پرش به محتوا

ازدواج در روم باستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Roozitaa (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

زوج رومی دست به دست هم می‌دهند (dextrarum iunctio); کمربند عروس ممکن است گرهی را نشان دهد که نشان می‌دهد شوهر به او «کمربند بسته‌است» و باید آن را در رختخوابشان باز کند (قرن چهارم)

ازدواج در روم باستان (conubium) یک نهاد اساسی جامعه بود و توسط رومی‌ها عمدتاً به عنوان ابزاری برای اتحادهای بین خانوادگی یا ازدواج سیاسی استفاده می‌شد. ازدواج رومی یک نهاد تک‌همسری بود: شهروندان رومی می‌توانستند هر بار فقط یک همسر داشته باشند، اما اجازه طلاق و ازدواج مجدد را می‌دادند. این شکل از تک‌همسری در تمدن یونانی-رومی ممکن است از مساوات‌خواهی دولت-شهرهای دمکراسی یونانی و جمهوری روم ناشی شده باشد. مسیحیت اولیه این آرمان ازدواج تک‌همسری را پذیرفت و آن را به عنوان یک عنصر اساسی در بسیاری از فرهنگ‌های بعدی فرهنگ غربی تداوم بخشید. در اوایل قرن پنجم امپراتور آگوستین از آن به عنوان «رسوم رومی» یاد کرد.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Scheidel, Walter, "A peculiar institution? Greco–Roman monogamy in global context", 2006, Stanford University, Stanford, CA 94305-2145, USA (2006), In History of the Family 14 (2009), Elsevier, pp. 280–291 available online at sciencedirect.com [۱]