Βουλώνη
Η Βουλώνη (γαλλικά: Boulogne-sur-Mer, λατινικά: Gesoriacum (επί Ρωμαίων)) είναι πόλη στη γαλλική ακτή της Μάγχης. Ανήκει στον νομό Πα ντε Καλαί (Pas-de-Calais) και την περιοχή του Νορ Πα ντε Καλαί (Nord-Pas-de-Calais).
Μπουλόν-συρ-Μερ | |||
---|---|---|---|
| |||
50°43′32″N 1°36′50″E | |||
Χώρα | Γαλλία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Πα-ντε-Καλαί | ||
Διοίκηση | |||
• Mayor of Boulogne-sur-Mer | Frédéric Cuvillier | ||
Έκταση | 8,42 km²[1] | ||
Υψόμετρο | 110 μέτρα[2] και 0 μέτρο[2] | ||
Πληθυσμός | 40.910 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | ||
Ταχ. κωδ. | 62200[4] | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Ευρισκόμενη στις ακτές της Μάγχης, η Βουλώνη είναι το πρώτο ψαράδικο λιμάνι στη Γαλλία και αποτελεί τη δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη του διαμερίσματος πίσω από το Καλαί.
Ιστορία του ονόματος
ΕπεξεργασίαΣτη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η πόλη ονομάστηκε Πορ-ντε-λ'Ουνιόν (ελ:Λιμάνι της Ένωσης).
Οι κάτοικοι της Βουλώνης στα γαλλικά ονομάζονται Μπουλοναί (Boulonnais).
Η Βουλώνη έδωσε το όνομά της στη γεωγραφική περιοχή του Μπουλοναί, που περιλαμβάνει αρκετές κοινότητες που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση.
Μια πόλη της Αργεντινής στα βόρεια προάστια του Μπουένος Άιρες, (Μπουλόν-συρ-μερ), αλλά και ένας δρόμος[5] του Μπουένος Άιρες, στη συνοικία της Μπαλβανέρα, κρατούν το όνομά τους από τη Βουλώνη, ως φόρο τιμής στην πόλη όπου πέθανε εξόριστος το 1850 ο στρατηγός Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν, ήρωας της ανεξαρτησίας της Αργεντινής.
Αθλητισμός
ΕπεξεργασίαΣτις 29 Μαΐου 2009, μετά από μια νίκη με 4-0 απέναντι στην Αμιέν ΣΚ Φουτμπόλ, η Ουνιόν Σπορτίβ Βουλώνη Κοτ ντ'Οπάλ (USBCO) προβιβάζεται για πρώτη φορά στην ιστορία της στη Λιγκ 1. Πρωταθλήτρια της CFA το 2005, η ομάδα θα ανέβει τρεις κατηγορίες (Από την CFA στη Λιγκ 1) σε διάστημα 5 ετών. Μετά από μια σεζόν στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου, η USBCO επιστρέφει στη Λιγκ 2.
Η Σταντ Ολιμπίκ Μαριτίμ Μπουλοναί (SOMB), τοπική ομάδα μπάσκετ, αγωνίζεται από τη σεζόν 2010-2011 στην Pro B (η αντίστοιχη Α2 της Γαλλίας).
Τουρισμός
ΕπεξεργασίαΤοποθεσίες και μνημεία
ΕπεξεργασίαΗ Βουλώνη έχει χαρακτηρισθεί "πόλη της ιστορίας και της τέχνης".
- Η Άνω πόλη, ή Παλιά πόλη, βρίσκεται πράγματι χτισμένη στην τοποθεσία όπου στην αρχαιότητα βρισκόταν ένα ρωμαϊκό στρατόπεδο. Διατηρεί ακόμη τις διαστάσεις του και τη χάραξη των δρόμων (κάρντο, ντεκουμάνους, φόρουμ).
- Χτισμένες από τον Φίλιππο Ουρπέλ, γιο του βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππου Αύγουστου, οι οχυρώσεις και το κάστρο (σήμερα λειτουργεί ως μουσείο) απότελούν ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχιτεκτονικά σύνολα του Μεσαίωνα στη Γαλλία. Τα θεμέλιά τους χρονολογούνται στη ρωμαϊκή περίοδο. Το τείχος διακόπτεται από τέσσερεις πύλες : η "πορτ ντε Ντυν" (γαλ: la porte des Dunes), η "πορτ ντε Ντεγκρέ" (γαλ: porte des Degrés), η πορτ Γκαγιόλ (γαλ: porte Gayole) και η πορτ Νεβ (γαλ: porte Neuve) (γνωστή και ως "πορτ ντε Καλαί" ή "πορτ Φλαμέινγκ").
- Το μουσείο περιλαμβάνει διάφορες συλλογές : μάσκες από την Αλάσκα, πέμπτη συλλογή παγκοσμίως αιγυπτιακών αρχαιοτήτων (μετά το μουσείο του Κάιρου, το Βρετανικό Μουσείο, το Λούβρο και το μουσείο Αιγυπτιακών αρχαιοτήτων του Τορίνο), αντικείμενα από την Αφρική και την Ωκεανία, ρωμαϊκά και μεσαιωνικά γλυπτά, πίνακες του Ζωρζ Ματιέ. Ο επισκέπτης ανακαλύπτει ταυτοχρόνως τα ρωμαϊκά θεμέλια του κτίσματος όπως και την αίθουσα της Μπαρμπιέρ, την αίθουσα των κομήτων και το παρεκκλήσι.
- Η Δημοτική Βιβλιοθήκη βρίσκεται στον αριθμό 18 της πλατείας της Αντιστάσεως (γαλλ: place de la Résistance), στο παλιό μοναστήρι των Ανονσιάντ (γαλ: Annonciades), όπου η διάταξη του χώρου (παρεκκλήσι, μοναστήρι...) είναι ακόμα εμφανής. Περιλαμβάνει αρκετές δεκάδες χιλιάδες βιβλία, ανάμεσά τους μια πενηνταριά πρωτοτύπων.
- Το δικαστηριακό μέγαρο του 19ου αιώνα παρουσιάζει μια πρόσοψη νεοκλασικού ρυθμού που περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, τα αγάλματα του Καρλομάγνου και του Ναπολέοντα. Ένας ρωμαϊκός τετραγωνικός πύργος ανακαλύφτηκε κάτω από το κτίσμα.
- Το καμπαναριό (εγγεγραμμένο από το 2005 στα μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς της UNESCO) επιβλέπει την οχυρωμένη πόλη. Αρχικά επρόκειτο για πύργο του πρώτου κάστρου που ανήκε στους κόμητες της Βουλώνης, και η κατασκευή του οποίου είχε ανατεθεί στον Ρενό ντε Νταμμαρτέν (τέλη 12ου αιώνα). Οι αίθουσές του φιλοξενούν ένα λιθοχαρακτικό μουσείο.
- Κολλημένο στο καμπαναριό, το δημαρχείο της πόλης παρουσιάζει μια πρόσοψη αποτελούμενη από τούβλα και πέτρες, με χρονολογία κατασκευής το 1734. Από αυτή την εποχή χρονολογούνται το γραφείο του δημάρχου όπως και η αίθουσα των κυβερνητών (ή αίθουσα των γάμων), σε στυλ ροκοκό. Επίσης μπορούμε να δούμε την αίθουσα Ορβέν (αίθουσα των τελετών) που είναι διακοσμημένη από έναν μεγάλο πίνακα αναπαριστώντας την πολιορκία του 1544, την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου και έναν ιαπωνέζικο κήπο.
- Το μέγαρο Ντεζαντρουέν του 1777 (ή αυτοκρατορικό παλάτι, όπου διέμειναν για σύντομο χρονικό διάστημα λε πρεμιέρ κονσούλ και αργότερα αυτοκράτορας Ναπολέοντας Βοναπάρτης, η αυτοκρατόρισα Μαρία-Λουΐζα, ο τσάρος Αλέξανδρος Α΄...), άλλα ιδιωτικά μέγαρα που χρονολογούνται από την εποχή της Βασιλείας στη Γαλλία και σπίτια χτισμένα από πέτρα του Μπέιντστουν βρίσκονται στις δύο πλευρές των στενών δρόμων της Παλιάς Πόλης.
- Η βασιλική της Παναγίας (Notre Dame) με τον θόλο της ύψους 83 μέτρων είναι ευδιάκριτη από πολλά χιλιόμετρα απόσταση. Αυτό το χτίσμα χτίστηκε από τον αββά Μπενουά-Αγκατόν Χαφρέινγκ τον 19ο αιώνα, ανάμεσα στο 1827 και στο 1866. Ο θόλος είναι παρόμοιος με αυτόν της εκκλησίας της Συντροφιάς (Iglesia de la Compania) του Γκουαναχουάτο (Μεξικό)[εκκρεμεί παραπομπή]. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει τη λαμπρή Αγία Τράπεζα Τορλόνια, έργο τέχνης των ιταλικών μωσαϊκών, πραγματοποιημένο στα εργαστήρια του Βατικανού. Βάρους 16 τόνων, αποτελείται από 147 είδη μαρμάρου και διακοσμητικών λίθων. Αρκετά έργα του Εζέν Ντελαπλάνς παρουσιάζονται εντός της βασιλικής (άγαλμα της Παναγίας της Βουλώνης, κενοτάφιο του αββά Χαφρέινγκ, Αγία Τράπεζα του Σακρέ-Κερ...)
- Ευρισκόμενη κάτω από τη βασιλική, η κρύπτη, της οποίας τα θεμέλια χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή, είναι η μεγαλύτερη της Βόρειας Ευρώπης. Αυτή είναι πολύ εντυπωσιακή με τις διαστάσεις της, τις αίθουσές της (κάτω κρύπτη, κρύπτη του θόλου, παρεκκλήσι της Παναγίας...) και τους τοίχους της που είναι καλυμμένοι από τοιχογραφίες, τα γλυπτά της και τον θησαυρό εκκλησιαστικών κειμηλίων που διαθέτει (ανάμεσά τους η λειψανοθήκη του Αγίου Αίματος, δωρεά του Φίλιππου του Ωραίου το 1308).
- Η γοτθική εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που βρίσκεται στην Κάτω Πόλη, περιέχει όμορφα αγάλματα του 15ου αιώνα. Γύρω βρίσκονται μεγάλα υπόγεια που ανάγονται στον 12ο αιώνα (ιδιωτικές περιουσίες που είναι κλειστές στο κοινό).
- Η "μαιζόν ντε λα Μπεριέρ" απέναντι από το Ναυσικά αναπαριστά το τυπικό κατάλυμα των ναυτικών και ψαράδων της Βουλώνης.
- Το Καλβαίρ ντε Μαρέν είναι ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στα πληρώματα των πλοίων που χάθηκαν στη θάλασσα. Η μεγάλη λιτανεία (τελευταία κυριακή του Αυγούστου) συνδέει το καλβαίρ (Γολγοθά) με τη βασιλική.
- Το Ανατολικό Νεκροταφείο της Βουλώνης, δημιουργήθηκε στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου για τους στρατιώτες του αυτοκρατορικού βρετανικού στρατού που πέθαναν στα νοσοκομεία της πόλης.
- Η Βουλώνη φιλοξενεί την έδρα του Κονσερβατουάρ α Ραγιοννεμέντ Ντεπαρτμεντάλ ντυ Μπουλοναί, ενός ιδρύματος μουσικής διδασκαλίας και χωρού που βρίσκεται από το 1987, στον αριθμό 47 της rue des Pipots (Οδός ντε Πιπό), στο παλιό κολλέγιο Ανζαλιέ (χτισμένο το 1841) αναπαλαιωμένο από τον αρχιτέκτονα Μπερτράν Κλάιν.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ Boulogne sur Mer à Buenos Aires sur Google Maps
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Alain Lottin, Histoire de Boulogne-sur-Mer, Le Téméraire, 1998 514p. ISBN 2-84399-015-7
- Georges Torrès, Un port Boulogne-sur-Mer, Armand Colin, 1976 64p.