واپاشی آلفا
نوعی واپاشی خودبهخودی هستههای پرتوزا که در آن ذرهٔ آلفا از هستهٔ مادر گسیل میشود
واپاشی آلفا یا واپاشی آلفازا[۱] (به انگلیسی: Alpha decay) یکی از واپاشیهای مهم فیزیک است که غالباً به صورت یک هسته هلیوم پرتوزایی میشود و از عدد اتمی دو شماره کم میشود برای نمونه:
فیزیک هستهای | ||||||||
واپاشی شکافت هستهای گداخت هستهای واپاشیهای کلاسیک | ||||||||
واپاشی آلفا · واپاشی بتا · پرتوزایی گاما · واپاشی کروی
| ||||||||
البته این معمولاً به صورت زیر نوشته میشود:
ذرات واپاشی آلفا یک هسته اتم هلیوم است که انرژی ۵ MeV و سرعت ۱۵٫۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه (که ۰.۰۵ سرعت نور است) دارد بار آن به علت داشتن دو پروتون +۲ است.
تاریخچه
ویرایشدر سال ۱۹۲۸ این قضیه توسط George Gamow حل شد
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «واپاشی آلفازا» [فیزیک] همارزِ «alpha decay» مترادفِ: «فروپاشی آلفازا» همارزِ واژهٔ بیگانهای دیگر (alpha disintegration)؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ واپاشی آلفازا)
- ↑ Suchocki, John. Conceptual Chemistry, 2007. Page 119.
- ویکیپدیای انگلیسی (نسخه ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸)