Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εδουάρδος Ιωάννης Τρελώνυ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον NBvirily (συζήτηση | συνεισφορές) στις 10:07, 7 Ιανουαρίου 2012. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Ο Εδουάρδος Ιωάννης Τρελώνυ (Αγγλικά: Edward John Trelawny, 1792 - 1881) ήταν Άγγλος τυχοδιώκτης και συγγραφέας.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίου του 1792 και σε ηλικία 13 χρονών κατατάχθηκε στο Αγγλικό βασιλικό ναυτικό. Ταξίδεψε στην Νότιο Αμερική, στην Ινδία και στην Αφρική αλλά λόγω της τυχοδιωκτικής φύσης του εγκατέλειψε το βασιλικό ναυτικό και έγινε πειρατής στον Ινδικό Ωκεανό. Στη Μαδαγασκάρη παντρεύτηκε την Ζέλα, η οποία όμως πνίγηκε ενω κολυμπούσε.

Επέστρεψε στην Αγγλία όπου ξαναπαντρεύτηκε αποκτώντας μάλιστα δύο παιδιά. Χώρισε όμως και άρχισε πάλι να ταξιδεύει. Στην Ιταλία γνώρισε τους Άγγλους ποιητές Σέλλευ και Βύρωνα. Συνόδεψε τον δεύτερο στο ταξίδι του στην Ελλάδα χωρίς όμως να έχει φιλελληνικούς σκοπούς. Παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αθήνα όπου διατηρούσε χαρέμι με δέκα Τουρκάλες. Κατα τη διάρκεια της επανάστασης ήρθε σε επαφή με τον Όδυσσεα Ανδρούτσο, του οποίου παντρεύτηκε την 13χρονη ετεροθαλή αδερφή Ταρσίτσα. Στις εμφύλιες διαμάχες ο Τρελώνυ δεν θα τον εγκαταλείψει, θα κρυφτεί μαζί με αυτόν στην σπηλιά όπου είχε ως φρούριο ο Ανδρούτσος και θα τον στηρίξει μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος φημολογείτο οτι είχε κρύψει στο κρησφυγητό του, στην σπηλιά, έναν αμύθητο θησαυρό, του οποίο το ακριβές μέρος γνώριζε ο Τρελώνυ, αν λάβουμε υπόψιν μας τα απομνημονευματά του. Προκειμένου να αποκτήσουν αυτόν τον θησαυρό, ξένοι αξιωματικοί, προσκείμενοι στον Μαυροκορδάτο, παρουσιάστηκαν ως φίλοι του Ανδρούτσου και έθεσαν τον ευατό τους υπο τις διαταγές του Τρελώνυ. Ο τελευταίος τους πήρε μαζι του στην σπηλιά. Κατα τη διάρκεια ενός αγωνίσματος σκοποβολής μέσα στην σπηλιά, ο ανύποπτος Τρελώνυ δέχτηκε πισώπλατα δύο πυροβολισμούς απο τον Σκωτσέζο Φάντον και τον Άγγλο Γουάιτκομπ. Οι λιγοστοί σωματοφύλακες όμως του Τρελώνυ, καθώς και ο πιστός του σκύλος, τους εμπόδισαν να δραπετεύσουν με αποτέλεσμα να συλληφθούν και να θανατωθούν. Τελικά ο Τρελώνυ παρά τον σοβαρό του τραυματισμό επέζησε λόγω της σωματικής του διάπλασης.

Ύστερα απο αυτό το περιστατικό θα εγκαταλείψει την σπηλιά και θα καταφύγει μαζί με την γυναίκα του στη Ζάκυνθο όπου θα ζήσει πλουσιοπάροχα. Παρ'όλο που απέκτησε το 1826 ένα παιδί μαζί με την Ταρσίτσα, οι τσακωμοί τους ήταν καθημερινό φαινόμενο με αποτέλεσμα να της κόψει τα μαλλιά και να την κλείσει σε μοναστήρι. Μετά απο λίγους μήνες της έστειλε σε ένα κιβώτιο την σωρό της κόρης τους που είχε στο μεταξύ πεθάνει.

Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αγγλία όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Ενταφιάστηκε στην Ρώμη, δίπλα στον τάφο του Σέλλεϋ. Έγραψε δύο βιβλία, τις Περιπέτεις νεώτερου γιού (1835) και τις Αναμνήσεις απο τον Πέρσι Σέλλεϋ και τον Βύρωνα (1858).