Φωκίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τέλος, έφτασε ο [[Κρατερός (στρατηγός)|Κρατερός]], όνομα λαμπρό, με πολλές ενισχύσεις. Στην [[μάχη της Κραννώνας|Κραννώνα]] της Θεσσαλίας το καλοκαίρι του 322 οι Μακεδόνες νίκησαν και οι σύμμαχοι διαλύθηκαν. Ο Αντίπατρος κι ο Κρατερός βάδισαν κατά της Αθήνας. Ο Δημοσθένης, ο Υπερείδης και οι άλλοι αντιμακεδόνες εγκατέλειψαν την πόλη κι έντρομος ο δήμος έστειλε πρέσβεις στον Αντίπατρο τον Φωκίωνα και τον Δημάδη. ''«Αν μ’ ακούγατε όταν σας συμβούλευα, δεν θα τα είχαμε αυτά τώρα»'' είπε ο Φωκίων αναλαμβάνοντας την αποστολή. <br />

Συνάντησε τον Αντίπατρο στην ακρόπολη της Θήβας, την Καδμεία, και πριν απ’ όλα ζήτησε να μη προχωρήσει άλλο αλλά όλες οι συνομιλίες και συμφωνίες να γίνουν εκεί, στην Βοιωτία. Ο Κρατερός διαμαρτυρήθηκε ότι αυτό δεν ήταν δίκαιο για τους Βοιωτούς συμμάχους τους, να μείνει δηλαδή ο στρατός στην Βοιωτία εις βάρος τους, αλλά ο Αντίπατρος τον παρακάλεσε : ''«Ας κάνουμε αυτή την χάρη στον Φωκίωνα»''. Αλλά οι όροι που έθεσε ήταν βαρείς : το δημοκρατικό πολίτευμα καταργούνταν. Μακεδονική φρουρά θα εγκαθίστατο στην [[Μουνυχία]]. Οι αντιμακεδόνες αρχηγοί θα παραδίνονταν στους νικητές. Η Αθήνα θα πλήρωνε τα πολεμικά έξοδα και πρόστιμο για την αποστασία.<br />

Τον Σεπτέμβριο του 322 άρχισε η εφαρμογή των όρων της συνθήκης. Μακεδονική φρουρά κατάλαβε την Μουνυχία. Το πολίτευμα έγινε ολιγαρχικό –πολίτες θεωρούνταν πλέον μόνο όσοι περιουσία άνω των δύο χιλιάδων δραχμών. Οι υπόλοιποι στερήθηκαν από όλα τα πολιτικά τους δικαιώματα, μπορούσαν όμως να πάνε στην Θράκη, όπου τους δόθηκε γη. Ο Υπερείδης και τρεις ακόμη αντιμακεδόνες ηγέτες συνελήφθησαν στην Αίγινα και θανατώθηκαν. Ο Δημοσθένης αυτοκτόνησε στον Πόρο. <br />