Gran Premio dos Países Baixos de 1979
O Gran Premio dos Países Baixos de 1979 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 26 de agosto de 1979 no circuíto de Zandvoort. Foi a décimo segunda carreira da tempada de Fórmula Un de 1979. Foi o 28º Gran Premio dos Países Baixos.
| Tipo | Gran Premio dos Países Baixos  |
|---|---|
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1979 |
| Distancia do evento | 75 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto Park Zandvoort (Zandvoort) 52°23′18″N 4°32′35″L / 52.388292, 4.543011Coordenadas: 52°23′18″N 4°32′35″L / 52.388292, 4.543011 |
| Lonxitude | 4,259 km |
| País | Países Baixos |
| Data | 26 de agosto de 1979 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Alan Jones |
| Pole position | René Arnoux |
| Volta máis rápida | Gilles Villeneuve |
Resumo da carreira
editarRené Arnoux logrou co seu Renault a pole position, pero o lento inicio do inicio do turbo permitiu a Alan Jones adiantarse. Arnoux e Clay Regazzoni chocaron, o Williams quedou eliminado no acto mentres que o poleman durou ata o final da volta mentres ranqueaba de volta a boxes. Jody Scheckter caeu ao último lugar na primeira volta e comezou a tarefa de progresar na pista. Gilles Villeneuve, adiantou a Jones polo exterior na Tarzan Bocht na volta 11. Pero Jones recuperou o liderado de novo cando fixo un trompo na volta 47. Na volta 51, xusto despois de pasar por boxes, o pneumático traseiro esquerdo de Villeneuve explotou facéndoo trompear. Recuperou o control para comezar unha das voltas máis salvaxes da historia. Pilotou unha volta enteira en dous pneumáticos, a roda dianteira dereita estaba no aire e a parte traseira esquerda trituraba o caucho e saltaban faíscas do pavimento. Pódese considerar un acto dun gran competidor que non quere renunciar ou unha decisión irresponsable, emocional. De calquera xeito a súa suspensión estaba demasiado danada para reincorporarse á carreira. Jones terminou en primeiro lugar logrando a súa terceira vitoria consecutiva e Williams a súa cuarta vitoria consecutiva. Con todo, Scheckter abriuse camiño ata terminar segundo e debido aos malos resultados de Jones na primeira metade da tempada, o piloto de Ferrari só necesita 4 puntos máis para asegurar o título de pilotos para Ferrari.
Clasificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 27 |  Alan Jones
|
Williams-Ford | 75 | 1:41:19.775 | 2 | 9 |
| 2 | 11 | .svg){kind=small} Jody Scheckter
|
Ferrari | 75 | +21.783 segs | 5 | 6 |
| 3 | 26 |  Jacques Laffite
|
Ligier-Ford | 75 | +1:03.253 | 7 | 4 |
| 4 | 6 |  Nelson Piquet
|
Brabham-Alfa Romeo | 74 | +1 volta | 11 | 3 |
| 5 | 25 |  Jacky Ickx
|
Ligier-Ford | 74 | +1 volta | 20 | 2 |
| 6 | 30 |  Jochen Mass
|
Arrows-Ford | 73 | +2 voltas | 18 | 1 |
| 7 | 31 |  Héctor Rebaque
|
Lotus-Ford | 73 | +2 voltas | 24 | |
| Ret | 3 | Didier Pironi
|
Tyrrell-Ford | 51 | Suspensión | 10 | |
| Ret | 12 |  Gilles Villeneuve
|
Ferrari | 49 | Roda | 6 | |
| Ret | 18 |  Elio de Angelis
|
Shadow-Ford | 40 | Transmisión | 22 | |
| Ret | 20 |  Keke Rosberg
|
Wolf-Ford | 33 | Motor | 8 | |
| Ret | 15 | Jean-Pierre Jabouille
|
Renault | 26 | Embrague | 4 | |
| Ret | 7 |  John Watson
|
McLaren-Ford | 22 | Motor | 12 | |
| Ret | 4 | Jean-Pierre Jarier
|
Tyrrell-Ford | 20 | Trompo | 16 | |
| Ret | 9 | Hans-Joachim Stuck
|
ATS-Ford | 19 | Transmisión | 15 | |
| Ret | 17 |  Jan Lammers
|
Shadow-Ford | 12 | Caixa de cambios | 23 | |
| Ret | 1 |  Mario Andretti
|
Lotus-Ford | 9 | Suspensión | 17 | |
| Ret | 29 | Riccardo Patrese
|
Arrows-Ford | 7 | Freos | 19 | |
| Ret | 8 | Patrick Tambay
|
McLaren-Ford | 6 | Motor | 14 | |
| Ret | 5 |  Niki Lauda
|
Brabham-Alfa Romeo | 4 | Abandono | 9 | |
| Ret | 14 | Emerson Fittipaldi
|
Fittipaldi-Ford | 2 | Eléctrico | 21 | |
| Ret | 2 |  Carlos Reutemann
|
Lotus-Ford | 1 | Suspensión | 13 | |
| Ret | 16 | René Arnoux
|
Renault | 1 | Suspensión | 1 | |
| Ret | 28 |  Clay Regazzoni
|
Williams-Ford | 0 | Colisión | 3 | |
| NSC | 22 | Patrick Gaillard
|
Ensign-Ford | ||||
| NSC | 24 | Arturo Merzario
|
Merzario-Ford |
Posicións logo da carreirae
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os mellores 4 resultados das primeiras 7 carreiras e os 4 mellores resultados das últimas 8 carreiras contan para o campionato de pilotos. Números sen paréntesis son puntos no Campionato; os números entre paréntesis son os puntos totais anotados.
| Carreira anterior: Gran Premio de Austria de 1979 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1979 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1979 |
| Carreira anterior: Gran Premio dos Países Baixos de 1978 |
Gran Premio dos Países Baixos | Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1980 |
Notas
editar- Líderes por volta: Alan Jones 39 voltas (1-10, 47-75); Gilles Villeneuve 36 voltas (11-46).
Véxase tamén
editar| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio dos Países Baixos de 1979  |