Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Prodigy

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον DaftRose (συζήτηση | συνεισφορές) στις 13:49, 6 Σεπτεμβρίου 2019. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.
The Prodigy
Το λογότυπο του συγκροτήματος (πάνω)
Οι Prodigy ζωντανά στο Rock Am Ring το 2009 (κάτω).
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΈσσεξ, Αγγλία
Μουσικά είδηΗλεκτρονική
Παρουσία1990–παρόν
ΜέληΛίαμ Χάουλετ
Maxim Reality
Πρώην μέληΚιθ Φλιντ (1990–2019)
Λίροϊ Θόρνχιλ (1990–2000)
Sharky (1990–1991)
Ιστότοπος
http://theprodigy.com
wikidata (π)

Οι Prodigy είναι αγγλικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής από το Μπρέιντρι του Έσσεξ, που σχηματίστηκε το 1990 από τον Λίαμ Χάουλετ. Τα βασικά μέλη της μπάντας σήμερα είναι ο ίδιος ο Χάουλετ (συνθέτης και πλήκτρα) και ο Maxim Reality (MC και φωνητικά). Στις ζωντανές εμφανίσεις, πλαισιώνονται από τους Λίο Κράμπτρι (live ντραμς) και Ρομπ Χόλιντεϊ (live κιθάρα). Ο Κιθ Φλιντ (χορευτής και φωνητικά) ήταν ιδρυτικό και βασικό μέλος του συγκροτήματος μέχρι τον Μάρτιο του 2019, όταν απεβίωσε. Ο Λίροϊ Θόρνχιλ (χορευτής και πλήκτρα) ήταν μέλος της μπάντας από το 1990 μέχρι το 2000, ενώ πρώην μέλος είναι επίσης μια κοπέλα με το ψευδώνυμο "Sharky" (χορεύτρια).

Η μπάντα, στα νεότερα χρόνια της, χρησιμοποιούσε διάφορα μουσικά είδη όπως rave, hardcore techno, industrial, jungle και breakbeat, ενώ σήμερα συνδυάζει είδη όπως ηλεκτρονική ροκ και big beat μουσική, με punk στοιχεία στα φωνητικά.

Οι Prodigy αναδείχθηκαν στην underground rave σκηνή στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έκτοτε έλαβαν παγκόσμια αναγνωρισιμότητα. Έχουν θεωρηθεί από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής και big beat μουσικής, δίπλα στους Fatboy Slim, The Chemical Brothers, Orbital, Daft Punk και The Crystal Method τις δεκαετίες 1990 και 2000,[1] ενώ έχει ειπωθεί για αυτούς ότι είναι οι "Νονοί της rave μουσικής".[2] Έχουν πουλήσει περίπου 30 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.[3]

Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, έχουν κερδίσει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων Brit, τρία MTV Video Music Award, δύο Kerrang!, πέντε MTV Europe Music Awards, και δύο υποψηφιότητες για Grammy.[4] Επίσης, έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα του περιοδικού Q "50 μπάντες που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις".[5]

Ιστορία

Το πρώτο λογότυπο του συγκροτήματος

Γύρω στο 1988, ο Λίαμ Χάουλετ σύχναζε στο club The Barn, ένα δημοφιλές rave στέκι. Εκεί, η αγάπη του για τη μουσική μεγάλωσε. Σε λιγότερο από δύο μήνες ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε πάρτυ και πήρε τη δουλειά του DJ στο club. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο Κιθ Φλιντ και ο Λίροϊ Θόρνχιλ, χόρευαν εκεί καθώς ο Χάουλετ δούλευε ως DJ. Όταν τελείωσε, ο Φλιντ τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών. Ο Χάουλετ δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια στο B-side μιας κασέτας, πάνω στην οποία σημείωσε "The Prodigy". Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο του συνθεσάιζερ, που είχε το όνομα "Moog Prodigy".[6] Όταν ο Φλιντ και ο Θόρνχιλ άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν από την ποιότητα όλων των τεσσάρων τραγουδιών. Την επόμενη φορά που πήγαν στο The Barn, ο Φλιντ ρώτησε τον Χάουλετ αν ενδιαφερόταν να σχηματίσουν γκρουπ, πράγμα που σήμαινε ότι αυτός θα έπαιζε τη μουσική του και οι άλλοι δύο θα χόρευαν σε αυτή. Ο Χάουλετ δέχτηκε και, μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.

Η πρώτη συναυλία των Prodigy έγινε το 1990 στο Club Labyrinth[7] στο Ντάλστον του Λονδίνου. Εκεί, ο Χάουλετ συνειδητοποίησε πως η μπάντα χρειαζόταν και έναν MC. Η αναζήτησή του αυτή τον οδήγησε σε έναν Άγγλο MC, τον Κιθ ή "Κίτι" Πάλμερ, γνωστό με το ψευδώνυμο Maxim Reality, τον οποίο τελικά και προσέλαβε. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του Club Laryrinth, Νιούτον Ντάνμπαρ, "το πρώτο τους ακόμα live πήγε καταπληκτικά" και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, "ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε."

Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Χάουλετ δέχτηκε μια πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα θα πήγαιναν καλά, το έκρυψε από τα υπόλοιπα μέλη. Όταν επιβεβαιώθηκε όμως το ανακοίνωσε σε αυτούς, πράγμα που οδήγησε τη Sharky να αποχωρήσει από το γκρουπ γιατί, όπως είχε πει, δεν της άρεσε η ιδέα της μεταμόρφωσής του σε εμπορική επιχείρηση.

Ο Χάουλετ έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Νικ Χαλκς. Έπειτα η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12" το Φεβρουάριο του 1991. Κάπως έτσι κυκλοφόρησε το πρώτο single του συγκροτήματος, το What Evil Lurks, το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.

Έπειτα, έβγαλαν αρκετά ακόμη singles, μεταξύ των οποίων και τα Charly, Everybody in the Place, Fire και Jericho.[8] Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο Experience. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο Music for the Jilted Generation, που χαρακτηρίστηκε ως πιο σκοτεινό από τον προκάτοχο του. Το 1997 βγήκε το The Fat of the Land, που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ ακόμη ειπώθηκε γι' αυτό ότι έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό.

Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επέστρεψαν με ένα νέο single, το Baby's got a Temper, που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά, δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy, και αργότερα οι ίδιοι το επικήρυξαν. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το Always Outnumbered, Never Outgunned. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο Invaders Must Die, που σημείωσε επίσης εμπορική επιτυχία. Το άλμπουμ The Day Is My Enemy βγήκε το Μάρτιο του 2015, ενώ το 2018 κυκλοφόρησε το No Tourists. Τον Μάρτιο του 2019 ανακοινώθηκε ότι ο 49χρονος Φλιντ βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του, πράγμα που τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας θεώρησαν ως αυτοκτονία.[9][10]

Στις 20 Αυγούστου του 2019 και μετά τον θάνατο του Φλιντ, ο Χάουλετ ανακοίνωσε μέσω του λογαριασμού του στο Twitter ότι επιστρέφει στο στούντιο "κάνοντας φασαρία", καθώς δημιουργεί νέα μουσική.[11][12]

Απόψεις

Σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην Guardian με αφορμή την κυκλοφορία του πιο πρόσφατου δίσκου τους, The Day Is My Enemy, ο δημιουργός της μπάντας Χάουλετ και ο τραγουδιστής και χορευτής Φλιντ εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με τη μουσική σκηνή του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος. Συγκεκριμένα, ο Χάουλετ ανέφερε πως "είναι λίγο βαρύγδουπη δήλωση, αλλά οι Prodigy μπορούν να θεωρηθούν ως ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τόσο σημαντικό όσο οι Oasis ή οι Blur ή οτιδήποτε άλλο από αυτές τις μ******ς. Δεν πρόκειται να εμφανίζομαι σε τηλεοπτικά προγράμματα λέγοντας οι Prodigy έκαναν αυτό κι αυτό, απλά λέω ότι ναι, νομίζω πως είμαστε σπουδαίοι... Οι Prodigy θα πρέπει να θεωρηθούν ως μια πολιτιστική μπάντα. Ακολουθούμε τις γραμμές πίσω στους Sex Pistols και τους Clash, είμαστε πάνω σε αυτές τις γραμμές...".[13]

Ο Κιθ Φλιντ από την άλλη, δήλωσε ότι "όλα είναι τόσο εμπορευματοποιημένα που δεν υπάρχει χώρος για το underground. Αν είσαι σε μια ανεξάρτητη δισκογραφική, κανείς από αυτούς τους βλάκες δεν καταπιάνεται με μια συναρπαστική ιδέα. Όταν ήμασταν στην XL, ήθελαν να δείχνουν "επικίνδυνοι" και συναρπαστικοί, γιατί ήμασταν εμείς επικίνδυνοι και συναρπαστικοί! Τώρα όμως δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να γίνει ριψοκίνδυνος, και για αυτό το λόγο οι άνθρωποι γίνονται εμπορικά, γενικευμένα αντίγραφα που απλά είναι ασφαλή..."

Μέλλον

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2015, ο Χάουλετ δήλωσε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone ότι "Βασικά δε νιώθω ότι θέλω να κάνω άλλα άλμπουμ, γιατί απλά παίρνουν πολύ χρόνο. Παίρνει πολύ χρόνο να δώσεις τη μουσική στους φανς, παίρνει πολύ χρόνο για μας." Ωστόσο, η μπάντα δεν θα απέχει από τη μουσική, καθώς στο εξής θα κυκλοφορούν EPs (Extended Plays). Συγκεκριμένα, δήλωσε "Θέλουμε να κάνουμε κάτι που να γίνεται γρηγορότερα. Έτσι, αυτό που αποφασίσαμε να κάνουμε στο εξής είναι EPs".[14] Ωστόσο, στις 19 Σεπτεμβρίου του 2017 και μέσω της επίσημης σελίδας τους στο Facebook, η μπάντα ανακοίνωσε ότι θα βγάλει νέο άλμπουμ στις αρχές του 2018.[15]

Μέλη

Τωρινά μέλη

Πρώην μέλη

  • Κιθ Φλιντ – χορός, φωνητικά (1990–2019, απεβίωσε το 2019)
  • Λίροϊ Θόρνχιλ – χορός, περιστασιακά πλήκτρα στα live (1990–2000)
  • Sharky – χορός (1990–1991)

Τωρινά live μέλη

  • Λίο Κράμπτρι – ντραμς, κρουστά (2008–παρόν)
  • Ρομπ Χόλιντεϊ – κιθάρα, μπάσο (2005–2006, 2008–παρόν)

Πρώην live μέλη

  • Κιέρον Πέπερ – ντραμς, κρουστά, περιστασιακά κιθάρα (1997–2007)
  • The Rev – κιθάρα (2007)
  • Snell – ντραμς, κρουστά (2007)
  • Μπράιαν Φέρμπερν – ντραμς, κρουστά (2007)
  • Τζιμ Ντέιβις – κιθάρα (1995–1996, 2002–2004)
  • Άλι ΜακΊνς – κιθάρα (2001, 2002)
  • Γκιζ Μπατ – κιθάρα (1996–1999)
  • Μπεν Γουάινμαν – κιθάρα, μπάσο (2017)

Δισκογραφία

Στούντιο άλμπουμ

Demo

EP (Extended Play)

Μίξεις

Συλλογές

Live

Ντοκυμανταίρ

Παραπομπές

  1. ↑ «Music Genres | AllMusic». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  2. ↑ «Music for the Jilted Generation - The Prodigy | Songs, Reviews, Credits | AllMusic». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  3. ↑ Roach, Martin (24 Ιουλίου 2010). The Prodigy: Electronic Punks 1988-1994 (New Edition edition έκδοση). Church Stretton: Independent Music Press. ISBN 9781906191177. CS1 maint: Extra text (link)
  4. ↑ «Rock On The Net: The Prodigy». www.rockonthenet.com. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  5. ↑ «Rocklist.net...Q Magazine Lists». www.rocklistmusic.co.uk. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2017. 
  6. ↑ James M (2002). Prodigy. Sanctuary Publishing. p. 44.
  7. ↑ Warren, Emma (2011-12-09). «From the Dug Out and dreads to DMZ and dubstep: 10 classic club nights» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.guardian.co.uk/music/musicblog/2011/dec/09/10-classic-club-nights. Ανακτήθηκε στις 2017-08-23. 
  8. ↑ «The Prodigy: Their Law: The Singles 1990-2005». PopMatters. http://www.popmatters.com/pm/review/prodigy-theirlaw. Ανακτήθηκε στις 2017-08-23. 
  9. ↑ DiVita, Joe. «The Prodigy Singer Keith Flint Dead From Apparent Suicide». Loudwire (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019. 
  10. ↑ «The Prodigy official στο Instagram: "The news is true , I can't believe I'm saying this but our brother Keith took his own life over the weekend , I'm shell shocked , fuckin…"». Instagram. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019. 
  11. ↑ «Twitter». mobile.twitter.com. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. ↑ Hartmann, Graham. «The Prodigy Return to the Studio Following Keith Flint's Death». Loudwire (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019. 
  13. ↑ McQuaid, Ian (2015-01-17). «The Prodigy: 'we should be as important as Oasis or Blur'» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. http://www.theguardian.com/music/2015/jan/17/the-prodigy-the-day-is-my-enemy-oasis-blur. Ανακτήθηκε στις 2017-08-23. 
  14. ↑ «The Prodigy Fight ‘Lazy,’ ‘Monotonous’ EDM». Rolling Stone. http://www.rollingstone.com/music/news/the-prodigy-fight-lazy-monotonous-edm-20150914?page=2%7C. Ανακτήθηκε στις 2017-08-23. 
  15. ↑ «The Prodigy». www.facebook.com. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Prodigy&oldid=7712157"