امپراتور ایچیجو
| Ichijō | |
|---|---|
 | |
| امپراتور ژاپن | |
| سلطنت | ژوئیه ۳۱, ۹۸۶ – اوت ۱۶, ۱۰۱۱ |
| تاج‌گذاری | ۱ اوت ۹۸۶ |
| پیشین | امپراتور کازان |
| جانشین | امپراتور سانجو |
| زاده | اوت ۱۵, ۹۸۰ هی‌آن-کیو (امروزه کیوتو) |
| درگذشته | ۲۵ ژوئیهٔ ۱۰۱۱ (۳۱ سال) هی‌آن-کیو (کیوتو) |
| آرامگاه | En'yū-ji no kita no misasagi (کیوتو) |
| همسر(ان) |
|
| فرزند(ان) |
|
| خاندان | دودمان یاماتو |
| پدر | امپراتور آنیو |
| مادر | فوجیوارا نو سنشی دختر فوجیوارا نو کانه‌ایه |
امپراتور ایچیجو (به ژاپنی: 一条天皇)؛ متولد ۹۸۰ میلادی، شصت و ششمین امپراتور ژاپن بود. در اواسط دوره هی‌آن سلطنت کرد. او به عنوان اولین پسر شصت و چهارمین امپراتور انیو به دنیا آمد و تنها در ۷ سالگی به سلطنت رسید. فوجیوارا نو میچیناگا در این زمان قدرت فوق‌العاده ای داشت و به عنوان نایب‌السلطنه و کانپاکو قدرت سیاسی را در دست داشت.
سلطنت او مصادف بود با اوج‌گیری فرهنگ دوره هی‌آن و اوج قدرت خاندان فوجیوارا. او پس از یک دوره بی‌ثباتی سیاسی که در داخل خاندان فوجیوارا پس از حذف موفقیت‌آمیز خاندان میناموتو به عنوان یک رقیب سیاسی آغاز شد، به سلطنت رسید. جنگ قدرت داخلی که در فوجیوارا رخ داد، پایان نابهنگام سه امپراتور را به همراه داشت. ایچیجو در سال ۹۸۴ به عنوان ولیعهد هنگام حکمرانی امپراتور کازان منصوب شد.[۱] دو سال بعد، پس از کناره‌گیری امپراتور کازان در سال ۹۸۶، ایچیجو در سن شش سالگی به سلطنت رسید. امپراتور جوان ایچیجو از ابتدای سلطنت تحت تأثیر عموی خود فوجیوارا نو میچیناگا بود،[۲] هرچند صعود واقعی میچیناگا به تسلط سیاسی انجام شد. تا سال ۹۹۵ پس از مرگ برادران بزرگترش و تبعید رقیب سیاسی و برادرزاده اش، فوجیوارا نو کوره‌چیکا، شروع نمی‌شود.[۳]
ابتدای سلطنت
[ویرایش]امپراتور ایچیجو در سال ۹۸۰ به عنوان اولین پسر امپراتور انیو به دنیا آمد. مادر او فوجیوارا نو سنشی، دختر وزیر بزرگ دولت، فوجیوارا نو کانه‌ایه بود. در هنگام تولد «یاسوهیتو» نامیده شذ.
در سال ۹۸۴ (سال دوم ایکان)، او ولیعهد شصت و پنجمین امپراتور امپراتور کازان شد و دو سال بعد در سال ۹۸۶ (سال دوم کانوا) در سن شش سالگی بر تخت نشست. از آنجایی که امپراتور ایچیجو هنوز کودک بود، پدربزرگ مادری او، فوجیوارا نو کانه‌ایه، نایب‌السلطنه شد و عملاً قدرت را در دست گرفت.
پس از مرگ فوجیوارا نو کانه‌ایه، فوجیوارا نو میچیتاکا، پسر ارشد او، سمت کانپاکو (مقام رسمی که پس از بالغ شدن به امپراتور کمک می‌کند) را برعهده گرفت و دخترش فوجیوارا نو تیشی (نام دیگر فوجیوارا ساداکو) چوگو (همسر امپراتور) امپراتور ایچیجو شد. هنگامی که فوجیوارا نو میچیتاکا در سال ۹۹۵ (سال اول چوتوکو) درگذشت، برادر کوچکترش فوجیوارا نو میچیناگا که توسط مادر امپراتور (خواهر میجیتاکا و میچیناگا) توصیه شده بود، برای بازرسی اسناد ارائه شده به امپراتور منصوب شد و به تدریج قدرت را تحت حکومت امپراتور ایچیجو به دست گرفت.[۴]
ارتباط بین دو همسر و خاندان‌های سکه
[ویرایش]در سال ۱۰۰۰ (چوهو ۲)، همسرش فوجیوارا ساداکو در دربار و مورد علاقه امپراتور ایچیجو بود، اما فوجیوارا نو شوشی (نام دیگر فوجیوارا نو آکیکو)، دختر فوجیوارا نو میچیناگا، نیز به عنوان همسر وارد دربار امپراتور ایچیجو شد.
فوجیوارا ساداکو «کوگو» و فوجیوارا نو شوشی «چوگو» نامیده می‌شد اما قبلاً سابقه نداشت یک امپراتور دو امپراتریس را در یک زمان داشته باشد.
بین امپراتور ایچیجو و ساداکو فوجیوارا، شاهزاده آتسویاسو و بین امپراتور ایچیجو و شوشی، دو شاهزاده شصت و هشتمین امپراتور امپراتور گو-ایچیجو و شصت و نهمین امپراتور گو-سوزاکو شدند.
امپراتور ایچیجو می‌خواست شاهزاده امپراتوری آتسویاسو را ولیعهد کند، اما به دلیل احترام به خواسته‌های پدر همسرش فوجیوارا نو میچیناگا، که دارای قدرت بی حد و حصر بود، او را ولیعهد نکرد. در ظاهر، او سیاست را با همکاری فوجیوارا نو میچیناگا انجام می‌داد، اما در واقعیت، واضح است که فوجیوارا نو میچیناگا تسلط قوی بر قدرت واقعی داشت. در سال ۱۰۱۱ (کانکو ۸)، امپراتور ایچیجو، که به شدت بیمار شده بود، قدرت را به برادر ناتنی امپراتور کازان و دومین پسر امپراتور ری زی، امپراتور سانجو، تسلیم شد. پس از آن راهب شد، اما سه روز بعد در سن ۳۲ سالگی درگذشت.[۴]
ظهور چهره‌های فرهنگی زن
[ویرایش]در دوران امپراتور ایچیجو، بسیاری از شخصیت‌های برجسته فرهنگی در زمینه‌های مختلف امکان ظهور پیدا کردند. به‌طور خاص، ادبیات زنانه دوره هی‌آن در این زمان رشد پیدا کرد. در طول سلطنت امپراتور ایچیجو، فرهنگ هی‌آن توسعه یافت و شخصیت‌های فرهنگی بسیاری مانند موراساکی شیکیبو را تولید کرد. علاوه بر این، اسنادی وجود دارد که امپراتور ایچیجو خود استعداد موسیقی داشته و استاد فلوت بوده است. او با وجود اینکه در تحصیلات عالی بود، می‌گفتند شخصیتی ملایم داشت و با وجود اینکه خاندان‌های سکه قدرت زیادی داشتند، ایچیجو رفتاری مسالمت آمیز و تمایل با همکاری از خود نشان می‌داد و توانست بدون تبعیض به افراد مستعد فرصت رشد دهد.[۴]
همسران و فرزندان
[ویرایش]- امپراتریس‌های ژاپن (کوگو): فوجیوارا نو تیشی/ساداکو، دختر اول فوجیوارا نو میچیتاکا
- دختر اول: شاهدخت شوشی نایشیننو/ناگاکو (شاهدخت شوشی؛ ۹۹۷–۱۰۴۹)
- پسر اول: شاهزاده آتسویاسو (۹۹۹–۱۰۱۹)
- دختر دوم: شاهدخت بیشی نایشیننو (شاهدخت نایکو؛ ۱۰۰۱–۱۰۰۸)
- امپراتریس‌های ژاپن (چوگو): امپراتریس شوشی (فوجیوارا نو آکیکو) بعداً جوتو-مون-این، دختر فوجیوارا نو میچیناگا
- پسر دوم: شاهزاده امپراتوری آتسوهیرا بعداً امپراتور گو-ایچیجو
- پسر سوم: شاهزاده امپراتوری آتسوناگا بعداً امپراتور گو-سوزاکو
- همسر (نیوگو): فوجیوارا نو ``گیشی (فوجیورا یوشیکو؛ ۹۷۴–۱۰۵۳)، دختر فوجیوارا نو کینسوئه
- همسر (نیوگو): فوجیوارا نو «گیشی» (فوجیورا موتوکو؛ تولد. ۹۷۹), دختر فوجیوارا نو آکیمیتسو بعداً با فوجیوارا نو یوریسادا ازدواج کرد.
- همسر (نیوگو): فوجیوارا نو ``شوشی (تاکاکو فوجیوارا؛ ۹۸۴–۱۰۲۲), دختر فوجیوارا نو میچیکانه بعداً در سال ۱۰۱۵ با فوجیورا نو میچیتو ازدواج کرد.
- همسر (میکوشیگه دونو نو بتتو)ja:御匣殿別当: چهارمین دختر فوجیوارا نو میچیتاکا (۹۸۵–۱۰۰۲)
شجره نامه
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Emperor Ichijō». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
