Esclerótica

A esclerótica, Tamén coñecida como esclera e branco do ollo, é unha membrana externa do ollo, de cor branca, opaca, dura, grosa e rica en fibras de coláxeno, que cobre nas cinco sextas partes o globo, deixando unha abertura na zona posterior para o paso do nervio óptico e outra maior, na parte anterior, pechada pola córnea e denominada limbo esclerocorneal, a través da que penetra a luz.

Esclerótica
A ESCLERÓTICA ENTRE AS PARTES DO OLLO: 1: cámara posterior, 2: ora serrata, 3: músculo ciliar, 4: ligamento suspensorio da lente, 5: canle de Schlemm, 6: pupila, 7: cámara anterior, 8: córnea, 9: iris, 10: córtex do cristalino, 11: núcleo do cristalino, 12: corpo ciliar, 13: conxuntiva, 14: músculo oblicuo inferior, 15: músculo recto inferior, 16: músculo recto medial, 17: arterias e veas retinianas, 18: papila (punto cego), 19: duramadre, 20: arteria central retiniana, 21: vea central retiniana, 22: nervio óptico, 23: vea vorticosa, 24: conjuntiva bulbar, 25: mácula, 26: fóvea, 27: ESCLERÓTICA, 28: coroide, 29: músculo recto superior, 30: retina.
Latín	Sclera
Sistema	Sistema nervioso
Arteria	Arterias ciliares anteriores. Arterias ciliares posteriores curtas e longas
MeSH	Sclera

A esclerótica cobre a coroide e á súa vez está cuberta pola conxuntiva ocular onxuntiva ocular na súa parte anterior. Está formada por tres capas:

• Fusca: é a capa máis interna e contén abundantes vasos.
• Fibrosa: está composta fundamentalmente por fibras de coláxeno.
• Epiesclera: é unha membrana que facilita o esvaramento do globo ocular coas estruturas veciñas.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Sclera. En Medline Plus.
• Medical Gross Anatomy. Atlas Images.

Bibliografía

• Loayza Villar, Francisco. Atlas de anatomía ocular: 5º aniversario del laboratorio de anatomía ocular del INO, fundado el 1º de julio de 1996. Ministerio de Saúde. Instituto de Oftalmoloxía. Lima, 2001. [ISBN 9972-9363-0-9]