Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θέατρο Απόλλων Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Ιστορία: αφαίρεση λέξης
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Απόλλων (με το HotCat)
 
(11 ενδιάμεσες εκδόσεις από 9 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
{{άλλεςχρήσεις|Απόλλων}}
{{WikidataCoord|display=title}}
{{Πληροφορίες κτιρίου}}
{{πληροφορίες κτιρίου}}


Το '''θέατρο «Απόλλων»''' βρίσκεται στην [[Πάτρα]], στο κέντρο της [[πόλη]]ς, στη βορειοανατολική πλευρά της [[Πλατεία Γεωργίου Α΄|Πλατείας Γεωργίου Α΄]] και κατασκευάστηκε το [[1872]] σε σχέδια του μεγάλου [[Γερμανοί|Γερμανού]] αρχιτέκτονα [[Ερνέστος Τσίλλερ|Ερνέστου Τσίλλερ]].

Το '''θέατρο «Απόλλων»''' βρίσκεται στην [[Πάτρα]], στο κέντρο της [[πόλη]]ς, στη βορειοανατολική πλευρά της [[Πλατεία Γεωργίου Α΄|Πλατείας Γεωργίου Α΄]] και κατασκευάστηκε το [[1872]] σε σχέδια του μεγάλου [[Γερμανός|Γερμανού]] αρχιτέκτονα [[Ερνέστος Τσίλλερ|Ερνέστου Τσίλλερ]].


Είναι μικρογραφία της [[Σκάλα του Μιλάνου|Σκάλας του Μιλάνου]] και αποτελεί το παλαιότερο από τα σωζόμενα κλειστά [[Θέατρο|θέατρα]] των νεοτέρων χρόνων και το εντυπωσιακότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης της Πάτρας. Το θέατρο αποτελεί την κεντρική σκηνή του [[Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας|Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας]] (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ) από την ίδρυση του δεύτερου κατά το [[1988]]. Η χωρητικότητα του θεάτρου ανέρχεται σε 238 άτομα.
Είναι μικρογραφία της [[Σκάλα του Μιλάνου|Σκάλας του Μιλάνου]] και αποτελεί το παλαιότερο από τα σωζόμενα κλειστά [[Θέατρο|θέατρα]] των νεοτέρων χρόνων και το εντυπωσιακότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης της Πάτρας. Το θέατρο αποτελεί την κεντρική σκηνή του [[Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας|Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας]] (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ) από την ίδρυση του δεύτερου κατά το [[1988]]. Η χωρητικότητα του θεάτρου ανέρχεται σε 238 άτομα.


==Ιστορία==
==Ιστορία==
Το θέατρο Απόλλων θεμελιώθηκε στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1871]] και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις [[10 Οκτωβρίου]] του [[1872]]. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την αστική κοινωνία της Πάτρας. Η επιτροπή ανεγέρσεως αποτελείτο από τους: [[Θεόδωρος Αμβούργερ|Θεόδωρο Αμβούργερ]] (πρόεδρος), Εδουάρδο Χάνκοκ, Θεμιστοκλή Γερούση, [[Δημήτριος Πατρινός|Δημήτριο Πατρινό]], Κ. Λάππα και Α. Χρυσάνθη. Η λίστα με τους χρηματοδότες αποτελείται περίπου από 100 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν ο [[Δήμαρχος του Δήμου Πατρέων|δήμαρχος Πατρέων]] [[Γεώργιος Ρούφος]], ο [[Γουσταύος Κλάους]], ο Αμβούργερ, ο Λάγγουρας, οι αδερφοί Τριάντη, ο Παναγιώτης Γούναρης, πατέρας του [[Δημήτριος Γούναρης|Δημητρίου]], ο Επαμεινώνδας Μάξιμος, πατέρας του [[Δημήτριος Μάξιμος|Δημητρίου]] κ.ά.
Το θέατρο [[Απόλλων]] θεμελιώθηκε στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1871]] και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις [[10 Οκτωβρίου]] του [[1872]]. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την αστική κοινωνία της Πάτρας. Η επιτροπή ανεγέρσεως αποτελείτο από τους: [[Θεόδωρος Αμβούργερ|Θεόδωρο Αμβούργερ]] (πρόεδρος), Εδουάρδο Χάνκοκ, Θεμιστοκλή Γερούση, [[Δημήτριος Πατρινός|Δημήτριο Πατρινό]], Κ. Λάππα και Α. Χρυσάνθη. Η λίστα με τους χρηματοδότες αποτελείται περίπου από 100 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν ο [[Δήμαρχος του Δήμου Πατρέων|δήμαρχος Πατρέων]] [[Γεώργιος Ρούφος]], ο [[Γουσταύος Κλάους]], ο Αμβούργερ, ο Λάγγουρας, οι αδερφοί Τριάντη, ο Παναγιώτης Γούναρης, πατέρας του [[Δημήτριος Γούναρης|Δημητρίου]], ο Επαμεινώνδας Μάξιμος, πατέρας του [[Δημήτριος Μάξιμος|Δημητρίου]] κ.ά.

Το οικόπεδο που χτίστηκε ανήκε στους Γ. Φαρσή και Ι. Κωνσταντόπουλο από τους οποίους αγοράστηκε για 11.000 [[Δραχμή|δρχ.]] Μέσα στο οικόπεδο υπήρχαν και οι οικίες των κατόχων του οι οποίες γκρεμίστηκαν. Τα σχέδια ανατέθηκαν στον ''[[Ερνέστος Τσίλλερ|Ερνέστο Τσίλερ]]'' και φυλάσσονται ακόμα σήμερα στη δημοτική βιβλιοθήκη Πατρών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα ακριβότερα και πολυτελή της εποχής, πέτρα [[Τεργέστη]]ς, κάγκελα από την [[Αγγλία]], αγάλματα από τη [[Βιέννη]], μάρμαρα από το [[Λιβόρνο]], πέτρα από τον [[Αστακός Αιτωλοακαρνανίας|Αστακό]] και διάφορα άλλα από την υπόλοιπη επικράτεια της [[Ελλάδα]]ς.


Το εσωτερικό του περιλαμβάνει την ''πλατεία'' με 108 θέσεις και 30 ''θεωρεία'' σε δύο ορόφους. Η σκηνή του είναι 13,5 μέτρα πλάτος και 7,5 μέτρα βάθος. Η πρώτη παράσταση στο θέατρο Απόλλων ήταν στις 10 Οκτωβρίου [[1872]] με το μελόδραμα ''[[Χορός Μεταμφιεσμένων (Βέρντι)|Un ballo in Maschera]]'' του [[Βέρντι]].
Το οικόπεδο που χτίστηκε ανήκε στους Γ. Φαρσή και Ι. Κωνσταντόπουλο από τους οποίους αγοράστηκε για 11.000 [[Δραχμή|δρχ.]] Μέσα στο οικόπεδο υπήρχαν και οι οικίες των κατόχων του οι οποίες γκρεμίστηκαν. Τα σχέδια ανατέθηκαν στον ''Ερνέστο Τσίλερ'' και φυλάσσονται ακόμα σήμερα στην δημοτική βιβλιοθήκη Πατρών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα ακριβότερα και πολυτελή της εποχής, πέτρα [[Τεργέστη]]ς, κάγκελα από την [[Αγγλία]], αγάλματα από την [[Βιέννη]], μάρμαρα από το [[Λιβόρνο]], πέτρα από τον [[Αστακός Αιτωλοακαρνανίας|Αστακό]] και διάφορα άλλα από την υπόλοιπη επικράτεια της [[Ελλάδα]]ς.


Ο φωτισμός τα πρώτα χρόνια γινόταν με κεριά, το [[1878]] φωτίστηκε με [[φωταέριο]] και το [[1899]] με [[ηλεκτρικό ρεύμα|ρεύμα]].
Το εσωτερικό του περιλαμβάνει την ''πλατεία'' με 108 θέσεις και 30 ''θεωρεία'' σε δύο ορόφους. Η σκηνή του είναι 13,5 μέτρα πλάτος και 7,5 μέτρα βάθος. Η πρώτη παράσταση στο θέατρο Απόλλων ήταν στις 10 Οκτωβρίου [[1872]] με το μελόδραμα ''Un balo in Mashera'' του [[Βέρντι]].


Το θέατρο Απόλλων είναι σήμερα ένα από τα τέσσερα μόνο [[νεοκλασικά θέατρα]] που διασώζονται ανά την Ελλάδα (τα άλλα τρία είναι το [[Μαλλιαροπούλειο Δημοτικό Θέατρο Τρίπολης| Μαλλιαροπούλειο Θέατρο]] της [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολης]] που ανεγέρθη το [[1910]], το [[Θέατρο Απόλλων (Ερμούπολη)|Θέατρο Απόλλων της Σύρου]] στην [[Ερμούπολη]] με έτος ανέγερσης το [[1864]], καθώς και το [[Δημοτικό Θέατρο Πειραιά|Δημοτικό θέατρο Πειραιά]] με έτος ανέγερσης το [[1895]]).
Ο φωτισμός τα πρώτα χρόνια γινόταν με κεριά, το [[1878]] φωτίστηκε με φωταέριο και το [[1899]] με [[ηλεκτρικό ρεύμα|ρεύμα]].


Το θέατρο Απόλλων είναι σήμερα ένα από τα 3 μόνο [[νεοκλασικά θέατρα]] που διασώζονται ανά την Ελλάδα (τα άλλα δύο είναι το [[Μαλλιαροπούλειο Δημοτικό Θέατρο Τρίπολης| Μαλλιαροπούλειο Θέατρο]] της [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολης]] που ανεγέρθη το [[1910]] και το [[Θέατρο Απόλλων (Ερμούπολη)|Θέατρο Απόλλων της Σύρου]] στην [[Ερμούπολη]] με έτος ανέγερσης το [[1864]]). Σήμερα, στο Θέατρο Απόλλων της Πάτρας ανεβαίνουν τακτικά παραστάσεις από το [[Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας]] ενώ οι όμορφοι χώροι του χρησιμοποιούνται και κατά την διάρκεια του ξακουστού [[Πατρινό καρναβάλι|Πατρινού Καρναβαλιού]] (χοροί «μπουρμπούλια»).
Σήμερα, στο Θέατρο Απόλλων της Πάτρας ανεβαίνουν τακτικά παραστάσεις από το [[Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας]] ενώ οι όμορφοι χώροι του χρησιμοποιούνται και κατά τη διάρκεια του ξακουστού [[Πατρινό καρναβάλι|Πατρινού Καρναβαλιού]] (χοροί «μπουρμπούλια»).


==Δείτε επίσης==
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 25: Γραμμή 27:


==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* Χρήστος Μούλιας, ''Το λιμάνι της σταφίδας. Πάτρα 1828-1900'', Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5.
* [[Χρήστος Μούλιας]], ''Το λιμάνι της σταφίδας. Πάτρα 1828-1900'', Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5.
* Μιχάλης Πετρόπουλος (επιμ.), ''Πάτρα: Από την αρχαιότητα έως σήμερα'', Εκδόσεις Κότινος Α.Ε., Αθήνα 2005, ISBN 960-88249-8-2, ISBN-13 978-960-88249-8-0 (υπό την αιγίδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «Πάτρα 2006»).
* ''Πάτρα: Από την αρχαιότητα έως σήμερα'', Εκδόσεις Κότινος Α.Ε., Αθήνα 2005, ISBN 960-88249-8-2, ISBN-13 978-960-88249-8-0 (υπό την αιγίδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «Πάτρα 2006»).
* [[Ευανθία Στιβανάκη]], ''Θεατρική κίνηση και δραστηριότητα στην Πάτρα από το 1828 έως το 1900'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2001, ISBN 960-86814-4-8.
* [[Ευανθία Στιβανάκη]], ''Θεατρική κίνηση και δραστηριότητα στην Πάτρα από το 1828 έως το 1900'', Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2001, ISBN 960-86814-4-8.


==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=799 Υπουργείο Πολιτισμού Δημοτικό Θέατρο Πατρών]
*[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=799 Υπουργείο Πολιτισμού Δημοτικό Θέατρο Πατρών] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170629191556/http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=799 |date=2017-06-29 }}
*[http://www.dipethepatras.gr ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας]
*[http://www.dipethepatras.gr ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας]


[[Κατηγορία:Θεατρικοί χώροι στην Ελλάδα|Απολλων]]
[[Κατηγορία:Θεατρικοί χώροι στην Ελλάδα|Απολλων]]
[[Κατηγορία:Κτίρια και κατασκευές στην Πάτρα|Απολλων Θεατρο]]
[[Κατηγορία:Κτίρια και κατασκευές στην Πάτρα|Απολλων Θεατρο]]
[[Κατηγορία:Απόλλων]]

Τρέχουσα έκδοση από την 12:40, 14 Απριλίου 2024

Συντεταγμένες: 38°14′47.760″N 21°44′7.415″E / 38.24660000°N 21.73539306°E / 38.24660000; 21.73539306

Δημοτικό Θέατρο Πατρών
Εξωτερική άποψη του θεάτρου
Χάρτης
Είδοςθέατρο
Αρχιτεκτονικήνεοκλασική αρχιτεκτονική
ΔιεύθυνσηΠλατεία Γεωργίου Α 31, Πάτρα 262 21
Γεωγραφικές συντεταγμένες38°14′48″N 21°44′7″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Πατρέων
ΤοποθεσίαΠάτρα
ΧώραΕλλάδα
Έναρξη κατασκευής10  Οκτωβρίου 1872
Ολοκλήρωση1872[1]
Όροφοι2
ΑρχιτέκτοναςΕρνέστος Τσίλερ
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το θέατρο «Απόλλων» βρίσκεται στην Πάτρα, στο κέντρο της πόλης, στη βορειοανατολική πλευρά της Πλατείας Γεωργίου Α΄ και κατασκευάστηκε το 1872 σε σχέδια του μεγάλου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ.

Είναι μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου και αποτελεί το παλαιότερο από τα σωζόμενα κλειστά θέατρα των νεοτέρων χρόνων και το εντυπωσιακότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης της Πάτρας. Το θέατρο αποτελεί την κεντρική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ) από την ίδρυση του δεύτερου κατά το 1988. Η χωρητικότητα του θεάτρου ανέρχεται σε 238 άτομα.

Το θέατρο Απόλλων θεμελιώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1871 και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1872. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την αστική κοινωνία της Πάτρας. Η επιτροπή ανεγέρσεως αποτελείτο από τους: Θεόδωρο Αμβούργερ (πρόεδρος), Εδουάρδο Χάνκοκ, Θεμιστοκλή Γερούση, Δημήτριο Πατρινό, Κ. Λάππα και Α. Χρυσάνθη. Η λίστα με τους χρηματοδότες αποτελείται περίπου από 100 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν ο δήμαρχος Πατρέων Γεώργιος Ρούφος, ο Γουσταύος Κλάους, ο Αμβούργερ, ο Λάγγουρας, οι αδερφοί Τριάντη, ο Παναγιώτης Γούναρης, πατέρας του Δημητρίου, ο Επαμεινώνδας Μάξιμος, πατέρας του Δημητρίου κ.ά.

Το οικόπεδο που χτίστηκε ανήκε στους Γ. Φαρσή και Ι. Κωνσταντόπουλο από τους οποίους αγοράστηκε για 11.000 δρχ. Μέσα στο οικόπεδο υπήρχαν και οι οικίες των κατόχων του οι οποίες γκρεμίστηκαν. Τα σχέδια ανατέθηκαν στον Ερνέστο Τσίλερ και φυλάσσονται ακόμα σήμερα στη δημοτική βιβλιοθήκη Πατρών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα ακριβότερα και πολυτελή της εποχής, πέτρα Τεργέστης, κάγκελα από την Αγγλία, αγάλματα από τη Βιέννη, μάρμαρα από το Λιβόρνο, πέτρα από τον Αστακό και διάφορα άλλα από την υπόλοιπη επικράτεια της Ελλάδας.

Το εσωτερικό του περιλαμβάνει την πλατεία με 108 θέσεις και 30 θεωρεία σε δύο ορόφους. Η σκηνή του είναι 13,5 μέτρα πλάτος και 7,5 μέτρα βάθος. Η πρώτη παράσταση στο θέατρο Απόλλων ήταν στις 10 Οκτωβρίου 1872 με το μελόδραμα Un ballo in Maschera του Βέρντι.

Ο φωτισμός τα πρώτα χρόνια γινόταν με κεριά, το 1878 φωτίστηκε με φωταέριο και το 1899 με ρεύμα.

Το θέατρο Απόλλων είναι σήμερα ένα από τα τέσσερα μόνο νεοκλασικά θέατρα που διασώζονται ανά την Ελλάδα (τα άλλα τρία είναι το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης που ανεγέρθη το 1910, το Θέατρο Απόλλων της Σύρου στην Ερμούπολη με έτος ανέγερσης το 1864, καθώς και το Δημοτικό θέατρο Πειραιά με έτος ανέγερσης το 1895).

Σήμερα, στο Θέατρο Απόλλων της Πάτρας ανεβαίνουν τακτικά παραστάσεις από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας ενώ οι όμορφοι χώροι του χρησιμοποιούνται και κατά τη διάρκεια του ξακουστού Πατρινού Καρναβαλιού (χοροί «μπουρμπούλια»).

  • Χρήστος Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας. Πάτρα 1828-1900, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5.
  • Πάτρα: Από την αρχαιότητα έως σήμερα, Εκδόσεις Κότινος Α.Ε., Αθήνα 2005, ISBN 960-88249-8-2, ISBN-13 978-960-88249-8-0 (υπό την αιγίδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «Πάτρα 2006»).
  • Ευανθία Στιβανάκη, Θεατρική κίνηση και δραστηριότητα στην Πάτρα από το 1828 έως το 1900, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2001, ISBN 960-86814-4-8.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]