Federico García Lorca: ferskil tusken ferzjes

←Toan eardere ferskillen Neikommende ferskillen →

Content deleted Content added

Inline

De ferzje fan 14 jan 2015 om 19.36

Federico García Lorca (Spaanske útspraak: [feðeˈɾiko ɣarˈθi.a ˈlorka]; folút: Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca; Fuente Vaqueros, 5 juny 1898 – Viznar, 19 augustus 1936) wie in progressyf Spaansk toanielskriuwer, dichter en toanielregisseur, dy't ynternasjonale erkenning krige as it boechbyld fan 'e Generaasje fan '27. As iepentlik homoseksueel en elitêre modernist mei loftse politike en maatskiplike ideeën stied er foar alles dat troch de reäksjonêre faksisten fan generaal Franco ferspijd waard. Oan it begjin fan 'e Spaanske Boargeroarloch, doe't er 38 jier wie, waard er as ûnderdiel fan 'e rjochtse terreur fermoarde troch de frankwisten. García Lorca wurdt rûnom beskôge as ien fan 'e grutste dichters dy't Spanje ea fuortbrocht hat en ien fan 'e wichtichste fertsjintwurdigers fan 'e tweintichste-ieuske wrâldliteratuer. Syn wurken binne yn withoefolle talen oerset.

Libben

García Lorca wie in bereizge, mar geastlik tramtearre man út in rike famylje, dy't sûnt syn studintetiid, doe't er rjochten en filosofy studearre hie, kunde hie oan 'e komponist Manuel de Falla, de sineast Luis Buñuel en de skilder Salvador Dalí, op wa't er fereale waard. Hy skreau syn earste toanielstik, El Maleficio de la Mariposa ("De Flinter syn Tsjoede Bestjoening"), en liet it ek opfiere, yn 1920. It wie in stik yn fersen oer de ûnmooglike leafde tusken in kakkerlak en in flinter, en it waard al nei fjouwer opfierings ôfblaasd om't it publyk it net wurdearje koe. Syn earste dichtbondel publisearre er yn 1921.

Geandewei de jierren tweintich rekke er almar mear behelle yn 'e Spaanske avant-garde. Syn Romancero Gitano ("Sigeunerballade"), út 1928, waard syn bekendste dichtwurk en brocht him rom en ferneamdens net inkeld yn Spanje, mar ek yn Latynsk-Amearika. Troch syn homoseksualiteit, yn dy tiid noch op syn bêst in maatskiplik taboe en op syn minst in krimineel fergryp dêr't men jierren foar it tichthús yndraaie koe, kaam er geastlik almar mear yn 'e knipe en rekke er yn djippe depresjes. Syn famylje, dy't fan syn swierrichheden (sij it faaks net fan 'e oarsaak derfan) ôfwist, beävensearre yn 1929-1930 in lange reis nei de Feriene Steaten en Kuba foar him. Yn New York studearre er Ingelsk, mar hy wie mear dwaande mei syn skriuwwurk as mei syn stúdzje.

García Lorca syn weromkear nei Spanje, yn 1930, foel gear mei de fal fan Primo de Rivera syn diktatuer en de werfêstiging fan 'e Spaanske Republyk. Yn 1931 waard er oansteld as regisseur fan in teäterselskip fan studinten, Teatro Universitario de Barraca, dat op kosten fan it nije regear de opdracht krige om fergese foarstellings fan klassike Spaanske stikken yn ôfhandige, ferearmoede úthoeken fan it Spaanske plattelân op te fieren, om sa de meast efterstelden ûnder de Spaanske befolking yn 'e kunde komme te litten mei sok kultuerguod. Wylst er mei syn selskip op toernee wie, skreau García Lorca syn meast ferneamde toanielstikken, de offisjeuze "Plattelânstrilogy" fan Bodas de Sangre ("Bloedbrulloft"), Yerma en La Casa de Bernarda Alba (It Hûs fan Bernarda Alba).

Dea

Doe't de Spaanske Boargeroarloch útbriek, wie García Lorca thús by syn famylje, yn Granada. Op 18 augustus waard de sosjalistyske boargemaster fan Granada, Manuel Fernández-Montesinos, deasketten. Dyseldichste middeis waard García Lorca oppakt. Men giet derfan út dat er de oare deis fermoarde is troch de faksistyske milysje, mooglik yn 'e mande mei trije oaren, Joaquin Arcollas Cabezas, Francisco Galadi Mergal and Dioscoro Galindo Gonzalez, op in plak dat Fuente Grande ("Grutte Fontein") hjit en oan 'e wei fan Viznar nei Alfacar leit.

Yn 2008 waard it ûndersyk nei García Lorca syn dea weriepene en waard der by Fuente Grande besocht om syn grêf te finen, mar dat wie om 'e nocht. Under it regear fan Franco is in protte bewiis foar de faksistyske terreur út 'e jierren tritich en letter ferneatige. It bliuwt ûndúdlik wêr't it lêste rêstplak fan Federico García Lorca is.

Wurken

Dichtbondels

1921: Libro de Poemas
1927: Canciones
- Nederlânske oersetting: Liedjes (fert. Bart Vonck, 1997)
1928: Odes
1928: Romancero Gitano
- Nederlânske oersetting: Zigeunerromances (fert. Bart Vonck, 1996)
1931: Poema del Cante Jondo
- Nederlânske oersetting: Het Gedicht van de Cante Jondo (fert. Bart Vonck, 1998)
1935: Llanto por Ignacio Sánchez Mejías
- Nederlânske oersetting: Klaagzang voor Ignacio Sánchez Mejías (fert. Dolf Verspoor, 1987)
1935: Seis Poemas Gallegos
1936: Primeras Canciones
- Nederlânske oersetting: Verspreide Gedichten (fert. Bart Vonck, 2002)
1940: Poeta en Nueva York
- Nederlânske oersetting: Dichter in New York (fert. Dolf Verspoor, 1991)
1940: Diván del Tamarit
- Nederlânske oersetting: Divan van de Tamarit (fert. Bart Vonck, 2000)
1983: Sonetos del Amor Oscuro
1983: Suites
- Nederlânske oersetting: Suites (fert. Bart Vonck, 1998)

Proaza

1918: Impresiones y Paisajes
- Nederlânske oersetting: Impressies van Spanje (fert. Barber van de Pol, 1998)

Toanielstikken

1920: El Maleficio de la Mariposa
1925: Los Títeres de Cachiporra
1923: Retablillo de Don Cristóbal
- Nederlânske oersetting: Lied van de Harlekijn (fert. Dolf Verspoor, 1980)
1925: Mariana Pineda
1930: La Zapatera Prodigiosa (op 'e nij besjoen yn 1933)
- Nederlânske oersetting: Het Fantastische Schoenlappersvrouwtje (fert. Dolf Verspoor, 1967)
1928: Amor de Don Perlimpín con Belisa en Su Jardín
- Fryske oersetting: De Leafde fan Don Perlimpín en Belisa yn Syn Tún (fert. Klaas Bruinsma, 1986)
1930: El Público
1931: Así que Pasen Cinco Años
1932: Bodas de Sangre
- Fryske oersetting: De Bloedbrulloft (fert. Klaas Bruinsma, 19??)
- Nederlânske oersetting: Bloedbruiloft (fert. Dolf Verspoor, 1985)
1934: Yerma
- Fryske oersetting: Yerma (fert. Klaas Bruinsma, 19??)
- Nederlânske oersetting: Yerma (fert. Dolf Verspoor, 1968)
- Nederlânske oersetting: Yerma Vraagt een Toefeling (fert. Dimitri Verhulst, 2005)
1935: Doña Rosita la Soltera o Las Lenguaje de las Flores
- Fryske oersetting: Doña Rosita Is Frij Faam of De Taal fan de Blommen (fert. Klaas Bruinsma, 19??)
1936: Comedia sin Título
1936: La Casa de Bernarda Alba
- Fryske oersetting: It Hûs fan Bernarda Alba (fert. Klaas Bruinsma, 1989)
- Nederlânske oersetting: Het Huis van Bernarda Alba (fert. Dolf Verspoor, 1967)
- Nederlânske oersetting: (fert. Het Huis van Bernarda Alba Hugo Claus, 1988)
1936: Los Sueños de Mi Prima Aurelia (ûnfoltôge)

Koarte Toanielstikken

1928: El Paseo de Buster Keaton
1928: La Doncella, el Marinero y el Estudiante
1928: Quimera

Filmskripts

1929: Viaje a la Luna

Opera's

1923: Lola, la Comedianta (tegearre mei Manuel de Falla, ûnfoltôge)

Oare Nederlânske oersettings

2007: De Mooiste Gedichten van Federico García Lorca (fert. Bart Vonck)
2009: Verzamelde Gedichten (fert. Bart Vonck)
2010: Duende en Andere Nieuw Vertaalde Teksten (fert. Bart Vonck)

@@ Rigel 1: / Rigel 1: @@
 [[Ofbyld:Lorca (1914).jpg|thumb|right|250px|Federico García Lorca yn [[1914]].]]
-'''Federico García Lorca''' ([[Spaansk]]e útspraak: [feðeˈɾiko ɣarˈθi.a ˈlorka]; folút: '''Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca'''; [[Fuente Vaqueros]], [[5 juny]] [[1898]] – [[Viznar]], [[19 augustus]] [[1936]]) wie in progressyf [[Spanje|Spaansk]] [[toanielskriuwer]], [[dichter]] en teäterdirekteur, dy't ynternasjonale erkenning krige as it boechbyld fan 'e [[Generaasje fan '27]]. As iepentlik [[homoseksualiteit|homoseksueel]] en elitêre modernist mei loftse politike en maatskiplike ideeën stied er foar alles dat troch de reäksjonêre [[faksisme|faksisten]] fan generaal [[Francisco Franco|Franco]] ferspijd waard. Oan it begjin fan 'e [[Spaanske Boargeroarloch]], doe't er 38 jier wie, waard er as ûnderdiel fan 'e rjochtse terreur fermoarde troch de [[frankwisme|frankwisten]]. García Lorca wurdt rûnom beskôge as ien fan 'e grutste dichters dy't Spanje ea fuortbrocht hat en ien fan 'e wichtichste fertsjintwurdigers fan 'e tweintichste-ieuske [[wrâldliteratuer]]. Syn wurken binne yn withoefolle talen oerset.
+'''Federico García Lorca''' ([[Spaansk]]e útspraak: [feðeˈɾiko ɣarˈθi.a ˈlorka]; folút: '''Federico del Sagrado Corazón de Jesús García Lorca'''; [[Fuente Vaqueros]], [[5 juny]] [[1898]] – [[Viznar]], [[19 augustus]] [[1936]]) wie in progressyf [[Spanje|Spaansk]] [[toanielskriuwer]], [[dichter]] en [[regisseur|toanielregisseur]], dy't ynternasjonale erkenning krige as it boechbyld fan 'e [[Generaasje fan '27]]. As iepentlik [[homoseksualiteit|homoseksueel]] en elitêre modernist mei loftse politike en maatskiplike ideeën stied er foar alles dat troch de reäksjonêre [[faksisme|faksisten]] fan generaal [[Francisco Franco|Franco]] ferspijd waard. Oan it begjin fan 'e [[Spaanske Boargeroarloch]], doe't er 38 jier wie, waard er as ûnderdiel fan 'e rjochtse terreur fermoarde troch de [[frankwisme|frankwisten]]. García Lorca wurdt rûnom beskôge as ien fan 'e grutste dichters dy't Spanje ea fuortbrocht hat en ien fan 'e wichtichste fertsjintwurdigers fan 'e tweintichste-ieuske [[wrâldliteratuer]]. Syn wurken binne yn withoefolle talen oerset.
 ==Libben==
@@ Rigel 7: / Rigel 7: @@
 Geandewei de jierren tweintich rekke er almar mear behelle yn 'e Spaanske ''avant-garde''. Syn ''Romancero Gitano'' ("Sigeunerballade"), út [[1928]], waard syn bekendste dichtwurk en brocht him rom en ferneamdens net inkeld yn Spanje, mar ek yn [[Latynsk-Amearika]]. Troch syn homoseksualiteit, yn dy tiid noch op syn bêst in maatskiplik [[taboe]] en op syn minst in krimineel fergryp dêr't men jierren foar it tichthús yndraaie koe, kaam er geastlik almar mear yn 'e knipe en rekke er yn djippe depresjes. Syn famylje, dy't fan syn swierrichheden (sij it faaks net fan 'e oarsaak derfan) ôfwist, beävensearre yn [[1929]]-[[1930]] in lange reis nei de [[Feriene Steaten]] en [[Kuba]] foar him. Yn [[New York City|New York]] studearre er [[Ingelsk]], mar hy wie mear dwaande mei syn skriuwwurk as mei syn stúdzje.
-García Lorca syn weromkear nei Spanje, yn 1930, foel gear mei de fal fan [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] syn diktatuer en de werfêstiging fan 'e Spaanske Republyk. Yn [[1931]] waard er oansteld as direkteur fan in teäterselskip fan studinten, ''Teatro Universitario de Barraca'', dat op kosten fan it nije regear de opdracht krige om fergese foarstellings fan klassike Spaanske stikken yn ôfhandige, ferearmoede úthoeken fan it Spaanske plattelân op te fieren, om sa de meast efterstelden ûnder de Spaanske befolking yn 'e kunde komme te litten mei sok kultuerguod. Wylst er mei syn selskip op toernee wie, skreau García Lorca syn meast ferneamde toanielstikken, de offisjeuze "Plattelânstrilogy" fan ''Bodas de Sangre'' ("Bloedbrulloft"), ''Yerma'' en ''[[La Casa de Bernarda Alba]]'' (''[[It Hûs fan Bernarda Alba]]'').
+García Lorca syn weromkear nei Spanje, yn 1930, foel gear mei de fal fan [[Miguel Primo de Rivera|Primo de Rivera]] syn diktatuer en de werfêstiging fan 'e Spaanske Republyk. Yn [[1931]] waard er oansteld as [[regisseur]] fan in teäterselskip fan studinten, ''Teatro Universitario de Barraca'', dat op kosten fan it nije regear de opdracht krige om fergese foarstellings fan klassike Spaanske stikken yn ôfhandige, ferearmoede úthoeken fan it Spaanske plattelân op te fieren, om sa de meast efterstelden ûnder de Spaanske befolking yn 'e kunde komme te litten mei sok kultuerguod. Wylst er mei syn selskip op toernee wie, skreau García Lorca syn meast ferneamde toanielstikken, de offisjeuze "Plattelânstrilogy" fan ''Bodas de Sangre'' ("Bloedbrulloft"), ''Yerma'' en ''[[La Casa de Bernarda Alba]]'' (''[[It Hûs fan Bernarda Alba]]'').
 ==Dea==
@@ Rigel 90: / Rigel 90: @@
 [[Kategory:Spaansk toanielskriuwer]]
 [[Kategory:Spaansk dichter]]
+[[Kategory:Spaansk senarioskriuwer]]
+[[Kategory:Spaansk reisferhaleskriuwer]]
 [[Kategory:Skriuwer fan wa't ien of mear wurken yn it Frysk oerset binne]]
+[[Kategory:Spaansk toanielregisseur]]
+[[Kategory:Persoan dy't stânrjochtlik eksekutearre is]]
+[[Kategory:Andalûsysk persoan]]