O galardón foilles concedido polos seus descubrimentos relacionados con estruturas determinadas pola xenética na superficie da célula que regulan as reaccións inmunolóxicas, máis concretamente os xenes denominados xenes do complexo maior de histocompatibilidade e que regulan a resposta inmune fronte un determinado antíxeno soluble. É dicir, demostra que a resposta inmune fronte un antíxeno é distinta para cada individuo e é herdada segundo as leis de Mendel. Todos os individuos poden responder fronte un mesmo antíxeno soluble pero cada individuo recoñece distintos determinantes antixénicos. Ese patrón de recoñecemento individual é herdanza dos proxenitores.
En 1948 inicia a súa carreira de investigador. En 1970, ingresa como profesor de patoloxía na Escola de Medicina da Universidade Harvard. É elixido membro da Academia norteamericana de Artes e Ciencias en 1972 e da Academia de Ciencias dos Estados Unidos en 1973. Recibe o Premio Nobel de Fisioloxía e Medicina en 1980. En 1990 recibiu a National Medal of Science polas súas contribucións médicas.