Le Sacre du printemps: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Breobot (conversa | contribucións)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 130:
O director Pierre Monteux traballara con Diagilev dende 1911, e estivera á fronte da orquestra na estrea de ''Petrushka''. A primeira reacción de Monteux ante ''Le Sacre'', despois de escoitar a Stravinskii tocar a versión para piano, foi marchar da habitación e procurar unha esquina tranquila. A pesar de que podía exercer as súas obrigas con conciencia profesional, nunca chegou a gozar da obra; cerca de cincuenta anos despois da estrea dixo ás solicitudes de información que a detestaba.<ref>{{Cita Harvard|Kelly|2000|sp=sí|pp=273–74}}</ref> O 30 de marzo Monteux informou a Stravinskii de modificacións que consideraba necesarias para a partitura, todas elas levadas a cabo polo compositor.<ref>{{Cita Harvard|Hill|2000|sp=sí|p=29}}</ref> A orquestra, composta principalmente a partir da [[Concerts Colonne]] de París, era con 99 músicos moito máis grande que a que se empregaba normalmente no teatro, e tiña dificultades para coller dentro do foso da orquestra.<ref name="Kelly, p. 280">{{Cita Harvard|Kelly|2000|sp=sí|p=280}}</ref>
 
Despois de que a primeira parte do ballet recibira dous ensaios orquestrais completos en marzo, Monteux e a compañía partiron para actuar en [[Monte Carlo]]. Os ensaios continuaron cando regresaron; o número inusualmente alto de ensaios —dezasete só orquestrais e cinco cos bailaríns— foron axustados na quincena anterior á estrea, despois de que Stravinskii chegara a París o 13 de maio.<ref name="Walsh 202">{{Cita Harvard|Walsh|1999|sp=si|p=202}}</ref> A música contiña tantas combinacións de notas inusuaisinfrecuentes que Monteux tivo que pedir aos músicos que deixasen de interromper cando pensasen que atoparan algún erro na partitura, dicindo que el lles diría se tocaran algo incorrecto. Segundo Doris Monteux, «Os músicos considerárona absolutamente tola».<ref name="Walsh 202"/> Nun momento dado, fortísimo dos metais culminante, a orquestra rompeu nunha [[risa]] nerviosa ante o son, facendo que Stravinskii interviñese iradamente.<ref>{{Cita Harvard|Kelly|2000|sp=sí|p=281}}</ref><ref>{{Cita Harvard|Walsh|1999|sp=si|p=203}}</ref><ref>Tanto Kelly como Walsh citan a Henri Girard, un membro da sección de contrabaixos. Segundo Truman Bullard, un membro da sección de dobre-baixos, a parte á que se refire é a conclusión de "Rondes printanières". {{Cita Harvard|Bullard|1971|pp=97–98}}</ref>
 
O papel da vítima do sacrificio ía ser bailado pola irmá de Nizhinskii, [[Bronislava Nizhinska]]; pero quedou embarazada durante os ensaios e foi substituída pola relativamente descoñecida Maria Piltz.<ref name=K273>{{Cita Harvard|Kelly|2000|sp=sí|pp=273–77}}</ref>