Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1999
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1999 ήταν η 44η έκδοση του ετήσιου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Έλαβε χώρα στην Ιερουσαλήμ, μετά τη νίκη της Dana International στο διαγωνισμό του 1998 στο Μπέρμιγχαμ του Ηνωμένου Βασιλείου με το τραγούδι "Diva". Αυτή ήταν η τρίτη νίκη του Ισραήλ στο διαγωνισμό (μετά το 1978 και το 1979), και η δεύτερη φορά που διοργάνωσε το διαγωνισμό (μετά το 1979).
| Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1999 | |
|---|---|
 | |
| Ημερομηνίες | |
| Τελικός | 29 Μαΐου 1999 |
| Διοργάνωση | |
| Χώρος διεξαγωγής | Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο Ιερουσαλήμ, Ισραήλ |
| Παρουσιαστές | |
| Σκηνοθέτης | Χαγκάι Μάουτνερ |
| Εκτελεστικός επόπτης | Κριστίν-Μαρσάλ Ορτίθ |
| Εκτελεστικός παραγωγός | Αμνόν Μπαρκάι |
| Διοργανωτής | Αρχή Μεταδόσεων Ισραήλ (IBA) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Ενδιάμεση πράξη | "Free" από τη Dana International |
| Λήξη διαγωνισμού | Όλοι οι συμμετέχοντες ερμήνευσαν την αγγλική έκδοση του "Hallelujah" προς τιμήν των θυμάτων των Βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας |
| Συμμετέχοντες | |
| Αριθμός συμμετοχών | 23 |
| Πρώτη εμφάνιση | Κανένας |
| Επιστρέφουν | |
| Αποχωρούν | |
 | |
| Ψηφοφορία | |
| Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα απονέμει ένα σετ των 12, 10, 8-1 βαθμών στα 10 αγαπημένα της τραγούδια. |
| Μηδέν βαθμοί | Κανένας |
| Νικητής |
|
Πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου 1999 στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο, τον ίδιο χώρο που το φιλοξένησε 20 χρόνια νωρίτερα. Ο κεντρικός παρουσιαστής των τηλεοπτικών ειδήσεων Γιγκάλ Ραβίντ, η τραγουδίστρια και πρώην διαγωνιζόμενη το 1992, Ντάφνα Ντέκελ και η ηθοποιός/μοντέλο Σιγκάλ Σαχαμόβ ήταν οι παρουσιαστές του διαγωνισμού και ήταν η πρώτη φορά που τρεις παρουσιαστές χρησιμοποιήθηκαν για την παρουσίαση. Οι δύο προηγούμενοι νικητές του Ισραήλ, ο Ιζχάρ Κοέν, ο οποίος κέρδισε το 1978 με το "A-Ba-Ni-Bi" και η Γκάλι Ατάρι των Milk and Honey που το κέρδισε την επόμενη χρονιά με το "Hallelujah", παρακολούθησαν ως θεατές.
Μετά από μια τεταμένη ψηφοφορία, ο νικητής του Διαγωνισμού ήταν η Σαρλότ Νίλσον, που εκπροσωπούσε τη Σουηδία με το "Take Me to Your Heaven", που σημείωσε 163 βαθμούς. Αυτή ήταν η τέταρτη νίκη της Σουηδίας στο Διαγωνισμό και η δεύτερη στη δεκαετία του 1990 (μετά τη νίκη της Καρόλα για τη Σουηδία το 1991).
Τοποθεσία
Επεξεργασία
Στις παραμονές του διαγωνισμού, κυκλοφόρησαν φήμες που έφεραν την εκδήλωση να μην λαμβάνει χώρα στο Ισραήλ, αλλά στη Μάλτα ή στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς οι δύο εκείνες χώρες συμπλήρωσαν την κορυφαία τριάδα στον προηγούμενο διαγωνισμό. Αυτό προέκυψε έπειτα από μεγάλες ανησυχίες για την χρηματοδότηση της βραδιάς από το Ισραήλ, αλλά και τις αντιθέσεις από την πλευρά των Ορθόδοξων Εβραίων, επειδή η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ, νικήτρια του προηγούμενου διαγωνισμού, ήταν τρανσέξουαλ. Όμως, η οργανωτική επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τα παραπάνω και ως χώρος διεξαγωγής του 44ου Διαγωνισμού επιλέχθηκε το Αμφιθέατρο Ουσίσκιν του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου της Ιερουσαλήμ.[1] Ως το 2017, ο διαγωνισμός του 1999 ήταν ο τελευταίος της Eurovision που διεξήχθη σε αίθουσα συναυλιών και όχι σε εσωτερικό χώρο (αρένα).
Μορφή
ΕπεξεργασίαΚατά τη διάρκεια αυτού του Διαγωνισμού καταργήθηκαν κάποιοι ισχύοντες κανόνες που ίσχυαν για δεκαετίες: ο κανόνας που έπρεπε να τραγουδήσει κάθε χώρα σε μία από τις εθνικές τους γλώσσες καταργήθηκε για πρώτη φορά από το 1977. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων χωρών, δεκατέσσερις από τις είκοσι τρεις, επέλεξαν να τραγουδήσουν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στα αγγλικά και μόνο οκτώ εξ ολοκλήρου στις αντίστοιχες εθνικές γλώσσες τους: η Λιθουανία, η Ισπανία, η Κροατία, η Πολωνία, η Γαλλία, η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Τουρκία, χωρίς να υπολογίζεται το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία και η Μάλτα, των οποίων η εθνική γλώσσα είναι η αγγλική. Επιπλέον, η ζωντανή μουσική έγινε προαιρετική για πρώτη φορά στην ιστορία του Διαγωνισμού. Το IBA το εκμεταλλεύτηκε αυτό και αποφάσισε να αποσύρει την ορχήστρα από το Διαγωνισμό ως τρόπο εξοικονόμησης χρημάτων για την παράσταση. Αυτό σήμαινε ότι για πρώτη φορά όλες οι συμμετοχές χρησιμοποιούσαν τα προηχογραφημένα κομμάτια κατά τη διάρκεια των παραστάσεων τους.[2] Αυτό προκάλεσε αντιπαράθεση για τους παραδοσιακούς της Eurovision, με τον δύο φορές νικητή Τζόνι Λόγκαν να επικρίνει αυτή την κίνηση, χαρακτηρίζοντας το γεγονός ως "καραόκε".[1]
Ένα CD συλλογής κυκλοφόρησε στο Ισραήλ από τον κεντρικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό και την IMP Records. Λόγω προβλημάτων αδειοδότησης, το CD παρέλειψε τα τραγούδια από την Πολωνία, την Κύπρο, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.[3] Από τότε, όλα τα CD συλλογής έχουν όλα τα τραγούδια.
Ανακοινώθηκε το 1999 ότι, από το Διαγωνισμό του 2000, οι τέσσερις μεγαλύτεροι χρηματοοικονομικοί συντελεστές της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU) - η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο - θα είχαν όλοι αυτόματη συμμετοχή στον Διαγωνισμό, ανεξάρτητα από το μέσο όρος βαθμολογίας τα τελευταία πέντε χρόνια.[1][2]
Η Λετονία προσπάθησε να συμμετάσχει στο διαγωνισμό για πρώτη φορά, αλλά αργότερα αποσύρθηκε. Αυτό έδωσε στην Ουγγαρία την ευκαιρία να συμμετάσχει στο διαγωνισμό, ωστόσο, το Magyar Televízió αποφάσισε να μην συμμετάσχει, επιτρέποντας στην Πορτογαλία να ανταγωνιστεί ως η 23η χώρα.[2]
Η κλήρωση για τη τρέχουσα σειρά εμφάνισης των παραστάσεων πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1998.[4]
Η Αυστρία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Δανία και η Ισλανδία επέστρεψαν στον Διαγωνισμό αφού υποβιβάστηκαν από αυτόν του 1998. Η Λιθουανία επέστρεψε επίσης στον Διαγωνισμό για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια. Η λιθουανική αντιπροσωπεία είχε προβλήματα προϋπολογισμού για να αντιμετωπίσει, και έτσι η EBU επέτρεψε στους Λιθουανούς να φτάσουν στο Ισραήλ μια μέρα αργότερα από όλους τους άλλους. Από την άλλη πλευρά, η πρώτη αντιπροσωπεία που έφτασε ήταν η Εσθονία.[2]
Αφού υποβιβάστηκε από το Διαγωνισμό του 1998, το Channel One της Ρωσίας αποφάσισε να μην μεταδώσει το διαγωνισμό της χρονιάς, προκειμένου να επιτρέψει μια ισχυρή επιστροφή στο Ισραήλ. Ωστόσο, δεδομένου ότι μόνο οι χώρες που είχαν μεταδώσει το διαγωνισμό του προηγούμενου έτους είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό του επόμενου έτους, η Ρωσία αναγκάστηκε να χάσει έναν άλλο χρόνο. Η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η ΠΓΔΜ, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Ελβετία, οι χώρες με τη χαμηλότερη μέση βαθμολογία τα τελευταία πέντε χρόνια, δε συμμετείχαν, επίσης.
Τα φαβορί για να κερδίσουν το διαγωνισμό ήρθαν από την Ισλανδία με τη Σέλμα και το "All Out of Luck" και την Κύπρο με την Μαρλέν Αγγελίδου και το "Θα 'ναι Έρωτας", μετά από μια δημοσκόπηση στο διαδίκτυο από τους οπαδούς. Όμως, ενώ η Ισλανδία τερμάτισε δεύτερη μετά τη Σουηδία (η καλύτερη εμφάνιση της χώρας στο διαγωνισμό), η Κύπρος απέτυχε να εμπνεύσει το κοινό, τερματίζοντας δεύτερη από το τέλος με μόνο δύο βαθμούς, και οι δύο από το Ηνωμένο Βασίλειο.[1][2]
Περιστατικά
ΕπεξεργασίαΠριν από τον Διαγωνισμό σημειώθηκαν διάφορες αντιπαραθέσεις. Δύο τραγούδια που επιλέχθηκαν για να συμμετάσχουν στο Ισραήλ βρέθηκαν ακατάλληλα: οι Hari Mata Hari της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης αποκλείστηκαν μετά την ανακάλυψή ότι το τραγούδι τους κυκλοφόρησε στη Φινλανδία μερικά χρόνια πριν. Η Κορίνα Μέι της Γερμανίας επίσης αποκλείστηκε, αφού το τραγούδι της, αποκαλύφθηκε ότι κυκλοφόρησε το 1997 από ένα διαφορετικό τραγουδιστή.[1][5] Και οι δύο καλλιτέχνες θα εκπροσωπούσαν τελικά τις χώρες τους στην Eurovision, το 2006 και το 2002 αντίστοιχα.
Η συμμετοχή της Κροατίας, το "Marija Magdalena", προσέλκυσε αντιρρήσεις από τη νορβηγική αντιπροσωπεία, λόγω του ότι τα ανδρικά δευτερεύοντα φωνητικά που χρησιμοποιήθηκαν μέσα στο τραγούδι της Ντόρις Ντράγκοβιτς ήταν προ-ηχογραφημένα. Η EBU αποφάσισε να μειώσει το σκορ της χώρας κατά το ένα τρίτο για τον υπολογισμό του μέσου όρου της πενταετίας για να καθορίσει τη συμμετοχή σε μελλοντικούς διαγωνισμούς, αν και αποφασίστηκε να αφήσει την τοποθέτησή της στο αποτέλεσμα του 1999 ανεπηρέαστο.[1][2]
Η διαλειμματική πράξη από την Dana International, η οποία ερμήνευσε ένα ριμέικ του τραγουδιού του Στίβι Γουόντερ, του "Free", το οποίο παρόλο που ήταν μεγάλη επιτυχία στο Ισραήλ εκείνη την εποχή, προκάλεσε κάποια διαμάχη λόγω των στίχων του τραγουδιού. Η Dana International εμφανίστηκε επίσης στο τέλος της παράστασης, δίνοντας το νικητήριο τρόπαιο στη Νίλσον. Αφού προσποιήθηκε ότι το τρόπαιο ήταν πολύ βαρύ για να σηκωθεί, έπεσε στη σκηνή, ρίχνοντας μαζί της τους νικητές συνθέτες.[1][2] Μετά το encore της νικήτριας Σουηδίας, οι τρεις παρουσιαστές εμφανίστηκαν ξανά προσκαλώντας όλους στη σκηνή να τραγουδήσουν την αγγλική έκδοση του "Hallelujah", του νικητήριου τραγουδιού του Ισραήλ στο Διαγωνισμό του 1979, ως αφιέρωμα στα θύματα του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου (ιδιαίτερα τότε της Γιουγκοσλαβίας, στην οποία απαγορεύτηκε η συμμετοχή ως ποινή λόγω αυτής της σύγκρουσης), οι οποίοι δεν μπόρεσαν να δουν τον διαγωνισμό μετά από βομβιστικές επιθέσεις που κατέστρεψαν τηλεοπτικούς πομπούς.[1]
Επιστροφές καλλιτεχνών
Επεξεργασία| Καλλιτέχνης | Χώρα | Προηγούμενη συμμετοχή |
|---|---|---|
| Ντόρις Ντράγκοβιτς |  Κροατία
|
1986 (εκπροσωπώντας τη Γιουγκοσλαβία) |
| Ντάρια Σβάιγκερ |  Σλοβενία
|
1995 |
| Έβελιν Σαμουέλ |  Εσθονία
|
1997 (φωνητικά στη Μάαρια Λις-Ίλους) |
Αποτελέσματα
Επεξεργασία| Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα[6][7] | Θέση | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Λιθουανία
|
Αϊστέ Σμιλγκεβιτσιούτε | "Strazdas" | Σαμογιανά | 20 | 13 |
| 02 |  Βέλγιο
|
Βανέσα Σινιτόρ | "Like the Wind" | Αγγλικά | 12 | 38 |
| 03 |  Ισπανία
|
Λίδια | "No quiero escuchar" | Ισπανικά | 23 | 1 |
| 04 | Κροατία
|
Ντόρις Ντράγκοβιτς | "Marija Magdalena" | Κροατικά | 4 | 118 |
| 05 |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
Precious | "Say It Again" | Αγγλικά | 12 | 38 |
| 06 | Σλοβενία
|
Ντάρια Σβάιγκερ | "For a Thousand Years" | Αγγλικά | 11 | 50 |
| 07 |  Τουρκία
|
Τούγμπα Όναλ & Grup Mistik | "Dön artık" | Τούρκικα | 16 | 21 |
| 08 |  Νορβηγία
|
Στιγκ Βαν Έικ | "Living My Life Without You" | Αγγλικά | 14 | 35 |
| 09 |  Δανία
|
Μίκαελ Τσεσλ & Τρίνε Γιέπσεν | "This Time I Mean It" | Αγγλικά | 8 | 71 |
| 10 |  Γαλλία
|
Νάγια | "Je veux donner ma voix" | Γαλλικά | 19 | 14 |
| 11 |  Ολλανδία
|
Μαρλέιν | "One Good Reason" | Αγγλικά | 9 | 71 |
| 12 |  Πολωνία
|
Μίτεκ Τσέσνιακ | "Przytul mnie mocno" | Πολωνικά | 17 | 19 |
| 13 |  Ισλανδία
|
Σέλμα | "All Out of Luck" | Αγγλικά | 2 | 146 |
| 14 |  Κύπρος
|
Μαρλέν | "Θα 'ναι Έρωτας" | Ελληνικά | 22 | 2 |
| 15 |  Σουηδία
|
Σαρλότε Νίλσον | "Take Me to Your Heaven" | Αγγλικά | 1 | 163 |
| 16 |  Πορτογαλία
|
Ρούι Μπαντέιρα | "Como tudo começou" | Πορτογαλικά | 21 | 12 |
| 17 |  Ιρλανδία
|
The Mullans | "When You Need Me" | Αγγλικά | 17 | 18 |
| 18 |  Αυστρία
|
Μπόμπι Σίνγκερ | "Reflection" | Αγγλικά | 10 | 65 |
| 19 |  Ισραήλ
|
Eden | "Yom Huledet (Happy Birthday)" (יום הולדת) | Αγγλικά, Εβραϊκά | 5 | 93 |
| 20 |  Μάλτα
|
Times Three | "Believe 'n Peace" | Αγγλικά | 15 | 32 |
| 21 |  Γερμανία
|
Sürpriz | "Reise nach Jerusalem – Kudüs'e Seyahat" | Γερμανικά, Τούρκικα, Εβραϊκά, Αγγλικά | 3 | 140 |
| 22 |  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
Ντίνο & Μπεατρίς | "Putnici" | Βοσνιακά, Γαλλικά | 7 | 86 |
| 23 | Εσθονία
|
Έβελιν Σαμουέλ & Καμίλ | "Diamond of Night" | Αγγλικά | 6 | 92 |
Πίνακας βαθμολογίας
Επεξεργασία| Τρόπος ψηφοφορίας: 100% Κοινό 100% Επιτροπές |
Voters | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Λιθουανία | 13 | 2 | 5 | 3 | 1 | 2 | |||||||||||||||||||
| Βέλγιο | 38 | 4 | 2 | 10 | 2 | 10 | 5 | 5 | |||||||||||||||||
| Ισπανία | 1 | 1 | |||||||||||||||||||||||
| Κροατία | 118 | 6 | 5 | 12 | 12 | 8 | 7 | 1 | 7 | 4 | 2 | 1 | 6 | 6 | 8 | 7 | 5 | 10 | 8 | 3 | |||||
| Ηνωμένο Βασίλειο | 38 | 5 | 4 | 5 | 2 | 4 | 1 | 4 | 4 | 8 | 1 | ||||||||||||||
| Σλοβενία | 50 | 10 | 2 | 2 | 12 | 1 | 6 | 12 | 5 | ||||||||||||||||
| Τουρκία | 21 | 4 | 5 | 12 | |||||||||||||||||||||
| Νορβηγία | 35 | 7 | 6 | 7 | 7 | 5 | 3 | ||||||||||||||||||
| Δανία | 71 | 5 | 5 | 5 | 1 | 12 | 8 | 8 | 3 | 7 | 5 | 2 | 4 | 6 | |||||||||||
| Γαλλία | 14 | 2 | 2 | 8 | 2 | ||||||||||||||||||||
| Ολλανδία | 71 | 4 | 12 | 3 | 8 | 3 | 5 | 7 | 6 | 4 | 2 | 1 | 4 | 6 | 2 | 4 | |||||||||
| Πολωνία | 17 | 7 | 4 | 6 | |||||||||||||||||||||
| Ισλανδία | 146 | 8 | 8 | 10 | 10 | 10 | 10 | 12 | 7 | 4 | 12 | 12 | 4 | 4 | 2 | 10 | 10 | 3 | 10 | ||||||
| Κύπρος | 2 | 2 | |||||||||||||||||||||||
| Σουηδία | 163 | 3 | 7 | 6 | 12 | 7 | 6 | 12 | 10 | 3 | 8 | 6 | 10 | 6 | 10 | 5 | 6 | 8 | 12 | 2 | 12 | 12 | |||
| Πορτογαλία | 12 | 12 | |||||||||||||||||||||||
| Ιρλανδία | 18 | 12 | 4 | 1 | 1 | ||||||||||||||||||||
| Αυστρία | 65 | 6 | 7 | 4 | 6 | 3 | 2 | 3 | 8 | 1 | 7 | 5 | 5 | 8 | |||||||||||
| Ισραήλ | 93 | 3 | 8 | 8 | 1 | 3 | 2 | 2 | 10 | 4 | 10 | 1 | 10 | 3 | 8 | 1 | 6 | 7 | 2 | 4 | |||||
| Μάλτα | 32 | 6 | 6 | 3 | 1 | 7 | 1 | 7 | 1 | ||||||||||||||||
| Γερμανία | 140 | 10 | 7 | 3 | 1 | 6 | 12 | 3 | 5 | 8 | 12 | 12 | 5 | 2 | 12 | 10 | 12 | 3 | 10 | 7 | |||||
| Βοσνία και Ερζεγοβίνη | 86 | 1 | 10 | 10 | 7 | 7 | 8 | 6 | 3 | 5 | 3 | 6 | 12 | 8 | |||||||||||
| Εσθονία | 90 | 1 | 4 | 1 | 3 | 8 | 5 | 4 | 4 | 5 | 8 | 2 | 10 | 7 | 8 | 3 | 1 | 7 | 6 | 3 | |||||
12 βαθμοί
ΕπεξεργασίαΠαρακάτω είναι μια σύνοψη των 12 βαθμών που δόθηκαν κατά τη διάρκεια του τελικού:
| N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
|---|---|---|
| 5 | Γερμανία | Ισραήλ, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Τουρκία |
| Σουηδία | Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Εσθονία, Ηνωμένο Βασίλειο, Μάλτα, Νορβηγία | |
| 3 | Ισλανδία | Δανία, Κύπρος, Σουηδία |
| 2 | Κροατία | Ισπανία, Σλοβενία |
| Σλοβενία | Ιρλανδία, Κροατία | |
| 1 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Αυστρία |
| Δανία | Ισλανδία | |
| Ιρλανδία | Λιθουανία | |
| Ολλανδία | Βέλγιο | |
| Πορτογαλία | Γαλλία | |
| Τουρκία | Γερμανία |
Πρόκριση για το διαγωνισμό του 2000
ΕπεξεργασίαΕκτός από τις Μεγάλες Τέσσερις και τη διοργανώτρια χώρα του διαγωνισμού του 2000, τη Σουηδία, οι 13 χώρες με τη μεγαλύτερη μέση βαθμολογία μεταξύ του 1995 και του 1999 επετράπη να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό του 2000.
Υπόμνημα:
Αυτόματος προκριθείς
Προκριθείς
| Βαθμός | Χώρα | Ποσοστό | Σκορ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | |||
| – | Ηνωμένο Βασίλειο
|
116.80 | 76 | 77 | 227 | 166 | 38 |
| 1 | Ισραήλ
|
115.33 | 81 | 172 | 93 | ||
| – | Σουηδία
|
90.40 | 100 | 100 | 36 | 53 | 163 |
| 2 | Ιρλανδία
|
89.00 | 44 | 162 | 157 | 64 | 18 |
| 3 | Κροατία
|
84.60 | 91 | 98 | 24 | 131 | 79[α] |
| 4 | Μάλτα
|
81.40 | 76 | 68 | 66 | 165 | 32 |
| 5 | Ολλανδία
|
76.00 | 78 | 5 | 150 | 71 | |
| 6 | Εσθονία
|
75.50 | 94 | 82 | 36 | 90 | |
| 7 | Νορβηγία
|
75.20 | 148 | 114 | 0 | 79 | 35 |
| 8 | Δανία
|
62.67 | 92 | 25 | 71 | ||
| – | Γερμανία
|
62.25 | 1 | 22 | 86 | 140 | |
| 9 | Ισλανδία
|
61.50 | 31 | 51 | 18 | 146 | |
| 10 | Κύπρος
|
57.60 | 79 | 72 | 98 | 37 | 2 |
| 11 | Αυστρία
|
53.00 | 67 | 68 | 12 | 65 | |
| – | Ισπανία
|
50.80 | 119 | 17 | 96 | 21 | 1 |
| 12 | Τουρκία
|
49.00 | 21 | 57 | 121 | 25 | 21 |
| 13 | Βέλγιο
|
47.50 | 8 | 22 | 122 | 38 | |
| 14 | Σλοβενία
|
45.40 | 84 | 16 | 60 | 17 | 50 |
| – | Γαλλία
|
44.80 | 94 | 18 | 95 | 3 | 14 |
| 15 | Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
33.75 | 14 | 13 | 22 | 86 | |
| 16 | Πορτογαλία
|
29.00 | 5 | 92 | 0 | 36 | 12 |
| 17 | Πολωνία
|
27.20 | 15 | 31 | 54 | 19 | 17 |
| 18 | Λιθουανία
|
13.00 | 13 | ||||
Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ
ΕπεξεργασίαΤο βραβείο για το χειρότερο ντύσιμο (γνωστό και ως βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ) κέρδισε η συμμετοχή της Ισπανίας, με τη Λίντια. Το εν λόγω βραβείο απονεμήθηκε από τον δικτυακό τόπο των οπαδών της Eurovision, House of Eurovision.
Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία
ΕπεξεργασίαΕκπρόσωποι βαθμολογίας
Επεξεργασία
Λιθουανία – Άντριους Τάπινας
Βέλγιο – Σαμπίνε Ντε Βος[8]
Ισπανία – Ούγκο ντε Κάμπος
Κροατία – Μάρκο Ράσιτσα[9]
Ηνωμένο Βασίλειο – Κόλιν Μπέρι
Σλοβενία – Μίρα Μπέργκιντς
Τουρκία – Οσμάν Ερκάν
Νορβηγία – Ράγκνχιλτ Σέλθουν Φιόρτοφτ (Ragnhild Sælthun Fjørtoft)
Δανία – Κίρστεν Σίγκαρντ (εκπρόσωπος της Δανίας το 1984, 1985 και το 1988 με το συγκρότημα Hot Eyes)[10]
Γαλλία – Marie Myriam (νικήτρια του διαγωνισμού της Eurovision με τη Γαλλία το 1977)[11]
Ολλανδία – Εντσίλια Ρόμπλεϊ (συμμετοχή της Ολλανδίας το 1998 και το 2007)
Πολωνία – Γιαν Τσοτζνάτσκι
Ισλανδία – Άσλαουγκ Ντόρα Εϊγιολφσδότιρ
Κύπρος – Μαρίνα Μαλένη[12]
Σουηδία – Πόντους Γκέρτινγκερ [13]
Πορτογαλία – Μανουέλ Λουίς Γκάουτσα[14]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Κλερ Μακναμάρα
Αυστρία – Ντόντο Ρόστσιτς
Ισραήλ – Γιοάβ Γκινάι (στιχουργός του νικητήριου τραγουδιού του 1998 "Diva")[15]
Μάλτα – Νιρβάνα Ατσοπάρντι
Γερμανία – Ρενάν Ντεμιρκάν
Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Σεγκμεντίνα Σρνα
Εσθονία – Μαρτ Σάντερ [16]
.svg){kind=small}
Σχολιαστές
Επεξεργασία- Αυστρία – Άντι Νολ (ORF1)[17]
- Βέλγιο – Αντρέ Φερμόιλεν & Μπαρτ Πίτερς (VRT TV1),[18] Ζαν-Πιέρ Οτιέ (RTBF La Une)[19]
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Ισμέτα Ντερβόζ-Κρβάβατς (BHT)
- Κροατία – Αλεξάνταρ "Aco" Κοσταντίνοφ (HRT 1)[20]
- Κύπρος – Εύη Παπαμιχαήλ (ΡΙΚ 1)[12]
- Δανία – Κελντ Χάικ (DR1)[10]
- Εσθονία – Μάρκο Ράικοπ (Eesti Televisioon)
Φινλανδία (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Γιάνι Γιούντουνεν (YLE TV1)[21]- Γαλλία – Ζιλιέν Λεπέρ (France 3)[19]
- Γερμανία – Πέτερ Ούρμπαν (Das Erste)[22]
Ελλάδα (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Δάφνη Μπόκοτα (ΕΤ1)[23]- Ισλανδία – Γκίσλι Μάρτεϊν Μπάλντουρσον (Sjónvarpið)[24]
- Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Πατ Κένι (RTÉ One)[25]
- Ισραήλ – Χωρίς σχολιαστή
- Λιθουανία – Νταρίους Ουζκουράιτις (LTV)
Βόρεια Μακεδονία (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Ιβάν Μίρτσεφσκι (MTV 1)- Μάλτα – Κάρλο Μπονίτσι
- Ολλανδία – Βίλεμ φαν Μπόιζεκομ (TV2)[26]
- Νορβηγία – Γιοστάιν Πέντερσεν (NRK1)[27]
- Πολωνία – Αρτούρ Ορτσέκ (TVP1)[28]
- Πορτογαλία – Ρουί Ουνάς (RTP1)[14]
Ρουμανία (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Λέοναρντ Μίρον (TVR2)
Ρωσία (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Γιούρι Ακσιούτα (Public Russian Television)- Σλοβενία - Μίσα Μολκ (SLO1)
- Ισπανία – Χοσέ Λουίς Ουριμπάρι (TVE1)[29]
- Σουηδία – Πέκα Χάινο & Άντερς Μπέργκλαντ (SVT1)[13]
Ελβετία (Μη συμμετέχουσα χώρα) – Σάντρα Στούντερ (SF2), Ζαν-Μαρκ Ρισάρ (TSR 1), Τζόναθαν Τεντέσκο (TSI 2)- Τουρκία – Γκιουλσάχ Μπαντά (TRT 1)
- Ηνωμένο Βασίλειο – Τέρι Γουόγκαν (BBC One)[30]
Σχολιαστές ραδιοφώνου
Επεξεργασία- Λιθουανία – Μη διαθέσιμο
- Βέλγιο – Ζιλιέν Πουτ & Μισέλ Φογιέ (VRT Radio 2), Ντιντιέ Μελόν (RTBF La Première)
- Ισπανία – Μη διαθέσιμο
- Κροατία – Ντραγκίνια Μπαλάς (HR 2)
- Ηνωμένο Βασίλειο – Κεν Μπρους (BBC Radio 2)[31]
- Σλοβενία – Μη διαθέσιμο
- Τουρκία – Φατίχ Ορμπάι (TRT Radyo 3)
- Νορβηγία – Μη διαθέσιμο
- Δανία – Μη διαθέσιμο
- Γαλλία – Μη διαθέσιμο
- Ολλανδία – Ντανιέλ Ντέκερ & Χάιλκο Σπαν (Radio 2)
- Πολωνία – Μη διαθέσιμο
- Ισλανδία – Μη διαθέσιμο
- Κύπρος – Παύλος Παύλου (CyBC Radio 2)
- Σουηδία – Καρολίνα Νορέν (SR P3)[32]
- Πορτογαλία – Ζοάου Νταβίντ Νούνες (RDP Antena 2)
- Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Λάρι Γκόγκαν (RTÉ Radio 1)
- Αυστρία – Stermann & Grissemann (FM4)[33]
- Ισραήλ – Ντανιέλ Πιρ (Reshet Gimel)
- Μάλτα – Μη διαθέσιμο
- Γερμανία – Τόμας Μορ (Deutschlandfunk/NDR 2)[34]
- Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Μη διαθέσιμο
- Εσθονία – Μη διαθέσιμο
Μέλη εθνικών κριτικών επιτροπών
Επεξεργασία- Βοσνία και Ερζεγοβίνη – Σεγκμεντίνα Σρνα, Ισμέτα Κρβάβατς
Σημειώσεις και παραπομπές
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Η Κροατία σκόραρε 118 βαθμούς στο διαγωνισμό του 1999, ωστόσο λόγω μιας διαμάχης σχετικά με τη χρήση προ-ηχογραφημένων φωνητικών στη ζωντανή εκτέλεση, το τελικό σκορ μειώθηκε κατά ένα τρίτο για τον υπολογισμό του πενταετούς μέσου όρου για τον προσδιορισμό της συμμετοχής σε μελλοντικούς διαγωνισμούς.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 O'Connor, John Kennedy (2007). The Eurovision Song Contest: The Official History. UK: Carlton Books. σελίδες 156–159. ISBN 978-1-84442-994-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «History – Eurovision Song Contest 1999». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2009.
- ↑ «Various - Eurovision Song Contest Israel 1999». Discogs. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «GERMAN NATIONAL FINAL 1999». 50webs.com.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1999». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Eurovision Song Contest 1999». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ mathiasehv (30 Σεπτεμβρίου 2009). «Eurovision 1999 Belgian Voting VRT by Sabine De Vos». YouTube. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Pogledaj temu – SPOKESPERSONS». Forum.hrt.hr. 29 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 10,0 10,1 «Forside». esconnet.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Concours Eurovision de la Chanson • Consulter le sujet – Porte-paroles des jurys des pays francophones». Eurovision.vosforums.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 12,0 12,1 Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
- ↑ 13,0 13,1 «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 14,0 14,1 «Comentadores Do ESC – escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «פורום אירוויזיון». Sf.tapuz.co.il. 13 Σεπτεμβρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Kuldnokale maitsevad traatussid». 17 Απριλίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2011.
- ↑ «Andi Knoll will present for ORF». 29 Νοεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2005.
- ↑ «Bart Peeters co-commentator op songfestival : showbizz». Mijnnieuws.skynetblogs.be. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ 19,0 19,1 Christian Masson. «1999 – Jerusalem». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Pogledaj temu – POVIJEST EUROSONGA: 1956–1999 (samo tekstovi)». Forum.hrt.hr. 15 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Dr. Peter Urban kommentiert – Düsseldorf 2011». Duesseldorf2011.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987–2004)». Retromaniax.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Morgunblaðið, 29-5-1999». Timarit.is. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ betelgeuseIE (8 Φεβρουαρίου 2010). «Eurovision Song Contest 1999 opening sequence». YouTube. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ www.eurovisionartists.nl. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Alt du trenger å vite om MGP – Melodi Grand Prix – Melodi Grand Prix – NRK». Nrk.no. 27 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «Zobacz temat – Eurowizyjna gra». Eurowizja.Com.Pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ «FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010». Eurosongcontest.phpbb3.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2012.
- ↑ Eurovision Song Contest 1999 BBC Archives
- ↑ Bruce, Ken. «Gin for lunch, whiskey for tea: Radio 2's Ken Bruce reveals his midlife crisis and the days when one drink was not enough». Daily Mail. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1205153/Gin-lunch-whiskey-tea-Radio-2s-Ken-Bruce-reveals-midlife-crisis-days-drink-enough.html.
- ↑ «Swedes stay at home with Eurovision fever». The Local. 16 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Song Contest mit Stermann & Grissemann». wien ORF.at. 1 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Thomas Mohr: Mit Dschinghis Khan im Garten». Eurovision.de. 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η επίσημη ιστοσελίδα της Eurovision (Αγγλικά)