جنگ بیولوژیک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
←عوامل ویروسی: ویروس انسفالیت اسبی ونزوئلایی |
||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱:
{{short description|Use of strategically designed biological weapons}}
{{تغییر مسیر|حمله بیولوژیکی|کسب اطلاعات در رابطه با استفادهٔ تروریستها از جنگافزارهای بیولوژیک|بیوتروریسم||}}{{بهبود منبع}}
{{تمیزکاری}}
'''جنگ زیستی'''، '''بیولوژیک''' یا '''میکروبی (به انگلیسی: Biological warfare)''' به مفهوم استفادهٔ هدفمند از عوامل [[زیستشناسی|بیولوژیک]]، اعم از [[باکتری]]ها، [[ویروس]]ها، [[جاندار تکسلولی|تکیاختهها]]، [[قارچ]]ها، [[حشره|حشرات]] و [[انگل]]ها یا فراوردههای آنها مانند [[توکسین]]ها به منظور کشتن یا ناتوان کردن [[انسان]]ها، [[جانوران]] یا [[گیاه|گیاهان]] است. تا کنون حدود ۱۲۰۰ عامل زیستی که بالقوه میتوانند به عنوان جنگافزار زیستی استفاده شوند مورد مطالعه قرار گرفتهاند. بسیاری از آنها در [[محیط زیست]] طبیعی که [[آب]]، [[خاک]] و [[جانوران]] حضور دارند به فراوانی یافت میشوند. دامنه عوارض این عوامل از [[آلرژی]]های خفیف تا [[مرگ]] را فرا میگیرد. [[تراریخته|دستکاری ژنتیکی]] میتواند میزان کشندگی یا ناتوانسازی این عوامل را بیشتر و درمان آنها را سختتر و پیشگیری از آنها را غیرممکن سازد.<ref name="Biological Agents">{{cite web| url= https://www.osha.gov/SLTC/biologicalagents/index.html|title=Biological Agents |publisher= United States Department of Labor: OSHA|accessdate=2012-05-31}}</ref>
[[کنوانسیون بینالمللی منع جنگافزارهای شیمیایی]] مصوب سال ۱۹۷۲ هر گونه تولید و انبار [[جنگافزار میکروبی|جنگافزارهای بیولوژیک]] را ممنوع کرده و ۱۷۱ کشور تا فوریهٔ سال ۲۰۱۵ این کنوانسیون را پذیرفته و امضا کردهاند.<ref name="DISARM">{{cite web|url=http://disarmament.un.org/treaties/t/bwc|title=Convention on the Prohibition of the Development, Production and Stockpiling of Bacteriological (Biological) and Toxin Weapons and on their Destruction|accessdate=2013-03-03|publisher=[[United Nations Office for Disarmament Affairs]]}}</ref> استفاده از جنگافزارهای بیولوژیک بر اساس معاهدات [[حقوق بینالملل بشردوستانه]]، ممنوع بوده و استفاده از اینگونه جنگافزارها از مصادیق [[جنایت جنگی]] بهشمار میآید.<ref>[https://ihl-databases.icrc.org/customary-ihl/eng/docs/v1_rul_rule73 Rule 73. The use of biological weapons is prohibited.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170412143836/https://ihl-databases.icrc.org/customary-ihl/eng/docs/v1_rul_rule73|date=12 April 2017}}, ''Customary IHL Database'', [[International Committee of the Red Cross]] (ICRC)/[[Cambridge University Press]].</ref><ref>''Customary Internal Humanitarian Law, Vol. II: Practice'', Part 1 (eds. Jean-Marie Henckaerts & Louise Doswald-Beck: Cambridge University Press, 2005), pp. 1607–10.</ref>
== تاریخچه ==
{{جنگ}}
شکلهای قدیمی
=== دوران باستان و قرون وسطی ===
نخستین مستندات تاریخی در مورد استفاده از سلاحهای بیولوژیک در کتابی به [[زبان هیتی]]، مربوط به ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، گزارش شدهاند. به نوشتهٔ این کتاب، در جنگهای آن دوران، بیماران مبتلا به [[تولارمی]] به میان نیروهای دشمن فرستاده و باعث شیوع این بیماری، در میان دشمنان خود میشدند.<ref name="pmid 17499936">{{cite journal|author=Trevisanato SI|year=2007|title=The 'Hittite plague', an epidemic of tularemia and the first record of biological warfare|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/eutils/elink.fcgi?dbfrom=pubmed&tool=sumsearch.org/cite&retmode=ref&cmd=prlinks&id=17499936|journal=Med Hypotheses|volume=69|issue=6|pages=1371–4|doi=10.1016/j.mehy.2007.03.012|pmc=|pmid=17499936}}</ref> [[آشوریها]]، کپکهای سمی [[ناخنک غلات|ارگوت]] را در چاههای آب دشمن ریخته و موجب مرگ و میر دشمنان خود میشدند. [[سکاها]] و [[روم|رومیان]] نیز با آغشته کردن شمشیرها و تیرهای کمان، به خون قربانیان [[کزاز]]، این بیماری را میان نیروهای دشمن منتشر میکردند.<ref name="croodybook">{{cite book|last1=Croddy|first1=Eric|last2=Perez-Armendariz|first2=Clarissa|last3=Hart|first3=John|title=Chemical and biological warfare: a comprehensive survey for the concerned citizen|date=2002|publisher=Copernicus Books|isbn=0-387-95076-1|page=[https://archive.org/details/chemicalbiologic00crod/page/214,219 214,219]|url=https://archive.org/details/chemicalbiologic00crod/page/214,219}}</ref>
در سال ۱۳۴۶ میلادی، [[طاعون]]، سپاهیان [[مغول]] از [[اردوی زرین]] را در حین حمله به [[فئودوسیا|کافا]] در [[جمهوری خودمختار کریمه|کریمه]] در هم شکست. حملهکنندگان نعش کشتهها را در پای دیوارهای شهر رها کردند. در نتیجه این کار و با رفت و آمد مدافعان شهر، [[همهگیری]] طاعون به تمام منطقه گسترش یافت. احتمال میرود برخی از افرادی که به علت طاعون، کافا را ترک کردند باعث [[همهگیری]] وسیع طاعون در [[اروپا]]، [[خاور نزدیک]] و [[شمال آفریقا]] شدند که بعداً به [[مرگ سیاه]] شهرت یافت و موجب مرگ حدود ۲۵ میلیون نفر در اروپا شد.<ref>{{Cite journal|url=http://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol8no9/01-0536.htm|title=Biological warfare at the 1346 siege of Caffa|last=Wheelis|first=Mark|journal=Emerg Infect Dis|publisher=Center for Disease Control|issue=9|doi=10.3201/eid0809.010536|year=2002|volume=8|pages=971–5|pmc=2732530|pmid=12194776|access-date=۱۳ ژانویه ۲۰۱۷|archive-url=https://web.archive.org/web/20080521182654/http://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol8no9/01-0536.htm|archive-date=۲۱ مه ۲۰۰۸|dead-url=yes}}</ref><ref>{{cite journal|url=|title=History of biological warfare and bioterrorism|last2=Greub|first2=Gilbert|journal=Clinical Microbiology and Infection|issue=6|doi=10.1111/1469-0691.12706|year=2014|volume=20|pages=497–502|last1=Barras|first1=Vincent}}</ref><ref>Andrew G. Robertson, and Laura J. Robertson. "From asps to allegations: biological warfare in history," ''Military medicine'' (1995) 160#8 pp: 369-373.</ref><ref>Rakibul Hasan, "Biological Weapons: covert threats to Global Health Security." ''Asian Journal of Multidisciplinary Studies'' (2014) 2#9 p 38. [http://www.ajms.co.in/sites/ajms/index.php/ajms/article/viewFile/559/488 online] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20141217124035/http://www.ajms.co.in/sites/ajms/index.php/ajms/article/viewFile/559/488 |date=۱۷ دسامبر ۲۰۱۴}}</ref>
=== تاریخ معاصر ===
طی [[جنگ جهانی اول]]، عوامل آلمانی اسبها و گاوها را قبل از حمل آنها به [[آمریکا]] و [[فرانسه]] به بیماری آلوده میکردند.<ref>Koenig, Robert (2006), ''The Fourth Horseman: One Man's Secret Campaign to Fight the Great War in America'', PublicAffairs.</ref> [[پروتکل ژنو]] در سال ۱۹۲۵ استفاده از [[جنگافزار شیمیایی]] و بیولوژیک را ممنوع اعلام کرد.<ref name=":3">{{cite journal|last1=Baxter|first1=R. R.|last2=Buergenthal|first2=Thomas|date=28 March 2017|title=Legal Aspects of the Geneva Protocol of 1925|url=https://www.cambridge.org/core/journals/american-journal-of-international-law/article/legal-aspects-of-the-geneva-protocol-of-1925/26453DA22053FCBB08BB4A520FFE9964|journal=The American Journal of International Law|volume=64|issue=5|pages=853–879|doi=10.2307/2198921|jstor=2198921|archive-url=https://web.archive.org/web/20171027233302/https://www.cambridge.org/core/journals/american-journal-of-international-law/article/legal-aspects-of-the-geneva-protocol-of-1925/26453DA22053FCBB08BB4A520FFE9964|archive-date=27 October 2017|access-date=27 October 2017|name-list-style=vanc|url-status=live}}</ref>
[[File:Shiro-ishii.jpg|thumb|170px|[[شیرو ایشی]]، فرمانده [[واحد ۷۳۱]], که تحقیقات سلاحهای بیولوژیک را بر روی قربانیان زنده انسانی انجام میداد.]]
در سال ۱۹۳۷ [[نیروی زمینی امپراتوری ژاپن]] برنامه منظمی برای تولید جنگافزارهای بیولوژیک شروع کرد که مرکز آن در ۴۰ مایلی جنوب [[هاربین]] در [[منچوری]] قرار داشت و به [[واحد ۷۳۱]] معروف بود. تحقیقاتی که ژاپنیها انجام میدادند بر روی [[سیاهزخم]] و [[طاعون]] بود. در سال ۱۹۴۵ و در ماههای آخر [[جنگ جهانی دوم]]، ژاپنیها مقدار ۴۰۰ کیلوگرم از میکروب [[سیاهزخم]] ذخیره کرده بودند که در بمبهایی با طراحی ویژه استفاده میشد. قرار بود این سلاحها در [[عملیات شکوفههای گیلاس در شب|عملیات شکوفههای گیلاس]] در شب در ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۵ علیه شهروندان آمریکایی در [[سن دیگو]] به کار برود که این حمله به علت [[تسلیم ژاپن]] در ۱۵ اوت ۱۹۴۵ متوقف شد.<ref>Naomi Baumslag, ''Murderous Medicine: Nazi Doctors, Human Experimentation, and Typhus'', 2005, p.207</ref><ref>{{cite web|url=http://www.globalsecurity.org/wmd/intro/bio_plague.htm|title=Weapons of Mass Destruction: Plague as Biological Weapons Agent|accessdate=21 December 2014|publisher=GlobalSecurity.org}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.npr.org/2011/04/25/135638924/where-to-find-the-worlds-most-wicked-bugs|title=Where To Find The World's Most 'Wicked Bugs': Fleas|date=25 April 2011|publisher=National Public Radio|author=Amy Stewart}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.japantimes.co.jp/opinion/2001/06/05/commentary/world-commentary/the-trial-of-unit-731/|title=The trial of Unit 731|date=5 June 2001|publisher=The Japan Times|author=Russell Working}}</ref>
[[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] در سال ۱۹۴۳ برنامه تحقیقاتی خود را برای استفاده از عوامل بیولوژیک آغاز کرد. این برنامه بهطور رسمی تا سال ۱۹۶۹ ادامه یافت. در آن سال [[ریچارد نیکسون]] رئیسجمهور وقت آمریکا به این برنامه پایان داد و مواد تهیه شده در ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲ با حضور نمایندگان وزارتهای مربوط (دفاع و کشاورزی) از بین رفت.<ref>[[Richard Nixon]] (1969), [[Statement on Chemical and Biological Defense Policies and Programs]]. [[wikisource:Statement on Chemical and Biological Defense Policies and Programs|Wikisource link]].</ref>
این مواد شامل [[باسیلوس آنتراسیس]] (عامل [[سیاهزخم]])، [[سم بوتولینوم]] عامل ابتلا به [[بوتولیسم]]، فرانسیسلا تولارنسیس (عامل [[تولارمی]])، [[کوکسیلا بورنتی]] (عامل [[تب کیو]])، ویروس [[واکسینیا]]، ویروس [[انسفالیت ونزوئلایی]]، بروسلا سوئیس (عامل [[تب مالت]]) بود.<ref>{{cite book|last1=Clark|first1=William R.|name-list-style=vanc|title=Bracing for Armageddon?: The Science and Politics of Bioterrorism in America|url=https://archive.org/details/bracingforarmage0000clar|date=15 May 2008|publisher=Oxford University Press|location=USA}}</ref>
بهطور همزمان با پایان این برنامه، ارتش آمریکا [[برنامه دفاع میکربی در جنگ|برنامه دفاع میکروبی در جنگ]] را از سال ۱۹۵۳ شروع کرد که تا الان نیز ادامه دارد.
در سال ۱۹۷۲ کشورهای
موارد متعددی از استفاده
در ۲ اوت ۱۹۹۱ گزارش شد که [[عراق]] در حال انجام تحقیقاتی در مورد [[باسیلوس آنتراسیس]] (عامل
== برخورد با تهدیدات بیولوژیک ==
بسیاری از عوامل [[باکتری]]ایی، [[قارچ|قارچی]]، [[ویروس]]
[[پرونده:International Biohazard Warning Symbol.svg|نماد بینالمللی خطر عوامل بیولوژیکی|بندانگشتی|left]]
یکی از مهمترین مشخصههای عمومی برای این عوامل، توانایی آنها برای تبدیل به ذرات [[آئروسل]] با ذراتی در اندازه یک تا پنج میکرومتر ([[میکرون]]) است تا بتوانند ساعتها در هوای معمولی شناور باقی بمانند و در صورت تنفس بتوانند به [[
# توسط پخش خطی توسط وسایلی مثل هواپیما که از روی هدف میگذرند
# توسط پخش نقطهای مثل اسپریکنندهها یا موشکهای حامل این عوامل با انفجار بر روی هدف یا بمبهای حاوی این مواد با پرتاب به منطقه مورد نظر و انفجار در آنجا.
وضعیت آب و هوای منطقه هدف در کاربرد عوامل بیولوژیک به صورت آئروسل خیلی مهم است زیرا در صورت وجود باد با سرعت بالا [[هواپخش|ابر آئروسل]] ایجاد شده به راحتی از بین میرود. همچنین جهت وزش باد نیز هنگام عملیات مهم است.
راههای دیگر مواجهه با عوامل بیولوژیک شامل
بیماریهای ایجاد شده توسط کاربرد جنگی عوامل بیولوژیک
مثالی از عوامل بیولوژیک کشنده میتواند شامل [[باسیلوس آنتراسیس]] (عامل
در بعضی عوامل مثل [[یرسینیا پستیس]] و [[کوکسیلا بورنتی|کوکسیلا برونتی]] تیپ بیماری ریوی ایجاد شده شبیه بیماریهای [[اندمیک]]ی است که همین عوامل در طبیعت ایجاد میکنند. ابتلا از طریق دهانی نیز تصویر کلینیکی مشابه همین مورد ایجاد میکند.
در بعضی از عوامل بیماریزا [[سرایت (پزشکی)|انتشار شخص به شخص]] نیز مهم است. این بیماریها شامل [[آبله]] و طاعون ریوی میشود و در صورتی که واسطه انتقال باکتری یا ویروس در محیط حضور داشته باشد (پشه یا مگس)
برخورد بالقوه با
بنابراین اگر از
پاسخ پزشکی به تهدید یا استفاده از
برای مقابله با عوامل بیولوژیک ایمنسازی فعال خیلی
== عوامل باکتریایی ==
[[باکتری]]ها
برخی از باکتریها میتوانند در شرایط خاص به [[هاگ باکتری|اسپور]] تبدیل شوند.
باکتریها میتوانند باعث بروز بیماری در انسانها و
* نوع اول از طریق حمله و از بین بردن [[بافت (زیستشناسی)|بافتها]] است.
* نوع دوم از طریق تولید سم ([[توکسین]]).
در بسیاری از موارد باکتریهای بیماریزا از هر دو روش بهره میبرند.
بیماریهایی که ایجاد میشوند معمولاً به آنتیبیوتیک مناسب جواب میدهند.
باکتریهایی که میتوانند به عنوان سلاح بیولوژیک به کار بروند، * [[باسیلوس آنتراسیس]] ([[
* [[بروسلا|بروسلا
* [[ویبریو
* [[بورخولدریا مالئی]] ([[مشمشه]])
* [[یرسینیا پستیس]] ([[طاعون]])
* [[
* [[کوکسیلا بورنتی|کوکسیلا برونتی]] ([[
{| class="wikitable"
! نام !!
|-
! [[سیاهزخم]]
| ۱–۶ روز ||
|-
! [[تب مالت]]
| ۵ تا ۶۰ روز || [[تب]]
|-
! [[وبا]]
| ۱–۵ روز || [[اسهال]] حجیم || {{شد}} || {{نیمی از کار انجام شد|}} || {{نیمی از کار انجام شد|}}
|-
! [[مشمشه]]
| ۱۰ تا ۱۴ روز ||
|-
! [[طاعون]]
| ۲ تا ۱۰ روز || [[تب]] بالا،
|-
! [[تولارمی]]
| ||
|-
! [[تب کیو]]
| تا ۱۰ روز ||
|}
===
[[سیاه زخم]] [[دوره نهفتگی|زمان نهفتگی]] ۱–۶ روز دارد. [[تب]]، [[گیجی]]، [[خستگی (پزشکی)|خستگی]]، [[سرفه]] و ناراحتی خفیف در سینه که بعداً [[
[[واکسن]] تأیید شده توسط [[
انجام
=== تب مالت ===
;زمان نهفتگی:
۵ تا ۶۰ روز. بهطور متوسط ۱ ماه.
;
[[تبریز|تب]]
;تشخیص:
فرم [[حاد]] و [[تحت حاد]] به صورت بالینی قابل تفکیک نیستند. [[کشت خون]] در
;درمان:
[[
;پیشگیری:
واکسن مشخصی برای انسان وجود ندارد. در موارد طبیعی (ابتلای عادی) اجتناب از [[شیر (خوراکی)|شیر]] و [[پنیر]] غیر
;جداسازی و پاکسازی:
انجام
=== وبا ===
;زمان نهفتگی:
۴ ساعت تا ۵ روز بهطور متوسط ۳ روز
;
بدون علامت تا خیلی شدید. با شروع ناگهانی [[استفراغ]]، [[سردرد]]، [[کرامپ]]
;تشخیص:
معیار تشخیص
;درمان:
جایگزینی مایع و [[الکترولیت]]
;پیشگیری:
واکسن
;جداسازی و پاکسازی:
انجام
=== مشمشه ===
;زمان نهفتگی:
بین ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از تنفس عامل
;
;تشخیص:
رنگآمیزی [[
;درمان:
آنتیبیوتیکهای کمی بر روی بیماران آزمایش شدهاند. در بعضی موارد [[سولفادیازین]] ممکن است مؤثر باشد. [[سیپروفلوکساسین]]، [[
;پیشگیری:
واکسن انسانی یا حیوانی وجود ندارد.
;جداسازی و پاکسازی:
انجام
=== طاعون ===
;زمان نهفتگی:
در [[طاعون تنفسی]] ۲ تا ۳ روز و در [[طاعون خیارکی]] ۲ تا ۱۰ روز
;علائم و نشانهها:
* در طاعون تنفسی: تب بالا، لرز، سردرد، [[خلط خونی]]، [[توکسمی]]، پیشرفت سریع به سمت [[نارسایی تنفسی]]، [[سوت تنفسی]] و [[کبودی]]. مرگ بهخاطر [[توقف تنفس]]، [[کلاپس عروقی]] و یک [[دیاتز]] خونریزیدهنده رخ میدهد.
* در طاعون خیارکی: تب بالا، [[سستی|ضعف ماهیچهای]]، [[گرههای لنفاوی]] دردناک (خیارک) ممکن است با انتشار به [[دستگاه عصبی مرکزی]]، [[شش|ریهها]] و سایر اعضای بدن به فرم [[سپتیسمی|سپتیسمیک]] تبدیل شوند.
;تشخیص:
با [[رنگآمیزی گرم]] یا [[رنگآمیزی وایون|وایون]] از [[خلط]]، [[مایع مغزی
;درمان:
تجویز سریع آنتیبیوتیکها خیلی مؤثر است. [[درمان حمایتی]] نیز مورد نیاز است. درمان انتخابی در این مورد [[استرپتومایسین]] است. [[جنتامایسین]] و
;پیشگیری:
واکسن
ایمنی این واکسن فقط در مقابل
;جداسازی و پاکسازی:
انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی. مواظبت از ترشحات و قطرکهای پراکنده شده در افراد در معرض نوع تنفسی. گرما، [[گندزدایی]] با [[هیپوکلریت]] ۲٪ تا ۵٪ و قرار گرفتن اشیای آلوده در معرض [[نور خورشید|آفتاب]] خطر باکتری را از میان میبرد.
=== تولارمی ===
;
* نوع [[اولسرو گلند]]ی با یک [[زخم
* نوع [[تیفوئید]]ی با تب، [[سردرد]]، ناراحتی سردل، ضعف شدید، کاهش وزن و [[سرفه غیرپروداکتیو]] مشخص میشود.
;تشخیص:
تشخیص
;درمان:
در مراحل اولیه تجویز آنتیبیوتیک [[استرپتومایسین]] یا [[جنتامایسین]] تأثیر خیلی خوبی دارد.
;پیشگیری:
[[واکسن زنده|واکسن
;جداسازی و پاکسازی:
انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی.
=== تب کیو ===
;زمان نهفتگی:
ممکن است تا ۱۰ روز بعد از
;
تب، سرفه و [[درد
;تشخیص:
تب کیو معمولاً از نظر کلینیکی مهم در نظر گرفته نمیشود و ممکن است با یک بیماری ویروسی یا انواع [[پنومونی آتیپیک]] اشتباه گرفته شود. تشخیص قطعی با [[سرولوژی]] است.
;درمان:
بهبودی بدون درمان نیز اتفاق میافتد. [[تتراسایکلین]] یا
;پیشگیری:
دریافت تتراسایکلین
;جداسازی و پاکسازی:
انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی . انتقال شخص به شخص به ندرت اتفاق میافتد. فردی که در معرض [[آئروسل]] قرار گرفته یا بیمار است، ریسک [[انتقال تنفسی]] به فرد دیگر را ندارد.
== عوامل ویروسی ==
[[ویروس]]
بهطور معمول یک ویروس باعث به وجود آمدن تغییراتی در سلول میزبان میگردد که در نهایت به [[مرگ سلول]] میانجامد.
ویروسهایی که * [[ویروس آلفا]] (عامل [[ویروس انسفالیت اسبی ونزوئلایی]] یا VEE)
* [[آبله]]
* [[تب خونریزی دهنده]]
=== آبله ===
علائم و نشانهها: نشانههای کلینیکی بهطور حاد و با [[سستی|ضعف ماهیچهای]]، [[تب]]، [[لرز (پزشکی)|لرز]]، [[استفراغ]]، [[سردرد]] و [[کمردرد]] شروع میشوند. ۲ تا ۳ روز بعد [[ضایعات پوستی]] به وجود میآیند که به سرعت از فرم ماکول به [[پاپول]] تبدیل میشوند و سپس [[وزیکول]]های چرکی تشکیل میشوند. ضایعات بیشتر در اندامها رخ میدهند و معمولاً قرینهاند.
تشخیص: علاوه بر فرم ضایعات، بهترین راه تشخیص قطعی استفاده از تکنیکهای [[واکنش زنجیرهای پلیمراز]] (PCR) است.
[[درمان]]: در حال حاضر درمان دارویی مؤثری وجود ندارد و درمان برپایهٔ علامتدرمانی و [[درمان حمایتی]] در موارد ابتلا است.
پیشگیری: [[واکسیناسیون]] در این مورد کاملاً جوابگوست. واکسیناسیون سریع یا واکسیناسیون مجدد برای تمام افراد مورد مواجهه توصیه میشود. [[ایمونو گلوبولین واکسینیا|ایمونوگلوبولین واکسینیا]] (VIG) در صورت استفاده در هفتهٔ اول پس از مواجهه در پروفیلاکسی پس از مواجهه تأثیر گرانبهایی دارد.
جداسازی و پاکسازی: توصیه برای رعایت و اجتناب از قطرکهای ریز و هوای آلوده برای حداقل ۱۶ تا ۱۷ روز پس از مواجهه در تمام افراد در معرض تماس قرار گرفته. تمام بیماران باید آلوده در نظر گرفته شوند تا زمانی که تمام ترشحات از بین بروند و تمیز شوند.
=== تب
علائم و نشانهها: بیماری [[تب|تبدار]] همراه با [[خونریزی]]های اتفاقی که به آسانی اتفاق میافتند، [[پتشی]]، [[افت فشارخون]] و گاهی [[شوک (افت فشار خون)|شوک]]، [[برافروختگی]] و [[خیز]] در [[صورت]] و [[سینه]]. علائم دیگری نظیر [[ضعف]] و [[درد ماهیچه]]، [[سردرد]]، [[استفراغ]] و [[اسهال]] نیز طی دورهٔ بیماری ممکن است رُخ بدهند.
تشخیص: تشخیص دقیق باید بر پایهٔ مطالعات ویروسشناسی انجام شود؛ بنابراین [[سندرم]] تب و خونریزی معمولاً [[تب خونریزیدهنده ویروسی|تب خونریزیدهندهٔ ویروسی]] در نظر گرفته میشود.
[[درمان]]: گاهی ممکن است به [[درمان حمایتی]] ویژه نیاز باشد. درمان ضدویروسی با داروی [[ریباویرین]] ممکن است در بسیاری از فرمهای بیماری اثربخش باشد.
پیشگیری: تنها واکسن شناختهشده برای محافظت از این مورد واکسن [[تب زرد]] است. در موارد پس از مواجهه، کاربرد ریباورین میتواند مؤثر واقع شود.
جداسازی و پاکسازی: توصیههای استاندارد حفاظت تماسی برای کارکنان بهداشتی. [[گندزدا|گندزدایی]] با [[هیپوکلریت]] یا ضدعفونیکنندههای [[فنل]]ی انجام میشود. رعایت معیارهای جداسازی توصیه میشود.
=== انسفالیت اسبی ونزوئلایی ===
علائم و نشانهها: شروع ناگهانی دارد که با [[سستی|ضعف ماهیچهای]] در تمام بدن، [[تب]] شدید، [[لرز (پزشکی)|لرز]]، [[سردرد]] شدید و [[نورهراسی]] همراه است. در ادامه فرد مبتلا ممکن است دچار [[سرفه]]، [[گلودرد]] و [[اسهال]] شود. بهبود کامل ۱ تا ۲ هفته طول میکشد.
[[تشخیص]]: تشخیص بر پایهٔ علائم بالینی است. یافتههای فیزیکی معمولاً غیر اختصاصی هستند. شمارش [[گلبول سفید|گلبولهای سفید]]، [[لکوپنی]] و [[لنفوپنی]] واضحی را نشان میدهد. [[ویروس]] را میتوان از سرم شخص بیمار جدا کرد. وجود هر دو نوع آنتیبادیهای [[ایمونوگلوبولین جی]] یا [[ایمونوگلوبولین ام]] اختصاصی [[VEE]] در یک نمونهٔ خون نشانگر [[عفونت]] اخیر است.
[[درمان]]: درمان برپایهٔ [[علامت درمانی|علامتدرمانی]] و [[درمان حمایتی]] در موارد ابتلا است.
[[مراقبت پیشگیرانه پزشکی|پیشگیری]]: [[واکسن زنده|واکسن زنده ضعیف شده]] به عنوان یک دارو در سطح تحقیقاتی در دسترس است.
جداسازی و پاکسازی: توصیههای استاندارد به کارکنان بهداشتی. افراد مبتلا در ۷۲ ساعت اول میتوانند باعث آلودگی [[پشه]]ها (و گسترش سریع بیماری) شوند. ویروس توسط گرما (۸۰ درجهٔ سلسیوس به مدت ۳۰ دقیقه) و [[گندزدایی]] استاندارد از بین میرود.
== توکسینهای بیولوژیک ==
[[توکسین]]
بسیاری از توکسینها مانند توکسینهای با [[وزن مولکولی]] پایین و بعضی [[پپتید]]ها تقریباً پایدار هستند در صورتی که پایداری توکسینهای پروتئینی بزرگ
بعضی از توکسینها اگر
سمیت پایین یک توکسین یکی از عوامل محدودکننده برای استفاده از آن به عنوان [[جنگافزار]] است. محدودیت دیگر در مورد توکسینها
کمترین دوزی که بتواند ۵۰٪ از افراد مورد مواجهه را بکشد [[LD۵۰|LD ۵۰]] نام دارد که به صورت میکروگرم در هر کیلوگرم بیان میشود. در بعضی از عوامل ضعیف تر مانند ریسین مقادیر بسیار عظیمی (در حد چندین تن) مورد نیاز است تا پوشش یک منطقه در هوای آزاد به صورت مؤثر صورت بگیرد.
هر جا از توکسینها بحث میشود، باید [[
* [[توکسین بوتولینوم]]
* [[انتروتوکسین بی
* [[رایسین
* [[مایکوتوکسین تی-۲]]
=== بوتولینوم ===
علائم و نشانهها: [[پتوز]]، [[ضعف]] عمومی، [[گیجی]]، دهان و گلوی خشک، [[دوبینی]] و دید تار، [[دیسآرتری]]، [[دیس فونی]] و به دنبال این علائم [[فلج شل]] قرینهٔ پایینرونده و [[نارسایی تنفسی]]. علائم بهسرعت در ۲۴ تا ۳۶ ساعت پس از مواجهه شروع میشود و ممکن است تا روزها پس از تنفس [[توکسین]] ادامه پیدا کند.
[[تشخیص]]: تشخیص بالینی است و یافتههای خاص آزمایشگاهی وجود ندارد. در صورتی که علائم مختلف با [[فلج پیازی|ضعف پیشروندهٔ بولبار]]، ضعف ماهیچهای و ضعف تنفسی همراه باشند، حملهٔ بیولوژیک باید مدنظر قرار بگیرد.
[[درمان]]: در نارسایی تنفسی [[انتوباسیون]] و [[تنفس مصنوعی]] مورد نیاز است. ممکن است [[تراکئوستومی]] مورد نیاز باشد. تجویز [[آنتیتوکسین بوتولیسم هفتظرفیتی]] ممکن است از پیشرفت بیماری به طرف [[نارسایی تنفسی]] جلوگیری کند یا شدت آن را کاهش دهد.
پیشگیری: [[واکسن توکسوئید پنج ظرفیتی]] (تیپ A,B,C,D,E) ممکن است بهعنوان یک محصول IND برای افراد در معرض خطر بالا تجویز شود.
جداسازی و پاکسازی: انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی. توکسین از طریق [[پوست]] جذب نمیشود و فعالیتی ندارد. تولید [[آئروسلهای ثانوی]] از جانب بیمار نیز خطرناک محسوب نمیشود. برای پاک کردن محیط آلوده میتوان از محلول [[هیپوکلریت]] ۰٫۵٪ برای مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به همراه آب و صابون استفاده کرد.
===
علائم و نشانهها: ۳ تا ۱۲ ساعت پس از مواجههٔ تنفسی بهصورت ناگهانی علائم شروع میشوند. این علائم عبارتاند از [[تب]]، [[لرز (پزشکی)|لرز]]، [[سردرد]]، [[درد ماهیچه]] و [[سرفه|سرفهٔ]] خشک. بعضی بیماران ممکن است دچار تنفسهای کوتاه و درد ناگهانی در وسط [[سینه]] شوند. ممکن است تب ۲ تا ۵ روز طول بکشد. سرفه گاهی تا چهار هفته هم ادامه مییابد. اگر مواجهه با توکسین بهصورت خوراکی اتفاق بیفتد ممکن است شخص دچار [[تهوع]]، [[استفراغ]] و [[اسهال]] گردد. مواجههٔ طولانی میتواند منجر به [[شوک عفونی]] و [[مرگ]] گردد.
تشخیص: تشخیص بالینی است. بیماران افراد تبداری هستند که دچار [[سندرم تنفسی]] هستند ولی علائم غیرطبیعی در گرافی سینه ندارند. اگر تعداد زیادی از افراد (مخصوصاً [[سرباز]]ان) بهطور همزمان دچار این علائم گردند میتوان آن را نشانگر تحت حمله قرار گرفتن با این توکسین دانست.
[[درمان]]: درمان محدود به [[درمان حمایتی|اقدامات حمایتی]] است. در موارد شدید [[حمایت تنفسی]] مورد نیاز است. همچنین توجه به کم شدن [[مایعات بدن]] بیمار و جبران آن نیز ضروری است.
پیشگیری: کاربرد [[ماسک تنفسی]]. هنوز [[واکسن]] انسانی برای این عامل ساخته نشدهاست.
جداسازی و پاکسازی: انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی. به کار بردن [[هیپوکلریت]] (۰٫۵٪ برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه) به همراه آب و [[صابون]]. از بین بردن تمام مواد غذایی که احتمال آلودگی دارند ضروری است.
===
علائم و نشانهها: [[ضعف]]، [[تب]]، [[سرفه]] و [[ادم ریه]] ۱۸ تا ۲۴ ساعت پس از مواجههٔ تنفسی روی میدهد و بهدنبال آن [[تنگی نفس]] شدید و مرگ در اثر [[هیپوکسی]] در عرض ۳۶ تا ۷۲ ساعت رخ میدهد.
تشخیص: علائم ذکرشده اگر بهطور فراگیر در جمعیت یک ناحیهٔ جغرافیایی دیده شوند، نشانگر مواجههٔ تنفسی هستند. دورهٔ زمانی سریع تشدید علائم و مرگ معمولاً در اثر یک عامل عفونی غیرمعمول است. یافتههای آزمایشگاهی غیراختصاصی هستند اما مشابه تمام التهابهای ریوی که منجر به [[ادم ریه]] میگردند، [[تست الایزا]] اختصاصی سرم در دسترس است.
[[درمان]]: بهصورت [[درمان حمایتی|اقدامات حمایتی]] است. گاهی شامل درمان [[ادم ریه]] نیز میگردد. در صورت مواجههٔ گوارشی [[شستوشوی معده]] نیز ضرورت دارد.
پیشگیری: فعلاً [[واکسن]] یا [[آنتی توکسینها|آنتیتوکسین]] پیشگیریکنندهای برای کاربرد انسانی وجود ندارد. فعلاً بهکار بردن [[ماسک تنفسی]] بهترین وسیلهٔ حفاظتی در مقابل عامل تنفسی است.
جداسازی و پاکسازی: انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی. [[آئروسل]]های ثانویهٔ تولیدشده توسط بیمار برای کارکنان بهداشتی خطرناک نیست. محلول رقیق [[هیپوکلریت]] (۰٫۱٪ سدیم هیپوکلریت) همراه با آب و [[صابون]] برای زدودن عفونت پوستی کافی است.
===
علائم و نشانهها: مواجهه با [[مایکوتوکسین تی-۲]] باعث [[درد]] و [[سوزش پوستی]]، [[برافروختگی]]، قرمزی، [[وزیکول]]های متعدد و [[بافتمردگی]] پوستی میگردد. تأثیر آن بر روی [[مجرای تنفسی فوقانی|راههای تنفسی فوقانی]] ([[بینی]] و [[گلو]]) باعث [[درد]]، [[آبریزش بینی]]، [[عطسه]]، [[سرفه]]، [[تنگی نفس]]، [[ویز تنفسی]]، [[درد قفسهسینه|درد قفسهٔ سینه]] و [[خلط خونی]] است. مواجههٔ گوارشی با توکسین (بعد از گوارش) یا تماس چشمی نیز باعث عوارض میگردد. مسمومیت شدید باعث [[ضعف]]، [[آتاکسی]]، [[کلاپس عروقی]]، [[شوک (افت فشار خون)|شوک]] و [[مرگ]] میشود.
[[تشخیص]]: اگر حمله با آئروسل به صورت [[باران زرد]] (قطرکهای زردی که باعث رنگی شدن لباس و محیط میگردند) باشد این عامل باید در نظر گرفته شود. برای تشخیص قطعی [[آزمایش خون]]، بافت و نمونههای محیطی لازم است.
[[درمان]]: آنتیدوت اختصاصی وجود ندارد. در صورت خورده شدن توکسین (مواجههٔ گوارشی) [[کربن فعال]] سوپراکتیو میتواند استفاده شود.
پیشگیری: تنها وسیلهٔ پیشگیری استفاده از ماسک و لباسهای محافظ حین حمله است. هیچ [[درمان اختصاصی]] برای کاربرد در محل وجود ندارد.
جداسازی و پاکسازی: انجام توصیههای استاندارد برای کارکنان بهداشتی. لباسهای بیرونی باید بلافاصله تعویض شود و قسمتهایی از پوست که مواجهه داشتهاند با آب و صابون شسته شوند. مواجههٔ چشمی باید با حجم بالای شستشو با [[سالین]] درمان گردد. وقتی پاکسازی صورت گرفت؛ دیگر جداسازی لازم نیست. پاکسازی آلودگی محیطی نیاز به استفاده از محلول [[هیپوکلریت]] همراه با [[باز (شیمی)|بازها]] در بازهٔ مشخص زمانی را دارد. بهطور مثال مخلوط ۰٫۱٪ هیپوکلریت و ۰٫۱ مول از [[سدیم هیدروکسید]] (NaOH) در حدود یک ساعت.
== تشخیص استفاده از
برای مقابله و دفاع در مورد جنگافزارهای بیولوژیک هوشیاری کامل لازم است. هنگام پخش یک عامل بیولوژیک بهترین راه برای کم کردن یا جلوگیری از اثر عوامل، تشخیص آئروسل بیولوژیک قبل از گسترش آن بر روی هدف و اطلاع به موقع به پرسنل برای انجام اقدامات حفاظتی، است.
امروزه دستگاههای تشخیص عوامل بیولوژیک ساخته شدهاند ولی فقط در اختیار تعدادی از کشورهای پیشرفته
با در نظر گرفتن این موارد، در صورت عدم دسترسی به دستگاههای تشخیصی، حفاظت از نظر پزشکی (واکسیناسیون و سایر انواع پیشگیری)، هوشیاری و حفاظت فیزیکی مهمترین و تنها ابزار در دسترس برای مقابله با
=== سرنخهای عمومی برای تشخیص استفاده از
به ترتیب از اختصاصیترین موارد تا
# موارد مشخصی از بیماری که
#
# موارد بالاتر مرگ و میر یا ناتوانی در بیماران نسبت به بیماران دیگر با
# نمودهای غیرمعمول از یک بیماری
# توزیع غیرمعمول جغرافیایی یا فصلی
# بیماریهای آندمیک با بروز بالای غیرقابل توجیه
# انتقال بیماری از روشهای نادر (قطرکهای تنفسی، آب، غذا)
# دیده شدن بیماری در بین افرادی که از سیستم
# چند بیماری متفاوت در یک بیمار بدون توضیح مشخص
# بیماری کمیابی که تعداد زیاد و پراکندهای از افراد را درگیر کند.
# بروز بیماری غیرمعمول در بین گروههای سنی یا
# موارد غیرمعمول بیماری یا مرگ در بین
# ابتلای ناگهانی افراد زیاد بهطوریکه امکانات درمانی جوابگو نباشد.
# آرایش ژنتیک مشابه در عامل بیماری به دست آمده از افراد مبتلا
#
# فراوانی موارد بیماری و مرگ به شکل
== حفاظت فردی ==
سیستمهای تولید آئروسل برای عوامل بیولوژیک معمولاً ابرهای غیرقابل دیدن، با ذرات قطرهای
فضای مؤثری که تحت پوشش این عوامل قرار میگیرد متغیر است و بستگی به عوامل متعددی مثل سرعت باد، جهت باد و چگونگی تابش آفتاب دارد. در مواردی که ایستگاه اعلام خطر مؤثر برای تشخیص
توکسینها میتوانند بهطور مستقیم باعث [[آسیب ریوی]] گردند یا
سایر راههای ورود عوامل بیولوژیک (غیر از تنفس) معمولاً اهمیت کمتری دارند ولی باید در نظر گرفته شوند. [[آلودگی]] منابع آبی و غذایی
با
== آلودگیزدایی ==
وارد شدن
[[
* مکانیکی
* شیمیایی
* فیزیکی
===
کارهایی که عامل را از محیط خارج میکنند ولی الزاماً آن را از بین نمیبرند.
مثال بارز آن تصفیه آب برای مصارف نوشیدن با روش [[فیلتر کردن]] است که برای خارج کردن عوامل بیولوژیک مشخصی ([[ویبریو کلرا]] یا [[
===
خطر عوامل بیولوژیک با
برای
===
عوامل بیولوژیک میتوانند از طریق ابزارهای فیزیکی مانند [[گرما]] یا پرتو [[
برای از بین بردن کامل خطر، استریل کردن با
پرتو [[
استفاده از [[نور خورشید]] راه حل سادهای است ولی استاندارد زمانی و محل خاصی برای آن وجود ندارد و محدودیت آن این است که
== جستارهای وابسته ==
* [[مقاومت آنتیبیوتیک|مقاومت آنتیبیوتیکی]]
* [[جنگ نامتقارن]]
* [[خطر زیستی]]
سطر ۴۳۴ ⟵ ۳۹۳:
* [[سیتاکوز]]
==
{{پانویس|چپچین۲|۲}}
== منابع ==
* MEDICAL ASPECTS OF CHEMICAL AND BIOLOGICAL WARFARE by Borden Institute Walter Reed Army Medical Cڢenter Washington, D. C. , 2008
* Harrison's PRINCIPLES OF INTERNAL MEDICINE 18 Ed. ,McGraw-Hill Companie, Chapter 221 , Microbial Bioterrorism ,2012
* Miller, Judith (2001). Biological Weapons and America's Secret War. New York: Simon & Schuster.
سطر ۴۴۴ ⟵ ۴۰۵:
* [http://www.icrc.org/Web/Eng/siteeng0.nsf/htmlall/section_ihl_biological_weapons Biological weapons and international humanitarian law], ICRC
*[http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/39444/1/24039.pdf WHO: Health Aspects of Biological and Chemical Weapons]
* {{cite web
*[http://www.usamriid.army.mil/ U.S Army site] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160605192439/http://www.usamriid.army.mil/ |date=
* {{Cite web|url=https://evesdrift.com/2015/03/09/biotechnology-genetically-engineered-pathogens/|title=Biotechnology: Genetically Engineered Pathogens|date=2010-06-01| author=Joel O. Almosara, Lt Col, BSC, USAF|access-date=2017-12-02|language=en-US}} Counterproliferation Paper No. 53, USAF Counterproliferation Center, Air University, Maxwell Air Force Base, Alabama, USA.
{{سمشناسی}}
{{دادههای کتابخانهای}}
[[رده:جنگ بیولوژیک| ]]
[[رده:اخلاق زیستی]]
[[رده:جنگافزارهای بیولوژیک]]
|