Μητροπολίτης (Ορθόδοξη Εκκλησία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
fcuk greece - an israeli btch - support gaza. expel greece from the eu |
fcuk greece - an israeli btch - support gaza. expel greece from the eu fcuk greece - an israeli btch - support gaza. expel greece from the eu |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Βαθμοί Ορθόδοξης Χριστιανικής Ιεροσύνης}} |
{{Βαθμοί Ορθόδοξης Χριστιανικής Ιεροσύνης}} |
||
[[Αρχείο:MitreOfBishopSztojkovics.jpg|thumb|left|200px|Αρχιερατική [[Μίτρα]], τελετουργικό κάλυμμα της κεφαλής των Ορθοδόξων Μητροπολιτών και σύμβολο της πνευματικής εξουσίας τους.]] |
[[Αρχείο:MitreOfBishopSztojkovics.jpg|thumb|left|200px|Αρχιερατική [[Μίτρα]], τελετουργικό κάλυμμα της κεφαλής των Ορθοδόξων Μητροπολιτών και σύμβολο της πνευματικής εξουσίας τους.]] |
||
Στην [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία]] ο [[κληρικός]] που διοικεί μία μητροπολιτική περιφέρεια ονομάζεται '''Μητροπολίτης'''. Ο βαθμός ιεροσύνης που οφείλει να κατέχει κάποιος ως Μητροπολίτης είναι αυτός του [[επίσκοπος|επισκόπου]]. Κατά τον εκκλησιαστικό συγγραφέα Γαβριήλ Φιλαδελφείας στο |
Στην [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία]] ο [[κληρικός]] που διοικεί μία μητροπολιτική περιφέρεια ονομάζεται '''Μητροπολίτης'''. Ο βαθμός ιεροσύνης που οφείλει να κατέχει κάποιος ως Μητροπολίτης είναι αυτός του [[επίσκοπος|επισκόπου]]. Κατά τον εκκλησιαστικό συγγραφέα Γαβριήλ Φιλαδελφείας στο dwqdwqdwqdwqέργο του ''"Περί ιερωσύνης",'' Μητροπολίτης καλείται ο επίσκοπος ''"δια τι είναι ως μήτηρ της πόλεώς του".'' Η μητροπολιτική περιφέρεια ως έδρα του έχει υπόσταση, είναι δηλαδή ποιμαντικά ενεργός σε μία συγκεκριμένη πληθυσμιακή μερίδα. |
||
Εκλέγεται από κανονική Σύνοδο Ιεραρχών τοπικής Εκκλησίας και ενθρονίζεται στην επαρχία του. Κάθε Μητροπολίτης τυγχάνει ισόβιος και αναπληρώνεται μόνο σε περίπτωση έγκυρα διαπιστωμένης ασθένειας, που τον εμποδίζει να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του. Υπόκειται στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη για νομοκανονικά παραπτώματα και δικάζεται από ομοίους του στο βαθμό αρχιερείς. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφωνείται "Παναγιώτατος", οι άλλοι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι αρχηγοί των Αυτοκεφάλων Εκκληwwwσιών "[[Μακαριώτατος]]", οι Αρχιεπίσκοποι, που δεν είναι Αρχηγοί Εκκλησιών "Σεβασμιώτατος" και ο επαρχιούχος Μητροπολίτης "Σεβασμιώτατος" εκτός από την περίπτωση όπου τον προσφωνεί ο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικός Πατριάρχης]] οπότε τον αποκαλεί Ιερώτατο, οι τιτουλάριοι Μητροπολίτες "Πανιερώτατος" και οι Επίσκοποι γενικώς "Θεοφιλέστατος". Επίσης, προσφωνείται μέχρι σήμερα από τα τέλη του ιβ΄ ή τις αρχές του ιγ΄ αιώνα ως "''Παναγιώτατος''" μέσα στα όρια της Μητρόπολης του ο εκάστοτε [[Άνθιμος Ρούσας Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης|Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης]]. Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και ἀπό της εποχής του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ (1282-1328) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους. |
Εκλέγεται από κανονική Σύνοδο Ιεραρχών τοπικής Εκκλησίας και ενθρονίζεται στην επαρχία του. Κάθε Μητροπολίτης τυγχάνει ισόβιος και αναπληρώνεται μόνο σε περίπτωση έγκυρα διαπιστωμένης ασθένειας, που τον εμποδίζει να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του. Υπόκειται στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη για νομοκανονικά παραπτώματα και δικάζεται από ομοίους του στο βαθμό αρχιερείς. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφωνείται "Παναγιώτατος", οι άλλοι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι αρχηγοί των Αυτοκεφάλων Εκκληwwwσιών "[[Μακαριώτατος]]", οι Αρχιεπίσκοποι, που δεν είναι Αρχηγοί Εκκλησιών "Σεβασμιώτατος" και ο επαρχιούχος Μητροπολίτης "Σεβασμιώτατος" εκτός από την περίπτωση όπου τον προσφωνεί ο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικός Πατριάρχης]] οπότε τον αποκαλεί Ιερώτατο, οι τιτουλάριοι Μητροπολίτες "Πανιερώτατος" και οι Επίσκοποι γενικώς "Θεοφιλέστατος". Επίσης, προσφωνείται μέχρι σήμερα από τα τέλη του ιβ΄ ή τις αρχές του ιγ΄ αιώνα ως "''Παναγιώτατος''" μέσα στα όρια της Μητρόπολης του ο εκάστοτε [[Άνθιμος Ρούσας Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης|Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης]]. Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και ἀπό της εποχής του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ (1282-1328) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους. |
||
Έκδοση από την 22:49, 1 Ιουλίου 2011
Τμήμα μιας σειράς λημμάτων Βαθμοί Ιεροσύνης της | |
|---|---|
| Επίσκοπος | |
| Πρεσβύτερος | |
| Διάκονος | |
Στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία ο κληρικός που διοικεί μία μητροπολιτική περιφέρεια ονομάζεται Μητροπολίτης. Ο βαθμός ιεροσύνης που οφείλει να κατέχει κάποιος ως Μητροπολίτης είναι αυτός του επισκόπου. Κατά τον εκκλησιαστικό συγγραφέα Γαβριήλ Φιλαδελφείας στο dwqdwqdwqdwqέργο του "Περί ιερωσύνης", Μητροπολίτης καλείται ο επίσκοπος "δια τι είναι ως μήτηρ της πόλεώς του". Η μητροπολιτική περιφέρεια ως έδρα του έχει υπόσταση, είναι δηλαδή ποιμαντικά ενεργός σε μία συγκεκριμένη πληθυσμιακή μερίδα.
Εκλέγεται από κανονική Σύνοδο Ιεραρχών τοπικής Εκκλησίας και ενθρονίζεται στην επαρχία του. Κάθε Μητροπολίτης τυγχάνει ισόβιος και αναπληρώνεται μόνο σε περίπτωση έγκυρα διαπιστωμένης ασθένειας, που τον εμποδίζει να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του. Υπόκειται στην εκκλησιαστική δικαιοσύνη για νομοκανονικά παραπτώματα και δικάζεται από ομοίους του στο βαθμό αρχιερείς. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφωνείται "Παναγιώτατος", οι άλλοι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι αρχηγοί των Αυτοκεφάλων Εκκληwwwσιών "Μακαριώτατος", οι Αρχιεπίσκοποι, που δεν είναι Αρχηγοί Εκκλησιών "Σεβασμιώτατος" και ο επαρχιούχος Μητροπολίτης "Σεβασμιώτατος" εκτός από την περίπτωση όπου τον προσφωνεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης οπότε τον αποκαλεί Ιερώτατο, οι τιτουλάριοι Μητροπολίτες "Πανιερώτατος" και οι Επίσκοποι γενικώς "Θεοφιλέστατος". Επίσης, προσφωνείται μέχρι σήμερα από τα τέλη του ιβ΄ ή τις αρχές του ιγ΄ αιώνα ως "Παναγιώτατος" μέσα στα όρια της Μητρόπολης του ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και ἀπό της εποχής του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ (1282-1328) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους.
Βιβλιογραφία
- Οι τιτουλάριοι αρχιερείς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2003, σ.σ. 398 (ISBN 960-8260-34-5).