Severo Ochoa

Severo Ochoa

(1958)
Nome orixinal	(es) Severo Ochoa de Albornoz
Biografía
Nacemento	24 de setembro de 1905 Ḷḷuarca, España
Morte	1 de novembro de 1993 (88 anos) Madrid, España
Residencia	España
Educación	Universidade Central Universidade Complutense de Madrid New York University School of Medicine (en) Instituto San Isidoro (en)
Director de tese	Otto Fritz Meyerhof
Actividade
Campo de traballo	Bioquímica e Bioloxía molecular
Ocupación	médico, bioquímico, profesor universitario, escritor
Empregador	Universidade de Nova York Universidade de Heidelberg Centro de Bioloxía Molecular Severo Ochoa Universidade de Washington Universidade Autónoma de Madrid
Membro de	Real Academia Nacional de Medicina (1987–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1957–) Academia de Ciencias de Rusia Royal Society Real Academia de Medicina de Cataluña Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia Alemã de Ciências em Berlim (pt) Academia Pontificia das Ciencias Leopoldina Academia de Ciencias da URSS Academia de Ciências da Polónia (pt)
Profesores	Juan Negrín
Alumnos	Manuel Losada Villasante (en)
Obra
Doutorando	Arthur Kornberg e Santiago Grisolía
Premios
(1996)  honorary doctorate of the University of Las Palmas, Gran Canaria (en) (1991)  doutor honoris causa pola Universidade de Santiago de Compostela (1990)  Gold Medal of the Principality of Asturias (en) (12 de maio de 1989)  doutor honoris causa pola Universidade de Miami (1988)  honorary doctorate of the University of the Basque Country (en) (1988)  doutor honoris causa pola Universidade de Valladolid (1987)  Doutor Honoris cause pola Universidade de Málaga (1985)  doutor honoris causa pola Universidade de Valencia (1979)  Medalla Nacional de Ciencia (1977)  Gran Cruz de la Orden Civil de Sanidad (1967)  honorary doctorate of the University of Granada (en) (1967)  Doutor Honoris causa pola Universidade de Oviedo (8 de abril de 1965)  Membro estranxeiro da Royal Society (1959)  Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina (1955)  Prêmio Charles-Leopold Mayer (pt)  honorary doctor of the University of Alicante (en)
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Очоа Северо) Obálky knih, Medvik >>>:Ochoa, Severo, 1905-1993,

Severo Ochoa de Albornoz, nado en Luarca o 24 de setembro 1905 e finado en Madrid o 1 de novembro de 1993, foi un bioquímico español, gañador do Premio Nobel de Medicina en 1959.

Traxectoria

Os seus pais foron o avogado Severo Manuel Ochoa e Carmen de Albornoz, irmá do político e presidente do Goberno de España no exilio, Álvaro de Albornoz. Despois da morte do seu pai, cando Severo tiña 7 anos a familia foi vivir a Málaga, onde fixo os seus estudos de grao elemental e bacharel.

Pronto foi medrando o seu interese pola bioloxía, centrándose no estudo do metabolismo enerxético, con especial atención ás moléculas fosforiladas.

Últimos anos

Monumento a Severo Ochoa na Universidade Complutense de Madrid.

Dende 1977 compartía a súa actividade no Instituto Roche de Bioloxía Molecular en Nova Jersey con frecuentes estadías no Centro de Bioloxía Molecular Severo Ochoa en Madrid, Centro mixto do Consello Superior de Investigacións Científicas e da Universidade Autónoma de Madrid, que promoveu.

No 1985 volveu de xeito definitivo a España a traballar no Centro de Bioloxía Molecular Severo Ochoa, do que era director honorario. No 1987 ingresou na Real Academia Nacional de Medicina de España, e foi nomeado presidente da Fundación Jiménez Díaz. Publicou o seu último traballo científico en 1986, con 81 anos.

Morreu o 1 de novembro de 1993 e foi enterrado no cemiterio de Luarca, a súa vila natal, xunto á súa dona Carmen. No seu testamento deixou disposta a creación da Fundación Carmen y Severo Ochoa, cun padroado formado por algúns dos seus discípulos españois, có obxecto de perpetuar a memoria de ambos en uniuón como recoñecemento ó soporte ó longo de toda a súa traxectoria, que, segundo a súa propia confesión, resultou decisivo para o desenvolvemento da súa vocación científica.

Investigación

A súa investigación foi polifacética, con numerosas e importantes contribucións en distintos campos da bioquímica e da bioloxía molecular. A súa achega fíxose de xeito principal a tres liñas de investigación:

• O enzimoloxía metabólico; no que descubriu os enzimas citrato sintase e o piruvato deshidroxenase, e que permitiron completar o coñecemento do ciclo metabólico de Krebs, proceso fundamental no metabolismo. Estudou tamén a fotosíntese e o metabolismo dos ácidos graxos.
• A síntese do ácido ribonucleico, ARN; no que descubriu o enzima polinucleótido fosforilase. Foi o fito polo que se lle concedeu o Premio Nobel de medicina de 1959.
• Outras sobre do descifrado do código xenético, a biosíntese intracelular das proteínas e os aspectos fundamentais da bioloxía dos virus.

Premios, distincións e citas

A máis do Premio Nobel, numerosos recoñecementos ó longo da súa carreira.

• Títulos honoríficos das universidades de St. Louis (Washington University), Glasgow, Oxford, Salamanca, Brasil, Wesleyan University e Oviedo.
• Profesor honorario da Universidade Nacional Maior de San Marcos, en Lima.
• Doutor Honoris Causa da Universidade de Córdoba (9 de marzo de 1990).
• Doutor Honoris Causa da Universidade Iberoamericana (UNIBE) da República Dominicana (12 de xuño de 1987).
• Doutor Honoris Causa da Universidade do País Vasco (19 de abril de 1988).
• Medalla Neuberg en bioquímica (1951).
• Premio Nobel de fisioloxía ou medicina, compartido co seu discípulo Arthur Kornberg, (1959).
• Medalla da Société de Chimie Biologique (1959).
• Medalla da Universidade de Nova York (1959).
• Premio Lección Conmemorativa Jiménez Díaz (1969).
• Medalla Nacional de Ciencia dos Estados Unidos (1979).
• Membro de varias sociedades de investigación nos Estados Unidos, Alemaña, o Xapón, a Arxentina, o Uruguai e Chile.
• Presidente da Unión internacional de Bioquímica ("International Union of Biochemistry").
• Na década de 1970 foi planeado un centro de investigación, construído e nomeado como Centro de Biología Molecular Severo Ochoa .
• O Servizo Postal de España emitiu selos conmemorativos con motivo do seu pasamento en 1994 e na súa memoria en 2003.
• En 2011, o Servizo Postal dos Estados Unidos emitiu un selo na súa honra como parte da colección de Científicos americanos xunto con Melvin Calvin, Asa Gray, e Maria Goeppert-Mayer. Foi o terceiro volume das series.
• A Fundación Carmen e Severo Ochoa convoca anualmente o Premio Carmen e Severo Ochoa de Investigación en Bioloxía Molecular para o persoal de investigación que desenvolve o seu traballo en España.

Unha vez Ochoa dixo unha frase que se volveu célebre: «El amor es la fundición de física y química» (O amor é a fusión da física e da química), recoñecendo Joaquín Sabina que tomou de aí o título para o seu álbum Física y Química de 1992.

• A súa vida foi levada ó cine en 2001 no filme Severo Ochoa. La conquista de un Nobel, dirixido por Sergio Cabrera. Os actores Daniel Guzmán e Imanol Arias interpretaron a Ochoa en diferentes etapas da súa traxectoria.
• O asteroide 117435 Severochoa foi nomeado así no seu honor.

Obras

Entre seus artigos máis citados atópanse:

• «Malic Dehydrogenase from Pig Heart» (1955)
• «Malic Enzyme» (1955)
• «Biosynthesis of Dicarboxylic Acids by Carbon Dioxide Fixation.1. Isolation and Properties of an Enzyme from Pigeon Liver Catalyzing the Reversible Oxidative Decarboxylation of L-Malic Acid» (1948)
• «Isocitric Dehydrogenase System (TPN) from Pig Heart» (1955)
• «Enzymic Synthesis of Polynucleotides.1. Polynucleotide Phosphorylase of Azotobacter vinelandii» (1956)