Jump to content

«Ծույլ արջ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբ
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589); ծանոթագրությունը տեղափոխում եմ կետադրական նշանից առաջ
չ ծանոթագրությունը տեղափոխում եմ կետադրական նշանից առաջ
 
Տող 63. Տող 63.
Բենգալյան վագրերը երբեմն որսում են ծույլ արջերին։ Վագրերը սովորաբար շրջանցում են ծույլ արջերին, չնայած որոշ անհատներ կարող են դառնալ սովորական արջի որսորդներ, և հազվադեպ չէ, որ ծույլ արջի մորթին կարելի է գտնել վագրի մաշկի մեջ.<ref>[https://web.archive.org/web/20090313110305/http://web.me.com/dattatri/shekardattatri/wow_moments.html Tigers eat sloth bears, don't they?]</ref> Վագրերը սովորաբար որսում են ծույլ արջերին ՝ սպասելով նրանց տերմիտների բլուրների մոտ<ref name="perry">{{Cite book |author=Perry, Richard |title=The World of the Tiger |year=1965 |page=260 |id=ASIN: B0007DU2IU}}</ref><ref name="DHOLE">{{Cite book |author=Mills, Stephen |url=https://archive.org/details/tiger0000mill |title=Tiger |publisher=Firefly Books |year=2004 |isbn=1-55297-949-0 |location=Richmond Hill, Ontario |page=[https://archive.org/details/tiger0000mill/page/168 168]}}</ref>։ Վագրերին դեմ առ դեմ հանդիպելիս ծույլ արջերը բարձր գոռալով շտապում են նրանց վրա։ Երիտասարդ կամ արդեն կշտացած վագրը սովորաբար նահանջում է հաստատակամ ծույլ արջից, քանի որ արջի ճանկերը կարող են լուրջ վերքեր առաջացնել, և վագրերի մեծ մասը դադարեցնում է որսը, եթե արջերը հարձակումից առաջ իմանան վագրի ներկայության մասին.<ref name="perry" /> Ծույլ արջերը կարող են կերակրել վագրի որսով<ref>Schaller, George B. (1984) ''The Deer and the Tiger: A Study of Wildlife in India'', Midway Reprint, [[University of Chicago Press]], {{ISBN|0-226-73631-8}}</ref>։ Քանի որ հայտնի է, որ վագրերը ընդօրինակում են Սամբարի եղջերուների ճիչերը ՝ նրանց ուշադրությունը գրավելու համար, ծույլ արջերը վախկոտորեն արձագանքում են նույնիսկ եղջերուների կողմից հնչող ձայներին<ref name="perry" />։ 2011-ին նկատվել է, որ ձագերով արջը արագ հաջորդականությամբ հաղթել է երկու վագրերի (մեկ էգ, մեկ արու) հետ դիմակայությունում.<ref>[http://www.dickysingh.com/2011/04/bear-tiger-confrontation-10-pics-that-tell-a-story/ Bear Tiger confrontation – 10 pics that tell a story] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110827112158/http://www.dickysingh.com/2011/04/bear-tiger-confrontation-10-pics-that-tell-a-story/|date=27 August 2011}}. Dickysingh.com (10 April 2011). Retrieved on 26 September 2011.</ref>
Բենգալյան վագրերը երբեմն որսում են ծույլ արջերին։ Վագրերը սովորաբար շրջանցում են ծույլ արջերին, չնայած որոշ անհատներ կարող են դառնալ սովորական արջի որսորդներ, և հազվադեպ չէ, որ ծույլ արջի մորթին կարելի է գտնել վագրի մաշկի մեջ.<ref>[https://web.archive.org/web/20090313110305/http://web.me.com/dattatri/shekardattatri/wow_moments.html Tigers eat sloth bears, don't they?]</ref> Վագրերը սովորաբար որսում են ծույլ արջերին ՝ սպասելով նրանց տերմիտների բլուրների մոտ<ref name="perry">{{Cite book |author=Perry, Richard |title=The World of the Tiger |year=1965 |page=260 |id=ASIN: B0007DU2IU}}</ref><ref name="DHOLE">{{Cite book |author=Mills, Stephen |url=https://archive.org/details/tiger0000mill |title=Tiger |publisher=Firefly Books |year=2004 |isbn=1-55297-949-0 |location=Richmond Hill, Ontario |page=[https://archive.org/details/tiger0000mill/page/168 168]}}</ref>։ Վագրերին դեմ առ դեմ հանդիպելիս ծույլ արջերը բարձր գոռալով շտապում են նրանց վրա։ Երիտասարդ կամ արդեն կշտացած վագրը սովորաբար նահանջում է հաստատակամ ծույլ արջից, քանի որ արջի ճանկերը կարող են լուրջ վերքեր առաջացնել, և վագրերի մեծ մասը դադարեցնում է որսը, եթե արջերը հարձակումից առաջ իմանան վագրի ներկայության մասին.<ref name="perry" /> Ծույլ արջերը կարող են կերակրել վագրի որսով<ref>Schaller, George B. (1984) ''The Deer and the Tiger: A Study of Wildlife in India'', Midway Reprint, [[University of Chicago Press]], {{ISBN|0-226-73631-8}}</ref>։ Քանի որ հայտնի է, որ վագրերը ընդօրինակում են Սամբարի եղջերուների ճիչերը ՝ նրանց ուշադրությունը գրավելու համար, ծույլ արջերը վախկոտորեն արձագանքում են նույնիսկ եղջերուների կողմից հնչող ձայներին<ref name="perry" />։ 2011-ին նկատվել է, որ ձագերով արջը արագ հաջորդականությամբ հաղթել է երկու վագրերի (մեկ էգ, մեկ արու) հետ դիմակայությունում.<ref>[http://www.dickysingh.com/2011/04/bear-tiger-confrontation-10-pics-that-tell-a-story/ Bear Tiger confrontation – 10 pics that tell a story] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110827112158/http://www.dickysingh.com/2011/04/bear-tiger-confrontation-10-pics-that-tell-a-story/|date=27 August 2011}}. Dickysingh.com (10 April 2011). Retrieved on 26 September 2011.</ref>


Բացի վագրերից, ծույլ արջերից քիչ գիշատիչներ կան։ Ընձառյուծները կարող են նաև վտանգ ներկայացնել, քանի որ նրանք ի վիճակի են հետևել ծույլ արջերին ծառերի միջով<ref name="hadley" />։ Ձագերը, հավանաբար, շատ ավելի խոցելի են, և ընձառյուծները կարող են խուսափել առողջ չափահաս արջերից<ref name="brown2" />։<ref name="fox">{{Cite book |author=Fox, Michael W. |url=https://books.google.com/books?id=V8qMs6x-PhUC&q=sloth+bear |title=The Whistling Hunters: Field Studies of the Asiatic Wild Dog (Cuon Alpinus) |publisher=State University of New York Press |year=1984 |isbn=0-87395-843-8 |location=Albany |page=150 |access-date=2020 թ․ հոկտեմբերի 28 |archive-url=https://web.archive.org/web/20230210170619/https://books.google.com/books?id=V8qMs6x-PhUC&q=sloth+bear |archive-date=2023 թ․ փետրվարի 10 |url-status=live}}</ref>։ Հարձակվելով նրանց վրա՝ շնագայլերը ցույցներ կան, որ շնագայլերը վտանգ են ներկայացնում մեծահասակ ծույլ արջերի համար, բացառությամբ բացառիկ հազվագյուտ դեպքերի<ref name="Grzimek" /><ref>Gopal, R. (1991). ''[http://www.indianforester.co.in/index.php/indianforester/article/view/8733 Ethological observations on the sloth bear (Melursus ursinus)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170706163202/http://www.indianforester.co.in/index.php/indianforester/article/view/8733|date=6 July 2017}}''. Indian Forester, 117(10), 915–920.</ref>։ Մի դեպքում նկատվել է, որ ոսկե շնագայլը (մի տեսակ, որը շատ ավելի փոքր է և պակաս հզոր, քան ծույլ արջը, և սովորաբար ոչ մի որսորդ չէ, ինչպես շնագայլը) ագրեսիվորեն դուրս է մղել մեծահասակ արջին, որը պասիվորեն փախչում էր սեղմող շնագայլից, ինչը ցույց է տալիս, որ ծույլ արջը այլ մսակերներին չի տեսնում որպես մրցակիցներ։ Այնուամենայնիվ, մի քանի ուսումնասիրություններ ցույց են տվել, որ<ref name="hadley" /> ծույլ արջերը համակրում են Հյուսիսային Հնդկաստանի ասիական սև արջերին, և այս երկու տեսակները, արևային արջի հետ միասին, գոյակցում են որոշ ազգային պարկերում և վայրի բնության ապաստարաններում։ Նրանք միասին հանդիպում են նաև Ասամում, Մանիպուրում և Միզորամում ՝ Բրահմապուտրա գետից հարավ գտնվող բլուրներում, միակ վայրերում, որտեղ ապրում են արջի բոլոր երեք տեսակները։ Այս երեք տեսակները միմյանց նկատմամբ ագրեսիա չեն ցուցաբերում։ Դա կարող է լինել այն պատճառով, որ այս երեք տեսակները սովորաբար տարբերվում են սովորություններից և սննդակարգի նախասիրություններից<ref name="hadley" />։
Բացի վագրերից, ծույլ արջերից քիչ գիշատիչներ կան։ Ընձառյուծները կարող են նաև վտանգ ներկայացնել, քանի որ նրանք ի վիճակի են հետևել ծույլ արջերին ծառերի միջով<ref name="hadley" />։ Ձագերը, հավանաբար, շատ ավելի խոցելի են, և ընձառյուծները կարող են խուսափել առողջ չափահաս արջերից<ref name="brown2" /><ref name="fox">{{Cite book |author=Fox, Michael W. |url=https://books.google.com/books?id=V8qMs6x-PhUC&q=sloth+bear |title=The Whistling Hunters: Field Studies of the Asiatic Wild Dog (Cuon Alpinus) |publisher=State University of New York Press |year=1984 |isbn=0-87395-843-8 |location=Albany |page=150 |access-date=2020 թ․ հոկտեմբերի 28 |archive-url=https://web.archive.org/web/20230210170619/https://books.google.com/books?id=V8qMs6x-PhUC&q=sloth+bear |archive-date=2023 թ․ փետրվարի 10 |url-status=live}}</ref>։։ Հարձակվելով նրանց վրա՝ շնագայլերը ցույցներ կան, որ շնագայլերը վտանգ են ներկայացնում մեծահասակ ծույլ արջերի համար, բացառությամբ բացառիկ հազվագյուտ դեպքերի<ref name="Grzimek" /><ref>Gopal, R. (1991). ''[http://www.indianforester.co.in/index.php/indianforester/article/view/8733 Ethological observations on the sloth bear (Melursus ursinus)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170706163202/http://www.indianforester.co.in/index.php/indianforester/article/view/8733|date=6 July 2017}}''. Indian Forester, 117(10), 915–920.</ref>։ Մի դեպքում նկատվել է, որ ոսկե շնագայլը (մի տեսակ, որը շատ ավելի փոքր է և պակաս հզոր, քան ծույլ արջը, և սովորաբար ոչ մի որսորդ չէ, ինչպես շնագայլը) ագրեսիվորեն դուրս է մղել մեծահասակ արջին, որը պասիվորեն փախչում էր սեղմող շնագայլից, ինչը ցույց է տալիս, որ ծույլ արջը այլ մսակերներին չի տեսնում որպես մրցակիցներ։ Այնուամենայնիվ, մի քանի ուսումնասիրություններ ցույց են տվել, որ<ref name="hadley" /> ծույլ արջերը համակրում են Հյուսիսային Հնդկաստանի ասիական սև արջերին, և այս երկու տեսակները, արևային արջի հետ միասին, գոյակցում են որոշ ազգային պարկերում և վայրի բնության ապաստարաններում։ Նրանք միասին հանդիպում են նաև Ասամում, Մանիպուրում և Միզորամում ՝ Բրահմապուտրա գետից հարավ գտնվող բլուրներում, միակ վայրերում, որտեղ ապրում են արջի բոլոր երեք տեսակները։ Այս երեք տեսակները միմյանց նկատմամբ ագրեսիա չեն ցուցաբերում։ Դա կարող է լինել այն պատճառով, որ այս երեք տեսակները սովորաբար տարբերվում են սովորություններից և սննդակարգի նախասիրություններից<ref name="hadley" />։


Ասիական փղերը, ըստ երևույթին, չեն հանդուրժում մոտակայքում գտնվող ծույլ արջերը։ Դրա պատճառն անհայտ է, քանի որ հաղորդվել է, որ առանձին փղերը, որոնք հայտնի են, որ պահպանում են իրենց հանգստությունը վագրերի կողքին, հարձակվում են արջերի վրա.<ref name="india" /> Հնդկական ռնգեղջյուրը նման անհանդուրժողականություն է զգում ծույլ արջերի նկատմամբ եւ նետվում նրանց վրա.<ref name="brown2" />
Ասիական փղերը, ըստ երևույթին, չեն հանդուրժում մոտակայքում գտնվող ծույլ արջերը։ Դրա պատճառն անհայտ է, քանի որ հաղորդվել է, որ առանձին փղերը, որոնք հայտնի են, որ պահպանում են իրենց հանգստությունը վագրերի կողքին, հարձակվում են արջերի վրա.<ref name="india" /> Հնդկական ռնգեղջյուրը նման անհանդուրժողականություն է զգում ծույլ արջերի նկատմամբ եւ նետվում նրանց վրա.<ref name="brown2" />

Ընթացիկ տարբերակը 18:13, 12 Մարտի 2024-ի դրությամբ

Ծույլ արջ
Ծույլ արջ (արու)
Ծույլ արջ (արու)
Ծույլ արջ (էգ)
Ծույլ արջ (էգ)
Դասակարգում
Թագավորություն  Կենդանիներ (Animalia)
Տիպ/Բաժին Քորդավորներ (Chordata)
Ենթատիպ Ողնաշարավորներ (Vertebrata)
Դաս Կաթնասուն (Mammalia)
Կարգ Գիշատիչներ (Carnivora)
Ընտանիք Արջեր (Ursidae)
Ցեղ 'Melursus'
Տեսակ Ծույլ արջ (M. ursinus)
Միջազգային անվանում
Melursus ursinus
Տարածվածություն և պահպանություն
Հատուկ պահպանության կարգավիճակ՝
Խոցելի տեսակ
Տաքսոնի տարածվածությունը
Տաքսոնի տարածվածությունը

Ծույլ արջ (լատին․՝ Melursus ursinus), հայտնի է նաև որպես հնդկական արջ, միրմեկոֆագ արջերի տեսակ, բնակվում են Հնդկական թերակղզում: Այն հայտնի է նաև որպես միրմեկոֆագ արջ անվամբ։ Սնվում է մրգերով, մրջյուններով և տերմիտներով։ Այն ընդգրկված է ԲՊՄՄ Կարմիր գրքում որպես խոցելի, հիմնականում կենսամիջավայրի կորստի և դեգրադացիայի պատճառով[1]։ Դա Melursus ցեղի միակ տեսակն է։

Այն նաև կոչվում է «շրթունքոտ» արջ՝ իր երկար ստորին շրթունքի և քիմքի պատճառով, որոնք օգտագործվում են միջատներին ծծելու համար[2] ; Այն ունի երկար բրդոտ մորթի, մռութի շուրջը մանր և երկար մանգաղաձև ճանկեր։ Այն ավելի նիհար է, քան շագանակագույն և ասիական սև արջերը։ Այն նմանություններ ունի միջատակեր կաթնասունների հետ և զարգացել է պլեյստոցենում շագանակագույն արջի նախնուց ՝ շեղող էվոլյուցիայի միջոցով։

Ծույլ արջերը բազմանում են գարնանը և ամռան սկզբին և ծննդաբերում ձմռան սկզբին։ Երբ մարդիկ ներխուժում են իրենց տարածք, նրանք երբեմն հարձակվում են նրանց վրա։ Պատմականորեն մարդիկ կտրուկ կրճատել են այս արջերի բնակավայրերը և կրճատել նրանց բնակչությունը ՝ որսալով նրանց սննդի և այնպիսի ապրանքների համար, ինչպիսիք են իրենց ներքին օրգանների (Baculum[3]) ոսկորները և ճանկերը։ Ծույլ արջերը ընտելացվել են և օգտագործվել որպես ընտանի կենդանիներ[4]։

Տաքսոնոմիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ջորջ Քիրսլի Շոուն[5] 1791 թվականին տեսակն անվանել է Բրադիպուս ուրսինուս։ 1793 թվականին Մեյերը այն անվանել է Melursus lybius, իսկ 1817 թվականին դե Բլեյնվիլը[6]՝ Ursus labiatus, իր երկար շուրթերի պատճառով։ Իլիգերը նրան անվանել է Prochilus hirsutus, սեռի հունական անուն, որը ցույց է տալիս երկար շրթունքները, մինչդեռ Թիդեմանը[7] այն անվանել է Ursus longirostris[8]։

Ենթատեսակներ և տարածման շրջաններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անուն Նկարագրություն Բաշխում
Հնդկական ծույլ արջ (ուրսինուս) (Շոու, 1791)

Դա անվանական ենթատեսակ է, որն ունի մեծ գանգ, որի երկարությունը կազմում է մոտ 290 մմ Էգերի մոտ և մոտ 310 մմ արուներ մոտ[9]։ Ծույլ արջը արջի ամենատարածված տեսակն է Հնդկաստանում, որտեղ այն հիմնականում հանդիպում է անտառածածկ տարածքներում, ցածր բլուրներում, որոնք սահմանակից են Հիմալայների արտաքին լեռնաշղթային ՝ Փենջաբից մինչև Արունաչալ Պրադեշ։ Այն բացակայում է Հիմաչալ Պրադեշի, Ջամմուի և Քաշմիրի լեռնաշխարհում, Ռաջաստանի հյուսիս-արևմտյան անապատներում և հարավում գտնվող հսկայական անտառազուրկ տարածքում, որտեղ գտնվում է Աբու լեռան վայրի բնության արգելոցը[10]։ Ծույլ արջը հանդիպում է այնպիսի պահպանվող տարածքներում, ինչպիսիք են Շուլպանեշվարը, Ռատանմահալը, Ջեսորը[11], և (Balaram Ambaji) Բալարամ Ամբաջիի սրբավայրերը.[12][13]
Շրի Լանկայի ծույլ արջը (ինորնատուս) Պուչերան, 1855

Շրի Լանկայի ծույլ արջը ավելի փոքր է, քան անվանական ենթատեսակը, ունի ավելի փոքր գանգ ՝ Էգերի մոտ մոտ 250 մմ, իսկ արուներ մոտ ՝ մոտ 264 մմ[9]։ Այն մարմնի վրա շատ ավելի կարճ մորթի ունի, և երբեմն բացակայում է կրծքավանդակի բնորոշ սպիտակ նշանը:.[14] Դարասկզբին Շրի Լանկայի ծույլ արջը հայտնվեց ամբողջ Շրի Լանկայում։ Բայց լեռնային անտառների թեյի և սուրճի տնկարկների լայնածավալ վերափոխման պատճառով այն ներկայումս սահմանափակվում է Հյուսիսային և Արևելյան ցածրադիր վայրերով:.[15]

Էվոլյուցիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծույլ արջերը, հնարավոր է, հասել են իրենց ներկայիս ձևին վաղ պլեյստոցենում, այն ժամանակ, երբ արջերի ընտանիքը մասնագիտացել և ցրվել է։ Անդրա Պրադեշ նահանգի Կուրնոլ գետի ավազանում հայտնաբերված պլեյստոցենի բրածո հումուսի բեկորը նույնական է ժամանակակից ծույլ արջի հումուսին։ Վաղ պլեյստոցենում կամ վաղ պլիոցենում Շիվալիկներում հայտնաբերված արջի բրածո գանգերը, ըստ որոշ հեղինակների, ներկայացնում են ծույլ արջերի և շագանակագույն արջերի նախնիների միջանկյալ փուլը։ Այնուամենայնիվ, որոշ հեղինակներ կարծում են, որ արջերը կարող են լինել գորշ արջերի նախնիներ։ Մ. Թեոբալդին ինքն ուներ ատամներ, որոնք չափերով միջանկյալ էին ծույլ արջերի և արջերի այլ տեսակների միջև, չնայած նրա քիմքը նույն չափն էր, ինչ առաջին տեսակները, ինչը հանգեցրեց այն տեսության, որ նա ծույլ արջի անմիջական նախնին է։ Ծույլ արջերը, հավանաբար, առաջացել են միջին պլիոցենում և զարգացել Հնդկական թերակղզում։ Ծույլ արջը ցույց է տալիս կոնվերգենտ էվոլյուցիայի նշաններ, որոնք նման են մրջյուններով սնվող այլ կաթնասունների[14]

Բնութագիր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծահասակ ծույլ արջերը միջին չափի են, չնայած նրանց քաշը կարող է տատանվել 55-ից 105 կգ, տիպիկ չափի էգերի մոտ և 80-ից 145 կգ տիպիկ չափի արուներ մոտ։ Էգերի բացառապես մեծ նմուշները կարող են կշռել մինչև 124 կգ, իսկ արուները ՝ մինչև 192 կգ[16][17][18][19]։ Նեպալում առաջադրված ենթատեսակից ծույլ արջերի միջին քաշը էգերի մոտ 95 կգ էր, իսկ արուները մոտ ՝ 114 կգ[20]։ Մեկ ուսումնասիրության արդյունքում պարզվել է, որ Հնդկաստանում անվանական արջերը արուները մոտ կշռում են միջինը 93,2 կգ, իսկ կանանց մոտ ՝ 83,3 կգ[21]։

Նմուշներ Շրի Լանկայից․ (Մ. ու. inornatus) էգերի մոտ կարող է կշռել մինչև 68,2 կգ, իսկ արուները մոտ՝ 104,5 կգ[22]։ Այնուամենայնիվ, Շրի Լանկայի վեց ծույլ արջերը միջինում կշռում էին ընդամենը 74,8 կգ, իսկ չորս էգերը կազմում էին 57,5 կգ, այնպես որ Շրի Լանկայի արջերը կարող էին մարմնի քաշով առնվազն 30%-ով ավելի թեթեւ լինել, քան անվանական ցեղի արջերը, և չափի ակնհայտ շատ ավելի ընդգծված սեռական դիմորֆիզմով:.[22][23] նրանք հասնում են 60-92 սմ բարձրության չորացած վիճակում և ունեն 1,4–1,9 մ մարմնի երկարություն[24][25][26][27][28][29]։

Ծույլ արջերի մռութները հաստ ու երկար են, փոքր ծնոտներով և լայն քթանցքներով ուռուցիկ մռութներով։ Նրանք ունեն երկար ստորին շրթունքներ, որոնք կարող են ձգվել քթի արտաքին եզրին և չունեն վերին կտրիչներ, ինչը թույլ է տալիս նրանց մեծ քանակությամբ միջատներ ծծել։ Պրեմոլարներն ու մոլերը ավելի փոքր են, քան մյուս արջերը, քանի որ նրանք այդքան բուսականություն չեն ծամում։ Մեծահասակների մոտ ատամները սովորաբար վատ վիճակում են մեծ քանակությամբ հողի պատճառով, որը նրանք կլանում և ծամում են միջատներով սնվելիս[24]։ Ծույլ արջի հետևը երկար է և լայն, ինչը բնորոշ է մրջյուններով սնվող մյուս կաթնասուններին[14]։ Թաթերը անհամաչափ մեծ են և ունեն խիստ զարգացած մանգաղաձև բութ ճանկեր ՝ 10 սմ երկարությամբ (4 դյույմ)։ Նրանց մատների բարձիկները միացված են անմազ սարդոստայնով։ Նրանք ունեն արջի ընտանիքի ամենաերկար պոչը, որը կարող է աճել մինչև 15-18 սմ[24]։ Նրանց հետևի ոտքերը շատ ուժեղ չեն, չնայած նրանք ունեն ծնկների հոդեր, ինչը թույլ է տալիս նրանց գրեթե ցանկացած դիրք ընդունել[29]։ Ականջները շատ մեծ են և կախված։ Ծույլ արջը միակ արջն է, որի ականջները երկար մազեր ունեն[11]։

Ծույլ արջի մորթին ամբողջովին սև է (որոշ նմուշներում ՝ ժանգոտ), բացառությամբ սպիտակավուն երանգի, կամ V-աձև հետք կրծքավանդակի վրա[24]։ Այս հատկությունը երբեմն բացակայում է, Հատկապես Շրի Լանկայի նմուշներում[14]։ Ենթադրվում է, որ այս հատկությունը, որը առկա է նաև ասիական սև արջերի մոտ, ծառայում է որպես սպառնալիքի նշան, քանի որ բոլոր տեսակները համակրում են վագրերին (վագրերը սովորաբար չեն հարձակվում մեծահասակ արջի վրա, եթե արջը մոտ է կատվին կամ կանգնած է նրա առջև)[14]։ Մազածածկույթը երկար է, բրդոտ և անփույթ, չնայած տեսակների համեմատաբար տաք միջավայրին, և հատկապես խիտ է պարանոցի հետևում և ուսերի արանքում ՝ որի երկարությունը կարող է հասնել 30 սմ[14][24]։ Որովայնը և ոտքերի ստորին հատվածը կարող են գրեթե մերկ լինել։ Ծույլ արջերը սովորաբար մոտավորապես նույն չափն են, ինչ ասիական սև արջը, բայց անմիջապես աչքի են ընկնում իրենց ավելի բրդոտ մազածածկույթով, սպիտակավուն ճանկերով, ինչպես նաև սովորաբար նիհար կազմվածքով։ Նրանց գլուխն ու բերանը շատ տարբեր են Սև արջի գլխից ՝ գանգի ավելի երկար և նեղ ձևով (հատկապես մռութ), ավելի ազատ տեսք ունեցող շրթունքներով և մռութի ավելի գունատ գույնով։ Զուգադիպության մի քանի ոլորտներում ծույլ արջի խառնաշփոթը արևի արջի հետ քիչ հավանական է, հաշվի առնելով վերջին տեսքի զգալիորեն փոքր չափերը, շատ ավելի կարճ մորթին, կնճռոտված, ծալված մաշկը (հատկապես մեջքի վրա), կրծքավանդակի ավելի համարձակ գծանշումները և կտրուկ տարբերվող, ավելի կոմպակտ գլխի կառուցվածքն ու տեսքը[28][30]։

Բաշխում և բնակավայր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շրիլանկյան ծույլ արջի արուն

Ծույլ արջի համաշխարհային բնակավայրը ներառում է Հնդկաստանը, Նեպալի տերայները, Բութանի և Շրի Լանկայի բարեխառն կլիմայական գոտիները։ Այն հանդիպում է բնակավայրերի լայն տեսականիում, ներառյալ խոնավ և չոր անձրևային անտառները, սավաննաները, թփերը և խոտհարքները 1500 մ-ից ցածր (4900 ոտնաչափ) Հնդկական թերակղզում և 300 մ-ից ցածր (980 ոտնաչափ) Շրի Լանկայի չոր անտառներում։ Բանգլադեշում Այն վերացել է տարածաշրջանային մակարդակում[31]։

Վարք և էկոլոգիա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Շրիլանկյան ծույլ արջը ծառի վրա

Մեծահասակ ծույլ արջերը կարող են զույգերով ճանապարհորդել։ Հաճախ նկատվում է, որ արուները քնքուշ են ձագերի հետ։ Նրանք կարող են պայքարել սննդի համար։ Նրանք քայլում են դանդաղ, անշնորհք շարժումներով, իսկ ոտքերը դնելիս աղմկոտ են, ծափահարող շարժումներով։ Նրանք կարողանում են ավելի արագ գալ, քան վազող մարդիկ[32]։ Չնայած նրանք դանդաղ և անշնորհք են թվում, ինչպես երիտասարդ, այնպես էլ մեծահասակ ծույլ արջերը հիանալի ժայռամագլցողներ են[33] Երբեմն նրանք բարձրանում են կերակրելու և հանգստանալու համար, բայց ոչ թշնամիներից փախչելու համար, քանի որ նախընտրում են կանգնել իրենց տեղում։ Ծույլ արջի ձագերի մայրերը իրենց ձագերին տանում են ծառերի վրա ՝ որպես հիմնական պաշտպանություն գիշատիչների հարձակումներից ՝ նրանց ծառեր ուղարկելու փոխարեն։ Ձագերին կարող են սպառնալ այնպիսի գիշատիչներ, ինչպիսիք են վագրերը, ընձառյուծները և այլ արջեր[34]։ Նրանք լավ են բարձրանում ավելի մատչելի ծառերի վրա, բայց չեն կարող բարձրանալ այնքան արագ կամ այնքան բազմազան մակերեսներ, որքան Սև արջերը ՝ ծույլ ճանկերի ավելի երկար կառուցվածքի պատճառով։ Հաշվի առնելով նրանց փոքր չափը և նույնիսկ ավելի կարճ ճանկերը, ծույլ ձագերը, հավանաբար, ավելի հմուտ են բարձրանում, քան մեծահասակները (ճիշտ այնպես, ինչպես շագանակագույն արջի ձագերը կարող են լավ բարձրանալ, բայց ոչ մեծահասակները)[24]։ նրանք լավ լողորդներ են և առաջին հերթին ջուր են մտնում խաղալու համար.[24]

Իրենց տարածքը նշելու համար ծույլ արջերը առջևի թաթերով քերծում են ծառերը և կողմերը քսում դրանց դեմ.[32] ծույլ արջերը ձայնագրվում են մի քանի հնչյուններ և վոկալ ստեղծելու համար։ Ագրեսիվ բախումների ժամանակ հնչում են ոռնոց, ճռռոց, ճռռոց, հաչոց և շեփորի ձայներ, մինչդեռ փնթփնթոցը հնչում է որպես նախազգուշական ազդանշան։ Խռխռացող ձայները հնչում են, երբ նրանց անհանգստացնում են։ Էգերը կապ են պահպանում իրենց ձագերի հետ տրտնջալու միջոցով, մինչդեռ ձագերը ճռռում են, երբ բաժանվում են.[35]

Վերարտադրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Յոթ օրական ձագեր, որոնք փրկվել են շինհրապարակից, որտեղ նրանք ծնվել են
Ծայլ արջի ձագը մոր մեջքին (Հնդկաստան)

Հնդկաստանում նրանք զուգավորում են ապրիլին, մայիսին և հունիսին և ծննդաբերում դեկտեմբերին և հունվարի սկզբին, մինչդեռ Շրի Լանկայում դա տեղի է ունենում ամբողջ տարվա ընթացքում։ Սերմնացանները հղիություն են ունենում 210 օրվա ընթացքում և սովորաբար ծննդաբերում են քարանձավներում կամ քարերի տակ գտնվող ապաստարաններում։ Աղբը սովորաբար բաղկացած է մեկ կամ երկու ձագից, ավելի հազվադեպ ՝ երեքից.[32] Ձագերը կույր են ծնվում և չորս շաբաթ անց բացում են իրենց աչքերը[36]։ Նրանք սկսում են քայլել ծնվելուց մեկ ամիս անց, անկախ են դառնում 24-36 ամսականում և սեռական հասուն են դառնում երեք տարեկան հասակում։ Այս ձագերը կարող են աճել մինչև 10-15 տարեկան, իսկ ձագերը կարող են աճել մինչև 10-15 տարեկան։ Երիտասարդ ձագերը գլորվում են իրենց մոր մեջքին, երբ նա քայլում է, վազում կամ բարձրանում ծառեր, մինչև հասնեն նրա չափի մեկ երրորդին։ Ձիավարության անհատական դիրքերը պահպանվում են ձագերի կողմից պայքարի միջոցով։ Աղբի միջև ընդմիջումները կարող են տևել երկու-երեք տարի.[32]

Դիետիկ սովորություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծույլ արջերը տերմիտների և մրջյունների փորձառու որսորդներ են, որոնց նրանք գտնում են իրենց հոտով[32], երբ նրանք հասնում են բլուրին, նրանք ճանկերով քերծում են և ուժեղ ցնցումներով թափում հողը[36]։ Նրանց հոտառությունը բավականաչափ ուժեղ է՝ գետնի տակ 3 ոտնաչափ խորության վրա թրթուրներ հայտնաբերելու համար։ Ի տարբերություն այլ արջերի, նրանք չեն հավաքվում կերակրման խմբերում[32]։ Ծույլ արջերը կարող են իրենց սննդակարգը լրացնել մրգերով, բուսական մնացորդներով, դիակներով և շատ հազվադեպ այլ կաթնասուններով։ Մարտ և ապրիլ ամիսներին նրանք սնվում են մայր ծառերի ընկած թերթիկներով և կախվածություն ունեն մանգոյից, շաքարեղեգից, ջեքֆրուտից և ոսկե անձրևի ծառի բարձիկներից։ Ծույլ արջերը չափազանց մեղր են սիրում[36]։ Հաղորդվում է, որ իրենց ձագերին կերակրելիս ցանում են կիսամարս ջեքֆրուտի, ծառի խնձորների և մեղվի մեղրախորիսխների խառնուրդ։ Այս կպչուն նյութը կարծրանում է ՝ առաջացնելով մուգ դեղին, կլոր զանգված, որը նման է հացի, որը սնվում է ձագերին։ Այս «արջի հացը» Հնդկաստանի որոշ աբորիգենների կողմից համարվում է նրբություն[37]։ Հազվադեպ, ծույլ արջերը կարող են կախվածություն ունենալ հյուրանոցային թափոնների քաղցրավենիքից ՝ ամբողջ տարվա ընթացքում այցելելով աղբամաններ, նույնիսկ խիտ բնակեցված քաղաքներում.[38]

Neiyar Wildlife Refuge-ում, Kerala-ում, ծույլ արջերի (Artocarpus hirsuta, A. integrifolia, Cassia fistula, Mangifera indica, Zizyphus oenoplina) կերած և ընդգծված վեց ծառատեսակների սերմերի բողբոջման տոկոսը (cotyledons-ի տեսքը) էապես չի տարբերվում, համեմատած բողբոջած սերմերի հետ[39]։ Այնուամենայնիվ, երեք տեսակների ՝ Artocarpus hirsuta, Cassia fistula և Zizyphus oenoplina սերմերը շատ ավելի արագ են բողբոջել արջերի կողմից կուլ տալուց հետո։ Այս փորձը ենթադրում է, որ ծույլ արջերը կարող են կարևոր դեր ունենալ սերմերի տարածման և բողբոջման գործում[39]։

Հարաբերություններ այլ կենդանիների հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծույլ արջերի մեծ ժանիքները, ինչպես համեմատած իրենց մարմնի ընդհանուր չափի, այնպես էլ արջի այլ տեսակների ժանիքների չափի հետ, ինչպես նաև ծույլ արջերի ագրեսիվ տրամադրվածությունը կարող են ծառայել որպես պաշտպանություն, երբ փոխազդում են խոշոր, վտանգավոր կենդանիների հետ, ինչպիսիք են վագրը, փիղը և ռնգեղջյուրը, ինչպես նաև որպես նախապատմական տեսակներ, ինչպիսիք են մեգանթերոնը.[40]

Բենգալյան վագրերը երբեմն որսում են ծույլ արջերին։ Վագրերը սովորաբար շրջանցում են ծույլ արջերին, չնայած որոշ անհատներ կարող են դառնալ սովորական արջի որսորդներ, և հազվադեպ չէ, որ ծույլ արջի մորթին կարելի է գտնել վագրի մաշկի մեջ.[41] Վագրերը սովորաբար որսում են ծույլ արջերին ՝ սպասելով նրանց տերմիտների բլուրների մոտ[42][43]։ Վագրերին դեմ առ դեմ հանդիպելիս ծույլ արջերը բարձր գոռալով շտապում են նրանց վրա։ Երիտասարդ կամ արդեն կշտացած վագրը սովորաբար նահանջում է հաստատակամ ծույլ արջից, քանի որ արջի ճանկերը կարող են լուրջ վերքեր առաջացնել, և վագրերի մեծ մասը դադարեցնում է որսը, եթե արջերը հարձակումից առաջ իմանան վագրի ներկայության մասին.[42] Ծույլ արջերը կարող են կերակրել վագրի որսով[44]։ Քանի որ հայտնի է, որ վագրերը ընդօրինակում են Սամբարի եղջերուների ճիչերը ՝ նրանց ուշադրությունը գրավելու համար, ծույլ արջերը վախկոտորեն արձագանքում են նույնիսկ եղջերուների կողմից հնչող ձայներին[42]։ 2011-ին նկատվել է, որ ձագերով արջը արագ հաջորդականությամբ հաղթել է երկու վագրերի (մեկ էգ, մեկ արու) հետ դիմակայությունում.[45]

Բացի վագրերից, ծույլ արջերից քիչ գիշատիչներ կան։ Ընձառյուծները կարող են նաև վտանգ ներկայացնել, քանի որ նրանք ի վիճակի են հետևել ծույլ արջերին ծառերի միջով[18]։ Ձագերը, հավանաբար, շատ ավելի խոցելի են, և ընձառյուծները կարող են խուսափել առողջ չափահաս արջերից[32][46]։։ Հարձակվելով նրանց վրա՝ շնագայլերը ցույցներ կան, որ շնագայլերը վտանգ են ներկայացնում մեծահասակ ծույլ արջերի համար, բացառությամբ բացառիկ հազվագյուտ դեպքերի[28][47]։ Մի դեպքում նկատվել է, որ ոսկե շնագայլը (մի տեսակ, որը շատ ավելի փոքր է և պակաս հզոր, քան ծույլ արջը, և սովորաբար ոչ մի որսորդ չէ, ինչպես շնագայլը) ագրեսիվորեն դուրս է մղել մեծահասակ արջին, որը պասիվորեն փախչում էր սեղմող շնագայլից, ինչը ցույց է տալիս, որ ծույլ արջը այլ մսակերներին չի տեսնում որպես մրցակիցներ։ Այնուամենայնիվ, մի քանի ուսումնասիրություններ ցույց են տվել, որ[18] ծույլ արջերը համակրում են Հյուսիսային Հնդկաստանի ասիական սև արջերին, և այս երկու տեսակները, արևային արջի հետ միասին, գոյակցում են որոշ ազգային պարկերում և վայրի բնության ապաստարաններում։ Նրանք միասին հանդիպում են նաև Ասամում, Մանիպուրում և Միզորամում ՝ Բրահմապուտրա գետից հարավ գտնվող բլուրներում, միակ վայրերում, որտեղ ապրում են արջի բոլոր երեք տեսակները։ Այս երեք տեսակները միմյանց նկատմամբ ագրեսիա չեն ցուցաբերում։ Դա կարող է լինել այն պատճառով, որ այս երեք տեսակները սովորաբար տարբերվում են սովորություններից և սննդակարգի նախասիրություններից[18]։

Ասիական փղերը, ըստ երևույթին, չեն հանդուրժում մոտակայքում գտնվող ծույլ արջերը։ Դրա պատճառն անհայտ է, քանի որ հաղորդվել է, որ առանձին փղերը, որոնք հայտնի են, որ պահպանում են իրենց հանգստությունը վագրերի կողքին, հարձակվում են արջերի վրա.[36] Հնդկական ռնգեղջյուրը նման անհանդուրժողականություն է զգում ծույլ արջերի նկատմամբ եւ նետվում նրանց վրա.[32]

Կարգավիճակ և պահպանում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

IUCN-ը գնահատում է, որ 20,000-ից պակաս ծույլ արջեր գոյատևում են Հնդկական թերակղզու և Շրի Լանկայի վայրի բնության մեջ։ Ծույլ արջը 1972 թվականի Հնդկաստանի վայրի բնության պահպանության ցուցակում է, որը նախատեսում է նրանց իրավական պաշտպանությունը։ Ծույլ արջի միջազգային առևտուրը (ներառյալ մասերը ) արգելվում է, քանի որ այն ներառված է «վտանգված տեսակների միջազգային առևտրի մասին» կոնվենցիայի հավելվածում.[31]

Մարդու և արջի միջև հակամարտությունը կարգավորելու համար մարդիկ կարող են ծանոթ լինել պահպանության էթիկային, հատկապես տեղացիների շրջանում։ Այս հակամարտությունը լուծելու համար պետական կամ համայնքային անտառվերականգնման ծրագրերի միջոցով հնարավոր է նպաստել կենսամիջավայրի վատթարացման հիմքում ընկած խնդրի լուծմանը, որը մարդկանց և արջերի միջև բախման պատճառ է հանդիսանում:.[31]

Ծույլ արջերի պոպուլյացիան աճում է, երբ նրանք ապրում են հեղինակավոր արգելոցներում, որոնք պաշտպանում են այնպիսի տեսակներ, ինչպիսիք են վագրերն ու փղերը։ Ուղղակի կառավարվող արգելոցները կարող են պահպանել ծույլ արջը, հետևաբար, նման արգելոցները պետք է պահպանվեն[48]։ Աղբի, հատկապես հյուրանոցային թափոնների հեռացումը սննդի հետ միասին կարևոր է այն իրավիճակներում, երբ ծույլ արջերը ընտելանում են քաղաքներ մտնելուն՝ մարդկանց վրա պատահական հարձակումների աճով[38]։

Հնդկաստանի կառավարությունն արգելել է ծույլ արջերի օգտագործումը զվարճանքի նպատակներով, իսկ երկրում "ծույլ արջերի պաշտպանության նախագծի" նպատակն է դադարեցնել դրանց օգտագործումը զվարճանքի նպատակներով։ Այնուամենայնիվ, նման գործունեության մեջ նրանց թիվը դեռ մեծ է։ Շատ կազմակերպություններ օգնում են ծույլ արջերին անվտանգ վայրերում պահել։ Նախկինում զվարճանքի համար օգտագործված ծույլ արջերը վերականգնվում են այնպիսի հաստատություններում, ինչպիսիք են Agra Bear Rescue Facility-ը, որը ղեկավարվում է Wildlife SOS-ի և այլոց կողմից[49]։ Հնդկաստանում ծույլ արջերի հիմնական արգելոցները ներառում են Կարնատակա նահանգի Դարոջի արջի արգելոցը[50]։

Ծույլ արջերը հայտնաբերվել են նաև թակարդներում մահացած, որսագողերի կողմից էլեկտրական աթոռի վրա կամ այլ միջոցներով սպանված, մարմնի մասերը (Օրինակ ՝ ժանիքները, ճանկերը, լեղապարկը, թաթերը և այլն) սովորաբար հանվում էին վայրի կենդանիների ապօրինի առևտրի համար.[51]

Հարաբերություններ մարդկանց հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հարձակումներ մարդկանց վրա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արջերի և մարդկանց փխրուն համակեցությունը ծույլ արջերի արգելոցում, Հնդկաստանի Գուջարաթ նահանգի Դաղոդ շրջան

Ծույլ արջերը կենդանի ամենաագրեսիվ արջերից են, և մարդկանց մեծ պոպուլյացիաների պատճառով, որոնք հաճախ սերտորեն շրջապատում են արջեր պահող արգելոցները, ագրեսիվ բախումներն ու հարձակումները համեմատաբար հաճախակի են, չնայած որոշ վայրերում հարձակումները, կարծես, արձագանք են մարդկանց հետ պատահական հանդիպման ժամանակ:.[38] Սա արջերի այն տեսակն է, որն առավել պարբերաբար հարձակվում է մարդկանց վրա։ Միայն Հիմալայան Սև արջը ՝ ասիական սև արջի ենթատեսակը, գրեթե նույնքան վտանգավոր է[52][53]։ Ծույլ արջերը, հավանաբար, մարդկանց տեսնում են որպես պոտենցիալ գիշատիչներ, քանի որ նրանց արձագանքները (մռնչյուն, որին հաջորդում է նահանջը կամ հարձակումը) նման են վագրերի և ընձառյուծների առկայության դեպքում[14]։ Նրանց երկար ճանկերը, որոնք կատարելապես հարմարեցված են տերմիտների բլուրները փորելու համար, մեծահասակներին ավելի քիչ են կարողանում բարձրանալ ծառերը ՝ վտանգից խուսափելու համար, ինչպես դա անում են այլ արջերը, ինչպիսիք են ասիական սև արջերը։ Այսպիսով, ծույլ արջերը, ըստ երևույթին, զարգացել են ՝ դիմակայելու սպառնալիքներին ՝ ագրեսիվ վարվելով։ Նույն պատճառով, շագանակագույն արջերը կարող են հակված լինել նման գործողությունների, ինչը բացատրում է արջերի այս երկու տեսակների մեջ մարդկանց նկատմամբ ակնհայտ ոչ գիշատիչ ագրեսիայի համեմատաբար բարձր հաճախականությունը.[54]

Որս և սնունդ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծույլ արջերը շատ դիմացկուն են կորպուսի կրակոցներին և կարող են հարձակվել որսորդների վրա։ Ծույլ արջերին հեշտությամբ կարելի էր հետևել անձրևային սեզոնի ընթացքում, քանի որ նրանց հստակ հետքերը կարելի էր գտնել անմիջապես նրանց որջերում։ Լեռնոտ կամ լեռնային տարածքներում արջերին որսալու համար օգտագործվել են երկու մեթոդ։ Դրանցից մեկն այն էր, որ լուսաբացին թաքնվում էին արջի որջի վրա և սպասում, թե երբ արջը կվերադառնա իր գիշերային որսից։ Մեկ այլ միջոց էր նրանց ցերեկը արթնացնելը ՝ կրակոցներ արձակելով քարանձավ ՝ այնտեղից դուրս հանելու համար[55]։ Շրի Լանկայում ծույլ արջի բակուլումը ժամանակին օգտագործվել է որպես ամուլետ անպտղության դեմ[29]։

Ընտելացում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
A bear and its handler in Pushkar

Բրիտանական Հնդկաստանում սպաները հաճախ ծույլ արջերին պահում էին որպես ընտանի կենդանիներ[36]։ Քենեթ Անդերսոնի կինը պահել է որբացած Միսուրի ծույլ արջուկին, որին նա անվանել է "Բրունո"։ Արջը սնվում էր ամեն ինչով, և նա շատ սիրալիր էր մարդկանց հանդեպ։ Նրան նույնիսկ սովորեցրել են բազմաթիվ հնարքներ, ինչպիսիք են փայտե տախտակը երեխայի պես օրորելը կամ Բամբուկե փայտը ատրճանակի պես ուղղորդելը.[1]

Պարող արջերը պատմականորեն հայտնի Ժամանց են եղել Հնդկաստանում ՝ սկսած 13-րդ դարից մինչև Մուղալների դարաշրջանը։ Կալանդարները, որոնք զբաղվում էին ծույլ արջերին զվարճանքի նպատակներով որսալու ավանդույթով, հաճախ օգտագործվում էին Մուղալի կայսրերի դատարաններում ՝ մարզված արջերի մասնակցությամբ տեսարաններ բեմադրելու համար[36]։ Դրանք ժամանակին սովորական էին Կալկաթա քաղաքներում, որտեղ բրիտանացի սպաների ձիերին հաճախ անհանգստացնում էին[36]։

Չնայած այս պրակտիկայի արգելքին, որն ուժի մեջ է մտել 1972 թ.-ին, 20-րդ դարի երկրորդ կեսին Հնդկաստանի փողոցներում կար մինչև 800 պարող արջ, հատկապես Դելիի, Ագրա և Ջայպուրի միջև ընկած մայրուղու վրա։ Սովորաբար վեց ամսականում վաճառականներից և որսագողերից գնվող ծույլ ձագերը սովորեցնում էին պարել և հրամաններ կատարել հարկադիր խթանների և սովի միջոցով։ Արուներին ամորձատել են վաղ տարիքում, իսկ մեկ տարեկան հասակում նրանց ատամները ծեծել են, որպեսզի նրանք լուրջ վնասվածքներ չպատճառեն իրենց տերերին։ Արջերին սովորաբար հագեցված էին քթի օղակներ։ Պարզվել է, որ նրանցից ոմանք կուրացել են թերսնուցումից[56]։

2009 թ. - ին, հնդկական և միջազգային կենդանիների պաշտպանության կազմակերպությունների կոալիցիայի յոթնամյա արշավից հետո, վերջին պարող Կալանդար արջը ազատ արձակվեց[57]։ Այս պրակտիկան դադարեցնելու ջանքերը ներառում էին արջի վարժեցնողներին աշխատանք գտնելու և կրթություն ստանալու հարցում օգնություն ցուցաբերելը, ինչը նրանց թույլ տվեց նվազեցնել կախվածությունը պարող արջերից ստացված եկամուտներից[58]։

Մշակութային հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Չարլզ Քեթոնը արջին ներառել է իր 1788 թվականի "բնությունից նկարված և ջրաներկով փորագրված Կենդանիներ" գրքում ՝ նկարագրելով նրան որպես "արջի տեսակի կենդանի" և ասելով, որ ճիշտ է նրան անվանել «փոթորիկ»[59]։

Ռուդարդ Քիփլինգի «Ջունգլիների գրքում» Բալուն՝ «քնկոտ ծեր գորշ արջը», ջունգլիների օրենքը սովորեցնում է Սիոնիի գայլերի ոհմակի գայլերին, ինչպես նաև իր ամենադժվար աշակերտին՝ «մարդկային ձագին» Մաուգլիին։ Ռոբերտ Արմիթիջ Սթերնդեյլը, որից Կիպլինգը քաղել է հնդկական կենդանական աշխարհի մասին իր գիտելիքների մեծ մասը, օգտագործել է Հինդուստանի bhalu բառը՝ արջերի մի քանի տեսակների համար, թեև Դանիել Կառլինը, որը 1989 թվականին խմբագրել է «Ջունգլիների գիրքը» վերաթողարկումը «Penguin Classics» հրատարակչությունում, հայտարարել է, որ բացառությամբ գույնի, Բալու Կիպլինգի նկարագրությունները համահունչ են արջերի այլ տեսակների նկարագրություններին։ արջը ծույլ է, քանի որ շագանակագույն արջերը և ասիական սև արջերը չեն հանդիպում Սոնյայի տարածքում, որտեղ տեղի է ունենում վեպը։ Բացի այդ, "ծուլություն" անունը կարող է օգտագործվել քնկոտության համատեքստում։ Carlin պնդում է, սակայն, որ Balou դիետան է".. միայն արմատները, ընկույզներն ու մեղրը " հատկություն են, որն ավելի բնորոշ է ասիական սև արջին, քան ծույլ արջին.[60]

Անվանումներ

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Sloth Bear
  2. ↑ The forest, the jungle, and the prairie or, Scenes with the trapper and the hunter in many lands
  3. ↑ «Baculum».
  4. ↑ «Sloth Bear Conservation Action Plan».
  5. ↑ «George Shaw (biologist)» (անգլերեն). 2023 թ․ փետրվարի 23. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  6. ↑ «Henri Marie Ducrotay de Blainville» (անգլերեն). 2023 թ․ մարտի 19. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  7. ↑ «Friedrich Tiedemann» (անգլերեն). 2022 թ․ դեկտեմբերի 16. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն)
  8. ↑ Owen, R. (1833). «The Labiated Bear». The Zoological Magazine (3): 81–85.
  9. ↑ 9,0 9,1 Pocock, R. I. (1941). «Melursus ursinus Shaw. The Sloth Bear». The Fauna of British India including Ceylon and Burma. Vol. 2. Carnivora. London: Taylor and Francis. էջեր 189–200.
  10. ↑ Negi, S. S. (2002). Handbook of National Parks, Wildlife Sanctuaries and Biosphere Reserves in India (Third ed.). Indus Publishing. էջ 151. ISBN 978-81-7387-128-3.
  11. ↑ 11,0 11,1 Servheen, pp. 225–240
  12. ↑ «Balaram Ambaji Wild Life Sanctuary». Forests & Environment Department. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 8-ին.
  13. ↑ «Sloth bear killed in Gujarat». The Hindu. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 8-ին.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 Yoganand, K.; Rice, Clifford G.; Johnsingh, A. J. T. (2013). «Sloth Bear Melursus ursinus» (PDF). In Johnsingh, A. J. T.; Manjrekar, N. (eds.). Mammals of South Asia. Vol. 1. Universities Press (India). էջեր 438–456. ISBN 978-8173715907. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2007 թ․ հունվարի 27-ին.
  15. ↑ Ratnayeke, S.; van Manen, F.T. & Padmalal, U.K.G.K. (2007). «Landscape characteristics of sloth bear range in Sri Lanka». Ursus. 18 (2): 189–202. doi:10.2192/1537-6176(2007)18[189:LCOSBR]2.0.CO;2. S2CID 56031159.
  16. ↑ McNab, Brian K. (1992). «Rate of Metabolism in the Termite-Eating Sloth Bear (Ursus ursinus)». Journal of Mammalogy. 73 (1): 168–172. doi:10.2307/1381879. JSTOR 1381879.
  17. ↑ McNab, Brian K. (1992). «Sloth bear videos, photos and facts – Melursus ursinus». Journal of Mammalogy. ARKive. 73 (1): 168–172. doi:10.2307/1381879. JSTOR 1381879. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ մարտի 24-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Hadley, B. (2008 թ․ դեկտեմբերի 21), The Sloth Bear (PDF), Bear Specialist Group, Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2008 թ․ դեկտեմբերի 21-ին, Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 1-ին {{citation}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  19. ↑ Johnsingh, A. J. T., & Manjrekar, N. (Eds.). (2013). Mammals of South Asia. Universities Press.
  20. ↑ Joshi, A. R., Smith, J. L., & Garshelis, D. L. (1999). Sociobiology of the myrmecophagous sloth bear in Nepal Արխիվացված 10 Փետրվար 2023 Wayback Machine. Canadian Journal of Zoology, 77(11), 1690–1704.
  21. ↑ Shanmugam, A. A., Kumar, J. K., Selvaraj, I., & Selvaraj, V. (2008). Hematology of sloth bears (Melursus ursinus ursinus) from two locations in India Արխիվացված 10 Փետրվար 2023 Wayback Machine. Journal of wildlife Diseases, 44(2), 509–518.
  22. ↑ 22,0 22,1 de Silva Wijeyeratne, G. (2016). Mammals of Sri Lanka Արխիվացված 10 Փետրվար 2023 Wayback Machine. Bloomsbury Publishing.
  23. ↑ Ratnayeke, S., Van Manen, F. T., & Padmalal, U. K. G. K. (2007). Home ranges and habitat use of sloth bears Melursus ursinus inornatus in Wasgomuwa National Park, Sri Lanka. Wildlife Biology, 13(3), 272–284.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 24,6 Brown, "Bear Anatomy and Physiology"
  25. ↑ «Sloth Bear». The Animal Files. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ սեպտեմբերի 29-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  26. ↑ «Sloth Bear». Arktofile.net. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 31-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  27. ↑ «San Diego Zoo's Animal Bytes: Sloth Bear». Sandiegozoo.org. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 Grzimek, B. (1990). Grzimeck's Encyclopedia of mammals (No. 599.03 G7).
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Storey, Harry (2008). Hunting and Shooting in Ceylon. Dabney Press. էջեր 268–. ISBN 978-1-4097-2852-8. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
  30. ↑ WildLifeInformation.org Արխիվացված 8 Նոյեմբեր 2009 Wayback Machine, Melursus ursinus – Sloth bear
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 Կաղապար:Cite iucn
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 32,6 32,7 Brown, "Bear Behavior and Activities"
  33. ↑ Servheen, p. 219
  34. ↑ Servheen, p. 226
  35. ↑ Laurie, A.; Seidensticker, J. (1977). «Behavioural ecology of the Sloth bear (Melursus ursinus)». Journal of Zoology. 182 (2): 187–204. doi:10.1111/j.1469-7998.1977.tb04155.x. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 26-ին.
  36. ↑ 36,00 36,01 36,02 36,03 36,04 36,05 36,06 36,07 36,08 36,09 36,10 36,11 36,12 36,13 36,14 36,15 36,16 36,17 36,18 36,19 Finn, F. (1929). Sterndale's Mammalia of India. A New and Abridged Edition, thoroughly revised and with an Appendix on the Reptilia. Calcutta and Simla: Thacker, Spink & Co.
  37. ↑ Anderson, Kenneth (1954). Nine Man-Eaters and One Rogue. էջ 131. ISBN 1-887269-11-8.
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 Prajapati, Utkarsh; Koli, Vijay Kumar; Sundar, K.S. Gopi (2021). «Vulnerable sloth bears are attracted to human food waste: a novel situation in Mount Abu town, India». Oryx. In press. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 26-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 21-ին.
  39. ↑ 39,0 39,1 Sreekumar, P. G.; Balakrishnan, M. (2002). «Seed dispersal by the Sloth Bear (Melursus ursinus) in South India». Biotropica. 34 (3): 474–477. doi:10.1111/j.1744-7429.2002.tb00564.x. S2CID 247666325.
  40. ↑ Servheen, pp. 226–7
  41. ↑ Tigers eat sloth bears, don't they?
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 Perry, Richard (1965). The World of the Tiger. էջ 260. ASIN: B0007DU2IU.
  43. ↑ Mills, Stephen (2004). Tiger. Richmond Hill, Ontario: Firefly Books. էջ 168. ISBN 1-55297-949-0.
  44. ↑ Schaller, George B. (1984) The Deer and the Tiger: A Study of Wildlife in India, Midway Reprint, University of Chicago Press, 0-226-73631-8
  45. ↑ Bear Tiger confrontation – 10 pics that tell a story Արխիվացված 27 Օգոստոս 2011 Wayback Machine. Dickysingh.com (10 April 2011). Retrieved on 26 September 2011.
  46. ↑ Fox, Michael W. (1984). The Whistling Hunters: Field Studies of the Asiatic Wild Dog (Cuon Alpinus). Albany: State University of New York Press. էջ 150. ISBN 0-87395-843-8. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  47. ↑ Gopal, R. (1991). Ethological observations on the sloth bear (Melursus ursinus) Արխիվացված 6 Հուլիս 2017 Wayback Machine. Indian Forester, 117(10), 915–920.
  48. ↑ «Sloth Bear». Arkive: Images of Life on earth. Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 14-ին.
  49. ↑ «Agra Bear Rescue Facility». wildlifesos.org. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 5-ին.
  50. ↑ Kottur, S. (2012). Daroji, an ecological destination. Hubli, Karnataka, India: Drongo Media. ISBN 978-93-5087-269-7.
  51. ↑ Gomez, Lalita; Wright, Belinda; Shepherd, Chris R.; Joseph, Tito (2021 թ․ հունիսի 1). «An analysis of the illegal bear trade in India». Global Ecology and Conservation (անգլերեն). 27: e01552. doi:10.1016/j.gecco.2021.e01552. ISSN 2351-9894. S2CID 233712111.
  52. ↑ Bargali, H. S., Akhtar, N., & Chauhan, N. P. S. (2005). Characteristics of sloth bear attacks and human casualties in North Bilaspur Forest Division, Chhattisgarh, India. Ursus, 16(2), 263–267.
  53. ↑ Quigley, H., & Herrero, S. (2005). Characterization and prevention of attacks on humans. CONSERVATION BIOLOGY SERIES-CAMBRIDGE-, 9, 27.
  54. ↑ Brown
  55. ↑ Russell, C. E. M. (2008). Bullet and Shot in Indian Forest, Plain and Hill – With Hints to Beginners in Indian Shooting. Phillips Press. էջեր 197–. ISBN 978-1-4437-6231-1. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
  56. ↑ Dancing Bears in India. wildlifesos.org
  57. ↑ «Last Indian dancing bear set free». BBC News. 2009 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հունվարի 5-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  58. ↑ «Katrick Satyanarayan: How we rescued the "dancing" bears». Ted.com. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2011 թ․ ապրիլի 18-ին.
  59. ↑ Catton, Charles (1788). «Animal of the bear-kind, Plate 10». Animals drawn from Nature and engraved in aqua-tinta. I. and J. Taylor. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 13-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
  60. ↑ Kipling, Rudyard; Karlin, Daniel (1989). The jungle books. Penguin. էջեր 350–. ISBN 978-0-14-018316-0. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ծույլ արջ» հոդվածին։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ծույլ արջ» հոդվածին։
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Տաքսոնոմիա
Չափորոշչային վերահսկողություն
Microsoft: 2910657211 · NKC: ph809007
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ծույլ_արջ&oldid=9550423» էջից