Avogadroren zenbakia kalkulagailu baten pantailan notazio zientifikoan erakutsia
Notazio zientifikoa oso zenbaki handiak edo 0tik oso gertu dauden zenbakiak, sistema hamartarrean, idazteko era bat da, argitasuna eta kalkuluak egiteko erosotasuna helburu dituena. 0tik gertu dauden edo oso handiak diren magnitude fisikoak eta kimikoak adierazteko maiz erabiltzen da, adibidez Avogadroren zenbakia irudikatzeko.
Notazio zientifikoan zenbaki guztiak era honetan idazten dira:
("a bider 10 berb"), b berretzailea zenbaki oso bat, eta adierazle edo mantisa deritzon a balioa zenbaki erreal bat izanik hurrenez hurren. Adierazi beharreko zenbakia negatiboa bada, aurretik "-" (minus) ikurra jartzen zaio.
Adibidez, taula honetan sistema hamartarrean idatzitako zenbait zenbaki azaltzen da, notazio zientifikoan dagokien idazkerarekin batera:
Ohizko sistema hamartarraz
Notazio zientifikoaz
300
3×102
4 000
4×103
5 720 000 000
5.72×109
−0.000 000 006 1
-6.1×10-9
Arestiko taulan erakutsi bezala, zenbaki bat notazio zientifikoan adierazteko eskuarki unitateen lekuan zifra adierazgarriena ezartzen da eta beste zifra guztiak koma ondoren kokatzen dira.
Kalkulagailuetan eta konputagailuetan zenbakiak notazio zientifikoan azaltzeko erabiltzen den idazkera hau izaten da, E letrak berretzailea adierazten duelarik:
Zenbaki handiegiak irudikatzeko lehen ahalegina Arkimedes matematikari eta filosofo greziarrak hasi zuen[1], eta bere Harearen kontadorea lanean deskribatu zuen, k.a. III. mendean. Horretarako, unibertsoaren tamaina balioetsi behar izan zuen, une hartan indarrean zegoen ereduaren arabera, eta, gainera, zenbakiak adierazteko modu handi bat asmatu behar izan zuen. Kalkulatzen zuen kopurua 1063 alekoa zen[2][3].
«
Batzuek uste dute, Gelon Erregea, hondar aleak amaigabeak direla. Eta harea aipatzen dudanean, ez naiz Sirakusan eta Siziliako gainerako lekuetan dagoenaz bakarrik ari, baita beste leku batzuetan dagoenaz ere, bertan bizi edo inor bizi ez bada ere. Beste behin ere, batzuek uste dute, infinitutzat hartu gabe, ez zela oraindik zenbaki aski izendatu bere ugaritasuna gainditzeko. Eta argi dago iritzi hori dutenek, Lurraren masaren tamainako hondar-masa bat imajinatuko balute, Lurreko itsaso eta sakonune guztiak mendien altueraraino beteta barne, oraindik ere asko izango litzatekeela onartzeko edozein zenbaki adieraz daitekeela han dagoen harea-aniztasuna gainditzeko moduan. Baina nik neuk izendatutako eta Zeuxipori bidali nion lanean ageri diren bi zenbakik, goian deskribatzeko moduan betetako Lurraren magnitude bereko hondar-masaren kopurua ez ezik, unibertsoaren magnitudearen berdina den masa ere gainditzen dutela frogapen geometrikoen bidez erakusten saiatuko naiz.
Notazio zientifikoko zenbakien erabilerarekin egindako programazioak superindizerik gabeko irudikapen bat sagaratu zuen, non e (edo E) hizkiak erakuslearen mantisari eusten dion. Beraz, 1.785 × 105 eta 2.36 × 10-14 dira, hurrenez hurren, 1.785E5 eta 2.36E-14 (programazio-lengoaia gehienak ingelesez oinarrituta daudenez, komen ordez puntuak jartzen dira).