Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεσιέ 110: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.5.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: vi:Messier 110
μ r2.4.6) (Ρομπότ: Προσθήκη: be-x-old:Аб'ект Мэсье M110
Γραμμή 93: Γραμμή 93:
[[ar:مسييه 110]]
[[ar:مسييه 110]]
[[be:Аб'ект Месье M110]]
[[be:Аб'ект Месье M110]]
[[be-x-old:Аб'ект Мэсье M110]]
[[bg:M110]]
[[bg:M110]]
[[ca:Messier 110]]
[[ca:Messier 110]]

Έκδοση από την 23:39, 26 Φεβρουαρίου 2011

Μεσιέ 110
Αρχείο:M110 Lanoue.png
M 110. Credit: John Lanoue.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΑνδρομέδα[1]
Ορθή Αναφορά00h 40m 22,1s[2]
Απόκλιση+41° 41′ 07″[2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό-241 ± 3 km/s[2]
Απόσταση2,69 ± 0,09 Mly (820 ± 30 kpc)[3]
Φαινόμενο μέγεθος (V)8,9[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE5 pec[2]
Φαινόμενη διάμετρος (V)21′,9 × 11′,0[2]
Άλλες ονομασίες
NGC 205,[2] UGC 426,[2] PGC 2429[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Μεσιέ 110 (επίσης γνωστός ως M110 και NGC 205) είναι το όνομα ενός νάνου ελλειπτικού γαλαξία που είναι ένας δορυφόρος του γαλαξία της Ανδρομέδας.[4] Περιέχει σκόνη και δείγματα πρόσφατου σχηματισμού αστέρων, τα οποία είναι ασυνήθιστα χαρακτηριστικά για έναν νάνο ελλειπτικό γαλαξία εν γένει.[4]

Ιστρορικό

Ανακαλύφθηκε στις 10 Αυγούστου 1773 από τον Γάλλο αστρονόμο Σαρλ Μεσιέ (Charles Messier), ο οποίος εκείνο τον καιρό έκανε αναλυτικές παρατηρήσεις του γαλαξία Ανδρομέδα.[5] Ανεξάρτητα από τον Μεσιέ, ο γαλαξίας αυτός ανακαλύφθηκε και από την Caroline Herschel στις 27 Αυγούστου 1783, όπως αναφέρει ο αδελφός της, ο William Herschel στην περιγραφή του το 1785.[5]

Αν και ο γαλαξίας δεν περιλήφθηκε αρχικά στον πρώτο κατάλογο, των αντικειμένων Μεσιέ, προστέθηκε αργότερα από Kenneth Glyn Jones το 1966.[5][6]

Είναι το τελευταίο αντικείμενο που προστέθηκε στον κατάλογο Μεσιέ.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. R. W. Sinnott, editor (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933346-51-4. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 205. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2006. 
  3. McConnachie, A. W.; Irwin, M. J.; Ferguson, A. M. N.; Ibata, R. A.; Lewis, G. F.; Tanvir, N. (2005). «Distances and metallicities for 17 Local Group galaxies». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 356 (4): 979-997. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2005MNRAS.356..979M. 
  4. 4,0 4,1 A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1. 
  5. 5,0 5,1 5,2 K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2nd edition έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. CS1 maint: Extra text (link)
  6. Hartmut Frommert and Christine Kronberg (30 Αυγούστου, 2007). «Messier Object 110». Students for the Exploration and Development of Space. Ανακτήθηκε στις 2007-10-14.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πρότυπο:Αντικείμενα NGC-Πλοήγηση