Πι

γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου
(Ανακατεύθυνση από Π)

Το γράμμα πι (κεφαλαίο Π, πεζό π ή ϖ) είναι το δέκατο έκτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Τόσο στα νέα όσο και στα αρχαία ελληνικά συμβολίζει το άηχο διχειλικό κλειστό φώνημα /p/ που πραγματώνεται είτε με τον αντίστοιχο φθόγγο. Συμμετέχει επίσης στο δίγραφο <μπ> που συμβολίζει το ηχηρό διχειλικό κλειστό φώνημα /b/ και φθόγγο.[1] Το πι αντιστοιχεί στο γράμμα P, p του λατινικού αλφαβήτου που προέρχεται από το αλλόγραφό του στο δυτικό ελληνικό αλφάβητο που χαρακτηριζόταν από μια μικρότερη δεξιά κεραία που σταδιακά έκλεισε προς την αριστερή κάθετο.[2]

Την επόμενη αξία την έχει το Κόππα Ϟ´=90 (ϟ´=90). Προήλθε από το φοινικικό γράμμα πε, που στα φοινικικά σήμαινε στόμα.[2]

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία π´=80.

Ως σύμβολο

Επεξεργασία

Το πεζό <π> χρησιμοποιείται ως σύμβολο για:

Το κεφαλαίο <Π> συμβολίζει:

Το <Π> επίσης συμβόλιζε το πέντε σε ένα αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης, το ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
  2. 2,0 2,1 Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. s.v. «Π».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Λεξιλογικός ορισμός του πι στο Βικιλεξικό
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pi (letter) στο Wikimedia Commons