پرش به محتوا

استودیو کاسپین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Mohsen Bagheri (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

استودیو کاسپین نام یک استودیوی فیلمسازی و دوبلاژ فیلم است که از حدود سال ۱۳۴۱ فعالیت خود را آغاز کرد. این استودیو متعلق به دکتر هوشنگ طبیبیان و شرکای ایشان بوده است[۱]. این استودیو که کارش را با دوبله فیلمهای خارجی با مدیریت منوچهر نوذری آغاز کرد در خیابان وصال شیرازی روبروی کانون زبان ایران قرار داشت[۱] [۲] [۳].

این استودیو دارای ۳ سالن دوبله بود که با پشتیبانی فنی آقای مغازه‌ای کارش را با دوبلورهایی مانند منوچهر نوذری، محمود قنبری، منوچهر والی‌زاده، ژاله کاظمی، منوچهر اسماعیلی، حسین عرفانی، ناصر طهماسب، اکبر منانی و پرویز نارنجی‌ها آغاز کرد.

بر طبق قراردادی با تلویزیون ملی ایران، بسياري از فيلم ها و سريالهای تلويزيون آن زمان در استوديو کاسپين دوبله مي شد[۱] [۲] [۳]. سریالهای آیرون ساید، فراری و پری‌میسون، مأموریت: غیرممکن (بالاتر از خطر) و فیلمهایی مانند تابستان گرم و طولانی نیز در استودیو کاسپین دوبله شدند [۴]

فیلم «آقای هالو» داریوش مهرجویی محصول استودیو کاسپین است.

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ صادق وفایی (۲۴ دی ۱۳۹۹). «گفتگو با محمود قنبری-۱؛ استودیوهای دوبله چگونه پا گرفتند؟». خبرگزاری مهر.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ليلي ميرعلي. «فرهنگ کوچک استوديوهای دوبلاژ». راسخون.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ميرعلي، ليلي (۱ آذر ۱۳۹۱). «فرهنگ کوچک استوديوهای دوبلاژ». ماهنامه سينمايي فيلم (۴۵۱).
  4. صادق وفایی (۲۶ بهمن ۱۳۹۹). «گفتگو با محمود قنبری-۲؛ قصه پرفرازونشیب دوبله در دهه۵۰». خبرگزاری مهر.