Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλέξανδρος Μουρούζης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 18: Γραμμή 18:
==Η εξωτερική του πολιτική==
==Η εξωτερική του πολιτική==
Παρέμεινε πιστός στην Υψηλή Πύλη διατηρώντας σχέσεις και με άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής<ref>Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.152</ref>, ακολουθώντας όμως φιλορωσική πολιτική.<ref name="ReferenceB"/>
Παρέμεινε πιστός στην Υψηλή Πύλη διατηρώντας σχέσεις και με άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής<ref>Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.152</ref>, ακολουθώντας όμως φιλορωσική πολιτική.<ref name="ReferenceB"/>

==Οικογένεια==
* Ραλού 1782-1831, παντρεύτηκε τον Γρηγόριο Γεράκη.
* Σμαράγδα 1784-1848, παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
* Ελένα γενν.1785.
* Κωνσταντίνος 1786-1821, δραγουμάνος της Πύλης, αποκεφαλίστηκε. Γιοί του ήταν:
** Αλέξανδρος 1805-1873 υπουργός της Ρουμανίας.
** Δημήτριος 1806-1838.
** Ιόν γενν. 1808.
** Παναΐτ
** Κωνσταντίν 1786-1821, διρμηνέας της Πύλης, αποκεφαλίστηκε.
* Μαριόρα γενν. 1786.
* Γιώργος.
* Αλέξανδρος γενν. 1787.
* Νικόλαος απεβ. 1821, διερμηνέας του Στόλου, αποκεφαλίστηκε.
* Δημήτριος 1788-1843. Γιοί του ήταν:
** Αλέξανδρος 1817-1878, δήμαρχος Γαλατσίου, γερουσιαστής Ρουμανίας, συγγραφέας Πολιτικής Οικονομίας.
** Κωνσταντίνος 1819-1886, κυβερνήτης Πέτερσμπουργκ, αρχηγός του Ρωσικού κόμματος στη Μολδαβία.
* Αικατερίνη γενν. 1789.
* Ευφροσύνη 1795-1873, παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Πλαγινό ποστέλνικο.




Έκδοση από την 13:30, 20 Ιουλίου 2017

Αλέξανδρος Μουρούζης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1750
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1816[1]
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΒλαχία
Ηγεμονία της Μολδαβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
μονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςZoe Moruzi
ΤέκναΚωνσταντίνος Αλ. Μουρούζης
Domnitza Smaragda Mourousi[2]
ΓονείςΚωνσταντίνος Μουρούζης[2] και Smaragda Giorgiaidissa Ghykaina[2]
ΑδέλφιαΓεώργιος Μουρούζης
ΟικογένειαΟικογένεια Μουρούζη
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλέξανδρος Μουρούζης (1750/1760-1816) ήταν Μέγας Διερμηνέας (Dragoman) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Διετέλεσε Πρίγκιπας της Μολδαβίας και Πρίγκιπας της Βλαχίας.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αλέξανδρος Μουρούζης δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε γεννήθηκε. Πιθανώς γύρω στα 1750 με 1760. Η καταγωγή του ήταν από την ονομαστή φαναριώτικη οικογένεια Μουρούζη και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Μουρούζη και της Σμαράντας Γκίκα.[3] Έλαβε εντατική εκπαίδευση: μεταξύ των διδασκάλων του ήταν ο Tupet γραμματέας του Βολταίρου, ο Ηπειρώτης Νικόλαος Βάρκοσης, ο Claimaron και ο Ιησουίτης Μarchant. Μιλούσε γαλλικά, ιταλικά, λατινικά, αραβικά, περσικά και τουρκικά.[3]

Η σταδιοδρομία του

Το 1788 αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να διορισθεί λογοθέτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά τελικά δύο χρόνια μετά διορίσθηκε μέγας δραγουμάνος της Πύλης μέχρι τον Μάρτιο του 1792. Ως διερμηνέας διαπραγματεύθηκε την ειρήνη του Σίστοβ (Ιούλιος 1791). Τον Μάρτιο του 1792 διορίζεται ηγεμόνας της Μολδαβίας μέχρι τον Ιανουάριο του 1793, οπότε μεταπήδησε στο θρόνο της Βλαχίας. Τον Αύγουστο του 1796 μετακαλείται από την Πύλη ως αποτέλεσμα μηχανορραφιών άλλων Φαναριωτών, όπως οι Υψηλάντηδες και οι Καλλιμάχηδες. Λόγω όμως των επιδρομών του Πασβάνογλου επανήλθε στην ηγεμονία της Βλαχίας[4] και του βασιλιά της Πρωσίας Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ'[5]. Ο Μουρούζης, φοβούμενος πως οι Τούρκοι θα του χρέωναν αποτυχία στη διαχείριση των επιδρομών των Τούρκων στην Ολτενία, ζητά τρεις φορές την αντικατάστασή του και τον Οκτώβριο του 1801 αποσύρεται στην Κωνσταντινούπολη. Τον Σεπτέμβριο του 1802 επανέρχεται κατόπιν πιέσεων της Ρωσίας[6] στο θρόνο της Μολδαβίας. Η συμπάθεια της Ρωσίας στο πρόσωπό του γίνεται η αιτία να απομακρυνθεί κατόπιν Γαλλικών πιέσεων, αλλά τελικά η Ρωσική βοήθεια τον επαναφέρει στο θρόνο της Μολδαβίας για λίγους μήνες, τέλη 1806 με 19 Μαρτίου του 1807, οπότε και απομακρύνεται. Στις 23 Απριλίου εξορίσθηκε στην Άγκυρα, έπειτα στα Θεραπειά και μετά στάλθηκε στις γαλέρες. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Ιουλίου 1816. Οι συνθήκες θανάτου του εικάζονται: φυσικά αίτια ή δηλητηρίαση[7] .

Η ηγεμονία του

Ο Αλέξανδρος Μουρούζης υποδέχεται τον Πρόξενο της Βρετανίας στην Curtea Nouă

Η περίοδος της ηγεμονίας του χαρακτηρίζεται από τη λήψη μέτρων επάνω στην οικονομία, τη δικαιοσύνη, την πολεοδομία, τα κοινοφελή έργα, την παιδεία. Ως προς την οικονομία, κατασκεύασε βιοτεχνία χαρτιού στον ποταμό Σαμπάρ και έδωσε άδεια σε 14 μονές του Βουκουρεστίου να δημιουργήσουν και να λειτουργήσουν μύλους κινούμενους με τη βοήθεια ίππων, σε περίπτωση ξηρασίας ή παγετού. Ενίσχυσε τη ρουμανική ναυτιλία με την παραχώρηση άδειας ναυπήγησης πλοίων στο Τζιούρτζιου και στο Καστσιράλε. Ακόμη, οργάνωσε ταχυδρομική υπηρεσία στη Μολδαβία. Στο πεδίο της δικαιοσύνης, εφοδίασε το πριγκιπάτο με ποινικό και πολιτικό κώδικα: ανέθεσε στον Θωμά Καρρά να μεταφράσει νομοθετικά κείμενα από τον Αρμενόπουλο, τον Λέοντα ΣΤ' τον Σοφό και άλλους. Στην φροντίδα του ρυμοτομικού και υδρευτικού συστήματος, σημαντική ήταν η συμβολή του: πλακόστρωσε τους δρόμους, έφτιαξε δεξαμενές συγκέντρωσης των πηγαίων υδάτων, ανήγειρε περίπτερα (κρήνες) και δημόσιες βρύσες, βελτίωσε την υδροδότηση της πόλης Φωξάνης, φωταγώγησε το Ιάσιο (ανά 25 σπίτια και από ένα φανάρι). Τέλος έλαβε προληπτικά μέτρα για τις πλημμύρες: δημιούργησε ειδικές μονάδες θραύσης των παγετώνων στους ποταμούς. [8] Στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής του, ίδρυσε Ορφανοτροφείο στο Ιάσιο και ειδικό Νοσοκομείο για τους αρρώστους από πανώλη στο Βουκουρέστι. Στην παιδεία, εξασφάλισε υποτροφίες για τους άπορους μαθητές και σύστησε τέσσερα ελληνορουμανικά σχολεία από το 1803 σε Φωξάνη, Μπαρλάδ, Τσισινάου και Γαλάτσι. [9]

Η εξωτερική του πολιτική

Παρέμεινε πιστός στην Υψηλή Πύλη διατηρώντας σχέσεις και με άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής[10], ακολουθώντας όμως φιλορωσική πολιτική.[5]

Οικογένεια

  • Ραλού 1782-1831, παντρεύτηκε τον Γρηγόριο Γεράκη.
  • Σμαράγδα 1784-1848, παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
  • Ελένα γενν.1785.
  • Κωνσταντίνος 1786-1821, δραγουμάνος της Πύλης, αποκεφαλίστηκε. Γιοί του ήταν:
    • Αλέξανδρος 1805-1873 υπουργός της Ρουμανίας.
    • Δημήτριος 1806-1838.
    • Ιόν γενν. 1808.
    • Παναΐτ
    • Κωνσταντίν 1786-1821, διρμηνέας της Πύλης, αποκεφαλίστηκε.
  • Μαριόρα γενν. 1786.
  • Γιώργος.
  • Αλέξανδρος γενν. 1787.
  • Νικόλαος απεβ. 1821, διερμηνέας του Στόλου, αποκεφαλίστηκε.
  • Δημήτριος 1788-1843. Γιοί του ήταν:
    • Αλέξανδρος 1817-1878, δήμαρχος Γαλατσίου, γερουσιαστής Ρουμανίας, συγγραφέας Πολιτικής Οικονομίας.
    • Κωνσταντίνος 1819-1886, κυβερνήτης Πέτερσμπουργκ, αρχηγός του Ρωσικού κόμματος στη Μολδαβία.
  • Αικατερίνη γενν. 1789.
  • Ευφροσύνη 1795-1873, παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Πλαγινό ποστέλνικο.


Προκάτοχος:
Ρωσική κατοχή 		Πρίγκιπας της Μολδαβίας

1792 		Διάδοχος:
Μιχαήλ Σούτσος
Προκάτοχος:
Αλέξανδρος Σούτσος 		Πρίγκιπας της Μολδαβίας

1802 		Διάδοχος:
Σκαρλάτος Καλλιμάχης
Προκάτοχος:
Σκαρλάτος Καλλιμάχης 		Πρίγκιπας της Μολδαβίας

1806-1807 		Διάδοχος:
Ρωσική κατοχή

Παραπομπές

  1. ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00372347.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. ↑ 3,0 3,1 Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.147
  4. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.148
  5. ↑ 5,0 5,1 Αλίκη Σολωμού, «Μουρούζης Αλέξανδρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών τομ.6 (1987), σελ.278
  6. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.149
  7. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.153
  8. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.149-151
  9. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τόμ. 47 (1996-1997), σελ.151-152
  10. ↑ Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.152

Πηγές

  • Φλορίν Μαρινέσκου, «Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Βοεβόδας των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών», Αρχείον Πόντου, τομ. 47 (1996-1997), σελ.144-153
  • Αλίκη Σολωμού, «Μουρούζης Αλέξανδρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών τομ.6 (1987), σελ.278

Περαιτέρω βιβλιογραφία

  • Florin Marinescu. Etude genealogique sur la famille Mourouzi ("Genealogical Study of the Mourousis Family"), Centre de Recherches Néohelléniques, Athens, 1987.
  • Neagu Djuvara. Între Orient şi Occident. Ţările române la începutul epocii moderne ("Between Orient and Occident. The Romanian Lands at the Beginning of the Modern Era"), Humanitas, Bucharest, 1995.
  • Constantin C. Giurescu. Istoria Bucureştilor. Din cele mai vechi timpuri pînă în zilele noastre ("History of Bucharest. From the Earliest Times until Our Day"), Editura Pentru Literatură, Bucharest, 1966.
  • Ştefan Ionescu. Bucureştii în vremea fanarioţilor ("Bucharest in the Time of the Phanariotes"), Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1974.
  • Titu Maiorescu. Beţia de cuvinte în "Revista Contimporană" ("Inebriation with Words in Revista Contimporană") (wikisource)
  • Georgeta Penelea Filitti. "Cronici de familie. Moruzi: din satul Moruzanda - în scaunele domneşti de la Bucureşti şi Iaşi" ("Family Chronicles. Moruzi: from Moruzanda Village to the Princely Thrones in Bucharest and Iaşi"), in Magazin Istoric, March 1997, pp. 59–63.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλέξανδρος_Μουρούζης&oldid=6563635"