بوتسوانا در المپیک
| بوتسوانا در المپیک | |
|---|---|
 | |
| شناسه آی‌اوسی | BOT |
| ان‌اوسی | کمیته ملی المپیک بوتسوانا |
| مدال‌ها رتبهٔ یکصد و چهارم |
|
| حضورهای تابستانی | |
بوتسوانا در ۱۱ دوره از بازی‌های المپیک تابستانی شرکت کرده است و نخستین بار در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ حضور یافت. این کشور هرگز در بازی‌های المپیک زمستانی شرکت نکرده است.
بوتسوانا نخستین مدال المپیکی خود را در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در لندن کسب کرد که نایجل آموس موفق به کسب مدال نقره در ۸۰۰ متر شد.[۱] تیم ۴ × ۴۰۰ متر مردان این کشور نیز مدال برنز را در بازی‌های المپیک توکیو کسب کرد.[۲]
در المپیک ۲۰۲۴، دونده بوتسوانایی، لیتسی تبوگو نخستین مدال طلای المپیک بوتسوانا را در رشتهٔ دوی ۲۰۰ متر مردان کسب کرد و همچنین نخستین آفریقایی شد که این عنوان را به دست می‌آورد.[۳]
تاریخچه
[ویرایش]همراه با بسیاری از دیگر کشورهای آفریقایی، بوتسوانا هنوز در بازی‌های المپیک زمستانی شرکت نکرده است.[۴]
بوتسوانا نخستین بار در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ در مسکو شرکت کرد.[۴] این کشور هفت مرد و هیچ زن را برای شرکت در این بازی‌ها اعزام کرد.[۵] بوتسوانا در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ موفق به کسب هیچ مدالی نشد.[۶] تمامی ورزشکاران در دو و میدانی شرکت کردند.[۷]
نایجل آموس در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ موفق به کسب مدال نقره در ۸۰۰ متر مردان شد که نخستین مدال تاریخ المپیک بوتسوانا بود.
در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ در پاریس، دوندهٔ ۲۱ ساله لیتسی تبوگو مدال طلای ۲۰۰ متر مردان را با زمان ۱۹٫۴۶ ثانیه کسب کرد و رکورد آفریقایی خود را که در مسابقات دو و میدانی لندن ۲۰۲۳ ثبت کرده بود، شکست.[۸] تبوگو سپس در تیم امدادی ۴ × ۴۰۰ متر به عنوان آخرین دونده عمل کرد و آنها مدال نقره را با زمان ۲:۵۴٫۵۳ کسب کردند که سومین زمان سریع تاریخ و یک رکورد آفریقایی جدید است.[۹]
جدول مدال‌ها
[ویرایش]مدال‌ها بر اساس بازی‌های تابستانی
[ویرایش]| بازی‌ها | ورزشکاران | طلایی | نقره‌ای | برنزی | مجموع | رتبه | منبع(ها) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ۱۹۸۰ |
۷ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۶] |
 ۱۹۸۴ |
۷ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۰] |
 ۱۹۸۸ |
۸ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۱] |
 ۱۹۹۲ |
۶ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۲] |
| ۱۹۹۶ |
۷ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۳] |
 ۲۰۰۰ |
۷ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۴] |
 ۲۰۰۴ |
۱۰ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۵] |
 ۲۰۰۸ |
۱۲ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۶] |
 ۲۰۱۲ |
۴ | ۰ | ۱ | ۰ | ۱ | ۶۹ | [۵][۱۷] |
 ۲۰۱۶ |
۱۲ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | – | [۵][۱۸] |
 ۲۰۲۰ |
۱۳ | ۰ | ۰ | ۱ | ۱ | ۸۶ | [۵][۱۹] |
 ۲۰۲۴ |
۱۱ | ۱ | ۱ | ۰ | ۲ | ۵۵ | [۵] |
| ۲۰۲۸ |
رویداد آینده | ||||||
| ۲۰۳۲
| |||||||
| مجموع | ۱ | ۲ | ۱ | ۴ | ۱۰۲ | ||
مدال‌ها بر اساس ورزش
[ویرایش]| ورزش | طلا | نقره | برنز | مجموع |
|---|---|---|---|---|
 دو و میدانی | ۱ | ۲ | ۱ | ۴ |
| مجموع (۱ ورزش) | ۱ | ۲ | ۱ | ۴ |
فهرست مدال‌آوران
[ویرایش]بُتسوانا در طول تاریخ المپیکی خود چهار مدال کسب کرده است، یک مدال طلا، دو مدال نقره، و یک مدال برنز.[۵]
| مدال | نام | بازی‌ها | ورزش | رویداد | تاریخ |
|---|---|---|---|---|---|
 نقره |
نایجل آموس | ۲۰۱۲ |
 دو و میدانی |
۸۰۰ متر مردان | ۹ اوت ۲۰۱۲ |
 برنز |
آیزک ماکوالا بایاپو اندوری زیبانه انگوزی بابولوکی تبه |
۲۰۲۰ |
دو و میدانی |
۴ × ۴۰۰ متر امدادی مردان | ۷ اوت ۲۰۲۱ |
 طلا |
لیتسی تبوگو | ۲۰۲۴ |
دو و میدانی |
۲۰۰ متر مردان | ۸ اوت ۲۰۲۴ |
| نقره |
بوسانگ کبیناتشیپی بایاپو اندوری آنتونی پسلا لیتسی تبوگو |
۲۰۲۴ |
دو و میدانی |
۴ × ۴۰۰ متر امدادی مردان | ۱۰ اوت ۲۰۲۴ |
پرچم‌داران
[ویرایش]| # | بازی‌ها | فصل | پرچمدار | ورزش | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۲ | پاریس ۲۰۲۴
|
تابستان | لیتسی تبوگو | دو و میدانی | |
| مکسین اگنر | شنا | ||||
| ۱۱ | توکیو ۲۰۲۰
|
نایجل آموس | بوکس | [۲۰] | |
| آنتونی پسلا | دو و میدانی | ||||
| ۱۰ | ریو ۲۰۱۶
|
نایجل آموس | دو و میدانی | [۲۱] | |
| ۹ | لندن ۲۰۱۲
|
آنتونی پسلا | دو و میدانی | ||
| ۸ | پکن ۲۰۰۸
|
سامانتا پاکسینوس | شنا | ||
| ۷ | آتن ۲۰۰۴
|
خومیسو ایکوپولنگ | بوکس | ||
| ۶ | سیدنی ۲۰۰۰
|
گیلبرت خونوانه | بوکس | ||
| ۵ | آتلانتا ۱۹۹۶
|
جاستیس دیپبا | دو و میدانی | ||
| ۴ | بارسلونا ۱۹۹۲
|
||||
| ۳ |  سئول ۱۹۸۸
|
شیکس کوبویسیله | بوکس | ||
| ۲ | لس آنجلس ۱۹۸۴
|
نورمن منگوی | رسمی | ||
| ۱ | مسکو ۱۹۸۰
|
منابع
[ویرایش]- ↑ "Banned runner to sell Botswana's first Olympic medal". ESPN.com (به انگلیسی). 11 مه 2023. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "4X400M RELAY TEAM (TOKYO 2020 BRONZE MEDALISTS) GETS REWARDED WITH HOUSING UNITS | Botswana National Sport Commission". www.bnsc.co.bw. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Athletics-Botswana's Tebogo becomes Africa's first 200m champion". Reuters. 8 اوت 2024.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Botswana at the Olympic Games". www.topendsports.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ ۵٫۱۱ ۵٫۱۲ ۵٫۱۳ "Olympedia – Botswana (BOT)". www.olympedia.org. Retrieved 1 June 2024.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Olympedia – Botswana at the 1980 Summer Olympics". www.olympedia.org. Retrieved 1 June 2024.
- ↑ "Paris 2024: Letsile Tebogo stuns Noah Lyles to win men's 200 m gold - all results". Olympics. 8 اوت 2024.
- ↑ Whittington, Jess (10 اوت 2024). "World record threatened as USA pips Botswana to men's 4x400m title in Paris". World Athletics.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "Summer Olympics Medal Count - ESPN". ESPN.com. Retrieved 30 May 2024.
- ↑ "The Flagbearers for the Tokyo 2020 Opening Ceremony" (PDF). Olympics.com. 2020. Retrieved 1 June 2024.
- ↑ "Botswana | Olympics at Sports-Reference.com". 17 آوریل 2020. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 1 June 2024.