Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρόναλτ Κούμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ρόναλντ Κούμαν)
Ρόναλτ Κούμαν

Με την Εθνική Ολλανδίας
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης21 Μαρτίου 1963 (1963-03-21) (61 ετών)
Τόπος γέννησηςΖαντάμ, Ολλανδία
Ύψος1,81 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1980–1983ΦΚ Χρόνινγκεν90(33)
1983–1986ΑΦΚ Άγιαξ94(23)
1986–1989ΠΣΦ Αϊντχόφεν98(51)
1989–1995Μπαρτσελόνα192(67)
1995–1997Φέγενορντ61(19)
Σύνολο535(193)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1982–1994Ολλανδία78(14)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1997–1998Ολλανδία (βοηθός)
1998–2000Μπαρτσελόνα (βοηθός)
2000–2001Φίτεσε
2001–2005ΑΦΚ Άγιαξ
2005–2006Μπενφίκα
2006–2007ΠΣΦ Αϊντχόφεν
2007–2008Βαλένθια ΚΦ
2009ΑΖ Άλκμααρ
2011–2014Φέγενορντ
2014–2016Σαουθάμπτον ΦΚ
2016–2017Έβερτον
2018–2020Ολλανδία
2020–2021Μπαρτσελόνα
2023–Ολλανδία
Τίτλοι
Ολλανδία
Νικητής Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1988
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ρόναλτ Κούμαν (ολλανδικά: Ronald Koeman, προφορά: ˈroːnɑlt ˈkumɑn, γεννήθηκε 21 Μαρτίου 1963) είναι Ολλανδός πρώην ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος ή λίμπερο και νυν προπονητής. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Ολλανδίας [1] και o αμυντικός με τα περισσότερα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.[2][3]

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε από την ΦΚ Χρόνινγκεν και πέρασε από τον ΑΦΚ Άγιαξ, που κατέκτησε το πρώτο του Ολλανδικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, το 1985 και το κύπελλο το 1986, ακολούθησε η Άιντχοβεν που μαζί της σε τρία χρόνια πανηγύρισε έξι τίτλους. Τρεις φορές το Ολλανδικό πρωτάθλημα, δύο φορές το Κύπελλο Ολλανδίας και το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1988, όπου η Άιντχοβεν νίκησε στα πέναλτι 6–5 την Μπενφίκα (ο Κούμαν ευστόχησε στο πρώτο πέναλτι της Άιντχοβεν).[4]

Ακολούθησε η Μπαρτσελόνα όπου στα 6 χρόνια που έμεινε εκεί κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα Ισπανίας, ένα Κύπελλο, 3 Σούπερ καπ Ισπανίας, ένα Κύπελλο πρωταθλητριών το 1992, ενώ ήταν ο παίκτης που σφράγισε με μια απ' ευθείας εκτέλεση φάουλ στην παράταση του παιχνιδιού το πρώτο πρωταθλητριών για την Μπαρτσελόνα.[5] Το 1995 μετά από 200 συμμετοχές στην Μπαρτσελόνα) επέστρεψε στην Ολλανδία όπου και έκλεισε την καριέρα του στην Φέγενορντ. Είναι ο αμυντικός που έχει σημειώσει τα περισσότερα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου με 253 ξεπερνώντας τον Αργεντινό Ντανιέλ Πασαρέλα και τον Ισπανό Φερνάντο Ιέρο.[6] Ένας από τους καλύτερους σε απ' ευθείας εκτελέσεις φάουλ όλων των εποχών, σημείωσε 60 γκολ και συμπεριλαμβάνεται στους 12 πρώτους όλων των εποχών.[7]

Εθνική Ολλανδίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν ήταν λίγες και οι διακρίσεις του και με την Εθνική Ολλανδίας όπου εκπροσώπησε την χώρα του σε δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα και δύο Ευρωπαϊκά. Ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 νικώντας με 2–0 την Σοβιετική Ένωση. Ο Κούμαν ήταν μέλος της καλύτερης 11αδας σε εκείνη της διοργάνωση.

Προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Πρώτα Χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη λήξη της ποδοσφαιρικής του καριέρας αποφάσισε να γίνει προπονητής. Πριν αναλάβει να εργαστεί ως πρώτος προπονητής, δούλεψε το 1997 και το 1998 ως βοηθός στην Εθνική Ολλανδίας του Γκους Χίντιγκ. Μετά συνέχισε ως βοηθός στην Μπαρτσελόνα μέχρι το 2000.

Φίτεσε

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την Μπαρτσελόνα έκανε το πρώτο του βήμα ως κύριος προπονητής, ανέλαβε τη Φίτεσε και την οδήγησε στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα με 59 βαθμούς, παρά το μικρό μπάτζετ της ομάδας.

Άγιαξ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την σεζόν 2001-02 ανέλαβε τον Άγιαξ, οδηγώντας τον στην κατάκτηση 2 πρωταθλημάτων (2001–02, 2003–04), ενός Κυπέλλου εναντίον της Ουτρέχτης με 3–2, αλλά και ενός Σούπερ Καπ (2003: 3–1 την Ουτρέχτη).

Μπενφίκα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον Άγιαξ, έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την Μπενφίκα, όπου κατέκτησε το Σούπερ Kαπ Πορτογαλίας, αλλά δεν τα πήγε καλά στο πρωτάθλημα (3η) και στο Κύπελλο, όπου αποκλείστηκε στα προημιτελικά. Αυτό, μαζί με μια προσφορά από την Αϊντχόβεν, αρκούσε για να αφήσει ένα έτος πριν από τη λύση του συμβολαίου του την ομάδα, ακόμα και αν η Μπενφίκα έφτασε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ πριν χάσει από την Μπαρτσελόνα, η οποία κέρδισε τελικά το τρόπαιο.

Αϊντχόβεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Αϊντχόβεν, αναλαμβάνοντας την ομάδα από τον Χίντιγκ, την οδήγησε για 3η συνεχόμενη σεζόν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Βαλένθια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την επόμενη χρονιά ανέλαβε τη Βαλένθια τον Οκτώβριο, και την οδήγησε στην κατάκτηση του Ισπανικού κυπέλλου το 2008, κερδίζοντας τη Χετάφε με 3–1, όμως η κάκιστη πορεία στο πρωτάθλημα τον οδήγησε στην απόλυση μετά από μια ήττα με 5–1 από την Αθλέτικ Μπιλμπάο.

Άλκμααρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη Βαλένθια ακολούθησε ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Άλκμααρ, η οποία την προηγούμενη σεζόν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα και είχε πολλές βλέψεις, στην οποία απολύθηκε μετά από 7 ήττες στα πρώτα 16 παιχνίδια.

Φέγενορντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταίος σταθμός πριν πάει στην Αγγλία ήταν η Φέγενορντ, και έτσι έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε ως παίκτης και ως προπονητής από τους τρεις μεγάλους του ολλανδικού ποδοσφαίρου (Άγιαξ, Αϊντχόβεν, Φέγενορντ). Εκεί έμεινε τρεις σεζόν, σταθεροποιώντας την ομάδα στην πρώτη τριάδα του πρωταθλήματος παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε στην αρχή της θητείας του.

Σαουθάμπτον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολούθησε η Πρέμιερ Λιγκ και η Σαουθάμπτον, την οποία ο Κούμαν ανέλαβε το 2014 και έχτισε πάνω στην πολύ καλή ομάδα που είχε δημιουργήσει ο προηγούμενος προπονητής Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, παρόλο που χρειάστηκε να πουλήσει πολλά από τα πρωτοκλασάτα ονόματα της ομάδας.

Έβερτον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2016 αποχώρησε από τη Σαουθάμπτον για να αναλάβει την Έβερτον. Με την Έβερτον πέτυχε την έξοδο της ομάδας στο Γιουρόπα Λιγκ καταλαμβάνοντας την 7η θέση στο πρωτάθλημα. Την επόμενη σεζόν απολύθηκε τον Οκτώβριο, λόγω των κακών αποτελεσμάτων από την αρχή της σεζόν.

Εθνική Ολλανδίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγους μήνες αργότερα ανέλαβε την Εθνική Ολλανδίας. Ωστόσο, αν και κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στους ομίλους του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2021, δε συνέχισε, αφού τον Αύγουστο του 2020 ανέλαβε ως προπονητής της Μπαρτσελόνα.

Μπαρτσελόνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο του αποτέλεσμα σαν προπονητής της Μπαρτσελόνα ήταν μια νίκη με 4–0 απέναντι στη Βιγιαρρεάλ, ενώ η πρώτη του ήττα ήταν εκτός έδρας με 1–0 απέναντι στη Χετάφε. Το πρώτο Ελ Κλάσικο της σεζόν το έχασε με σκορ 1–3. Αν και στο πρωτάθλημα η Μπαρτσελόνα είχε σκαμπανεβάσματα και δεν ήταν οδηγός του πρωταθλήματος από πολύ νωρίς, το οποίο και τελικά θα το χάσει, θα καταφέρει μαζί της να κατακτήσει το κύπελλο, νικώντας με εμφατικό τρόπο (4–0) την Αθλέτικ Μπιλμπάο στον τελικό. Στις 3 Ιουνίου 2021, η Μπαρτσελόνα ανανέωσε μαζί του και για τη νέα σεζόν.[8] [9] Στις 28 Οκτωβρίου του 2021, αμέσως μετά από την ήττα από την Ράγιο Βαγιεκάνο, η διοίκηση της Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας της με τον Κούμαν. Ο Ολλανδός τεχνικός άφησε την ομάδα στην 9η θέση του πρωταθλήματος της σεζόν 2020-21, με 4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3 ήττες μετά από 10 αγωνιστικές, ενώ μετά την ήττα από την Ρεάλ Μαδρίτης στο Καμπ Νου στις 24 Οκτωβρίου, έγινε μόλις ο δεύτερος προπονητής της Μπαρτσελόνα που χάνει τρία διαδοχικά Ελ Κλάσικο μετά τον Πάτρικ Ο’ Κόνελ το 1936.[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «IFFHS MEN'S ALL TIME NETHERLANDS DREAM TEAM - 140». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2022. 
  2. ↑ «Los 30 récords goleadores de la historia del fútbol». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021. 
  3. ↑ «HACHOUD POWER 100». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2024. 
  4. ↑ «Legends of the European Cup and Champions League». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2023. 
  5. ↑ «The 100 greatest football moments of all time : Koeman finally delivers Barcelona». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022. 
  6. ↑ «IFFHS ALL TIME RANKING FOR THE WORLD'S HIGHEST SCORING DEFENDERS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2022. 
  7. ↑ «12 Footballers With The Most Free Kick Goals In History - 2023». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2023. 
  8. ↑ «Επίσημο: Παραμένει στην Μπαρτσελόνα ο Κούμαν». Sport-FM.com. 3 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  9. ↑ «Laporta confirms Koeman's continuity». FCBarcelona.com. 3 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  10. ↑ «Επίσημο: Τέλος ο Κούμαν από την Μπαρτσελόνα». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρόναλτ_Κούμαν&oldid=10717254"