Σ.Π. Γουδί
Ο Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Γουδή (ή Γουδί) ήταν ποδοσφαιρικός σύλλογος της Αθήνας με έδρα την ομώνυμη συνοικία. Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1906 από δυσαρεστημένους αθλητές του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου και υπήρξε ιδρυτικό μέλος τόσο το 1919 της ΕΠΣ Αθηνών-Πειραιώς (από το 1921 ΕΠΣ Ελλάδος), όσο και το 1926 της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Αναφέρεται και ως Γυμναστικός Σύλλογος όταν στελέχη του λάμβαναν μέρος σε αγώνες στίβου και βόλεϊ, χωρίς πάντως να αναπτύξει ιδιαίτερα τα συγκεκριμένα αθλήματα. Ανέστειλε οριστικά τις δραστηριότητές του το πρώτο μεταπολεμικό διάστημα (περί το 1945).
| Επίσημη ονομασία | Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως Γουδή | ||
|---|---|---|---|
| Σύντομο όνομα | (το) Γουδί | ||
| Ίδρυση | Οκτώβριος 1906 | ||
| Διάλυση | περίπου 1945 | ||
| Έδρα | Ελλάδα | ||
| |||
| wikidata () | |||
ΣΠ Γουδή
Επεξεργασία1906-1912
Επεξεργασία
Σύγχρονες πηγές θεωρούν τον ΣΠ Γουδή ως πρώτο στην Ελλάδα αφενός αμιγώς ποδοσφαιρικό σωματείο και αφετέρου να δημιουργεί, στους πρόποδες του Υμηττού, το πρώτο γήπεδο αποκλειστικά για το άθλημα.[1] Ο εκ των ιδρυτών και πρωτεργάτης του, Παναγής Βρυώνης, είχε διατελέσει κατά τη διάρκεια των σπουδών του τερματοφύλακας της ελβετικής Σερβέτ Γενεύης. Τα χρώματά του συλλόγου ήταν κόκκινο-μαύρο.
Κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα διοργάνωσης του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων (ΣΕΑΓΣ, τώρα ΣΕΓΑΣ) την αγωνιστική περίοδο 1907-08, με νίκες 9-0 επί του Πειραϊκού Συνδέσμου, 7-1 του Εθνικού ΓΣ και 21-0 του Πανελλήνιου ΓΣ. Για το επόμενο 1908-09, περιορίστηκε στη δεύτερη θέση πίσω από τον Πειραϊκό, επανήλθε όμως πρωταθλητής τα 1909-10 και 1912.
Αθηναϊκός ΣΠ και Χόουπ
ΕπεξεργασίαΑΠΟ (Νέον) Γουδί
Επεξεργασία
Η συνύπαρξη των πρώην μελών του ΣΠ Γουδή με εκείνα του ΠΟΑ εξελίχθηκε σε βραχύβια και σύντομα τα περισσότερα αποχώρησαν για την επανίδρυση του παλαιού τους συλλόγου, αυτή τη φορά ως Αθηναϊκό Ποδοσφαιρικό Σύλλογο "Γουδί και μετέπειτα Αθλητικό Ποδοσφαιρικό Όμιλο "Γουδί". Αναφερόμενος από τις πηγές της εποχής συχνά και με το –διευκρινιστικό– όνομα Νέον Γουδί, συνέχισε την πορεία του προκατόχου ΣΠ και το 1926 πραγματοποιήθηκαν εορταστικές εκδηλώσεις για την 20ετηρίδα δράσης τους.[2] Είχε ιδιόκτητο γήπεδο στη συνοικία, το μοναδικό αρχικά στην Αθήνα, μέχρι τη δημιουργία του γηπέδου του Παναθηναϊκού.
1919-1935
ΕπεξεργασίαΜεταξύ των νικητριών χωρών του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, διοργανώθηκαν το 1919 στο Παρίσι οι Διασυμμαχικοί Αθλητικοί Αγώνες που περιλάμβαναν και ποδοσφαιρικό τουρνουά, με την ελληνική ομάδα να στελεχώνουν τέσσερις παίκτες του ΑΠΟ Γουδή: Μ. Ησαΐας, Λεων. Τράγαλος, Γ. Πρωτόπουλος και Βρ. Βρανόπουλος.[3] Με την ίδρυση της Ε.Π.Σ. Αθηνών συμμετέχει στο πρωτάθλημα Αθηνών με μεγαλύτερες επιτυχίες του τα πρωταθλήματα του 1932 και 1933. Επίσης κατέλαβε τη δεύτερη θέση το 1928 όταν έχασε στον τελικό από τον Ατρόμητο Αθηνών. Μέσω του πρωταθλήματος της Αθήνας συμμετείχε στην Εθνική κατηγορία δύο χρονιές, το 1934 καταλαμβάνοντας την 5η θέση, και το 1935 καταλαμβάνοντας την 6η θέση. Επίσης, ανέλαβε καινοτόμες πρωτοβουλίες όπως η διοργάνωση πρωταθλημάτων ανάμεσα στα σχολεία της περιοχής κ.ά.
1937-1945
ΕπεξεργασίαΗ άλλοτε πρωταγωνίστρια ομάδα, υποβιβάστηκε το 1937 στη Β΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ και τερμάτισε στην τελευταία θέση το 1938, αποφεύγοντας τον υποβιβασμό χάρις στην αύξηση αριθμού των ομάδων από τη νέα χρονιά. Ακολούθησε η γερμανική κατοχή που ουσιαστικά σήμανε το τέλος του ιστορικού συλλόγου.
Μεταπολεμικά, η παρουσία του αναφέρεται σε δύο περιπτώσεις το 1945, αλλά δεν έλαβε μέρος στο επίσημο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ. Στις 29 Απριλίου στο Κύπελλο Ελευθερίας είχε κληρωθεί με τη Δάφνη Αθηνών. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους μετείχε στην εφήμερη Ένωση Συνεργαζόμενων Σωματείων που δημιούργησε ο Παναθηναϊκός, η οποία διοργάνωσε το Κύπελλο Όχι. Το Γουδί κληρώθηκε με τον Αθηναϊκό, αλλά δεν εμφανίστηκε στον αγώνα. Αυτό ήταν το "κύκνειο άσμα" της ιστορικής ομάδας.[4]
Ποδοσφαιριστές
ΕπεξεργασίαΚατά τον εορτασμό στις 9 Μαΐου 1926 της 20ετίας από την ίδρυση του συλλόγου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο Αγίου Θωμά Αμπελοκήπων, αναδείχθηκαν ισόπαλες με 2-2 οι ομάδες παλαιμάχων του συλλόγου των 1906 και 1911, αποτελούμενες από τους εξής:[2]
- 1906 – Δραγούμης (τερμ.), Σκουζές, Ψιλιάκος (οπισθ.), Ρόκος, Πρωτόπουλος, Ιωσηφόγλου (μέσοι), Σάρδης, Σκουζές ΙΙ, Βρυώνης (αρχηγός), Αργυρόπουλος, Π. Πετράκος (κυνηγοί)
- 1911 – Φιλάρετος (τερμ.), Κουτρουμπής, Ζαμάνος (οπισθ.), Μπαλτατζής, Ν. Φιλίππου, Παπαφιλιππόπουλος (μέσοι), Μπαλτατζής ΙΙ, Παπαζαφειρόπουλος, Τράγαλος (αρχηγός), Ησαΐας, Σ. Πετράκος (κυνηγοί).
Διεθνείς:
- Θεόδωρος Νικολαΐδης – ο μοναδικός ποδοσφαιριστής του Γουδή που αγωνίστηκε για την Εθνική, με μία συμμετοχή το 1920 στην αναμέτρηση Σουηδία-Ελλάδα 9-0 κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αμβέρσας.
- Παναγής Βρυώνης – πριν την ίδρυση του συλλόγου, διεθνής είχε υπάρξει και ο βασικός ιδρυτής του ως παίκτης-προπονητής της ελληνικής ομάδας κατά τους Μεσοολυμπιακούς του 1906, αποκλειστικά στελεχωμένης από την ομάδα του Εθνικού ΓΣ.
Τίτλοι
ΕπεξεργασίαΠανελλήνιοι
ΕπεξεργασίαΩς ΣΠ Γουδή:
- 3 Πανελλήνια πρωταθλήματα του ΣΕΑΓΣ (τώρα ΣΕΓΑΣ):[5] [6]
Τοπικοί
ΕπεξεργασίαΩς ΑΠΟ (Νέος) Γουδή
- 2 Πρωταθλήματα Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών:
- 2 Πρωταθλήματα Β΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών:
Άλλοι
ΕπεξεργασίαΩς ΣΠ Γουδή
- 1 Τουρνουά της ΕΟΑ (πλέον ΕΟΕ):
- 1909 ή 1910 [9]
- Ενδεχομένως, καταγράφεται από μεταγενέστερες πηγές ως το προαναφερόμενο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1909-10 του ίδιου διοργανωτή.
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ "Ο Σύλλογος ούτος (σημ. Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών) έλαβεν (σημ. το 1908) ως επαμειβόμενον έπαθλον το κύπελλον της Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων, όπερ κατά τους περυσινούς ομοίους αγώνας είχεν απομενηθή εις τον Σύλλογον Ποδοσφαιρίσεως «Γουδί»."[7]
- ↑ "Ένα χρόνο αργότερα (σημ. από το 1908), κατά το 1910, ο ΣΕΓΑΣ, ο οποίος είχε αναγνωρίσει εν τω μεταξύ το ποδόσφαιρο μετά πολλούς δισταγμούς, προεκήρυξε αγώνας κυπέλλου κατά τους οποίους ενίκησαν το Γουδί και ο Πειραϊκός."[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ συλλογικό έργο, Ελληνικός αθλητισμός • Ιστορική αναδρομή 1896-1996 / Στατιστικά όλων των αθλημάτων, έκδοση Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (ΓΓΑ), Υφυπουργείο Αθλητισμού, Αθήνα 1997, τμ. Α΄, σελ. 39
- ↑ 2,0 2,1 Η εικοσαετηρίς του «Π. Σ. Γουδί», [ψηφιακή σελ. 226], εφημ. Η βραδυνή, 06.05.1926, σελ. 7
- ↑ Ανδρέας Μπόμης, Γκολ 2000 • Ένας αιώνας ποδόσφαιρο: αλμανάκ, ιστορία, σχόλια, Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα 2000, ISBN 978-000-4000-05-3, σελ. 40
- ↑ εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ, 05.10.1945
- ↑ Μπόμης, ό.π, σελ. 39-40
- ↑ Greece - Final Tables 1906-1959, Αλέξανδρος Μαστρογιαννόπουλος, Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) (Αγγλικά)
- ↑ εφημ. ΑΘΗΝΑΙ, 1908 [Βοτζάκης, ό.π, σελ. 36]
- ↑ 8,0 8,1 Η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου κατά την τελευταίαν 30ετίαν Αρχειοθετήθηκε 2015-02-19 στο Wayback Machine. [ψηφιακή σελ. 363], εφημ. ΑΘΛΗΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ, 22.06.1938, σελ. 3
- ↑ «Εφημερίδα Πράσινη, 29 Μαρτίου 2012 σελ.6». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2013.
Πηγές
Επεξεργασία- Παύλου Καντώνη, Ατρόμητος Αθηνών 1923-2006 Φτερούγισμα στη δόξα, 2006, ISBN 960-631-105-8
- Δημήτρη Καραγκούνη-Δήμου Μανίκα, Η ιστορία του Αθηναϊκού, 1917-1987. 70 χρόνια, Αθήνα 1987
- Β. Μελέκογλου, Α. Μενδρινού, Θ. Νταβέλου, Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, εκδόσεις Παπαζήση, ISBN 960-02-1082-9
- Γιάννη Διακογιάννη, 100 χρόνια ποδόσφαιρο, 4ος τόμος, εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-08-5.