Hôtel d'Assézat: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
AndyHM (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 3: | Linio 3: | ||
==Historio == |
==Historio == |
||
[[Pèire d'Assesat]] donis sian nomon al la domo kaj [[Nicolas Bachelier]] estis la arkitekto de tiu konstruaĵo, kies konstrulaboroj ekiĝis en [[1555]]. Du el la anguloj de la korto estas je tri niveloj de alteco laŭ la tri klasikaj ordoj ([[ionika ordo]], [[ |
[[Pèire d'Assesat]] donis sian nomon al la domo kaj [[Nicolas Bachelier]] estis la arkitekto de tiu konstruaĵo, kies konstrulaboroj ekiĝis en [[1555]]. Du el la anguloj de la korto estas je tri niveloj de alteco laŭ la tri klasikaj ordoj ([[ionika ordo]], [[dorika ordo]], [[korinta ordo]]). |
||
Ĉi tiu domo povis esti du fojojn pli granda ol la origina projekto. Sed la najbaroj rifuzis la ofertojn de Pierre d'Assesat, kaj ili ne volis vendi la terenon. |
Ĉi tiu domo povis esti du fojojn pli granda ol la origina projekto. Sed la najbaroj rifuzis la ofertojn de Pierre d'Assesat, kaj ili ne volis vendi la terenon. |
||
Kiel registrite je 09:41, 24 aŭg. 2014
.jpg)
La Domo de Assesat (france Hôtel d'Assézat, okcitane Ostal d'Assesat) situas proksime al la placo Esquiròl en Tuluzo. Temas pri familia domego, konstruita en 1555 - 1557 sub la dizajnado de Nicolas Bachelier, la plej granda arkitekto tuluza de la Renesanco. Malantaŭ ĝi estas monumenta portalo kaj interna korto, renovigita en 1993. Ĝi gastigas la muzeon de la Fondaĵo Bemberg kiu prezentas artan kolekton, precipe el pentraĵoj ekde la 15-a jarcento ĝis fino de la 20-a jarcento.
Historio
Pèire d'Assesat donis sian nomon al la domo kaj Nicolas Bachelier estis la arkitekto de tiu konstruaĵo, kies konstrulaboroj ekiĝis en 1555. Du el la anguloj de la korto estas je tri niveloj de alteco laŭ la tri klasikaj ordoj (ionika ordo, dorika ordo, korinta ordo).
Ĉi tiu domo povis esti du fojojn pli granda ol la origina projekto. Sed la najbaroj rifuzis la ofertojn de Pierre d'Assesat, kaj ili ne volis vendi la terenon.
Pèire d'Assesat, riĉa teksaĵa industriisto (paŝtelisto), ne povis ĝui ĝin. Li mortis ruinigita en 1581, mortante antaŭ la finkonstruado. La familio Assesat vivis tie ĝis 1761.