Lagenorhynchus obliquidens
| Lagenorhynchus obliquidens | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_NOAA.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||
 Case ameazada | |||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||
| Lagenorhynchus obliquidens (Gill, 1865) | |||||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||||
|
Referencia:[1]
| |||||||||||||||||||
Lagenorhynchus obliquidens é unha especie de cetáceo odontoceto da familia dos delfínidos.[2]
É un golfiño moi activo que vive en augas frías e temperadas do norte do océano Pacífico.
Taxonomía
editarA especie foi descrita por Theodore Gill en 1865, na súa obra "On two species of Delphinidae, from California", in the Smithsonian Institution. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia, Sept. 1865: 177-178.[1]
É extremadamente similar morfoloxicamente a Lagenorhynchus obscurus, que habita na parte sur do Pacífico.
Algúns estudos suxiren que serían unha soa especie, pero traballos recentes rexeitan esta hipótese e supoñen que ambas as especies divergxeron hai dous millóns de anos.[3]
Taxonomía discutida
editar- Artigo principal: Lagenorhynchus.
A pesar de que tradicionalmente aambas as especies sitúanse no xénero Lagenorhynchus, as últimas análises de ADN indican que están bastante relacionadas coas especies do xénero Cephalorhynchus.
En efecto, aínda que antigamente o xénero estaba considerado como monofilético, na actualidade estudos e análises xenéticas do citocromo b mitocondrial indican que as especies de Lagenorhynchus non constitúen un grupo natural, senón que é parafilético.
Se isto é correcto, significaría que ambas as especies deberían ser transferidas a Cephalorhynchus, ou a un novo xénero.
Un xénero alternativo, Sagmatias, foi proposto por LeDouc .[4][5]
Descrición
editar
Lagenorhynchus obliquidens ten tres tons de colorido:
- O mento, a garganta e o ventre son de cor crema abrancazada.
- O bico e as aletas caudal e dorsal son de cor gris escura.
- E os flancos teñen unha coloración gris clara.
A especie ten un tamaño e unha corpulencia intermedia entre os dos individuos do grupo dos golfiños oceánicos.
A súa lonxitude pode chegar até os 2,5 m nos machos e os 2,3 m nas femias.
Os machos adultos pesan uns 200 kg, e as femias, máis de 150.[6]
Bioloxía
editarAs femias son maduras aos 7 anos. A xestación dura un ano.
Hai individuos que poden vivir máis de corenta anos.
Son extremadamente activos e mestúranse con moitis outros cetáceos do Pacífico norte. Adoitan acercase ás embarcacións.
Son comúns grupos de até 90 espécimes, e téñense observado supergrupos de máis de 3.000 individuos.
Aliméntanse principalmente de peixes lanterna, anchoas, luras, sardiñas, e pequenos exemplares de pescadas, salmóns e bacallaus.[6]
Distribución e poboación
editar
A área de dispersión desta especie describe un grande arco a través das augas frías e temperadas do Pacífico norte. Non se avistan máis ao sur que o mar da China, polo oeste, e da península de Baixa California polo leste. Poden verse poboacións no mar do Xapón e no mar de Okhotsk. Polo norte, algúns individuos encóntranse ni mar de Bering.
Parece que seguen algún patrón de migración; no leste son moi abundantes nas costas de California en inverno, e no verán, ao norte, nas de Oregón e o estado de Washington.[6]
Unha vez ao ano frecuentan unha temporada as augas profundas.
A poboación total pode ser de máis de 1 millón de individuos.[6]
Interacción cos humanos
editarAté que as Nacións Unidas impuxo en 1993 unha certa restrición á súa captura indirecta, moitos destes golfiños morrían en sistemas de pesca de arrastre. Un estudo estimou a morte de entre 50.000 e 89.000 individuos nun período de doce anos.
En marzo de 2007, un número importante destes animais seguían sendo pescados cada amo por pesqueiros xaponeses. Aínda así, tense a esperanza de que ditas capturas non causen unha ameaza serie á especie.[6]
Na cultura popular
editar- Aínda que superados en popularidade por Tursiops truncatus, estyes golfiños son moi usados como parte dalgúns shows en acuarios.
- No libro de Elizabeth Hall e Scott O'Dell Venus Among the Fishes (Venus entre os peixes), a protagonista é unha femia desta especie.[7]
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Lagenorhynchus obliquidens Gill, 1865 no WoRMS.
- ↑ Lagenorhynchus obliquidens en Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (eds.) (2005)
- ↑ Matthew P. Hare, Frank Cipriano e Stephen R. Palumbi (2002): "Genetic evidence on the demography os speciation un allopatric Dolphin species" Arquivado 07 de marzo de 2016 en Wayback Machine., Evolution, 56 (4), 2002, pp. 804–816.
- ↑ Shirihai, H. & Jarrett, B. (2006). Whales, Dolphins and Other Marine Mammals of the World. Princeton Field Guides. pp. 205–207. ISBN 9780691127569..
- ↑ LeDuc, R. G.; Perrin, W. F. e Dizon, A. E. (1999): "Phylogenetic relationships among the delphinid cetaceans based on full cytochrome b sequences", en Marine Mammal Science 15: 619–648. Resumo
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Hammond, P. S., Bearzi, G., Bjørge, A., Forney, K., Karczmarski, L., Kasuya, T., Perrin, W. F., Scott, M. D., Wang, J.Y., Wells, R. S. & Wilson, B. (2008): Lagenorhynchus obliquidens. En: Lista Vermella de especies ameazadas da UICN. Consultada o 16 de agosto de 2014.
- ↑ Elizabeth Hall e Scott O'Dell (1999): Venus Among the Fishes. New York; Yearling Books. ISBN 978-0-440-41175-8.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lagenorhynchus obliquidens |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Lagenorhynchus obliquidens |
Bibliografía
editar- Carwardine, M. (1995): Ballenas, delfines y marsopas. Guía visual de todos los cetáceos del mundo. Barcelona: Omega. ISBN 84-282-1037-3.
- Duguy, R. e Robineau, D. (1987): Guía de los mamíferos marinos de Europa. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 84-282-0811-5.
- Waerebeek, Koen van & Bernd Wessig (2002): "Pacific White-sided Dolphin and Dusky Dolphin", en William F. Perrin, Bernd Wursig & J. G. M. Thewissen, eds. Encyclopedia of Marine Mammals 2ª ed. San Diego: Academic Press. ISBN 978-0-12-373553-9, pp. 859–860.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (eds.) (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. ISBN 0-8018-8221-4.
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Lagenorhynchus obliquidens en Animal Diversity Web (ADW) (en inglés)