Petrushka: Diferenzas entre revisións

 

== Historia ==

 

{{Cita centrada|A medida que ía compoñendo a música, na miña mente vía a figura dun boneco que de súpeto cobraba vida, exasperando e esgotando a paciencia da orquestra con diabólicos torrentes de arpexios. Á súa vez, a orquestra vingábase con ameazadoras explosións de trompetas.|autor=Igor Stravinskii<ref name=Decca>Igor Stravinskii, ''Petrushka, La consagración de la primavera'', Orquesta Sinfónica de Detroit, Antal Dorati. Decca 1989</ref>}}

 

 

Finalmente a partitura foi rematada a finais de abril de 1911, cando [[Alexandre Benois]] preparou a decoración e [[Michel Fokine]] a coreografía. A estrea tivo lugar no [[Théâtre du Châtelet]] de [[París]] o [[13 de xuño]] dese mesmo ano, e contou con [[Vátslav Nizhinski]] e [[Tamara Karsávina]] nos principais papeis, mentres que a orquestra foi dirixida por [[Pierra Monteux]].<ref name=Decca/> A obra foi ben acollida trala súa estrea, aínda que comezara a motivar tamén unha certa axitaciónentre un público pouco habituado a certas ousadías.<ref>Ana Nuño, Juan Carlos Moreno, Josep Pascual, ''Vartók - Stravinski'', RBA Coleccionables ISBN 84-473-4599-8</ref>

 

 

== Personaxes ==

''Petrushka'' comeza cunha festiva introdución orquestral baseada, en parte, nos berros dos históricos vendedores ambulantes rusos.<ref name="TarTunes696">Taruskin (1998), p.&nbsp;696.</ref> O pano ábrese para revelar a Praza do Almirantado de [[San Petersburgo]] nos anos 1830. A posta en escena (tamén de Benois) representa postos de varios vendedores ambulantes, unha noria, e (no centro do escenario ao fondo) un teatro de marionetas. Unha multitude reuniuse para a Feira do [[Entroido]] (coñecida como ''[[Maslenitsa]]'').

 

 

De repente, a música festiva é interrompida por un estridente ruído que anuncia a chegada do Mestre de Cerimonias no balcón do seu posto. O equivalente a un "charlatán" de Entroido, presume das atraccións que verán no seu interior

Redobres de tambor anuncian o inicio da segunda escena. Sen unha Introdución, a música comeza ameazante. "Un pé o golpea ao escenario, Petrushka cae..." <ref name="Score">Stravinsky, Igor. ''Petrushka.'' Orchestral score. Editions russes de musique, n.d. [1912], Plate R.M.V. 348, reprinted by Dover Publications (Mineola, NY: 1988). Retrieved 06-20-2013 from: [http://imslp.us/php/linkhandler.php?path=/scores/Stravinsky_Igor_1971/Stravinsky_-_Petrushka_OrchScore.pdf] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120625090630/http://imslp.us/php/linkhandler.php?path=%2Fscores%2FStravinsky_Igor_1971%2FStravinsky_-_Petrushka_OrchScore.pdf |date=25 de xuño de 2012 }}</ref>

 

 

A música tórnase lírica cando Petrushka cae de xeonllos e mimos (á súa vez) a súa autocompaixón, amor pola Bailarina, e o odio ao Mago.

Outra pasaxe de arpexios do piano medra nunha segunda rolda de maldicións dirixidas ao Mago, unha vez máis representado polo "acorde de Petrushka", desta vez escrito en toda a orquestra.<ref name="Score" />

 

Logo, Petrushka derrúbase mentres se escoita unha repetición mofándose dos clarinetes tocando o "acorde de Petrushka", seguido por un toque de trompeta que se sinala como "apagón, cortina".<ref name="Score" />