Donostiako hiru damatxo

Donostiako hiru damatxo euskal abesti herrikoia da. Abesti honen bertsiorik ezagunena Urko donostiar abeslariak abestutakoa da.

Donostiako hiru damatxo
Jatorria
Ezaugarriak
Genero artistikoa	kopla handia eta herri-kanta

Egilea

Abestiaren egilea ezezaguna da. Jose Arrue ikerlariaren ikerlan baten arabera (“La canción ‘Iru damatxo…’ ¿Quién es su autor?” Euskalerriaren alde, Año XII, nº 220,1922.) Inazio Larramendi (1786-1855) azkoitiarra izan zen doinu berriaren egilea, baina Javier Kaltzakorta ikertzaileak, abestiaren neurkera zaharra, Euskal Herrian zehar hartu duen hedadura eta aldaerak kontuan harturik, lehenago ere (beste doinu batekin) abestuko zela pentsatzen du.

Hitzak

Donostiako hiru damatxo Errenderian dendari. (bis) Josten ere badakite, baina ardoa edaten hobeki. Eta kriskitin, kraskitin, arrosa krabelin, ardoa edaten hobeki. Donostiako Gaztelupeko sagardoaren goxoa. (bis) Hantxen edaten ari nintzala hautsi zitzaidan basoa. Eta kriskitin, kraskitin, arrosa krabelin, basoa kristalezkoa.

Donostiako neskatxatxoak kalera nahi dutenean: (bis) Ama piperrik ez dago eta banoa salto batean. Eta kriskitin, kraskitin, arrosa krabelin, banoa salto batean. Arrosatxoak bost hosto ditu, krabelintxoak hamabi, (bis) Mari Josepa nahi duen horrek eska biotza ('biezaio') amari. Eta kriskitin, kraskitin, arrosa krabelin, eska biotza amari.

Donostiako hiru damatxo hirurak gona gorriak. (bis) Sartutzen dira tabernara ta irteten dira hordiak eta kriskitin, kraskitin arrosa krabelin, irteten dira hordiak. Donostiako hiru damatxok e(g)in omen dute apustu. (bis) Zeinek ardo gehiago edanda, zein gutxiago mozkortu. Eta kriskitin, kraskitin, arrosa krabelin, zein gutxiago mozkortu.

Bibliografia

• Jesus Maria Arozamena-Tomas Garbizu: Viejas canciones donostiarras. Donostiko kantu zarrak. Donostiako Aurrezki Kutxa, Donostia, 1971, 36-38 or.

Kanpo estekak

• Urko abeslariaren Donostiako hiru damatxo abestia entzungai. Youtube.com

• Datuak: Q12256372