Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Prodigy: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
προσθήκη παραπομπών
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
| εικόνα = [[File:Prodigy-rock-am-ring-2009.jpg|300px]]
| εικόνα = [[File:Prodigy-rock-am-ring-2009.jpg|300px]]
| χώρα = [[Έσσεξ]], [[Αγγλία]]
| χώρα = [[Έσσεξ]], [[Αγγλία]]
| μουσικό είδος = [[Ηλεκτρονική μουσική]]
| μουσικό είδος = [[Ηλεκτρονική μουσική|Ηλεκτρονική]]
| παρουσία = 1990-παρόν
| παρουσία = 1990-παρόν
| μέλη = [[Liam Howlett]]<br />[[Keith Flint]]<br />[[Maxim Reality]]
| μέλη = [[Liam Howlett]]<br />[[Keith Flint]]<br />[[Maxim Reality]]
Γραμμή 13: Γραμμή 13:
== Αποδοχή==
== Αποδοχή==


Οι Prodigy έχουν θεωρηθεί από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής και big beat μουσικής, δίπλα στους [[Fatboy Slim]], [[The Chemical Brothers]], [[Orbital]], [[Daft Punk]] και [[The Crystal Method]]. Έχουν πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους έχουν κερδίσει, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων [[Βραβεία BRIT|Brit]], τρία [[MTV Video Music Award]], δύο [[Kerrang!]], πέντε [[MTV Europe Music Awards]], και έχουν υπάρξει δύο φορές προτεινόμενοι για βραβείο [[Βραβείο Γκράμι|Grammy]]. Έχει ειπωθεί για αυτούς ότι είναι οι ''"Νονοί της rave μουσικής"''.
Οι Prodigy έχουν θεωρηθεί από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής και big beat μουσικής, δίπλα στους [[Fatboy Slim]], [[The Chemical Brothers]], [[Orbital]], [[Daft Punk]] και [[The Crystal Method]] τις δεκαετίες [[δεκαετία 1990|1990]] και [[δεκαετία 2000|2000]].<ref>[http://www.allmusic.com/explore/style/big-beat-d4546 "Big Beat". Allmusic. Retrieved 30 September 2011.]</ref> Έχουν πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.<ref>[http://www.amazon.co.uk/dp/1906191174/ "The Prodigy: Electronic Punks 1988–1994 [Paperback]". Amazon.com. Retrieved 30 September 2011]</ref> Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους έχουν κερδίσει, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων [[Βραβεία BRIT|Brit]], τρία [[MTV Video Music Award]], δύο [[Kerrang!]], πέντε [[MTV Europe Music Awards]], και έχουν υπάρξει δύο φορές προτεινόμενοι για βραβείο [[Βραβείο Γκράμι|Grammy]].<ref>[http://www.brits.co.uk/artist/prodigy The Brit Awards: Prodigy Brits.co.uk. Retrieved 12 February 2012]</ref><ref>[http://www.rockonthenet.com/artists-p/prodigy_main.htm The Prodigy Rock on The Net. Retrieved 12 February 2012]</ref> Έχει ειπωθεί για αυτούς ότι είναι οι ''"Νονοί της rave μουσικής"''.<ref>[http://www.allmusic.com/album/music-for-the-jilted-generation-r203543 John Bush. "Music for the Jilted Generation - The Prodigy". Allmusic. Retrieved 8 October 2011.]</ref>


== Ιστορία ==
== Ιστορία ==


Γύρω στο 1988, ο [[Liam Howlett]] σύχναζε στο club ''The Barn'', ένα δημοφιλές Rave στέκι. Εκεί, η αγάπη του για τη μουσική μεγάλωσε. Σε λιγότερο από δύο μήνες ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε πάρτυ και πήρε τη δουλειά του DJ στο club. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο [[Keith Flint]] και ο [[Leeroy Thornhill]], χόρευαν εκεί καθώς ο Howlett δούλευε ως DJ. Όταν τελείωσε, ο Flint τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών. Ο Howlett δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια στο B-side μιας κασέτας, πάνω στην οποία σημείωσε ''"The Prodigy"''. Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο synthesizer του, που είχε το όνομα ''"Moog Prodigy"''. Όταν Flint και ο Thornhill άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν από την ποιότητα όλων των τεσσάρων τραγουδιών. Την επόμενη φορά που πήγαν στο ''The Barn'', ο Flint ρώτησε τον Howlett αν ενδιαφερόταν να σχηματίσουν γκρουπ, πράγμα που σήμαινε ότι αυτός θα έπαιζε τη μουσική του, και οι άλλοι δύο θα χόρευαν σε αυτή. Ο Howlett δέχτηκε, και μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.
Γύρω στο 1988, ο [[Liam Howlett]] σύχναζε στο club ''The Barn'', ένα δημοφιλές Rave στέκι. Εκεί, η αγάπη του για τη μουσική μεγάλωσε. Σε λιγότερο από δύο μήνες ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε πάρτυ και πήρε τη δουλειά του DJ στο club. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο [[Keith Flint]] και ο [[Leeroy Thornhill]], χόρευαν εκεί καθώς ο Howlett δούλευε ως DJ. Όταν τελείωσε, ο Flint τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών. Ο Howlett δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια στο B-side μιας κασέτας, πάνω στην οποία σημείωσε ''"The Prodigy"''. Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο synthesizer του, που είχε το όνομα ''"Moog Prodigy"''.<ref> James M (2002). Prodigy. Sanctuary Publishing. p. 44.</ref> Όταν Flint και ο Thornhill άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν από την ποιότητα όλων των τεσσάρων τραγουδιών. Την επόμενη φορά που πήγαν στο ''The Barn'', ο Flint ρώτησε τον Howlett αν ενδιαφερόταν να σχηματίσουν γκρουπ, πράγμα που σήμαινε ότι αυτός θα έπαιζε τη μουσική του, και οι άλλοι δύο θα χόρευαν σε αυτή. Ο Howlett δέχτηκε, και μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.


Η πρώτη συναυλία των Prodigy έγινε το 1990 στο ''Club Labyrinth'' στο Ντάλστον του Λονδίνου. Εκεί ο Howlett συνειδητοποίησε πως η μπάντα χρειαζόταν και έναν [[MC]]. Η αναζήτησή του αυτή τον οδήγησε σε έναν Άγγλο [[MC]], τον Keith ή "Keeti" Palmer, γνωστό με το ψευδώνυμο [[Maxim Reality]], τον οποίο τελικά και προσέλλαβε. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του ''Club Laryrinth'', Newton Dunbar, "''το πρώτο τους ακόμα live πήγε καταπληκτικά''" και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, "''ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε.''"
Η πρώτη συναυλία των Prodigy έγινε το 1990 στο ''Club Labyrinth''<ref>[http://www.guardian.co.uk/music/musicblog/2011/dec/09/10-classic-club-nights Emma Warren, "From the Dug Out and dreads to DMZ and dubstep: 10 classic club nights", The Guardian. Retrieved 20 April 2012.]</ref> στο Ντάλστον του Λονδίνου. Εκεί ο Howlett συνειδητοποίησε πως η μπάντα χρειαζόταν και έναν [[MC]]. Η αναζήτησή του αυτή τον οδήγησε σε έναν Άγγλο [[MC]], τον Keith ή "Keeti" Palmer, γνωστό με το ψευδώνυμο [[Maxim Reality]], τον οποίο τελικά και προσέλλαβε. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του ''Club Laryrinth'', Newton Dunbar, "''το πρώτο τους ακόμα live πήγε καταπληκτικά''" και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, "''ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε.''"


Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Howlett δέχτηκε μια πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα θα πήγαιναν καλά, το έκρυψε από τα υπόλοιπα μέλη. Όταν επιβεβαιώθηκε όμως το ανακοίνωσε σε αυτούς, πράγμα που οδήγησε τη Sharky να αφήσει το γκρουπ γιατί, όπως είχε πει, δεν της άρεσε η ιδέα της μεταμόρφωσής του σε εμπορική επιχείρηση.
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Howlett δέχτηκε μια πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα θα πήγαιναν καλά, το έκρυψε από τα υπόλοιπα μέλη. Όταν επιβεβαιώθηκε όμως το ανακοίνωσε σε αυτούς, πράγμα που οδήγησε τη Sharky να αφήσει το γκρουπ γιατί, όπως είχε πει, δεν της άρεσε η ιδέα της μεταμόρφωσής του σε εμπορική επιχείρηση.
Γραμμή 25: Γραμμή 25:
Ο Liam Howlett έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Nick Halkes. Έπειτα η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12" το Φεβρουάριο του 1991. Κάπως έτσι κυκλοφόρησε το πρώτο single του συγκροτήματος, το ''"What Evil Lurks"'', το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.
Ο Liam Howlett έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Nick Halkes. Έπειτα η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12" το Φεβρουάριο του 1991. Κάπως έτσι κυκλοφόρησε το πρώτο single του συγκροτήματος, το ''"What Evil Lurks"'', το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.


Έπειτα, έβγαλαν αρκετά ακόμη singles, μεταξύ των οποίων και τα ''Charly'', ''Everybody in the place'', ''Fire'' και ''Jericho''. Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο [[Experience (1992)|Experience]]. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο [[Music for the Jilted Generation]], που χαρακτηρίστηκε ως πιο σκοτεινό από τον προκάτοχο του. Το 1997 βγήκε το [[The Fat of the Land]], που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ ακόμη ειπώθηκε γι' αυτό ότι έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό. Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επιστρέφουν με ένα νέο single, το ''"Baby's got a Temper"'', που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy, και αργότερα οι ίδιοι το επικήρυξαν. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το [[Always Outnumbered, Never Outgunned]]. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο [[Invaders Must Die]], που είχε επίσης εμπορική επιτυχία. Η πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το άλμπουμ [[The Day is my Enemy]], που βγήκε το Μάρτιο του 2015.
Έπειτα, έβγαλαν αρκετά ακόμη singles, μεταξύ των οποίων και τα ''Charly'',<ref>[http://www.popmatters.com/pm/review/prodigy-theirlaw Mike Schiller (23 December 2005). "The Prodigy: Their Law: The Singles 1990–2005". PopMatters. Retrieved 30 September 2011. "Songs like “Out of Space” and “Charly” turned into massive club hits"]</ref> ''Everybody in the place'', ''Fire'' και ''Jericho''. Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο ''[[Experience (1992)|Experience]]''. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο ''[[Music for the Jilted Generation]]'', που χαρακτηρίστηκε ως πιο σκοτεινό από τον προκάτοχο του. Το 1997 βγήκε το ''[[The Fat of the Land]]'', που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ ακόμη ειπώθηκε γι' αυτό ότι έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό. Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επιστρέφουν με ένα νέο single, το ''"Baby's got a Temper"'', που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy, και αργότερα οι ίδιοι το επικήρυξαν. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το ''[[Always Outnumbered, Never Outgunned]]''. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο ''[[Invaders Must Die]]'', που είχε επίσης εμπορική επιτυχία. Η πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το άλμπουμ ''[[The Day is my Enemy]]'', που βγήκε το Μάρτιο του 2015.


== Ύφος ==
== Ύφος ==
Γραμμή 33: Γραμμή 33:
== Απόψεις ==
== Απόψεις ==


Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην [[The Guardian|Guardian]] με αφορμή την κυκλοφορία του πιο πρόσφατου δίσκου τους, "[[The Day is my Enemy]]", ο δημιουργός της μπάντας [[Liam Howlett]] και ο vocalist και χορευτής [[Keith Flint]] εξέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με τη μουσική σκηνή του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Συγκεκριμένα, ο Howlett ανέφερε πως: ''"είναι λίγο βαρύγδουπη δήλωση, αλλά οι Prodigy μπορούν να θεωρηθούν ως ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τόσο σημαντικό όσο οι [[Oasis]] ή οι [[Blur]] ή οτιδήποτε άλλο από αυτές τις μ******ς. Δεν πρόκειται να εμφανίζομαι σε τηλεοπτικά προγράμματα λέγοντας οι Prodigy έκαναν αυτό κι αυτό, απλά λέω ότι ναι, νομίζω πως είμαστε σπουδαίοι... Οι Prodigy θα πρέπει να θεωρηθούν ως μια πολιτιστική μπάντα. Ακολουθούμε τις γραμμές πίσω στους [[Sex Pistols]] και τους [[The Clash|Clash]], είμαστε πάνω σε αυτές τις γραμμές..."''.
Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην [[The Guardian|Guardian]] με αφορμή την κυκλοφορία του πιο πρόσφατου δίσκου τους, "[[The Day is my Enemy]]", ο δημιουργός της μπάντας [[Liam Howlett]] και ο vocalist και χορευτής [[Keith Flint]] εξέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με τη μουσική σκηνή του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Συγκεκριμένα, ο Howlett ανέφερε πως: ''"είναι λίγο βαρύγδουπη δήλωση, αλλά οι Prodigy μπορούν να θεωρηθούν ως ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τόσο σημαντικό όσο οι [[Oasis]] ή οι [[Blur]] ή οτιδήποτε άλλο από αυτές τις μ******ς. Δεν πρόκειται να εμφανίζομαι σε τηλεοπτικά προγράμματα λέγοντας οι Prodigy έκαναν αυτό κι αυτό, απλά λέω ότι ναι, νομίζω πως είμαστε σπουδαίοι... Οι Prodigy θα πρέπει να θεωρηθούν ως μια πολιτιστική μπάντα. Ακολουθούμε τις γραμμές πίσω στους [[Sex Pistols]] και τους [[The Clash|Clash]], είμαστε πάνω σε αυτές τις γραμμές..."''.<ref>[http://www.theguardian.com/music/2015/jan/17/the-prodigy-the-day-is-my-enemy-oasis-blur McQuaid, Ian (17 January 2015). "The Prodigy: 'we should be as important as Oasis or Blur'". theguardian.com.]</ref>


Ο [[Keith Flint]] από την άλλη, δηλώνει ότι ''"όλα είναι τόσο εμπορευματοποιημένα που δεν υπάρχει χώρος για το underground. Αν είσαι σε μια ανεξάρτητη δισκογραφική, κανείς από αυτούς τους βλάκες δεν καταπιάνεται με μια συναρπαστική ιδέα. Όταν ήμασταν στην XL, ήθελαν να δείχνουν "επικίνδυνοι" και συναρπαστικοί, γιατί ήμασταν εμείς επικίνδυνοι και συναρπαστικοί! Τώρα όμως δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να γίνει ριψοκίνδυνος, και για αυτό το λόγο οι άνθρωποι γίνονται εμπορικά, γενικευμένα αντίγραφα που απλά είναι ασφαλή..."''
Ο [[Keith Flint]] από την άλλη, δηλώνει ότι ''"όλα είναι τόσο εμπορευματοποιημένα που δεν υπάρχει χώρος για το underground. Αν είσαι σε μια ανεξάρτητη δισκογραφική, κανείς από αυτούς τους βλάκες δεν καταπιάνεται με μια συναρπαστική ιδέα. Όταν ήμασταν στην XL, ήθελαν να δείχνουν "επικίνδυνοι" και συναρπαστικοί, γιατί ήμασταν εμείς επικίνδυνοι και συναρπαστικοί! Τώρα όμως δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να γίνει ριψοκίνδυνος, και για αυτό το λόγο οι άνθρωποι γίνονται εμπορικά, γενικευμένα αντίγραφα που απλά είναι ασφαλή..."''
Γραμμή 44: Γραμμή 44:


'''Στούντιο άλμπουμ'''
'''Στούντιο άλμπουμ'''
*[[Experience (Άλμπουμ των Prodigy)|Experience]] (1992)
*''[[Experience (Άλμπουμ των Prodigy)|Experience]]'' (1992)
*[[Music for the Jilted Generation]] (1994)
*''[[Music for the Jilted Generation]]'' (1994)
*[[The Fat of the Land]] (1997)
*''[[The Fat of the Land]]'' (1997)
*[[Always Outnumbered, Never Outgunned]] (2004)
*''[[Always Outnumbered, Never Outgunned]]'' (2004)
*[[Invaders Must Die]] (2009)
*''[[Invaders Must Die]]'' (2009)
*[[The Day is my Enemy]] (2015)
*''[[The Day is my Enemy]]'' (2015)


'''Demo'''
'''Demo'''
*What Evil Lurks (1991)
*''What Evil Lurks'' (1991)


'''EP (Extended Play)'''
'''EP (Extended Play)'''
*Baby's got a Temper (2002)
*''Baby's got a Temper'' (2002)


'''Mix'''
'''Mix'''
*The Dirtchamber Sessions, Volume One (1999)
*''The Dirtchamber Sessions, Volume One'' (1999)


'''Συλλογές'''
'''Συλλογές'''
*Their Law: The Singles 1990–2005 (2005)
*''Their Law: The Singles 1990–2005'' (2005)


'''Live'''
'''Live'''
*World's on Fire (2011)
*''World's on Fire'' (2011)


'''Documentaries'''
'''Documentaries'''
*Electronic Punks (1995)
*''Electronic Punks'' (1995)


== Πηγές ==
== Πηγές ==
Γραμμή 101: Γραμμή 101:


{{DEFAULTSORT:Prodigy}}
{{DEFAULTSORT:Prodigy}}
[[Κατηγορία:The Prodigy]]
[[Κατηγορία:Συγκροτήματα ηλεκτρονικής μουσικής]]
[[Κατηγορία:Συγκροτήματα ηλεκτρονικής μουσικής]]
[[Κατηγορία:Βρετανικά μουσικά συγκροτήματα]]
[[Κατηγορία:Βρετανικά μουσικά συγκροτήματα]]

Έκδοση από την 22:26, 24 Μαρτίου 2016

The Prodigy
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΈσσεξ, Αγγλία
Μουσικά είδηΗλεκτρονική
Παρουσία1990-παρόν
ΜέληLiam Howlett
Keith Flint
Maxim Reality
Πρώην μέληLeeroy Thornhill (1988-2000)
Sharky (1988-1990)
Ιστότοπος
Επίσημη ιστοσελίδα
wikidata (π)

Οι Prodigy είναι αγγλικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής από το Μπρέιντρι του Έσσεξ. Σχηματίστηκε το 1990 από τον Liam Howlett. Τα βασικά μέλη της μπάντας σήμερα είναι ο Liam Howlett (συνθέτης και πλήκτρα), ο Keith Flint (χορευτής και φωνητικά) και ο Maxim Reality (MC και φωνητικά), ο Leo Crabtree (live τύμπανα) και ο Rob Holliday (live κιθάρα). Ο Leeroy Thornhill (χορευτής και πλήκτρα) ήταν μέλος της μπάντας από το 1990 μέχρι το 2000, ενώ πρώην μέλος είναι επίσης μια κοπέλα με το ψευδώνυμο "Sharky" (χορεύτρια).

Αποδοχή

Οι Prodigy έχουν θεωρηθεί από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής και big beat μουσικής, δίπλα στους Fatboy Slim, The Chemical Brothers, Orbital, Daft Punk και The Crystal Method τις δεκαετίες 1990 και 2000.[1] Έχουν πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.[2] Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους έχουν κερδίσει, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων Brit, τρία MTV Video Music Award, δύο Kerrang!, πέντε MTV Europe Music Awards, και έχουν υπάρξει δύο φορές προτεινόμενοι για βραβείο Grammy.[3][4] Έχει ειπωθεί για αυτούς ότι είναι οι "Νονοί της rave μουσικής".[5]

Ιστορία

Γύρω στο 1988, ο Liam Howlett σύχναζε στο club The Barn, ένα δημοφιλές Rave στέκι. Εκεί, η αγάπη του για τη μουσική μεγάλωσε. Σε λιγότερο από δύο μήνες ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε πάρτυ και πήρε τη δουλειά του DJ στο club. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο Keith Flint και ο Leeroy Thornhill, χόρευαν εκεί καθώς ο Howlett δούλευε ως DJ. Όταν τελείωσε, ο Flint τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών. Ο Howlett δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια στο B-side μιας κασέτας, πάνω στην οποία σημείωσε "The Prodigy". Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο synthesizer του, που είχε το όνομα "Moog Prodigy".[6] Όταν Flint και ο Thornhill άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν από την ποιότητα όλων των τεσσάρων τραγουδιών. Την επόμενη φορά που πήγαν στο The Barn, ο Flint ρώτησε τον Howlett αν ενδιαφερόταν να σχηματίσουν γκρουπ, πράγμα που σήμαινε ότι αυτός θα έπαιζε τη μουσική του, και οι άλλοι δύο θα χόρευαν σε αυτή. Ο Howlett δέχτηκε, και μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.

Η πρώτη συναυλία των Prodigy έγινε το 1990 στο Club Labyrinth[7] στο Ντάλστον του Λονδίνου. Εκεί ο Howlett συνειδητοποίησε πως η μπάντα χρειαζόταν και έναν MC. Η αναζήτησή του αυτή τον οδήγησε σε έναν Άγγλο MC, τον Keith ή "Keeti" Palmer, γνωστό με το ψευδώνυμο Maxim Reality, τον οποίο τελικά και προσέλλαβε. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του Club Laryrinth, Newton Dunbar, "το πρώτο τους ακόμα live πήγε καταπληκτικά" και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, "ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε."

Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Howlett δέχτηκε μια πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα θα πήγαιναν καλά, το έκρυψε από τα υπόλοιπα μέλη. Όταν επιβεβαιώθηκε όμως το ανακοίνωσε σε αυτούς, πράγμα που οδήγησε τη Sharky να αφήσει το γκρουπ γιατί, όπως είχε πει, δεν της άρεσε η ιδέα της μεταμόρφωσής του σε εμπορική επιχείρηση.

Ο Liam Howlett έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Nick Halkes. Έπειτα η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12" το Φεβρουάριο του 1991. Κάπως έτσι κυκλοφόρησε το πρώτο single του συγκροτήματος, το "What Evil Lurks", το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.

Έπειτα, έβγαλαν αρκετά ακόμη singles, μεταξύ των οποίων και τα Charly,[8] Everybody in the place, Fire και Jericho. Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο Experience. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο Music for the Jilted Generation, που χαρακτηρίστηκε ως πιο σκοτεινό από τον προκάτοχο του. Το 1997 βγήκε το The Fat of the Land, που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ ακόμη ειπώθηκε γι' αυτό ότι έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό. Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επιστρέφουν με ένα νέο single, το "Baby's got a Temper", που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy, και αργότερα οι ίδιοι το επικήρυξαν. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το Always Outnumbered, Never Outgunned. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο Invaders Must Die, που είχε επίσης εμπορική επιτυχία. Η πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το άλμπουμ The Day is my Enemy, που βγήκε το Μάρτιο του 2015.

Ύφος

Η μπάντα στα νεότερα χρόνια της χρησιμοποιεί διάφορα μουσικά είδη όπως rave, hardcore techno, industrial, jungle και breakbeat, ενώ πιο πρόσφατα είδη όπως electronic rock και big beat, με punk στοιχεία στα φωνητικά.

Απόψεις

Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην Guardian με αφορμή την κυκλοφορία του πιο πρόσφατου δίσκου τους, "The Day is my Enemy", ο δημιουργός της μπάντας Liam Howlett και ο vocalist και χορευτής Keith Flint εξέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με τη μουσική σκηνή του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Συγκεκριμένα, ο Howlett ανέφερε πως: "είναι λίγο βαρύγδουπη δήλωση, αλλά οι Prodigy μπορούν να θεωρηθούν ως ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τόσο σημαντικό όσο οι Oasis ή οι Blur ή οτιδήποτε άλλο από αυτές τις μ******ς. Δεν πρόκειται να εμφανίζομαι σε τηλεοπτικά προγράμματα λέγοντας οι Prodigy έκαναν αυτό κι αυτό, απλά λέω ότι ναι, νομίζω πως είμαστε σπουδαίοι... Οι Prodigy θα πρέπει να θεωρηθούν ως μια πολιτιστική μπάντα. Ακολουθούμε τις γραμμές πίσω στους Sex Pistols και τους Clash, είμαστε πάνω σε αυτές τις γραμμές...".[9]

Ο Keith Flint από την άλλη, δηλώνει ότι "όλα είναι τόσο εμπορευματοποιημένα που δεν υπάρχει χώρος για το underground. Αν είσαι σε μια ανεξάρτητη δισκογραφική, κανείς από αυτούς τους βλάκες δεν καταπιάνεται με μια συναρπαστική ιδέα. Όταν ήμασταν στην XL, ήθελαν να δείχνουν "επικίνδυνοι" και συναρπαστικοί, γιατί ήμασταν εμείς επικίνδυνοι και συναρπαστικοί! Τώρα όμως δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να γίνει ριψοκίνδυνος, και για αυτό το λόγο οι άνθρωποι γίνονται εμπορικά, γενικευμένα αντίγραφα που απλά είναι ασφαλή..."

Μέλλον

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2015, ο Liam Howlett δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone ότι "Βασικά δε νιώθω ότι θέλω να κάνω άλλα άλμπουμ, γιατί απλά παίρνουν πολύ χρόνο. Παίρνει πολύ χρόνο να δώσεις τη μουσική στους φανς, παίρνει πολύ χρόνο για μας.". Ωστόσο, η μπάντα δεν θα απέχει από τη μουσική, καθώς στο εξής θα κυκλοφορούν EPs (Extended Plays). Συγκεκριμένα, δήλωσε "Θέλουμε να κάνουμε κάτι που να γίνεται γρηγορότερα. Έτσι, αυτό που αποφασίσαμε να κάνουμε στο εξής είναι EPs".[10]

Δισκογραφία

Στούντιο άλμπουμ

Demo

  • What Evil Lurks (1991)

EP (Extended Play)

  • Baby's got a Temper (2002)

Mix

  • The Dirtchamber Sessions, Volume One (1999)

Συλλογές

  • Their Law: The Singles 1990–2005 (2005)

Live

  • World's on Fire (2011)

Documentaries

  • Electronic Punks (1995)

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ "Big Beat". Allmusic. Retrieved 30 September 2011.
  2. ↑ "The Prodigy: Electronic Punks 1988–1994 [Paperback". Amazon.com. Retrieved 30 September 2011]
  3. ↑ The Brit Awards: Prodigy Brits.co.uk. Retrieved 12 February 2012
  4. ↑ The Prodigy Rock on The Net. Retrieved 12 February 2012
  5. ↑ John Bush. "Music for the Jilted Generation - The Prodigy". Allmusic. Retrieved 8 October 2011.
  6. ↑ James M (2002). Prodigy. Sanctuary Publishing. p. 44.
  7. ↑ Emma Warren, "From the Dug Out and dreads to DMZ and dubstep: 10 classic club nights", The Guardian. Retrieved 20 April 2012.
  8. ↑ Mike Schiller (23 December 2005). "The Prodigy: Their Law: The Singles 1990–2005". PopMatters. Retrieved 30 September 2011. "Songs like “Out of Space” and “Charly” turned into massive club hits"
  9. ↑ McQuaid, Ian (17 January 2015). "The Prodigy: 'we should be as important as Oasis or Blur'". theguardian.com.
  10. ↑ By Christopher R. Weingarten, September 14, 2015, "The Prodigy Fight ‘Lazy,’ ‘Monotonous’ EDM".
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα The Prodigy της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Prodigy&oldid=5753965"