Saltar ao contido

Érebo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Erebo»)
Modelo:BiografíaÉrebo
Nome orixinal(grc) Έρεβος Editar o valor en Wikidata
Biografía
Celebraciónrelixión na Roma antiga e Relixión da Grecia antiga Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeNicte
Nox Editar o valor en Wikidata
FillosNémese
 () Nicte
Hespérides
 () ZeusNicte
Amicitia
 () Nicte
Hybris
 () Nicte
Queres
 () Nicte
Moros
 () Nicte
Contentio
 () Nicte
Epaphus
 () Nicte
Dumiles
 () Nicte
Fraus
 () Nox
Euphrosyne
 () Nicte
Eros
 () PoroPénia
Eleos
 () Nicte
Fântaso
 () Nicte
Eris
 () Nicte
Hipnos
 () Nicte
Hémera
 () Nicte
Caronte
 () Nicte
Epiphron
 () Nicte
Tánatos
 () Nicte
Geras
 () Nicte
Momo
 () Nicte
Éter (mitoloxía)
 () Nicte
Oneiros
 () Nicte
Somnus
 () Nox Editar o valor en Wikidata
PaisCaos Editar o valor en Wikidata  e Caligo Editar o valor en Wikidata
IrmánsNicte
Eros Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteDicionario Enciclopédico Granat
Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron
The Nuttall Encyclopædia >>>:Erebus Editar o valor en Wikidata

Segundo a teogonía, Érebo [1], Erebo ou Erebus era a personificación da escuridade superior que se encontraba pouco máis fonda que o manto da noite eterna de Nix. É irmán de Nix e fillo de Caos. Esposou á irmá e con ela xerou os dous xemelgos Éter e Hémera.

Cóntase que os titáns pediran socorro a Érebo, mais Zeus deitouno con eles no inferno. Dese modo el tornouse a noite eterna do mundo dos mortos.

Na medida en que o pensamento mítico dos gregos se foi desenvolvendo, Érebo deu o seu nome a unha rexión do Hades por onde os mortos tiñan de pasar inmediatamente despois da morte, para entrar. Após Caronte facelos atravesar o río Aqueronte, logo de pagaren un óbolo, entraban no Tártaro, o submundo propiamente dito.

Disque cando Érebo acordase do seu aprisionamento el sería o primeiro dos Sete Primordiais que levaría ao espertar a todos os outros, podendo así novamente erguer o seu reino que Tártaro, Nix, Urano e Caos axudaran a erguer en tempos mitolóxicos.


  1. Enciclopedia Galega Universal, tomo 8, s. v. Érebo