گرت فون روندشتت

گرت فون روندشتت
سپهبد فون روندشتت، ۱۹۳۲
زاده	۱۲ دسامبر ۱۸۷۵ آشرسلیبن، امپراتوری آلمان
درگذشته	۲۴ فوریهٔ ۱۹۵۳ (۷۷ سال) هانوفر، آلمان غربی
وفاداری	امپراتوری آلمان (تا ۱۹۱۸) جمهوری وایمار (تا ۱۹۳۳) رایش سوم
شاخه نظامی	نیروی زمینی
سال‌های خدمت	۱۸۹۲–۱۹۳۸ ۱۹۳۹–۱۹۴۵
درجه	فیلدمارشال
جنگ‌ها و عملیات‌ها	جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم: عملیات بارباروسا نبرد نخست کیف نبرد اومان نبرد نرماندی
امضاء

کارل رودولف گرت فون روندشتت (به آلمانی: Karl Rudolf Gerd von Rundstedt) (۱۲ دسامبر ۱۸۷۵ – ۲۴ فوریه ۱۹۵۳) یک نظامی و فیلدمارشال آلمانی در دوره رایش سوم بود که در طول جنگ جهانی دوم فرماندهی یگان‌های مختلف را بر عهده داشت.

سال‌های اولیه

در آشرسلیبن نزدیکی هاله در خاندانی محافظه‌کار و سلطنت‌طلب قدیمی از مکلنبورگ به دنیا آمد. پدرش یک زمین‌دار و نظامی بلندپایه پروسی بود. در ۱۷ سالگی به عنوان دانشجو به هنگ ۸۳ پیاده‌نظام در کاسل ملحق شد. در سال ۱۸۹۳ با درجه ستوان دومی به هنگ ۱۷۱ پیاده‌نظام پیوست. در سال ۱۹۰۷ وارد ستاد کل شد. در طول جنگ جهانی اول در جایگاه‌های مختلف ستادی از جمله ریاست ستاد سپاه ۱۵ به خدمت پرداخت. پس از جنگ، با درجه سرهنگ دومی در ستاد به مدت سه سال از ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۳ به مطالعه دلایل شکست آلمان پرداخت. اواسط دهه ۱۹۲۰ با درجه سرهنگی در سرکوب کمونیست‌ها و سایر گروه‌های چپ در تورینگن مشارکت داشت. مدتی بعد به ریاست ستاد منطقه نظامی شماره ۲ در اشتتین منصوب گشت. با داشتن رابطه نزدیک با ژنرال فون شلایشر، در سال ۱۹۲۸ به فرماندهی لشکر دوم سواره‌نظام در برسلاو رسید. در سال ۱۹۳۲ با درجه سرلشکری فرماندهی منطقه نظامی شماره ۳ به او سپرده شد. اندکی بعد به درجه سپهبدی ترفیع یافت و به فرماندهی گروه ارتش یکم در برلین منصوب گشت.

ورماخت

فون روندشتت (چپ) به همراه ورنر فون فریچ (وسط) و ورنر فون بلومبرگ (راست)، ۲۵ فوریه ۱۹۳۴

ارتشبد فون روندشتت (نفر دوم از راست) در جلسه سران رایشسور و اس‌اس، ۱۳ ژانویه ۱۹۳۵

شش سال بعدی نقش پررنگی در بازسازمان‌دهی و تسلیح مجدد نیروهای پیاده‌نظام آلمان ایفا کرد. او تأکید ویژه‌ای بر موتوریزه‌سازی، افزایش قدرت آتش و آموزش انفرادی داشت. بر خلاف برخی از هم‌دوره‌ای‌های خود هیچگاه نسبت به نیروهای زرهی خوش‌بین نبود و عمیقاً معتقد بود این نیروها باید در همکاری نزدیک با پیاده‌نظام به‌کارگرفته شوند و توسعه آن‌ها نباید به ضرر سایر نیروهای زمینی تمام شود. به هر صورت او به عنوان یک نیروی پیاده‌نظام سنتی در شناسایی ارزش و کارایی نیروهای زرهی کند بود. ماه مارس سال ۱۹۳۸ به درجه ارتشبدی نائل آمد و به یکی از ارشدترین نفرات نیروی زمینی بدل گشت. با حمایت از فون فریچ و اعتراض به تمایل رهبران آلمان به جنگ، جایگاه او در نزد حاکمان متزلزل شد. ماه نوامبر سال ۱۹۳۸ به همراه چندین ژنرال ارشد دیگر، از مقام خود کناره‌گیری کرد تا بازنشسته شود.

جنگ جهانی دوم

لهستان

ارتشبد فون روندشتت در کنار آدولف هیتلر، ۴ نوامبر ۱۹۳۸

بازنشستگی او مدت زیادی به طول نینجامید و در ۱ ژوئن سال ۱۹۳۹ مجدداً به خدمت فراخوانده شد. با وجود این که با جنگ با بریتانیا مخالف بود، اعتقاد به از بین بردن لهستان و کریدور دانتسیش، موجب بازگشت او به ورماخت شد. ماه اوت پیش از تهاجم آلمان به لهستان، فرماندهی گروه ارتش آ با بیش از نیم میلیون نفر نیرو به او سپرده شد. با آغاز جنگ نیروهای او تحت عنوان گروه ارتش جنوب، در یک عملیات کوتاه‌مدت موفقیت‌های خارق‌العاده و تعیین‌کننده‌ای کسب کردند.

فرانسه

موفقیت‌های او در نبرد فرانسه در سال ۱۹۴۰ ادامه پیدا کرد. در ابتدا نیروهای او در گروه ارتش آ نقش تهاجم پشتیبانی به منظور حمایت از تهاجم اصلی توسط گروه ارتش ب را بر عهده داشتند اما در نهایت با تلاش‌ها و نظرات اریش فون مانشتاین، رئیس ستاد گروه ارتش آ و پشتیبانی فون روندشتت، این نقش‌ها معکوس شد. با وجود نگرانی‌های اولیه فون روندشتت از تهدید ضد حمله نیروهای فرانسوی در جناح چپ، بر این اساس نیروهای گروه ارتش آ با گذر از جنگل‌های آردن، پیروزی مافوق تصوری کسب کردند.

در کنار فیلدمارشال اروین رومل، قرارگاه سپاه ۸۱، ۳۰ مارس ۱۹۴۴

شوروی

فن روندشتت در جریان طرح‌ریزی برای تهاجم به شوروی، ماه مه سال ۱۹۴۱، ضمن ابراز تشکیک در قصد برنامه‌ریزان، با توجه به گستردگی اراضی، تحقق پیروزی تنها با یک عملیات تابستانه را غیرممکن دانست و خواهان آماده شدن برای یک جنگ طولانی مدت شد.

فن روندشتت در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، فرماندهی گروه ارتش جنوب را بر عهده داشت و پیشروی عمیق و چشم‌گیری در خاک دشمن صورت داد. ماه نوامبر سال ۱۹۴۱، در پی اختلاف نظر با هیتلر در ارتباط با کارزار زمستانی و با نادیده گرفته شدن پیشنهادهای او، فن روندشتت از مقام خود کناره‌گیری کرد. ماه مارس سال ۱۹۴۲ مجدداً به عنوان فرمانده کل جبهه غرب برگزیده شد. همراه با فیلدمارشال اروین رومل، دیوار آتلانتیک را پیش از حمله متفقین ارزیابی نمود. معتقد بود که حمله متفقین از منطقه کاله خواهد بود و بیشتر نیروهای آلمانی را در آن منطقه متمرکز کرده بود. همزمان با پیاده شدن نیروهای متفقین در نرماندی، در ۲ ژوئیه ۱۹۴۴، گونتر فون کلوگه جایگزین او شد، اما پس از خودکشی فون کلوگه در پی کودتای ۲۰ ژوئیه در سپتامبر ۱۹۴۴، دوباره به فرماندهی نیروهای آلمانی در غرب رسید و تا مارس ۱۹۴۵ که کنار گذاشته شد، این مقام را در اختیار داشت. البته فرماندهی او بیشتر تشریفاتی بود و تصمیمات نظامی مهم را دیگران، خصوصاً هیتلر اتخاذ می‌کردند. از نقشه‌های مختلف نظامیان مخالف هیتلر آگاهی داشت اما از این اقدامات حمایت نمی‌کرد.

ترفیع درجات:

• ۱۷ ژوئن ۱۸۹۳: ستوان دوم
• -----: ستوان یکم
• ۱۹۰۹: سروان
• نوامبر ۱۹۱۴: سرگرد
• ۱۹۱۹: سرهنگ دوم
• ۱ فوریه ۱۹۲۳: سرهنگ
• ۱ نوامبر ۱۹۲۷: سرتیپ
• ۱ مارس ۱۹۲۹: سرلشکر
• ۱ اکتبر ۱۹۳۲: سپهبد (ژنرال پیاده‌نظام)
• ۱ مارس ۱۹۳۸: ارتشبد
• ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۰: فیلد مارشال

پس از جنگ

پس از جنگ دوم جهانی به جنایات جنگی متهم شد اما به دلیل بیماری، محاکمه نشد.

منابع

• Brett-smith, Richard (1976). Hitler's Generals. Osprey Publishing. ISBN 0-85045-073-X.