هکتور برلیوز
| هکتور برلیوز | |
|---|---|
 پرتره‌ای از هکتور برلیوز به سال ۱۸۶۳، اثر پی‌یر پتی | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام تولد | لوئی هکتور برلیوز |
| زاده | ۱۱ دسامبر ۱۸۰۳ لا کوت سن آندره، فرانسه |
| درگذشته | ۸ مارس ۱۸۶۹ −۶۵ سال پاریس |
| ژانر | رمانتیک |
| پیشه | آهنگساز |
| ساز(ها) | فلوت، گیتار |
| سال‌های فعالیت | ۱۸۲۴ تا ۱۸۶۷ |
لوئی هکتور برلیوز (۱۱ دسامبر ۱۸۰۳ – ۸ مارس ۱۸۶۹) آهنگساز فرانسوی، از چهره‌های تأثیرگذار در موسیقی دورهٔ رمانتیک، و از بهترین رهبران ارکستر در زمان خود و منتقدی کارآزموده در موسیقی بود. برلیوز در سال ۱۸۳۰ جایزهٔ رم را کسب کرد و برای آشنایی با موسیقی ایتالیا رهسپار آن کشور شد. در آنجا آثاری چون اوورتور شاه لیر و له لویه را نوشت.
از سمفونی‌های او می‌توان به سمفونی فانتاستیک و هارولد در ایتالیا، که به سفارش نیکولو پاگانینی، آهنگساز بزرگ ایتالیایی نوشت، اشاره کرد.
آثار
[ویرایش]
بیان شوریده، آتش درونی و نامنتظره بودن ویژگی‌های حاکم بر موسیقی برلیوز هستند. کیفیت صوتی و موسیقی برلیوز در دوره رمانتیک از برجستگی و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. موسیقی او دربرگیرندهٔ تضادهای زیاد و ناگهانی میان رنگ صدای زیر بادی‌های چوبی و زهی‌های بم، نوای پرآشوب سازهای بادی برنجی و کوبه‌ای است. پویایی موسیقی او همواره در آن‌ها در نوسان است و تمپو در آن‌ها بارها تغییر می‌کند.[۱]
بیشتر آثار هکتور برلیوز به صورت تک‌خوان یا همراهی گروه کُر سروده شده‌اند. سمفونی فانتاستیک، یکی از سمفونی‌های معروف اوست که در سال ۱۸۶۰ آن را سرود. ایده تصنیف این سمفونی از منظومهٔ فاوست گوته به ذهن برلیوز خطور کرده‌است که نتیجه آن مبادرت به ساخت این سمفونی شده‌است. از دیگر آثار مهم او می‌توان به:
- هارولد در ایتالیا (سمفونی، ۱۸۳۴)
- رومئو و ژولیت (سمفونی، ۱۸۳۹)
- بِن‌وِنوتو چلینی (اپرا، ۱۸۴۸)
- تروایی‌ها (اپرا، ۱۸۵۶–۱۸۵۸)
- بئاتریکس و بندیک (اپرا، ۱۸۶۰–۱۸۶۲)
دید مذهبی
[ویرایش]هکتور برلیوز در واپسین نامه‌ای که نگاشته‌است، در آن ذکر کرده‌است که ندانم‌گرا است.[۲] هرچند که در دانشنامه کاتولیک قید شده‌است که او کاتولیکی باورمند بوده که نتوانسته تا پایان بر ایمان کاتولیکی خود بماند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ کیمی‌ین، راجر (۱۳۹۴). درک و دریافت موسیقی. ترجمهٔ حسین یاسینی. تهران: نشر چشمه. ص. ص ۴۸۹. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۱۹۴-۴۸-۹.
- ↑ David Carins (۲۰۰۳). Berlioz: Servitude and Greatness, 1832–1869 (ویراست ۲). University of California Press. ص. صفحهٔ ۱۳۶. شابک ۹۷۸-۰-۵۲۰-۲۴۰۵۸-۲.
Berlioz spoke of himself as an atheist, at most as an agnostic.
- ↑ "Hector Berlioz". The Catholic Encyclopedia. Retrieved 12 September 2009. "...The Childhood of Christ, songs, choruses, etc. … give us an idea of what he might have been had he remained faithful to Catholic ideals."
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر |
|
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- هکتور برلیوز
- آهنگسازان اپرا اهل فرانسه
- آهنگسازان اپرای مرد
- آهنگسازان اهل فرانسه
- آهنگسازان رمانتیک اهل فرانسه
- آهنگسازان رمانتیک
- آهنگسازان کلاسیک اهل فرانسه
- آهنگسازان کلاسیک سده ۱۹ (میلادی)
- آهنگسازان کلاسیک مرد اهل فرانسه
- آهنگسازان کلاسیک مرد
- اپرانامهنویسان فرانسه
- اعضای افتخاری انجمن رویال فیلارمونیک
- اهالی ایزر
- بیخدایان اهل فرانسه
- بیخدایان
- جایزه بزرگ رم برای آهنگسازی
- درگذشتگان ۱۸۶۹ (میلادی)
- رهبران ارکستر اهل فرانسه
- رهبران ارکستر سده ۱۹ (میلادی)
- رهبران ارکستر مرد اهل فرانسه
- روزنامهنگاران سده ۱۹ (میلادی)
- روزنامهنگاران مرد اهل فرانسه
- روزنامهنگاران مرد
- زادگان ۱۸۰۳ (میلادی)
- مدفونان در گورستان مونمارتر
- منتقدان اپرا
- منتقدان موسیقی اهل فرانسه
- موسیقی‌دانان مرد سده ۱۹ (میلادی)
- ندانمگرایان اهل فرانسه
- نمایشنامهنویسان مرد اهل فرانسه
- نویسندگان مرد اهل فرانسه
- روزنامهنگاران سده ۱۹ (میلادی) اهل فرانسه
- آهنگسازان موسیقی کلاسیک کلیسایی