Βασίλειο της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Παλαιστίνη (σύνδεσμος άλλαξε σε Παλαιστίνη (περιοχή))
 
(14 ενδιάμεσες εκδόσεις από 7 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1:
{{Πηγέςπηγές|04|09|2010}}<br />
{{γεωγραφική οντότητα
[[Αρχείο:Map Crusader states 1135-el.svg|thumb|right|Χάρτης της Εγγύς Ανατολής κατά το 1135. Το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ με πράσινο.]]
|έμβλημα=Arms of the Kingdom of Jerusalem.svg
}}
Το '''Βασίλειο της Ιερουσαλήμ''' ήταν [[σταυροφορικά κράτη|ένα από τα κράτη]] που δημιούργησαν στη [[Μέση Ανατολή]] οι [[Σταυροφορίες|Σταυροφόροι]].
 
Γραμμή 8 ⟶ 10 :
 
Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ μέχρι το 1187 καταλάμβανε περίπου την ίδια έκταση που καλύπτει το σημερινό [[Ισραήλ]], και οι περιοχές της [[Λωρίδα της Γάζας|Λωρίδας της Γάζας]] και της [[Δυτική Όχθη|Δυτικής Όχθης]], καθώς και κάποιες μικρές γειτονικές περιοχές. Οι [[Μουσουλμανισμός|μουσουλμάνοι]] της περιοχής με επικεφαλής τον [[Σαλαντίν]] κατάφεραν να το περιορίσουν και να ανακαταλάβουν το 1187 την Ιερουσαλήμ. Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ επέζησε, αλλά καταλάμβανε μόνο μια στενή λωρίδα γης στις ακτές της Παλαιστίνης. Η Ιερουσαλήμ ανακτήθηκε από τον [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν|Φρειδερίκο Β΄]] με συνθήκη το 1229, στη διάρκεια της [[ΣΤ΄ Σταυροφορία|ΣΤ΄ Σταυροφορίας]], για να χαθεί οριστικά το 1244. Το βασίλειο της Ιερουσαλήμ καταλύθηκε από τους [[Μαμελούκοι|Μαμελούκους]] το [[1291]].
 
== Γεωγραφικά όρια ==
Στην αρχή το Βασίλειο περιλάμβανε μια σειρά από κωμοπόλεις και πόλεις, οι οποίες καταλήφθηκαν κατά τη διάρκεια της [[Α΄ Σταυροφορία|Α΄ Σταυροφορίας]], αλλά στο αποκορύφωμα της ακμής του κατά τα μέσα του [[12ος αιώνας|12ου αιώνα]], είχε υπό τον έλεγχο το σύνολο περίπου του εδάφους του σύγχρονου [[Ισραήλ]], της [[Παλαιστίνη (περιοχή)|Παλαιστίνη]]ς και του νότιου [[Λίβανος|Λιβάνου]].<ref>https://www.worldhistory.org/Kingdom_of_Jerusalem/</ref><ref>https://www.goethe.de/ins/lb/en/kul/sup/spu/20908792.html</ref> Στις ακτές της [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]], το Βασίλειο εκτεινόταν από τη [[Βηρυτός|Βηρυτό]] στα βόρεια μέχρι την [[Χερσόνησος του Σινά|Έρημο του Σινά]] στα νότια, ενώ η ενδοχώρα εκτεινόταν στα ανατολικά σε εδάφη της σύγχρονης [[Ιορδανία]]ς και της [[Συρία]]ς. Στα δυτικά συνόρευε με το [[Χαλιφάτο των Φατιμιδών]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]. Τρία άλλα [[Σταυροφορικά κράτη]], που ιδρύθηκαν κατά τη διάρκεια και ως αποτέλεσμα της Α΄ Σταυροφορίας, βρίσκονταν βορειότερα. Πρόκειται για την [[Κομητεία της Έδεσσας]] (1097-1144), το [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας]] (1098-1268) και την [[Κομητεία της Τρίπολης]] (1109-1289).<ref>https://about-history.com/history-of-the-principality-of-antioch-1098-1268/</ref><ref>https://www.worldhistory.org/Crusader_States/</ref> Παρότι και τα τρία ήταν ανεξάρτητα, διατηρούσαν στενούς δεσμούς με την Ιερουσαλήμ. Πέρα από αυτά τα κράτη, ακόμη πιο βόρεια και δυτικά, βρίσκονταν η [[Αρμενική Κιλικία]] και η [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], με την οποία η Ιερουσαλήμ είχε επίσης στενή σχέση κατά τον 12ο αιώνα.<ref>https://retrospectjournal.com/2019/11/03/impending-collapse-holy-war-and-the-fall-of-jerusalem-in-1187/</ref> Στα ανατολικά εντοπίζονταν διάφορα μουσουλμανικά εμιράτα, τα οποία τελικά συμμάχησαν με τον [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδη]] χαλίφη της [[Βαγδάτη]]ς.
 
Το Βασίλειο για ένα διάστημα είχε τον ίδιο βασιλιά με την Κύπρο, που αποτελούσε ένα ακόμη Σταυροφορικό κράτος που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της [[Γ΄ Σταυροφορία|Γ΄ Σταυροφορίας]].<ref>http://www.hottopos.com/notand32/09lotan.pdf</ref> Οι δυναστικοί δεσμοί ενισχύθηκαν επίσης με την Τρίπολη, την Αντιόχεια και την Αρμενία. Το Βασίλειο σύντομα βρέθηκε εξαρτημένο από τις ιταλικές πόλεις-κράτη [[Βενετία]] και [[Γένοβα]].<ref>https://pure.royalholloway.ac.uk/portal/files/34159485/The_role_of_Genoa_in_the_Latin_Kingdom_of_Jerusalem_revised.pdf</ref> Ο [[Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν|Φρειδερίκος Β΄]] (βασίλευσε το διάστημα 1220-1250) είχε την φιλοδοξία να κυριαρχήσει επί των Σταυροφορικών κρατών, ωστόσο γνώρισε την ήττα στον [[Πόλεμος των Λομβαρδών|Εμφύλιο Πόλεμο του 1228-1243]]. Το Βασίλειο έπεσε θύμα του ανταγωνισμού ανάμεσα στις δυναστείες των [[Αγιουβίδες|Αγιουβιδών]] και των [[Μαμελούκοι|Μαμελούκων]] της Αιγύπτου, ενώ δέχτηκε σημαντικό πλήγμα από τη [[Δυναστεία των Χωρεσμίων]] και από τους [[Μογγόλοι|Μογγόλους]] εισβολείς. Λόγω του μικρού μεγέθους του και της μακρινής απόστασής του από την ηπειρωτική Ευρώπη, το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ έλαβε σχετικά μικρή οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη. Παρά τις πολυάριθμες αποστολές, οι Ευρωπαίοι γενικά αποδείχθηκαν απρόθυμοι να πραγματοποιήσουν μια πολυδάπανη εκστρατεία προς την ανατολή και φαίνεται να θεωρούσαν θέμα χρόνου την πτώση του Βασιλείου. Οι Μαμελούκοι σουλτάνοι [[Μπαϊμπάρς]] (βασίλευσε το διάστημα 1260-1277) και [[Αλ-Ασράφ Χαλίλ]] (βασίλευσε το διάστημα 1290-1293) ανακατέλαβαν όλα τα εναπομείναντα προπύργια των Σταυροφόρων, με αποκορύφωμα την [[Πολιορκία του Άκρας (1291)]].<ref>https://www.worldhistory.org/article/1267/the-siege-of-acre-1291-ce/</ref><ref>https://www.metmuseum.org/toah/hd/crus/hd_crus.htm</ref>
 
== Κάτοικοι ==
Το Βασίλειο ήταν εθνοτικά, θρησκευτικά και γλωσσικά διαφορετικό, ενώ οι ίδιοι οι Σταυροφόροι και οι απόγονοί τους ήταν μέλη μιας μικρής Καθολικής ελίτ. Αυτοί εισήγαγαν πολλά έθιμα και θεσμούς από τις πατρίδες τους στη δυτική Ευρώπη και υπήρχαν στενές οικογενειακές και πολιτικές σχέσεις με τη Δύση καθ΄ όλη τη διάρκεια της ύπαρξης του Βασιλείου. Το τελευταίο κληρονόμησε επίσης «ανατολίτικες» ιδιότητες, επηρεασμένες από τα προϋπάρχοντα έθιμα του τοπικού πληθυσμού. Η πλειοψηφία των κατοίκων του Βασιλείου ήταν γηγενείς Χριστιανοί και ειδικότερα Έλληνες και Σύριοι Ορθόδοξοι, καθώς και [[Σουνίτες]] και [[Σιίτες]] Μουσουλμάνοι. Οι γηγενείς Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, που ανήκαν σε μια περιχαρακωμένη κατώτερη τάξη, έτειναν να μιλούν ελληνικά και αραβικά, ενώ οι Σταυροφόροι, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από τη [[Γαλλία]], μίλησαν γαλλικά. Υπήρχε επίσης ένας μικρός αριθμός [[Εβραίων]] και [[Σαμαρείτες|Σαμαρειτών]].
 
Σύμφωνα με τον [[Βενιαμίν της Τουδέλας]], ο οποίος ταξίδεψε στο Βασίλειο γύρω στο 1170, υπήρχαν 1.000 περίπου Σαμαρείτες στη [[Ναμπλούς]], 200 στο [[Παράλιος Καισάρεια|Καισάρεια]] και 300 στην [[Ασκελόν|Ασκάλωνα]].<ref>http://cojs.org/1170-benjamin-of-tudela/</ref><ref>https://depts.washington.edu/silkroad/texts/tudela.html</ref><ref>https://www.encyclopedia.com/philosophy-and-religion/bible/bible-general/caesarea</ref> Φαίνεται να υπήρχαν επίσης κοινότητες στη [[Γάζα]] και την [[Άκρα]]. Ο Βενιαμίν της Τουδέλας υπολόγισε ότι ο συνολικός εβραϊκός πληθυσμός των 14 πόλεων του Βασιλείου ανερχόταν μόλις στους 1.200 κατοίκους.<ref name=Kedar>Benjamin Z. Kedar, "Samaritan History: The Frankish Period", in Alan David Crown (ed.), ''The Samaritans'' (Tübingen: J. C. B. Mohr, 1989), pp. 82–94.</ref>
 
== Οι βασιλείς της Ιερουσαλήμ ==
* [[1099]]-[[1100]] : [[Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν|Γοδεφρείδος ντε Μπουιγιόν]] (Godefroy de Bouillon).
* [[1100]]-[[1118]] : [[Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ]] (Μποντουέν, Baudouin I de Jérusalem) (ο πρώτος που έφερε τον τίτλο του Βασιλιά''βασιλιά της Ιερουσαλήμ'', αδελφός του προηγουμένου).
* [[1118]]-[[1131]] : [[Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ]] (Baudouin II de Rethel), εξάδελφος του προηγουμένου.
* [[1131]]-[[1143]] : [[Μελισάνθη της Ιερουσαλήμ]] (Mélisande de Rethel), κόρη του προηγουμένου, μαζί με το σύζυγό της [[Φούλκων Ε΄της τωνΙερουσαλήμ|Φούλκωνα ΑνζούΕ΄]] κόμη του Ανζού (Foulque V d'Anjou).
* [[1143]]-[[1162]] : [[Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ]] (Baudouin III d' Anjou) (γιος των προηγουμένων).
** [[1143]]-[[1152]] : Αντιβασιλεία της Μελισάνθης της Ιερουσαλήμ.
* [[1162]]-[[1174]] : [[Αμαλρίκ Α΄ της Ιερουσαλήμ]] (Amaury I d' Anjou), αδελφός του ΜποντουένΒαλδουίνου Γ΄.
* [[1174]]-[[1185]] : [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ]] (Baudouin IV d' Anjou), γιος του Αμαλρίκ Α΄.
* [[1185]]-[[1186]] : [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ]] (Baudouin V de Montferrat). ΥιόςΓιος της Σίβυλλας[[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας των Ανζού]] και του [[Γουλιέλμος του Μομφερράτου|Γουλιέλμου του ΜομφεράτουΜομφερράτου]].
* [[1186]]-[[1190]] : [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σίβυλλα Α'Α΄ της Ιερουσαλήμ]] (Sibylle Ι d' Anjou) μαζί με το σύζυγό της [[Γκυ των Λουζινιάν]] (Guy de Lusignan). Κόρη του Αμαλρίκ Α'Α΄.
 
==Παραπομπές==
{{DEFAULTSORT:Ιερουσαλημ βασιλειο}}
<references />
{{Ιστορική γεωγραφία-επέκταση}}
 
 
{{Μονάρχες του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ}}
{{Σταυροφορικά κράτη}}
{{Authority control}}
 
{{DEFAULTSORT:Ιερουσαλημ βασιλειο}}
[[Κατηγορία:Βασίλειο της Ιερουσαλήμ| ]]
[[Κατηγορία:Σταυροφορικά κράτη|Ιερο]]
[[Κατηγορία:Πρώην βασίλεια|Ιερουσαλημ]]