Frans Eemil Sillanpää
escritor finlandés
Frans Eemil Sillanpää, nado o 16 de setembro de 1888 e finado o 3 de xuño de 1964, foi un escritor finlandés que gañou o Premio Nobel de Literatura o 1939.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 16 de setembro de 1888 Hämeenkyrö (Imperio Ruso) |
Morte | 3 de xuño de 1964 (75 anos) Helsinqui (Finlandia) |
Lugar de sepultura | Cemiterio xudeu do Monte das Oliveiras |
Educación | Jumesniemi Church School (en) Tampereen lyseon lukio (pt) Haukijärvi School (en) Universidade de Helsinki |
Actividade | |
Ocupación | escritor, novelista, poeta |
Período de actividade | 1916 - |
Pseudónimo literario | Eemil Syväri Taata Sillanpää |
Familia | |
Cónxuxe | Sigrid Salomäki Anna von Hertzen |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
Traxectoria
editarDe orixe campesiña humilde, seus pais conseguiron envialo a estudar a Tampere e, posteriormente, á Universidade de Helsinqui a estudar medicina, onde trabou amizade co pintor Eero Järnefelt, e outros personaxes importantes da época como Jean Sibelius, Juhani Aho ou Pekka Halonen. En 1913 volveu á súa vila natal, dedicándose por completo á escritura.
Os seus escritos son relatos de xente sinxela de vida sinxela.
Obras
editar- Elämä ja aurinko (1916)
- Ihmislapsia elämän saatossa (1917)
- Hurskas kurjuus (1919)
- Rakas isänmaani (1919)
- Hiltu ja Ragnar (1923)
- Enkelten suojatit (1923)
- Omistani ja omilleni (1924)
- Maan tasalta (1924)
- Töllinmäki (1925)
- Rippi (1928)
- Kiitos hetkistä, Herra… (1930)
- Nuorena nukkunut (1931)
- Miehen tie (1932)
- Virranpohjalta (1933)
- Ihmiset suviyössä (1934)
- Viidestoista (1936)
- Elokuu (1941)
- Ihmiselon ihanuus ja kurjuus (1945)