ویکتور اوربان
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در مجاری گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
ویکتور اوربان | |
---|---|
نخستوزیر مجارستان | |
آغاز به کار ۲۹ مه ۲۰۱۰ | |
رئیسجمهور | لاسلو شویوم پال اشمیت لاسلو کوور یانوش آدر کاتالین نواک تاماش شویک |
پس از | گوردون باینایی |
دوره مسئولیت ۸ ژوئیه ۱۹۹۸ – ۲۷ مه ۲۰۰۲ | |
رئیسجمهور | آرپاد گونتس فرنتس مادل |
پس از | دیولا هورن |
پیش از | پیتر مدیشی |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۳۱ مهٔ ۱۹۶۳ (۶۱ سال) سکشفهروار، مجارستان |
حزب سیاسی | فیدس |
همسر(ان) | Anikó Lévai (ا. ۱۹۸۶) |
فرزندان | Ráhel Gáspár Sára Róza Flóra |
محل تحصیل | Eötvös Loránd University کالج پمبروک، دانشگاه آکسفورد |
وبگاه |
ویکتور میهای اوربان (مجاری: Orbán Viktor Mihály؛ زادهٔ ۳۱ مهٔ ۱۹۶۳) سیاستمدار اهل مجارستان است که از ۲۰۱۰ تاکنون سمت نخستوزیر مجارستان را بر عهده دارد. او از ۱۹۹۳ با یک وقفه کوتاه بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ ریاست حزب فیدس را بر عهده داشته است.
ویکتور اوربان طولانیترین دوره رهبری در اتحادیه اروپا را دارد. او فردی باهوش، تحصیلکرده، با شخصیتی کاریزماتیک است.[۱]
آغاز زندگی
[ویرایش]ویکتور اوربان در ۳۱ مه ۱۹۶۳ زاده شد. او کوچکترین فرزند در میان سه پسر خانواده بود. پدر اوربان مهندس کشاورزی و عضو حزب کمونیست و مادر او معلم دانشآموزانی با نیازهای ویژه بودند. او به مدرسهای شبانهروزی رفت و وارد لیگ فوتبال جوانان کمونیست شد. اوربان در باشگاه فوتبال فلچوت بازی میکرد.[۱]
ویکتور اوربان پیش از ورود به دانشگاه، خدمت سربازی خود را به پایان رساند. به گفته خودش در این دوره سرویس مخفی کمونیستی به او پیشنهاد جاسوسی میدهد. اما او رد میکند.[۱]
سوابق سیاسی
[ویرایش]دوران دانشجویی
[ویرایش]اوربان قبل از ورود به سیاست در پی انقلابهای ۱۹۸۹ در دانشگاههای لوراند اوتووش و آکسفورد تحصیل کرد.[۲] اوربان در دهه ۱۹۸۰ میلادی و در زمان جمهوری خلق مجارستان از رهبران جنبش دانشجویی بود. حزب محافظهکار فیدس به رهبری او در سال ۱۹۸۸ در یک خوابگاه دانشجویی تأسیس شد.[۳] او رهبری جنبش دانشجویی اصلاحطلب اتحاد دموکراتهای جوان، فیدس نوپا را بر عهده داشت. اوربان در سال ۱۹۸۹ پس از ایراد سخنرانی در مراسم خاکسپاری ایمره نادی و قربانیان انقلاب ۱۹۵۶ که در آن آشکارا خواستار خروج نیروهای شوروی از کشور شد در سطح ملی شناخته شد. اوربان با بورسیه بنیادهای جامعه باز از دانشگاه آکسفورد به تحصیل فلسفه لیبرال سیاسی پرداخت. اما برای انتخابات سال ۱۹۹۰ تحصیل خود را نیمهکاره گذاشت. چون فیدس ۲۲ کرسی را در اختیار گرفته بود و ویکتور اوربان نفر اول فهرست حزب شده بود. او در آکسفورد با راجر اسکروتن آشنا شد.[۱]
نخستین دوره
[ویرایش]پس از گذار مجارستان به دموکراسی چند حزبی در سال ۱۹۹۰ او به عضویت مجلس ملی انتخاب شد و تا سال ۱۹۹۳ گروه پارلمانی فیدس را رهبری کرد. تحت رهبری او فیدس از پلتفرم اصلی راست میانه، لیبرال کلاسیک و طرفدار اروپا به سمت محافظهکار ملی دست راستی گرایش یافت. اقتصاد مجارستان در دوره نخستوزیری او شاهد رشدی چشمگیری بود.[۲]
در سال ۱۹۹۲ ویکتور اوربان به همراه حزب فیدس به جنبش جهانی بینالملل لیبرال پیوست. اما از میانه دهه ۱۹۹۰ به سوی ملیگرایی تغییر گرایش داد.[۱]
شکست و بازگشت به قدرت
[ویرایش]حزب فیدس در انتخابات سال ۱۹۹۸ به پیروزی رسید و اوربان جوانترین نخستوزیر اروپا شد. با رهبری او مجارستان در سال ۱۹۹۹ به ناتو پیوست. اما این حزب در انتخابات سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ شکست خورد. بحران مالی ۲۰۰۸–۲۰۰۷ زمینهساز بازگشت اوربان و حزب فیدس به قدرت در سال ۲۰۱۰ شد.[۱]
۲۰۱۰ تاکنون
[ویرایش]ویکتور اوربان از سال ۲۰۱۰ با تغییر در قانون اساسی مجارستان، زمینه را برای یکهتازی حزب خود و کنترل رسانهها فراهم کرده است.[۱]
در سال ۲۰۱۳ دو مشاور او به نامهای جورج برنباوم و آرتور فینکلشتاین به اوربان پیشنهاد کردند که جرج سوروس را دشمن بنامد؛ زیرا در مجارستان افراد زیادی هستند که از افکار او خوششان نمیآید و او را سیاستگذار پشت پرده مجارستان میدانند.[۱]
ویکتور اوربان پیرو سیاستهای ضد مهاجرتی است. تحت رهبری او در سال ۲۰۱۵ برای جلوگیری از ورود پناهجویان غیرقانونی، مجارستان حصاری در طول مرزهای خود با صربستان و کرواسی کشید. این سیاستهای ضد مهاجرتی و شعارهای تند او علیه مهاجران، باعث درگیری با اتحادیه اروپا شدند.[۲]
نزدیکان دولتی
[ویرایش]در مه ۲۰۱۲ در پی کنارهگیری پال اشمیت، رئیسجمهوری پیشین مجارستان به دلیل اتهام سرقت علمی در نگارش پایاننامه دکترا مجمع ملی مجارستان یانوش آدر را به عنوان رئیسجمهوری جدید این کشور را انتخاب کرد؛که در آن زمان از متحدان نزدیک او بود.[۴] دورههای بعد کاتالین نواک و تاماش شویک به این سمت منصوب شدند.
دیدگاه های سیاسی و اجتماعی
[ویرایش]اقدامات در دور دوره های نخست وزیری
[ویرایش]اقتدار گرایی و محبوبیت
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ پل کربی و نیک تورپ (۱۲ بهمن ۱۴۰۲). «ویکتور اوربان نخستوزیر مجارستان که کمکهای مالی به اوکراین را متوقف کرده بود کیست؟». بیبیسی فارسی.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «رهبر راستگرای مجارستان برای سومین بار نخستوزیر شد». بیبیسی فارسی. ۲۰ فروردین ۱۳۹۷.
- ↑ «تظاهرات دانشجویی در مجارستان در اعتراض به سیاستهای دولت». بیبیسی فارسی. ۳۰ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «پارلمان مجارستان رئیسجمهوری جدیدی انتخاب کرد». بیبیسی فارسی. ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Viktor Orbán». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ مارس ۲۰۱۴.
- «Viktor Orbán». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۳ مارس ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- اعضای مجلس ملی مجارستان (۱۹۹۰–۱۹۹۴)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۱۹۹۴–۱۹۹۸)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۱۹۹۸–۲۰۰۲)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۲۰۰۲–۲۰۰۶)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۲۰۰۶–۲۰۱۰)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۲۰۱۰–۲۰۱۴)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۲۰۱۴–۲۰۱۸)
- اعضای مجلس ملی مجارستان (۲۰۱۸–۲۰۲۲)
- افراد پادکمونیست اهل مجارستان
- افراد زنده
- اهالی سکشفهروار
- اهالی مجارستان در سده ۲۰ (میلادی)
- اهالی مجارستان در سده ۲۱ (میلادی)
- بازیکنان فوتبال مرد اهل مجارستان
- زادگان ۱۹۶۳ (میلادی)
- سیاستمداران فراکسیون حزب مردم اروپا
- محافظهکاری در مجارستان
- مسیحیان کالوینیست و اصلاحطلب اهل مجارستان
- ملیگرایان اهل مجارستان
- منتقدان اسلامگرایی
- منتقدان چندفرهنگگرایی
- نخستوزیران مجارستان
- ورزشکاران-سیاستمداران اهل مجارستان
- وکیلان اهل مجارستان
- ویکتور اربان