شهرستان ایجرود
شهرستان ایجرود یکی از شهرستانهای استان زنجان به مرکزیت شهر زرینآباد است. شهرستان قیدار،خدابنده همان قلتوق است.این شهرستان با شهرستانهای زنجان، خدابنده یاهمان قلتوق ، قیدار ماهنشان و همچنین شهرستان بیجار در استان کردستان همجوار است. شهرستان ایجرود دو بخش مرکزی و حلب دارد. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، ۳۶٬۶۴۱ نفر بود.[۵] اهالی شهرستان ایجرود غالبا به زبان ترکی آذربایجانی صحبت میکنند.[۶][۷][۸]و تعدادی از اهالی روستاهای سفید کمر و خوئین در بخش حلب به زبان تاتی هم سخن میگویند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] شهرستان ایجرود بر مسیر جاده زنجان-بیجار، محور مواصلاتی دو استان زنجان و کردستان، قرار گرفته است که ۵۵ کیلومتر از این جاده از حوزه استحفاظی این شهرستان میگذرد.[۱۵]فاصله مرکز شهرستان با زنجان، ۳۴ کیلومتر است و نزدیکترین شهرستان نسبت به مرکز استان است.
شهرستان ایجرود | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
کشور | ایران |
استان | زنجان |
مرکز شهرستان | زرینآباد |
سایر شهرها | زرینآباد، حلب |
بخشها | مرکزی، حلب |
سال تأسیس | ۱۳۷۶ |
اداره | |
فرماندار | روح الله جعفری |
حوزهٔ انتخابیه | حوزه انتخابیه ماهنشان و ایجرود |
مردم | |
جمعیت | ۳۶۶۴۱ نفر[۱] (۱۳۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۷۵۵ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۱۶ درجه سانتیگراد[۲] |
بارش سالانه | ۱۳۶روز[۳] |
روزهای یخبندان سالانه | ۲۴روز[۴] |
دادههای دیگر | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۲۴-۳۳۷۲ |
وبگاه | فرمانداری شهرستان ایجرود |
نگارخانه.
ویرایششهرها و بخشها
ویرایش- بخش حلب
- دهستان ایجرود پائین
شهر: حلب
- بخش مرکزی
- دهستان ایجرود بالا
- دهستان گلابر
- دهستان سعید آباد
شهر: زرینآباد
منابع
ویرایش- ↑ [۱]
- ↑ [۲]
- ↑ [۳]
- ↑ [۴]
- ↑ نتایج سرشماری نفوس و مسکن استان زنجان 1395
- ↑ «گذری به منطقه تاریخی «خوئین» در استان زنجان». بایگانیشده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ «دستور زبان گویشهای ایرانی»،
- ↑ زبانهای ایران و قفقاز؛
- ↑ مقدمه کتاب «دستور زبان گویشهای تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
- ↑ خویین میراث کهن
- ↑ «رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران(آبادیها)، جلد 2، ص 152». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۱ مه ۲۰۲۱.
- ↑ «گذری به منطقه تاریخی «خوئین» در استان زنجان». بایگانیشده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
- ↑ مقدمه کتاب «دستور زبان گویشهای تاتی جنوبی»، احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
- ↑ تاتهای ایران و قفقاز؛ علی عبدلی (۱۳۸۹)
- ↑ «زنجان-بیجار به زنجان-بیجار». زنجان-بیجار به زنجان-بیجار. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۰-۰۴.
- ↑ [۵]