Πριγκιπάτο της Αχαΐας
| Πριγκηπάτο της Αχαΐας | |||
|---|---|---|---|
| Υποτελές κράτος* | |||
| 1205-1432 | |||
 | |||
| Το οικόσημο του Πριγκιπάτου της Αχαΐας και του Γοδεφρείδου Α' Βιλλαρδουίνου | |||
 | |||
| Πρωτεύουσα | Ανδραβίδα (1205-1249) Μυστράς (1249-1261) Χαλανδρίτσα (1324-1432) | ||
| Γλώσσες | Γαλλικά (επίσημη), Ελληνικά (λαϊκή) | ||
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικός Χριστιανισμός, Ελληνορθόδοξος Χριστιανισμός | ||
| Πολίτευμα | Πριγκηπάτο | ||
| Πρίγκηπας | |||
| - 1205-1209 | Γουλιέλμος Σαμπλίτης | ||
| - 1449-1453 | Κεντυρίων Ζαχαρίας | ||
Το Πριγκιπάτο της Αχαΐας ήταν ένα κρατίδιο που δημιουργήθηκε από τον Γουλιέλμο Σαμπλίτη κατά την Δ' Σταυροφορία (1205-1210) στα εδάφη της Πελοποννήσου (Μοριά), τα οποία μοιράστηκαν σε φέουδα μεταξύ των Φράγκων Σταυροφόρων.
Κατ'αρχάς ήταν ένα δυνατό κρατίδιο, κάτω από την κυριαρχία των Φράγκων, αρχικά υπό την εξουσία του Γουλιέλμο Σαμπλίτη και στη συνέχεια από τους Βιλλεαρδουίνους. Μετά το θάνατο του Σαμπλίτη, ο Γοδεφρείδος απέκτησε από τους ντόπιους φεουδάρχες, τους επονομαζόμενους κεφαλάδες αλλά και από τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ΄ την κυριότητα της Αχαΐας, της Ηλείας και της Μεσσηνίας, ένα μέρος της Αρκαδίας και τον τίτλο του πρίγκηπα της Αχαΐας. Παρόλα αυτα, στους κεφαλάδες, αναγνωρίστηκαν τα παλαιά τους προνόμια(η γη και οι δουλοπάροικοι)και αφού ανέβηκαν στην τάξη των ιπποτών, είχαν το δικαίωμα να μετέχουν στις συνελεύσης της Ανδραβίδας μαζί με τους Φράγκους άρχοντες. Το 1255 ο τότε πρίγκηπας Γουλιέλμος Β'Βιλλαρδουίνος προσπάθησε να καταλάβει την Εύβοια, αλλά νικήθηκε από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο, ο οποίος παρέδωσε στον πρώτο μια άλλη βυζαντινή επαρχία στην Πελοπόννησο. Με τον θάνατο του Γουλιέλμου του Β'μπήκε στο πριγκηπάτο ο Οίκος του Ανζού, οπότε και η Ισαβέλλα Βιλλαρδουίνου παντρεύτηκε τον Φίλιππο τον Α' της Σαβοΐας, τον οποίο ο Κάρολος Β' της Νάπολης κατηγόρησε για ατιμία επειδή δεν τον βοήθησε στην εκστρατεία κατά του Δεσποτάτου της Ηπείρου, και εφόσον η Ισαβέλλα δεν είχε ζητήσει την άδεια του πατέρα της για να παντρευτεί τον Φίλιππο, ο Κάρολος τους απάλλαξε από το πριγκηπάτο τους και το παρέδωσε στον Φίλιππο Α' του Τάραντα στις 5 Μαϊου του 1306.
Η κατάσταση του πριγκηπάτου άλλαξε πάλι πολλες φορές, μέχρι το 1452, οπότε και επανήλθε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπό τον Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο μετέπειτα αυτοκράτορα του Βυζαντίου, για να περάσει μετά απο λίγο στους Οθωμανούς Τούρκους
Η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου ήταν η Ανδραβίδα. Κύριο λιμάνι του ήταν η Γλαρέντζα ή Clarence (στη θέση Παλαιόκαστρο, δυτικά της σημερινής Κυλλήνης) και ένα σημαντικό του κάστρο ήταν το Χλεμούτσι ή Clermont λίγο πιο νότια.
Κατάλογος των Πριγκίπων της Αχαΐας
| Περίοδος | Όνομα |
|---|---|
| 1205 - 1209 | Γουλιέλμος Α' Σαμπλίτης |
| 1205-1209 | Γοδεφρείδος Α' Βιλλαρδουίνος |
| 1228-1246 | Γοδεφρείδος Β' Βιλλαρδουίνος |
| 1246-1248 | Ιουστίνος A΄ ο Μεγαλοπρεπής |
| Ιουστίνος Β΄ ο Μέγας | |
| 1250-1278 | Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος ΄ |
| 1278-1285 | Κάρολος των Ανζού , βασιλιάς της Σικελίας |
| 1285-1289 | Κάρολος Β' της Νάπολης Οι Βασιλείς της Νάπολης παραμένουν κυρίαρχοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας |
| 1289-1307 | Ισαβέλλα Α' της Αχαΐας(Βιλλαρδουίνου) (Isabella de Villehardouin) (γνωστή ως Ιζαμπώ)
|
| Πρίγκηπες από το Βασίλειο της Νάπολης | Πρίγκηπες απόγονοι των Βιλλαρδουίνων |
|---|
| Περίοδος | Όνομα | Περίοδος | Όνομα |
|---|---|---|---|
| 1307-1313 | Φίλιππος Α' του Τάραντα | 1307-1313 | Μαργαρίτα Βιλλαρδουίνου |
| 1313-1318 | Ματθίλδη του Αινώ και ο σύζυγός της Λουδοβίκος της Βουργουνδίας | 1313-1315 | Ισαβέλλα του Σαμπράν, κόρη της Μαργαρίτας Βιλλαρδουίνου και ο σύζυγός της Φερδινάρδος της Μαγιόρκας |
| 1318? | Εύδης Δ' της Βουργουνδίας, (αδελφός του Λουδοβίκου της Βουργουνδίας) | 1315-1316 | Ιάκωβος Γ' της Μαγιόρκας και ο πατέρας του Φερδινάρδος της Μαγιόρκας |
| 1318? | Λουδοβίκος Α' των Βουρβώνων (αγόρασε τα δικαιώματα από τον Εύδη Δ' της Βουργουνδίας) | 1316-1333 | Ιάκωβος Γ' της Μαγιόρκας |
| 1318-1333 | Ιωάννης της Γραυίνης {μέσω της συζύγου του Ματθίλδης του Αινώ) | ||
| 1333-1346 | Κατερίνα των Βαλουά, σύζυγος του Φιλίππου του Ταράντου, και μητέρα του Ροβέρτου του Ταράντου | 1340-1349 | Ιάκωβος Γ' της Μαγιόρκας |
| 1346-1373 | Φίλιππος Β' του Τάραντα | 1349-1375 | Ιάκωβος Β' της Αχαΐας |
| 1373-1381 | Ιωάννα Α' της Νάπολης |
| Το 1373, Ο Ιάκωβος της Μαγιόρκας δίνει το Πριγκιπάτο στη γυναίκα του Ιωάννα Α' της Νάπολης, ενώνοντας τις δυο οικογένειες που είχαν απαίτηση στο θρόνο του Πριγκιπάτου |
|---|
| Περίοδος | Όνομα |
|---|---|
| 1381-1383 | Ιάκωβος των Μπω, ανηψιός του Φιλίππου του Ταράντου. Εκμεταλλευόμενος της φυλάκισης της Ιωάννας Α' της Νάπολης, ανέλαβε το Πριγκιπάτο. |
| 1383-1396 | Κάρολος Γ' της Νάπολης των Ανζού-Δυραχίου, Βασιλιάς της Νάπολης |
| 1386-1396 | Λαντισλάς Α' της Νάπολης των Ανζού-Δυραχίου, Βασιλιάς της Νάπολης |
| 1396-1402 | Πέτρος Μπόρντο του Σαν Σουπεράνο, Ιταλός τυχοδιώκτης |
| 1402-1404 | Μαρία Β' Ζαχαρία |
| 1404-1432 | Κεντυρίων Ζαχαρίας |
| Το 1432, Ο Θωμάς Παλαιολόγος διοικεί το Πριγκιπάτο για λογαριασμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. |
|---|
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Ιστοσελίδα με πληροφορίες για το Πριγκιπάτο της Αχαΐας
- Ιστορία του πριγκιπάτου.
- «Το πριγκιπάτο της Αχαΐας» Παράλληλη θεώρηση της ιστορίας και νομισματοκοπίας του, Κωνσταντίνος Β. Αντωνόπουλος, Αρχαιολόγος
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Principato d'Acaia της Ιταλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |