Alicia Hermida
Alicia Hermida, benetako izena Alicia Pérez Herranz (Madril, 1932ko irailaren 26a – Villanueva de la Cañada, 2022ko otsailaren 9a), aktorea eta interpretazio-irakaslea izan zen.[1]
Alicia Hermida | |
---|---|
(2014) | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Alicia Pérez Herranz |
Jaiotza | Madril, 1932ko irailaren 26a |
Herrialdea | Espainia |
Lehen hizkuntza | gaztelania |
Heriotza | Villanueva de la Cañada, 2022ko otsailaren 9a (89 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | aktorea |
Jasotako sariak | ikusi
|
Biografia
aldatuFilmografia nabarmena bazuen ere, Alicia Hermidaren interpretazio-lana, batez ere, antzerkian nabarmendu zen , eta telebistako karrera ere emankorra izan zen.
Antzerkia
aldatuBatxilergoko ikasketak amaitu ondoren, Madrilgo María Guerrero Antzerki Konpainian sartu zen. Taulen gaineko lehen etapan, Joaquín Calvo Soteloren Plaza de Oriente, Shakespeareren Medida por medida (1955), Anna Bonacciren La hora de la fantasía (1955), Frances Goodrichen El diario de Ana Frank , Thornton Wilderren La casamentera (1960), Lope de Vegaren La viuda valenciana; Chéjoven El jardín de los cerezos (1960), eta Federico Garcia Lorcaren La casa de Bernarda Alba (1964).
1981ean, La Barraca lanarekin, bere garaian Federico García Lorcak Bigarren Errepublikan egin zituen agertoki berak zeharkatu zituen. Gero, Alicia Hermida eskola izena hartu zuen, eta bertan ematen zituen interpretazio-eskolak aktoreak.[2]
Parte hartu zuen azken lanen artean hauxek daude: Carl Sternheim-en Las bragas (1980); La Dorotea (1983); Tennessee Williams-en La gata sobre el tejado de zink (1995); Miguel de Unamunoren El otro (1995), El retablillo de Don Cristóbal (1997) eta Doña Rosita la soltera (2004)- biak Federico Garcia Lorcarenak- eta Juan Mayorgak egokitutako Fedra (2007).
Ibilbidea
aldatu
|
|
Telebista
aldatuTVEren hasieratik egon zen telebistan, Jaime de Armiñánen eskutik hasi zen Galería de esposas telesailean. Berriro ere, Armiñanekin, Mujeres solas (1960-1961) eta Chicas en la ciudad (1961) eta 1963 eta 1965 bitartean, eta Confidencias, Antonio Ferrandis protagonista zuela. Proiektu horren ondoren, haren aurpegia sarri agertu da pantaila txikian, XX. mendeko 60ko eta 70eko hamarkadetan Estudio 1, Teatro de siempre, Novela izenburupean ematen ziren telebistako antzerki-lanetan dozenaka pertsonaia interpretatuz, baita Cristina y los hombres telesailean ere (1969), Elena María Tejeirorekin batera. Telebistatik denbora batean alde egin ondoren, 1997an TVErentzat Los negocios de mamá telesailean parte hartu zuen, Rocío Dúrcal protagonista zuela. Bere ospearen zati handi bat berreskuratu zuen, Valentina kantabriarraren paperari esker, Cuéntame cómo pasó (2001-2013) saioan. 2010ean, Urrezko Nesken bertsio espainiarrean "Sofia" izan zen. 2011n Marcoren egokitzapen espainiarrean "Maricarmen" interpretatu zuen , eta urtebete geroago Stapamosokupa2 telesailean parte hartu zuen. 2016. urtean Javier Calvo eta Javier Ambrossiren Paquita Salas webguneko serieko atal batean parte hartu zuen, Fina pertsonaia interpretatuz.
Zinema
aldatu1960an hasi zen lanean José María Forqueren Maribel y la extraña familia filma , Miguel Mihuraren izen bereko obran oinarritua. Haren jarduera zinematografikoa ez zen oso zabala izan, baina aipagarriak dira Pilar Miróren Gary Cooper, que estás en los cielos (1980); Jaime Chávarriren Las bicibicicletas son para el verano (1984); José Luis Cuerdaren El bosque animado (1987); Gerardo Lamaro de Herrariasen Malena tiene nombre de tango (1996), eta Emilio Martínez Lázaroren Carreteras secundarias (1997).
Jarduera politikoa
aldatu2009an, Alicia Hermida politika munduan sartu zen, eta Iniciativas Internacion-Herrien arteko elkartasuna izeneko hautagai-zerrendan sartu zen ekainaren 7ko Europako hauteskundeetarako. Auzitegi Gorenak zerrenda hori baliogabetu egin zuen, Espainiako Auzitegiaren arabera, ETA-Batasunak infiltratua zela-eta. Konstituzio Auzitegiak, ondoren, prestakuntza horri eskatutako babesa eman zion eta hauteskundeetan parte hartu ahal izan zuen.
Horrez gain, Kubako iraultzaren alde egin zuen, baita Karibeko herriari egindako blokeoa deuseztatzearen alde ere, eta Estatu Batuetako bost presoak askatzeko kanpainetarako bere irudia eman zuen. Cubainformación berri-zentralarekin lankidetzan aritu zen.
Sariak eta izendapenak
aldatuAktoreen Batasunaren sariak
aldatuUrtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
2007 | Antzerkiko bigarren mailako aktore onena | Fedra | Irabazlea |
2003 | Telebistako aktore onena | Cuéntame como pasó | Irabazlea |
2001 | Telebistako banaketaren interpretazio hobea | Cuéntame como pasó | Irabazlea |
2017 | Toda una vida | Irabazlea |
Max sariak
aldatuUrtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
2008 | Aktore onena | Fedra | Nominatua |
2007 | Aktore onena | Divinas palabras | Nominatua |
2005 | Emakumezko aktore onena | Doña Rosita la soltera | Nominatua |
1999 | Aktore onena | Divinas palabras | Irabazlea |
Valentziako Mediterraneoko Zinemaren Erakusketa
aldatuUrtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
1993 | Emakumezko aktore onena | El hombre de la nevera | Irabazlea |
- Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina (2014).
Erreferentziak
aldatu- ↑ Agencia EFE. (9 de febrero de 2022). Muere Alicia Hermida, la querida Valentina de Cuéntame. .
- ↑ (Gaztelaniaz) Torres, Rosana. (2022-02-09). «Muere Alicia Hermida, la perfecta dicción de la interpretación española» El País (Noiz kontsultatua: 2022-02-11).
- ↑ «ABC MADRID 05-07-1960 página 59 - Archivo ABC» abc 2019-08-08 (Noiz kontsultatua: 2022-02-11).
- ↑ «ABC MADRID 15-02-1963 página 63 - Archivo ABC» abc 2019-08-08 (Noiz kontsultatua: 2022-02-11).
- ↑ «ABC MADRID 22-09-1963 página 79 - Archivo ABC» abc 2019-08-08 (Noiz kontsultatua: 2022-02-11).
Kanpo estekak
aldatu- Alicia Hermida en Internet Movie Database (en inglés).