытым чэмпіянаце Кітая — Шон дайшоў да паўфіналу, дзе саступіў Марку Сэлбі — 2:6. Такім чынам, Мёрфі заняў чацвёрты радок рэйтынгу і пяты нумар пасеву на ЧС-2013.

У першым крузе чэмпіянату свету Шон Мёрфі ўпэўнена перайграў Марціна Гоўлда з лікам 10:5. У другім матчы супраць шатландца Грэма Дота Мёрфі здолеў атрымаць верх — 13:11. У драматычным чвэрцьфінальным паядынку супраць Джада Трампа Шон вёў у ліку 12:7, і яму патрабавалася выйграць усяго адзін фрэйм да выніковай перамогі. Але Трамп здолеў выйграць 5 партый запар і звесці матч у вырашальны фрэйм , дзе (магчыма з-за прыгнечанасці суперніка) у тактычнай барацьбе таксама атрымаў перамогу і выйшаў у паўфінал. За сезон 2012/2013 Мёрфі зрабіў 33 соценныя серыі, а таксама зарабіў больш за 250000 фунтаў. Акрамя таго, па выніках усяго сезону Шон падняўся ў рэйтынгу на дзве пазіцыі і заняў у стартавым лісце на наступны сезон чацвёрты радок (саступіўшы месца ў першай тройцы Марку Сэлбі, Нілу Робертсану і Джаду Трампу).

2013/2014

Пачатак сезону адкрыта не задаўся для Шона Мёрфі. Ён прайграў у першым кваліфікацыйным матчы на Wuxi Classic (турнір быў першым, які праходзіў у новым фармаце, у якім гульцы топ-16 таксама праходзяць кваліфікацыю) пачаткоўцу мэйн-тура Алексу Дэйвісу з лікам 1:5. У 1/8 фіналу Australian Goldfields Open Мёрфі саступіў будучаму пераможцу турніру — Марка Фу — 2:5. На чэмпіянаце свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі Шон паспяхова выйшаў з групы з другога месца (прайграў 1 матч з 5). Дайшоўшы да 1/8 фіналу ён разграміў Мэцью Стывенса (6:0), але ў чвэрцьфінальным паядынку саступіў будучаму фіналісту — Нілу Робертсану — 3:6.

Рэйтынгавых поспехаў Мёрфі да канца года так і не дасягнуў. Ён саступіў на Шанхай Мастэрс будучаму пераможцу — Дыну Дзюнхуэю — з лікам 4:5. Акрамя таго, не змог прайсці кваліфікацыю на International Championship, саступіўшы ў другім матчы Дэвіду Гілберту — 4:6. На новым нярэйтынгавым турніры Champion of Champions, з удзелам пераможцаў усіх найбуйнейшых турніраў мінулага сезону, Мёрфі прайграў у першым крузе Марку Сэлбі — 2:4. На чэмпіянаце Вялікабрытаніі Шон дайшоў усяго да 1/8 фіналу, дзе саступіў Бары Хокінсу з лікам 5:6. Вышэйшым дасягненнем на турнірах серыі Players Tour Championship у 2013 годзе была паўфінальная стадыя на 3 этапе еўрапейскага тура ў англійскім горадзе Данкастэр. У матчы паўфіналу Мёрфі саступіў Рыкі Уолдэну — 1:4.

У пачатку 2014 года на турніры Championship League ў рамках другой групы Шон ў першым жа матчы супраць Марка Дэвіса аформіў свой другі максімальны брэйк ў кар’еры ў трэцім фрэйме пры ліку 0:2, пасля чаго здолеў вырваць перамогу ў матчы — 3:2. Гэты максімум стаў 103-м у гісторыі снукера і першым для Мёрфі з 2001 года. Ён таксама выйшаў з групы, але саступіў у паўфінальным матчы Джаду Трампу з лікам 1:3.

Другі максімальны брэйк Шона Мёрфі, 2014 г.

На турніры Мастэрс, адзіным турніры трайной кароны, які яшчэ не пакараўся Шону, ён дайшоў да паўфінальнай стадыі, здолеўшы абыграць Дзіна Дзюньхуэя і Марка Фу (абодвух з лікам 6:4). Але за крок да фіналу Мёрфі не змог навязаць барацьбу леташняму пераможцу турніру Марку Сэлбі, саступіўшы ў выніку — 1:6.

Саперніцтва

Шон Мёрфі і Стывен Магуайр упершыню сышліся паміж сабой у прафесійным матчы на адкрытым чэмпіянаце Брытаніі ў 2001 годзе. У 2004 годзе на гран-пры Мёрфі паспрыяў таму, што Магуайр быў аштрафаваны на адзін фрэйм. Перад самым пачаткам іх матчу Магуайр выявіў, што не мае пры сабе мелка, і папрасіў рэферы Ёхана Омэна дазволу пакінуць арэну. Пакуль Магуайр адсутнічаў, Шон размаўляў з суддзёй, пасля чаго на арэну быў выкліканы дырэктар турніру Майк Гейнлі. Ён, згодна з правіламі, аштрафаваў Стывена Магуайра на адзін фрэйм за негатоўнасць да пачатку матчу ў прызначаны час. Гэты эпізод шакаваў шатландца, але матч застаўся за ім — 5:2. Пасля матчу Магуайр сказаў: «Правілы ёсць правілы, але я не чуў, каб нешта падобнае здаралася раней». Іх «варожасць» працягвалася ў наступныя гады. Падчас чэмпіянату свету 2006 года Стывен сказаў у інтэрв’ю: «Я не хачу быць тоўстым чэмпіёнам свету», намякаючы на Шона Мёрфі. Пасля перамогі над Шонам на адкрытым чэмпіянаце Уэльса 2007, Магуайр у чарговы раз пракаментаваў эпізод з мелам: «Гэта падліло масла ў агонь, але паміж намі заўсёды было спаборніцтва. Ён не падабаецца мне, і я думаю, што таксама яму не падабаюся. Я цяжка перажываю любыя паразы, але мне было б яшчэ цяжэй, калі б я прайграў яму».

Апроч таго, Мёрфі адкрыта выказваецца аб некаторых іншых яго саперніках, крытыкуючы іх за занадта частыя перапынкі, а таксама скардзіцца на стан сталоў. Шон крытыкуе сваіх калег-прафесіяналаў за няўдзел у турнірах і за тое, што некаторыя з іх размахваюць сваімі прызавымі грашыма, як паперкамі. Мёрфі таксама крытычна адгукаўся пра Роні О’Салівана. Ён падкрэсліваў, што О’Салівану не хапае прафесіяналізму і што яго празмерная папулярнасць не заслужана. Просталінейнасць Шона зрабіла яго непапулярным сярод некаторых іншых гульцоў-прафесіяналаў.

Стыль гульні

Шон Мёрфі з’яўляецца гульцом з бліскучай снукернай тэхнікай. Яго моцнымі бакамі з’яўляюцца далёкія ўдары і пабудова серый. Філ Йейтс з «The Times» ў 2008 годзе адзначыў, што пасля перамогі на чэмпіянаце свету Мёрфі ўдасканаліў тактычную гульню. За кар’еру Шон зрабіў больш за 250 соценных брэйкаў, з якіх адзін — максімальны. Акрамя таго, ён зарабіў больш за 2 мільёны фунтаў стэрлінгаў.

Асабістае жыццё

Мёрфі нарадзіўся ў Харлаў і вырас у Ірлінбургу. З 13 гадоў ён атрымліваў хатнюю адукацыю з-за здзекаў у школе. Калі Шону было 14, яго бацькі развяліся. Ён жыў з бацькам Тоні, былым прафесійным гульцом у гольф, і не бачыў сваю маці да 19-гадовага ўзросту. Падчас чэмпіянату свету 2007 паведамлялася, што Мёрфі знаходзіцца ў сварцы са сваім бацькам, які быў адным з членаў савета WPBSA. Ён казаў, што не размаўляе з бацькам на працягу года, аднак, ахвотна адновіць адносіны, калі бацька захоча.

З 17-гадовага ўзросту Мёрфі з’яўляецца збожным хрысціянінам, пасля сустрэчы з рэлігійнай сям’ёй на канікулах. Ён моліцца ў распранальні перад кожным матчам, а аднойчы сказаў у інтэрв’ю: «Я веру, што пасланы сюды, каб гуляць у снукер добра». Акрамя таго, Шон ахвяруе дзесятую частку сваіх даходаў царкве. Знаёмыя Мёрфі адзначаюць яго давер, адданасць і добрае выхаванне.

Падчас сезона 2003/2004 Мёрфі пераехаў у Ротэрдам, каб быць са сваёй нявестай Клэр, з якой ён ажаніўся ў ліпені 2005 года. Пара, якая пазнаёмілася ў хрысціянскім чаце анлайн, правяла частку лета ў 2005 годзе аказваючы дапамогу ў Зімбабвэ. Яны рассталіся ў кастрычніку 2008 года, і з тых часоў Шон жыве ў Сэйле. У цяперашні час дзяўчынай Мёрфі з’яўляецца Клэр Чорльтан, упершыню прадстаўленая публіцы падчас фіналу чэмпіянату Вялікабрытаніі 2012 года. Мёрфі — фанат футбольнага клуба Манчэстэр Юнайтэд. Перад чэмпіянатам свету 2012 года Мёрфі вырашыў ахвяраваць £100 на дабрачыннасць за кожны соценны брэйк, які ён зробіць.

Фіналы турніраў

Рэйтынгавыя турніры: 17 (7 перамог, 10 паразаў)

Легенда

Чэмпіянат свету (1:2)

Чэмпіянат Вялікабрытаніі (1:2)

Іншыя (5:6)

№	Вынік	Год	Турнір	Апанент у фінале	Лік
1	Перамога	2005	Чэмпіянат свету	Стывенс Мэцью Мэцью Стывенс	18:16
2	Параза	2006	Адкрыты чэмпіянат Уэльса	Лй Стывен Стывен Лі	4:9
3	Перамога	2007	Кубак Мальты	Дэй Раян Раян Дэй	9:4
4	Параза	2008	Адкрыты чэмпіянат Кітая	Магуайр Стывен Стывен Магуайр	9:10
5	Перамога	2008	Чэмпіянат Вялікабрытаніі	Фу Марка Марка Фу	10:9
6	Параза	2009	Чэмпіянат свету	Хйгйнс Джон Джон Хігінс	9:18
7	Перамога	2011	Фінал Players Tour Championship	Гоулд Мартын Мартын Гоўлд	4:0
8	Параза	2012	Чэмпіянат Вялікабрытаніі	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	6:10
9	Перамога	2014	World Open	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	10:6
10	Параза	2015	German Masters	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	7:9
11	Параза	2015	Чэмпіянат свету	Бйнэм Сцюарт Сцюарт Бінэм	15:18
12	Перамога	2016	Сусветнае гран-пры	Бйнэм Сцюарт Сцюарт Бінэм	10:9
13	Перамога	2017	Адкрыты чэмпіянат Гібралтара	Трамп Джад Джад Трамп	4:2
14	Параза	2017	Чэмпіянат Кітая	Брэсэль Лука Лука Брэсэль	5:10
15	Параза	2017	Пол Хантэр Класік	Уайт Майкл Майкл Уайт	2:4
16	Параза	2017	Чэмпіянат Вялікабрытаніі	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	5:10
17	Параза	2018	Players Championship	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	4:10

Нізкарэйтынгавыя турніры: 6 (4 перамогі, 2 паразы)

№	Вынік	Год	Турнір	Апанент у фінале	Лік
1	Перамога	2010	Адкрыты чэмпіянат Бруге па снукеры	Коуч Мэцью Мэцью Коўч	4:2
2	Параза	2010	Чэмпіянат Рура	Хйгйнс Джон Джон Хігінс	2:4
3	Перамога	2014	Адкрыты чэмпіянат Гдыні	ОБраен Фергал Фергал О’Браен	4:1
4	Перамога	2014	Адкрыты чэмпіянат Балгарыі	Гоулд Мартын Мартын Гоўлд	4:2
5	Перамога	2014	Адкрыты чэмпіянат Рура	Мйлкйнс Роберт Роберт Мілкінс	4:0
6	Параза	2015	Пол Хантэр Класік	Картэр Алйстэр Алістэр Картэр	2:4

Мастэрс: 2 (1 перамога; 1 параза)

№	Вынік	Год	Турнір	Апанент у фінале	Лік
1	Параза	2012	Мастэрс	Робертсан Нйл Ніл Робертсан	6:10
2	Перамога	2015	Мастэрс	Робертсан Нйл Ніл Робертсан	10:2

Прафесійныя снукерныя турніры: 36 (18 перамог, 18 паразаў)

Легенда

Рэйтынгавыя турніры (7:10)

Нізкарэйтынгавыя турніры (4:2)

Нярэйтынгавыя турніры (7:6)

Турніры з альтэрнатыўным фарматам (0:0)

Вынік	ПДВ	Дата	Турнір	Апанент у фінале	Лік
Перамога	1	16 лістапада 2000	Benson & Hedges Championship, Малверн, Англія	Бйнэм Сцюарт Сцюарт Бінэм	9:7
Параза	1	Верасень 2001	Адкрыты тур 2001/2002 — Этап 6, Лестэр, Англія	Грэй Марк Марк Грэй	2:5
Перамога	2	2 мая 2005	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	Стывенс Мэцью Мэцью Стывенс	18:16
Параза	2	29 кастрычніка 2005	Pot Black, Лондан, Англія	Стывенс Мэцью Мэцью Стывенс	27:53^{[пст 1]}
Параза	3	5 сакавіка 2006	Адкрыты чэмпіянат Уэльса, Ньюпарт, Уэльс	Лй Стывен Стывен Лі	4:9
Перамога	3	4 лютага 2007	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	Дэй Раян Раян Дэй	9:4
Параза	4	6 кастрычніка 2007	Pot Black, Шэфілд, Англія	Доэрцй Кен Кен Доэрці	36:71^{[пст 1]}
Перамога	4	10 лютага 2008	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	Доэрцй Кен Кен Доэрці	9:3
Параза	5	30 сакавіка 2008	Адкрыты чэмпіянат Кітая, Пекін, Кітай	Магуайр Стывен Стывен Магуайр	9:10
Перамога	5	21 снежня 2008	Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Тэлфард, Англія	Фу Марка Марка Фу	10:9
Параза	6	4 мая 2009	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	Хйгйнс Джон Джон Хігінс	9:18
Перамога	6	29 лістапада 2009	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	7:3
Перамога	7	6 чэрвеня 2010	Усі Класік, Усі, Кітай	Дзйн Цзюньхуэй Дзін Цзюньхуэй	9:8
Перамога	8	3 кастрычніка 2010	Адкрыты чэмпіянат Бруге па снукеры, Бруге, Бельгія	Коуч Мэцью Мэцью Коўч	4:2
Параза	7	14 лістапада 2010	Чэмпіянат Рура па снукеры, Хам, Германія	Хйгйнс Джон Джон Хігінс	2:4
Параза	8	28 лістапада 2010	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	1:7
Перамога	9	20 сакавіка 2011	Гранд-фінал PTC, Дублін, Ірландыя	Гоулд Мартын Мартын Гоўлд	4:0
Параза	9	24 сакавіка 2011	Championship League, Сток, Англія	Стывенс Мэцью Мэцью Стывенс	1:3
Перамога	10	18 верасня 2011	Мастэрс Бразіліі, Фларыянопаліс, Бразілія	Дот Грэм Грэм Дот	5:0
Параза	10	22 студзеня 2012	Мастэрс, Лондан, Англія	Робертсан Нйл Ніл Робертсан	6:10
Параза	11	9 снежня 2012	Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Ёрк, Англія	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	6:10
Перамога	11	9 лютага 2014	Адкрыты чэмпіянат Гдыні, Гдыня, Польшча	ОБраен Фергал Фергал О’Браен	4:1
Перамога	12	16 сакавіка 2014	World Open, Чэнду, Кітай	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	10:6
Перамога	13	5 кастрычніка 2014	Адкрыты чэмпіянат Балгарыі, Сафія, Балгарыя	Гоулд Мартын Мартын Гоўлд	4:2
Перамога	14	23 лістапада 2014	Адкрыты чэмпіянат Рура, Мюльгайм, Германія	Мйлкйнс Роберт Роберт Мілкінс	4:0
Перамога	15	18 студзеня 2015	Мастэрс, Лондан, Англія	Робертсан Нйл Ніл Робертсан	10:2
Параза	12	8 лютага 2015	German Masters, Берлін, Германія	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	7:9
Параза	13	4 мая 2015	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	Бйнэм Сцюарт Сцюарт Бінэм	15:18
Параза	14	30 жніўня 2015	Пол Хантэр Класік, Фюрт, Германія	Картэр Алйстэр Алістэр Картэр	2:4
Перамога	16	13 сакавіка 2016	Сусветнае гран-пры, Ландудна, Уэльс	Бйнэм Сцюарт Сцюарт Бінэм	10:9
Перамога	17	5 сакавіка 2017	Адкрыты чэмпіянат Гібралтара, Гібралтар	Трамп Джад Джад Трамп	4:2
Параза	15	22 жніўня 2017	Чэмпіянат Кітая, Гуанчжоу, Кітай	Брэсэль Лука Лука Брэсэль	5:10
Параза	16	27 жніўня 2017	Пол Хантэр Класік, Фюрт, Германія	Уайт Майкл Майкл Уайт	2:4
Перамога	17	12 лістапада 2017	Champion of Champions, Ковентры, Англія	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	10:8
Параза	17	10 снежня 2017	Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Ёрк, Англія	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	5:10
Параза	18	25 сакавіка 2018	Players Championship, Ландудна, Уэльс	ОСалйван Ронй Роні О’Саліван	4:10

↑ ^а ^б Усе матчы на Pot Black складаліся з аднаго фрэйма. У графе пазначаны лік у фрэйме.

Турніры па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі: 1 (1 параза)

Вынік	ПДВ	Дата	Турнір	Апанент у фінале	Лік
Параза	1	7 ліпеня 2012	Чэмпіянат свету па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, Бангкок, Тайланд	Дэвйс Марк Марк Дэвіс	4:8

Кваліфікацыйныя туры: 3 (2 перамогі, 1 параза)

Вынік	ПДВ	Дата	Турнір	Апанент у фінале	Лік
Параза	1	1998	Тур Вялікабрытаніі 1997/1998 — Этап 4, Стырлінг, Англія	Уолес Патрык Патрык Уолес	4:6
Перамога	1	11 сакавіка 2001	Чэлендж Тур 2000/2001 — Этап 3, Суіндан, Англія	Норман Эндру Эндру Норман	6:3
Перамога	2	6 красавіка 2001	Чэлендж Тур 2000/2001 — Этап 4, Харагейт, Англія	Сймандс Люк Люк Сімандс	6:2

Прафесійна-аматарскія і запрашальныя турніры: 6 (4 перамогі, 2 паразы)

Вынік	ПДВ	Дата	Турнір	Апанент у фінале	Лік
Параза	1	13 ліпеня 2008	Сусветная серыя — Берлін, Берлін, Германія	Дот Грэм Грэм Дот	1:6
Перамога	1	31 жніўня 2008	Пол Хантэр Класік, Фюрт, Германія	Сэлбй Марк Марк Сэлбі	4:0
Перамога	2	10 мая 2009	Сусветная серыя — Фінал, Партыман, Партугалія	Хйгйнс Джон Джон Хігінс	6:2
Перамога	3	17 мая 2009	Сусветная серыя — Champion of Champions Challenge, Кіларні, Ірландыя	Уайт Джымй Джымі Уайт	5:1
Перамога	4	16 жніўня 2009	Пол Хантэр Класік, Фюрт, Германія	Уайт Джымй Джымі Уайт	4:0
Параза	2	18 кастрычніка 2014	General Cup, Ганконг	Картэр Алйстэр Алістэр Картэр	6:7

Выступы на прафесійных снукерных турнірах

Турнір	1998/ 1999	1999/ 2000	2000/ 2001	2001/ 2002	2002/ 2003	2003/ 2004	2004/ 2005	2005/ 2006	2006/ 2007	2007/ 2008	2008/ 2009	2009/ 2010	2010/ 2011	2011/ 2012	2012/ 2013	2013/ 2014	2014/ 2015	2015/ 2016	2016/ 2017	2017/ 2018
Рэйтынг^{[вт 1]}	—^{[вт 2]}	147	151	169	72	64	48	21	5	3	3	3	7	7	6	4	7	6	4	8
Рэйтынгавыя турніры																					П:П^{[вт 3]}
Рыга Мастэрс	Турнір не праводзіўся																НРТ		—	1/64	0:0^{[вт 4]}
Чэмпіянат Кітая	Турнір не праводзіўся																		НТ	Ф	5:1^{[вт 4]}
Пол Хантэр Класік	Турнір не праводзіўся						Прафесійна-аматарскі турнір						НРТ						—	Ф	6:1^{[вт 4]}
Адкрыты чэмпіянат Індыі	Турнір не праводзіўся															1/64	—	НП	1/2	1/8	7:2
World Open^{[вт 5]}	1/99	—	—	1/48	1/48	1/8	1/32	1/8	ГР	1/2	1/16	1/16	1/32	1/4	1/8	П	НП		1/4	1/32	26:13
Еўрапейскі Мастэрс	Турнір не праводзіўся																		1/16	1/64	0:1
Адкрыты чэмпіянат Англіі	Турнір не праводзіўся																		1/32	1/8	4:2
International Championship	Турнір не праводзіўся														1/2	1/32	1/16	1/8	1/4	1/8	11:6
Шанхай Мастэрс	Турнір не праводзіўся									1/16	1/16	1/2	1/8	1/4	1/2	1/8	1/8	1/8	1/16	1/64	12:10
Адкрыты чэмпіянат П.Ірландыі	Турнір не праводзіўся																		1/64	1/64	0:2
Чэмпіянат Вялікабрытаніі	1/48	—	—	1/64	~~1/40~~	1/40	1/32	1/8	1/16	1/2	П	1/8	1/2	1/4	Ф	1/8	1/8	1/8	1/2	Ф	38:12
Адкрыты чэмпіянат Шатландыі^{[вт 6]}	1/99	—	—	1/64	1/24	1/16	Турнір не праводзіўся								НРТ	НП			1/32	1/64	2:4^{[вт 4]}
German Masters	НР	Турнір не праводзіўся											1/8	1/2	1/4	1/8	Ф	1/16	1/32	1/2	15:7
Shoot-Out	Турнір не праводзіўся												Нярэйтынгавы турнір						1/2	1/64	5:2^{[вт 4]}
Сусветнае Гран-пры	Турнір не праводзіўся																НР	П	1/4	1/4	9:2
Адкрыты чэмпіянат Уэльса	1/83	—	—	1/24	1/64	1/40	1/32	Ф	1/4	1/2	1/4	1/16	1/16	1/2	1/16	1/16	1/32	1/16	1/32	1/64	20:13
Адкрыты чэмпіянат Гібралтара	Турнір не праводзіўся																	НРТ	П	~~1/64~~	6:0^{[вт 4]}
Players Championship^{[вт 7]}	Турнір не праводзіўся												П	—	—	1/8	1/8	1/2	1/8	Ф	12:5
Адкрыты чэмпіянат Кітая	1/99	—	—	1/64	НП		1/24	1/16	1/4	Ф	1/4	1/16	1/2	1/16	1/2	1/8	1/4	1/16	1/4		23:12
Чэмпіянат свету	1/131	1/80	1/84	1/16	1/16	1/32	П	1/4	1/2	1/8	Ф	1/4	1/8	1/16	1/4	1/4	Ф	1/16	1/8		27:14
Статыстыка выступаў на рэйтынгавых турнірах^{[вт 8]}^{[вт 9]}																					Вынік
Колькасць згуляных турніраў^{[вт 10]}	0	0	0	1	2	3	4	6	7	7	8	6	7	8	10	10	10	10	16	14	129
Колькасць тытулаў	0	0	0	0	0	0	1	0	1	0	1	0	1	0	0	1	0	1	1	0	7
Колькасць выхадаў у фінал	0	0	0	0	0	0	1	1	1	1	2	0	1	0	1	1	2	1	1	4	17
Перамогі — Паразы^{[вт 3]}	0:0	0:0	0:0	0:1	0:2	4:3	9:3	10:6	17:7	20:8	13:7	6:6	13:6	15:8	20:10	19:9	22:10	17:9	36:15	33:14	254:124
Players Tour Championship (НР)																					П–П^{[вт 3]}
Статыстыка выступаў на турнірах серыі PTC^{[вт 11]}																					Вынік
Колькасць згуляных турніраў^{[вт 10]}	Серыя PTC не існавала
Колькасць тытулаў	Серыя PTC не існавала
Колькасць выхадаў у фінал	Серыя PTC не існавала
Перамогі — Паразы^{[вт 3]}	Серыя PTC не існавала
Месца ў выніковым рэйтынгу PTC	Серыя PTC не існавала
Нярэйтынгавыя турніры																					П–П (Н)
Турніры з альтэрнатыўным фарматам																					П–П
Статыстыка выступаў на нярэйтынгавых турнірах і турнірах з альтэрнатыўным фарматам^{[вт 12]}																					Вынік
Колькасць згуляных турніраў^{[вт 10]}
Колькасць тытулаў
Колькасць выхадаў у фінал
Перамогі — Паразы (Нічыі)^{[вт 3]}
Былыя рэйтынгавыя турніры																					П:П^{[вт 3]}
Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі	Турнір не праводзіўся													1/2	1/4	1/8	1/8	1/16	НП		7:5
Усі Класік^{[вт 13]}	Турнір не праводзіўся										Нярэйтынгавы турнір				1/16	1/64	1/4	НП			3:2^{[вт 4]}
Трафей Паўночнай Ірландыі	Турнір не праводзіўся							НР	1/4	1/2	1/16	Турнір не праводзіўся									5:3^{[вт 4]}
Чэмпіянат Бахрэйна	Не праводзіўся										1/16	Турнір не праводзіўся									0:1
Кубак Мальты^{[вт 14]}	1/32	НП		1/64	1/48	1/40	1/16	1/8	П	НР	Турнір не праводзіўся										6:2^{[вт 4]}
Адкрыты чэмпіянат Брытаніі	1/72	—	—	1/32	1/48	1/16	1/2	Турнір не праводзіўся													5:2
Мастэрс Ірландыі	Нярэйтынгавы				1/48	1/24	1/24	НП	НР	Турнір не праводзіўся											0:0^{[вт 4]}
Тайланд Мастэрс	1/99	—	—	1/64	НР	Не праводзіўся			НР	Турнір не праводзіўся											0:0^{[вт 4]}
Былыя нярэйтынгавыя турніры																					П–П (Н)
Агульная статыстыка
Крытэрый	1998/ 1999	1999/ 2000	2000/ 2001	2001/ 2002	2002/ 2003	2003/ 2004	2004/ 2005	2005/ 2006	2006/ 2007	2007/ 2008	2008/ 2009	2009/ 2010	2010/ 2011	2011/ 2012	2012/ 2013	2013/ 2014	2014/ 2015	2015/ 2016	2016/ 2017	2017/ 2018	Вынік
Колькасць згуляных турніраў^{[вт 10]}
Колькасць тытулаў
Колькасць выхадаў у фінал
Перамогі — Паразы (Нічыі)^{[вт 3]}
Соценныя серыі^{[вт 15]}^[3]
Найвышэйшая серыя
Прызавыя грошы (£)

Легенда

П	Гулец атрымаў перамогу на турніры
Ф	Гулец прайграў у фінале турніра
1/2	Гулец прайграў у 1/2 фіналу (паўфінале) турніра (калі на турніры заставалася 4 удзельніка)
1/4	Гулец прайграў у 1/4 фіналу (чвэрцьфінале) турніра (калі на турніры заставалася 8 удзельнікаў)
1/6	Гулец прайграў у 1/6 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 12 удзельнікаў)
1/8	Гулец прайграў у 1/8 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 16 удзельнікаў)
1/12	Гулец прайграў у 1/12 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 24 удзельніка)
1/16	Гулец прайграў у 1/16 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 32 удзельніка)
1/24	Гулец прайграў у 1/24 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 48 удзельнікаў)
1/32	Гулец прайграў у 1/32 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 64 удзельніка)
1/40	Гулец прайграў у 1/40 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 80 удзельнікаў)
1/48	Гулец прайграў у 1/48 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 96 удзельнікаў)
1/64	Гулец прайграў у 1/64 фіналу турніра (калі на турніры заставалася 128 удзельнікаў)
ГР	Гулец прайграў на групавой стадыі турніра
УКР	Гулец прайграў у ўайлдкард раундзе турніра
ПР	Гулец прайграў у папярэднім раундзе
1/64	Гулец прайграў ва ўказаным раундзе, які з’яўляўся кваліфікацыйным
ПК	Гулец прайграў у папярэдняй кваліфікацыі турніра
КГР	Гулец прайграў у кваліфікацыйным гурпавым раундзе турніра
~~1/64~~	Гулец зняўся з турніра перад матчам указанага раунда
—	Гулец не прымаў удзел у турніры
НП	Турнір не праходзіў ва ўказаным сезоне
РТ	Ва ўказаным сезоне турнір з’яўляўся рэйтынгавым
НТ	Ва ўказаным сезоне турнір з’яўляўся нярэйтынгавым
НРТ	Ва ўказаным сезоне турнір з’яўляўся нізкарэйтынгавым

Соценныя серыі
	Больш за 20 соценных серый
	Больш за 30 соценных серый
	Больш за 40 соценных серый
	Больш за 50 соценных серый
	Больш за 60 соценных серый
55	Знаходзіўся ў топ-5 лідараў сезона па гэтым паказчыку
55	Лідар сезона па гэтым паказчыку
Прызавыя грошы (£)
	Больш за £100,000
	Больш за £200,000
	Больш за £300,000
	Больш за £400,000
	Больш за £500,000
	Больш за £600,000
400,000	Знаходзіўся ў топ-5 лідараў сезона па гэтым паказчыку
400,000	Лідар сезона па гэтым паказчыку

↑ Пачынаючы з сезона 2010/2011 паказаны рэйтынг у пачатку сезона.
↑ Пачаткоўцы мэйн-туру не маюць рэйтынгу
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Лічацца толькі матчы, згуляныя ў асноўных стадыях турніраў (кваліфікацыйныя матчы не ўваходзяць у статыстыку).
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Лічацца толькі матчы, згуляныя ў рэйтынгавых розыгрышах турніру.
↑ Турнір меў назвы Гран-пры (1999/2000-2000/2001, 2004/2005-2009/2010) і Кубак LG (2001/2002-2003/2004).
↑ Турнір меў назву Players Championship у сезоне 2003/2004.
↑ Турнір меў назвы «Фінал Players Tour Championship» (2010/2011), «Гранд-фінал PTC» (2011/2012-2012/2013) і «Players Championship Grand Final» (2013/2014) і з сезона 2010/2011 да сезона 2015/2016 з’яўляўся рэйтынгавым фінальным турнірам нізкарэйтынгавай серыі PTC.
↑ Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя рэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне.
↑ У статыстыку ўваходзяць таксама розыгрышы Гранд-фіналу PTC, бо, нягледзячы на тое, што гэты турнір з’яўляецца фінальным першынством нізкарэйтынгавай серыі, сам па сабе ён мае рэйтынгавы статус.
↑ ^а ^б ^в ^г Лічыцца колькасць турніраў, дзе гулец выступаў у асноўнай стадыі (турніры, дзе гулец прайграў у кваліфікацыі не ўваходзяць у статыстыку)
↑ Статыстыка ўключае ў сябе толькі выступы гульца на нізкарэйтынгавых турнірах (без фінальнага турніру)
↑ Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя нярэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне
↑ Турнір меў назву Цзянсу Класік (2008/2009-2009/2010).
↑ Турнір меў назвы «Адкрыты чэмпіянат Ірландыі» (1998/1999) і «Адкрыты чэмпіянат Еўропы» (2001/2002-2003/2004).
↑ Улічваюцца толькі соценныя серыі, аформленыя на прафесійных турнірах, пры гэтым турніры з незвычайнымі альтэрнатыўнымі фарматамі, як Shoot-Out і Power Snooker, не ўлічваюцца.

Перамогі над гульцамі з топ-10

У афіцыйнай статыстыцы асабістых сустрэч не ўлічваюцца матчы турніраў з альтэрнатыўным фарматам (турніраў па снукеры з шасцю чырвонымі шарамі, Shoot-Out, Power Snooker і т.д.), а таксама нярэйтынгавых турніраў, дзе матчы гуляліся да трох ці менш перамог у фрэймах (Championship League і т.д.).

Сезон	1998/ 1999	1999/ 2000	2000/ 2001	2001/ 2002	2002/ 2003	2003/ 2004	2004/ 2005	2005/ 2006	2006/ 2007	2007/ 2008	2008/ 2009	2009/ 2010	2010/ 2011	2011/ 2012	2012/ 2013	2013/ 2014	2014/ 2015	2015/ 2016	2016/ 2017	2017/ 2018	Вынік
Колькасць	0	0	0	0	0	0	4	2	3	10	4	5									28

#	Гулец	Р	Турнір	Стадыя	Лік	Рэйтынг Мёрфі
2004/2005
1	Пол Хантэр	4	Адкрыты чэмпіянат Брытаніі, Брайтан, Англія	1/16	5:3	48
2	Джон Хігінс	5	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	1/8	13:8	48
3	Пітэр Эбдан	8	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	1/2	17:12	48
4	Мэцью Стывенс	6	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	Ф	18:16	48
2005/2006
5	Стывен Магуайр	3	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ГР	4:2	21
6	Марк Уільямс	9	Адкрыты чэмпіянат Уэльса, Ньюпарт, Уэльс	1/4	5:2	21
2006/2007
7	Стывен Лі	10	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	1/8	5:4	5
8	Грэм Дот	6	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	1/4	5:2	5
9	Стывен Магуайр	9	Адкрыты чэмпіянат Кітая, Пекін, Кітай	1/8	5:2	5
2007/2008
10	Дзін Цзюньхуэй	9	Гран-пры, Абердын, Шатландыя	ГР	4:3	3
11	Пітэр Эбдан	6	Гран-пры, Абердын, Шатландыя	1/4	5:3	3
12	Стывен Хендры	8	Трафей Паўночнай Ірландыі, Белфаст, Паўночная Ірландыя	1/8	5:2	3
13	Пітэр Эбдан	6	Трафей Паўночнай Ірландыі, Белфаст, Паўночная Ірландыя	1/4	5:3	3
14	Дзін Цзюньхуэй	9	Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Тэлфард, Англія	1/4	9:7	3
15	Стывен Магуайр	10	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	ГР	4:2	3
16	Стывен Хендры	8	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	ГР	5:1	3
17	Дзін Цзюньхуэй	9	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	1/2	6:5	3
18	Кен Доэрці	4	Кубак Мальты, Партамаза, Мальта	Ф	9:3	3
19	Дзін Цзюньхуэй	9	Адкрыты чэмпіянат Кітая, Пекін, Кітай	1/8	5:4	3
2008/2009
20	Стывен Магуайр	2	Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Тэлфард, Англія	1/2	9:4	3
21	Ніл Робертсан	10	Адкрыты чэмпіянат Кітая, Пекін, Кітай	1/8	5:1	3
22	Стывен Хендры	6	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	1/4	13:11	3
23	Ніл Робертсан	10	Чэмпіянат свету, Шэфілд, Англія	1/2	17:14	3
2009/2010
24	Марка Фу	8	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ГР	5:1	3
25	Ніл Робертсан	9	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ГР	4:2	3
26	Джон Хігінс	4	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	1/2	5:3	3
27	Роні О’Саліван	1	Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	Ф	7:3	3
28	Стывен Хендры	10	Мастэрс, Лондан, Англія	1/8	6:4	3
2010/2011
29	Марк Ален	10	Усі Класік, Усі, Кітай	1/2	6:1	7
30	Дзін Цзюньхуэй	5	Усі Класік, Усі, Кітай	Ф	9:8	7
31	Дзін Цзюньхуэй		Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ГР	5:1
32	Марк Уільямс		Адкрыты чэмпіянат Бруге, Бруге, Бельгія	1/2	4:3
33	Марк Уільямс		Прэм’ер-ліга, Вялікабрытанія	ГР	4:2
	Марк Ален		Чэмпіянат Рура, Хам, Германія	1/2	4:1
	Ніл Робертсан		Чэмпіянат Вялікабрытаніі, Тэлфард, Англія	1/4	9:7
	Джон Хігінс		Адкрыты чэмпіянат Кітая, Пекін, Кітай	1/4	5:2

Заўвагі

↑ У 1972 годзе ў кваліфікацыі да чэмпіянату свету гулялі васьмёра снукерыстаў, з якіх двое праходзілі ў асноўную стадыю, дзе далучаліся да васьмі іншых. Улічваючы, што статыстыку чэмпіянатаў часта лічаць з 1977 года, калі спаборніцтва стала праходзіць у тэатры Крусібл, паводле многіх крыніц Шон Мёрфі стаў другім гульцом, які перамог на чэмпіянаце свету, прайшоўшы праз кваліфікацыю.

Зноскі

↑ http://www.bbc.co.uk/sport/0/snooker/25652527
↑ http://www.owenscott.co.uk/news/post/world-champion-snooker-player-shaun-murphy-gets-suit-from-owen-scott/
↑ SHAUN MURPHY (нявызн.). http://snookerstatistics.webs.com/. Архівавана з першакрыніцы 16 лістапада 2015. Праверана 16 лістапада 2015.

Спасылкі

Афіцыйны сайт (англ.)
Профіль на World Snooker (англ.)
Статыстыка Шона Мёрфі на CueTracker.net (англ.)

[PB-4] а ^б Усе матчы на Pot Black складаліся з аднаго фрэйма. У графе пазначаны лік у фрэйме.

[5] Пачынаючы з сезона 2010/2011 паказаны рэйтынг у пачатку сезона.

[6] Пачаткоўцы мэйн-туру не маюць рэйтынгу

[ПП-7] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Лічацца толькі матчы, згуляныя ў асноўных стадыях турніраў (кваліфікацыйныя матчы не ўваходзяць у статыстыку).

[РТ-8] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к Лічацца толькі матчы, згуляныя ў рэйтынгавых розыгрышах турніру.

[9] Турнір меў назвы Гран-пры (1999/2000-2000/2001, 2004/2005-2009/2010) і Кубак LG (2001/2002-2003/2004).

[ачш-10] Турнір меў назву Players Championship у сезоне 2003/2004.

[11] Турнір меў назвы «Фінал Players Tour Championship» (2010/2011), «Гранд-фінал PTC» (2011/2012-2012/2013) і «Players Championship Grand Final» (2013/2014) і з сезона 2010/2011 да сезона 2015/2016 з’яўляўся рэйтынгавым фінальным турнірам нізкарэйтынгавай серыі PTC.

[12] Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя рэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне.

[13] У статыстыку ўваходзяць таксама розыгрышы Гранд-фіналу PTC, бо, нягледзячы на тое, што гэты турнір з’яўляецца фінальным першынством нізкарэйтынгавай серыі, сам па сабе ён мае рэйтынгавы статус.

[ЗТ-14] а ^б ^в ^г Лічыцца колькасць турніраў, дзе гулец выступаў у асноўнай стадыі (турніры, дзе гулец прайграў у кваліфікацыі не ўваходзяць у статыстыку)

[15] Статыстыка ўключае ў сябе толькі выступы гульца на нізкарэйтынгавых турнірах (без фінальнага турніру)

[16] Статыстыка ўключае ў сябе ня толькі дзеючыя нярэйтынгавыя турніры, але і былыя, якія праходзілі ва ўказаным сезоне

[УК-17] Турнір меў назву Цзянсу Класік (2008/2009-2009/2010).

[КМ-18] Турнір меў назвы «Адкрыты чэмпіянат Ірландыі» (1998/1999) і «Адкрыты чэмпіянат Еўропы» (2001/2002-2003/2004).

[19] Улічваюцца толькі соценныя серыі, аформленыя на прафесійных турнірах, пры гэтым турніры з незвычайнымі альтэрнатыўнымі фарматамі, як Shoot-Out і Power Snooker, не ўлічваюцца.

[3] У 1972 годзе ў кваліфікацыі да чэмпіянату свету гулялі васьмёра снукерыстаў, з якіх двое праходзілі ў асноўную стадыю, дзе далучаліся да васьмі іншых. Улічваючы, што статыстыку чэмпіянатаў часта лічаць з 1977 года, калі спаборніцтва стала праходзіць у тэатры Крусібл, паводле многіх крыніц Шон Мёрфі стаў другім гульцом, які перамог на чэмпіянаце свету, прайшоўшы праз кваліфікацыю.

[_fe8ec4fd7c8d870c-1] ttps://www.bbc.co.uk/sport/0/snooker/25652527

[_2b59ed22971a4e86-2] ttps://www.owenscott.co.uk/news/post/world-champion-snooker-player-shaun-murphy-gets-suit-from-owen-scott/

[20] SHAUN MURPHY (нявызн.). http://snookerstatistics.webs.com/. Архівавана з першакрыніцы 16 лістапада 2015. Праверана 16 лістапада 2015.

[wc-21] а ^б ^в Кен Доэрці, Джымі Уайт і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар’еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.

[wc-22] а ^б ^в Джымі Уайт, Кен Доэрці і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар'еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.

[wc-23] а ^б ^в Джымі Уайт, Кен Доэрці і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар'еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.

[1]

[2]

[заўв 1]

[пст 1]

[вт 1]

[вт 2]

[вт 3]

[вт 4]

[вт 5]

[вт 6]

[вт 7]

[вт 8]

[вт 9]

[вт 10]

[вт 11]

[вт 12]

[вт 13]

[вт 14]

[вт 15]

[3]

[1]

[1]

[1]

Чэмпіёны свету па снукеры
Даваенны час	1927: Джо Дэвіс 1928: Джо Дэвіс 1929: Джо Дэвіс 1930: Джо Дэвіс 1931: Джо Дэвіс 1932: Джо Дэвіс 1933: Джо Дэвіс 1934: Джо Дэвіс 1935: Джо Дэвіс 1936: Джо Дэвіс 1937: Джо Дэвіс 1938: Джо Дэвіс 1939: Джо Дэвіс 1940: Джо Дэвіс
Пасляваенны час	1946: Джо Дэвіс 1947: Уолтэр Дональдсан 1948: Фрэд Дэвіс 1949: Фрэд Дэвіс 1950: Уолтэр Дональдсан 1951: Фрэд Дэвіс 1952: Хорас Ліндрум
Professional Matchplay Championship	1952: Фрэд Дэвіс 1953: Фрэд Дэвіс 1954: Фрэд Дэвіс 1955: Фрэд Дэвіс 1956: Фрэд Дэвіс 1957: Джон Палмэн
Чэлендж-матчы	1964: Джон Палмэн 1964: Джон Палмэн 1965: Джон Палмэн 1965: Джон Палмэн 1965: Джон Палмэн 1966: Джон Палмэн 1968: Джон Палмэн
Плэй-оф	1969: Джон Спэнсэр 1970: Рэй Рыярдан 1971: Джон Спэнсэр 1972: Алекс Хігінс 1973: Рэй Рыярдан 1974: Рэй Рыярдан 1975: Рэй Рыярдан 1976: Рэй Рыярдан 1977: Джон Спэнсэр 1978: Рэй Рыярдан 1979: Тэры Грыфітс 1980: Кліф Торбурн 1981: Стыў Дэвіс 1982: Алекс Хігінс 1983: Стыў Дэвіс 1984: Стыў Дэвіс 1985: Дэніс Тэйлар 1986: Джо Джонсан 1987: Стыў Дэвіс 1988: Стыў Дэвіс 1989: Стыў Дэвіс 1990: Стывен Хендры 1991: Джон Пэрат 1992: Стывен Хендры 1993: Стывен Хендры 1994: Стывен Хендры 1995: Стывен Хендры 1996: Стывен Хендры 1997: Кен Доэрці 1998: Джон Хігінс 1999: Стывен Хендры 2000: Марк Уільямс 2001: Роні О’Саліван 2002: Пітэр Эбдан 2003: Марк Уільямс 2004: Роні О’Саліван 2005: Шон Мёрфі 2006: Грэм Дот 2007: Джон Хігінс 2008: Роні О’Саліван 2009: Джон Хігінс 2010: Ніл Робертсан 2011: Джон Хігінс 2012: Роні О’Саліван 2013: Роні О’Саліван 2014: Марк Сэлбі 2015: Сцюарт Бінэм 2016: Марк Сэлбі 2017: Марк Сэлбі 2018: Марк Уільямс 2019: Джад Трамп 2020: Роні О’Саліван 2021: Марк Сэлбі 2022: Роні О’Саліван

Пераможцы рэйтынгавых турніраў па снукеры
Больш за 30	Роні О’Саліван (41) Стывен Хендры (36) Джон Хігінс (31)
20—30	Джад Трамп (29) Стыў Дэвіс (28) Марк Уільямс (26) Ніл Робертсан (23) Марк Сэлбі (23)
10—19	Дзін Цзюньхуэй (14) Шон Мёрфі (12) Марк Ален (11) Джымі Уайт (10)
5—9	Джон Пэрат (9) Пітэр Эбдан (9) Кайрэн Уілсан (8) Сцюарт Бінэм (6) Кен Доэрці (6) Алістэр Картэр (6) Стывен Магуайр (6) Стывен Лі (5) Рэй Рыярдан (5)
2—4	Лука Брэсэль (4) Раян Дэй (4) Бары Хокінс (4) Джэймс Уатана (3) Гэры Уілсан (3) Рыкі Уолдэн (3) Марка Фу (3) Пол Хантэр (3) Грэм Дот (2) Дамінік Дэйл (2) Энтані Мак-Гіл (2) Алан Мак-Манус (2) Даг Маўнджой (2) Роберт Мілкінс (2) Тоні Ноўлз (2) Джо Пэры (2) Кліф Торбурн (2) Дэніс Тэйлар (2) Майкл Уайт (2) Чжаа Сіньтун (2)
1	Найджэл Бонд Джордан Браўн Хусэйн Вафаі Дэвід Гілберт Марцін Гоўлд Тэры Грыфітс Дэвід Грэй Тоні Джонс Джо Джонсан Майкл Джорджыу Стыў Джэймс Марк Кінг Лян Вэньбо Тоні Мэа Фергал О’Браен Джымі Робертсан Крыс Смол Джон Спэнсэр Мэцью Стывенс Мэцью Сэлт Сяа Гадун Вілі Торн Цепчая Ун-Ну Крыс Уэйклін Фань Чжэньі Сільвінья Франсіска Ніл Фулдс Майк Халет Дэйв Харальд Алекс Хігінс Майкл Холт Энтані Хэмілтан Чжан Аньда Боб Чэйпран Янь Бінтаа
Тлустым шрыфтам выдзеленыя гульцы, якія працягваюць сваю прафесійную кар’еру Статыстыка на 28 кастрычніка 2024.

Снукерысты, якія зрабілі больш за 100 соценных брэйкаў
Больш за 900	Роні О’Саліван
700—800	Стывен Хендры Джон Хігінс
500—600	Ніл Робертсан Джад Трамп Марк Сэлбі
400—500	Дзін Цзюньхуэй Марка Фу Шон Мёрфі Марк Уільямс
300—400	Стывен Магуайр Марк Ален Пітэр Эбдан Сцюарт Бінэм Кен Доэрці^[1] Стыў Дэвіс Раян Дэй Джымі Уайт^[1]
200—300	Мэцью Стывенс Энтані Хэмілтан Бары Хокінс Джо Пэры Алістэр Картэр Рыкі Уолдэн Марк Дэвіс Джон Пэрат Лян Вэньбо Алан Мак-Манус Дамінік Дэйл Фергал О’Браен
150—200	Дэвід Гілберт Грэм Дот Марцін Гоўлд Том Форд Майкл Холт Стывен Лі Робін Хал Джэймс Уатана^[1] Джэймі Коўп Курт Мэфлін
100—150	Эндзі Хікс Дэйв Харальд Роберт Мілкінс Бары Пінчэс Майкл Уайт Марк Кінг Джэймі Бёрнэт Тоні Дрэга Эндру Хігінсан Кайрэн Уілсан Энтані Мак-Гіл Вілі Торн Сяа Гадун Найджэл Бонд Джо Свэйл Джэк Лісоўскі Джымі Робертсан Пол Хантэр Бэн Вуластан Альфрэд Бёрдэн Дарэн Морган Ян Мак-Калах Джэрард Грын Род Лоўлер
Тлустым шрыфтам выдзеленыя гульцы, якія працягваюць сваю прафесійную кар’еру Статыстыка на 8 мая 2018. ↑ ^а ^б ^в Кен Доэрці, Джымі Уайт і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар’еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.

Снукерысты, якія зарабілі больш за £1,000,000 за кар'еру
Больш за £9,000,000	Роні О’Саліван
£8,000,000—£9,000,000	Стывен Хендры
£7,000,000—£8,000,000	Джон Хігінс
£5,000,000—£6,000,000	Марк Уільямс Стыў Дэвіс Марк Сэлбі
£4,000,000—£5,000,000	Джымі Уайт^[1]
£3,000,000—£4,000,000	Ніл Робертсан Шон Мёрфі Кен Доэрці^[1] Пітэр Эбдан Дзін Цзюньхуэй Джон Пэрат
£2,000,000—£3,000,000	Джад Трамп Алан Мак-Манус Марка Фу Мэцью Стывенс Сцюарт Бінэм Стывен Магуайр Марк Ален Грэм Дот Алістэр Картэр Бары Хокінс Стывен Лі Джо Пэры
£1,500,000—£2,000,000	Найджэл Бонд Джэймс Уатана^[1] Марк Кінг Пол Хантэр
£1,000,000—£1,500,000	Раян Дэй Рыкі Уолдэн Дэніс Тэйлар Энтані Хэмілтан Тэры Грыфітс Фергал О’Браен Марк Дэвіс Джо Свэйл Дамінік Дэйл Вілі Торн Ніл Фулдс Тоні Дрэга Дэйв Харальд Дарэн Морган^[en] Майкл Холт Роберт Мілкінс Лян Вэньбо
Тлустым шрыфтам выдзеленыя гульцы, якія працягваюць сваю прафесійную кар'еру Статыстыка на 8 мая 2018. ↑ ^а ^б ^в Джымі Уайт, Кен Доэрці і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар'еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.

Снукерысты, якія выконвалі максімальныя брэйкі
14	Роні О’Саліван
11	Стывен Хендры
8	Джон Хігінс
6	Дзін Цзюньхуэй
5	Шон Мёрфі
4	Сцюарт Бінэм Марка Фу
3	Лян Вэньбо Том Форд Стывен Магуайр Ніл Робертсан Джэймі Коўп Джэймс Уатана^[1] Джад Трамп
2	Гэры Уілсан Марк Дэвіс Алістэр Картэр Бары Хокінс Марк Сэлбі Курт Мэфлін Роберт Мілкінс Дэвід Грэй Марк Уільямс Нік Дайсан Пітэр Эбдан Кліф Торбурн
1	Лука Брэсэль Марцін Гоўлд Цаа Юйпэн Кайрэн Уілсан Рос М’юр Марк Ален Альфрэд Бёрдэн Цепчая Ун-Ну Фергал О’Браен Дэвід Гілберт Бэн Вуластан Раян Дэй Адыт’я Мехта Дэчават Пумджаенг Джэк Лісоўскі Эндзі Хікс Кен Доэрці^[1] Мэцью Стывенс Рыкі Уолдэн Майк Дан Роры Мак-Лаўд Танават Тырапонгпайбун Маркус Кэмпбел Джэймі Бёрнэт Эндру Хігінсан Тоні Дрэга Дэвід Мак-Лелан Карл Бэроўз Бары Пінчэс Грэм Дот Джэйсан Прынс Мехмет Хусну Эдрыян Ганэл Дэвід Мак-Донел Джон Пэрат Джымі Уайт^[1] Джон Ры Алан Рабіду Тоні Мэа Вілі Торн Кірк Стывенс Стыў Дэвіс
Тлустым шрыфтам выдзеленыя гульцы, якія працягваюць сваю прафесійную кар'еру Статыстыка на 8 мая 2018. ↑ ^а ^б ^в Джымі Уайт, Кен Доэрці і Джэймс Уатана скончылі свае прафесійныя кар'еры, але маюць права выступаць на прафесійных турнірах.