Jump to content

«Մասնակից:Դայանա7/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%BE%D0%B1%D1%8E%D1%88%D0%BE%D0%BD,_%D0%96%D0%BE%D1%8D%D0%BB%D1%8C
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%BE%D0%B1%D1%8E%D1%88%D0%BE%D0%BD,_%D0%96%D0%BE%D1%8D%D0%BB%D1%8C


'''Ժոել Ռոբուշոն''' ( {{lang-fr|Joël Robuchon}}; ),[[Ֆրանսիա|Ֆրանսիացի]] խոհարար և ճաշարանատեր, «Նոր խոհանոցի» նշանավոր ներկայացուցիչ, խոհարարական գրքերի հեղինակ, գուրմանների համար ռեստորանային ցանցի հիմնադիր, Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահ (1996 թվականից), «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող» (1976) , խոհարարական արվեստի պատմության մեջ ամենամեծ արմավենու ճյուղի հաղթող, «Տարվա շեֆ խոհարար» (1985) և «Հարյուրամյակի խոհարար»՝ ըստ ռեստորանային տեղեկագրի «Gault and Millau» (1990 թ., Փոլ Բոկուզի, Ֆրեդի Ժիրարդեթի և Էքարտ Վիցիգմանի հետ), Ըստ միջազգայինի Herald Tribune թերթի՝ «Աշխարհի լավագույն ճաշարանատեր», [[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] առաջին աստղի հաղթող (2016; Eugenie Brazier, Marc Veyra, Alain Ducasse, Thomas Keller հետ), Ռոբուշոնի ռեստորանները ստացել են [[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] 32 աստղը<ref name=":0">{{Cite news | url=https://guide.michelin.com/us/washington-dc/news-and-views/in-memoriam-joel-robuchon/news | title=Career Highlights of Joël Robuchon|work=MICHELIN Guide|access-date=2018-10-30 | language=en | accessdate=2020-02-22 | archivedate=2019-04-24 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20190424113025/https://guide.michelin.com/us/washington-dc/news-and-views/in-memoriam-joel-robuchon/news}}</ref><ref>''Masterchef: The Professionals 2010'' (Episode 16)</ref>։
'''Ժոել Ռոբուշոն''' ( {{lang-fr|Joël Robuchon}}; ),[[Ֆրանսիա|Ֆրանսիացի]] խոհարար և ռեստորանատեր, «Նոր խոհանոցի» նշանավոր ներկայացուցիչ, խոհարարական գրքերի հեղինակ, գուրմանների համար ռեստորանային ցանցի հիմնադիր, Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահ (1996 թվականից), «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող» (1976) , խոհարարական արվեստի պատմության մեջ ամենամեծ արմավենու ճյուղի հաղթող, «Տարվա շեֆ խոհարար» (1985) և «Հարյուրամյակի խոհարար»՝ ըստ ռեստորանային տեղեկագրի «Gault and Millau» (1990 թ., Փոլ Բոկուզի, Ֆրեդի Ժիրարդեթի և Էքարտ Վիցիգմանի հետ), Ըստ միջազգայինի Herald Tribune թերթի՝ «Աշխարհի լավագույն ռեստորանատեր», [[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] առաջին աստղի հաղթող (2016; Eugenie Brazier, Marc Veyra, Alain Ducasse, Thomas Keller հետ), Ռոբուշոնի ռեստորանները ստացել են [[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] 32 աստղը<ref name=":0">{{Cite news | url=https://guide.michelin.com/us/washington-dc/news-and-views/in-memoriam-joel-robuchon/news | title=Career Highlights of Joël Robuchon|work=MICHELIN Guide|access-date=2018-10-30 | language=en | accessdate=2020-02-22 | archivedate=2019-04-24 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20190424113025/https://guide.michelin.com/us/washington-dc/news-and-views/in-memoriam-joel-robuchon/news}}</ref><ref>''Masterchef: The Professionals 2010'' (Episode 16)</ref>։


== Կենսագրություն ==
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է 1945 թվականի ապրիլի 7-ին [[Պուատիե|Պուատիեում]] կաթոլիկ ընտանիքում։ 12 տարեկանում նա սկսել է սովորել Մաուլեոն փոքր սեմինարիայի Դե Սևրի բաժանմունքում՝ մտադրվելով ապագայում քահանա դառնալ, որտեղ, խոհանոցում օգնելով խոհարարներին սննդի պատրաստման հարցում ,որոշել է, որ իր կոչումն է խոհարար դառնալը: 1960 թվականին, 15 տարեկանում, նա դարձավ խոհարար Ռոբերտ Օթոնի աշակերտը Պուատիեի հյուրանոցներից մեկում՝ Relais de Poitiers-ում։ Այնուհետև նա շրջագայել է Ֆրանսիայում՝ այցելելով բազմաթիվ ռեստորաններ, այդ թվում՝ Compagnon du Devoir-ը, այնուհետև ծանոթացել է նոր խոհանոցի և իր դաստիարակ Ժան Դելավենի, ինչպես նաև այլ խոհարարների հետ:
Ծնվել է 1945 թվականի ապրիլի 7-ին [[Պուատիե|Պուատիեում]] կաթոլիկ քարտաշի ընտանիքում<ref>{{cite web | url=http://www.lefigaro.fr/lifestyle/2018/08/06/30001-20180806ARTFIG00079-joel-robuchon-genie-de-la-gastronomie.php | title=Joël Robuchon : disparition d'un génie de la gastronomie | author=Colette Monsat | date=2018-08-06 | website=[[Le Figaro]] | access-date=2020-02-23 | archive-date=2020-01-29|archive-url=https://web.archive.org/web/20200129150522/https://www.lefigaro.fr/lifestyle/2018/08/06/30001-20180806ARTFIG00079-joel-robuchon-genie-de-la-gastronomie.php | deadlink=no}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.lepoint.fr/gastronomie/joel-robuchon-le-maestro-des-fourneaux-06-08-2018-2241728_82.php | title=Joël Robuchon, le maestro des fourneaux | author=Thibaut Danancher | date=2018-08-06 | website=[[Le Point]] | access-date=2020-02-23 | archive-date=2020-02-23 | archive-url=https://web.archive.org/web/20200223061811/https://www.lepoint.fr/gastronomie/joel-robuchon-le-maestro-des-fourneaux-06-08-2018-2241728_82.php|deadlink=no}}</ref>։ 12 տարեկանում նա սկսել է սովորել Մաուլեոն փոքր սեմինարիայի Դե Սևրի բաժանմունքում՝ մտադրվելով ապագայում քահանա դառնալ, որտեղ, խոհանոցում օգնելով խոհարարներին սննդի պատրաստման հարցում ,որոշել է, որ իր կոչումն է խոհարար դառնալը: 1960 թվականին 15 տարեկանում նա դարձավ խոհարար Ռոբերտ Օթոնի աշակերտը [[Պուատիե|Պուատիեի]] հյուրանոցներից Relais de Poitiers-ում։ Այնուհետև նա շրջագայել է [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]՝ այցելելով բազմաթիվ ռեստորաններ, այդ թվում՝ Compagnon du Devoir-ը<ref>Virginie Picat. [https://www.gala.fr/l_actu/news_de_stars/joel_robuchon_j_ai_voulu_devenir_pretre_306202 Joël Robuchon: «J’ai voulu devenir prêtre»] {{Wayback|url=https://www.gala.fr/l_actu/news_de_stars/joel_robuchon_j_ai_voulu_devenir_pretre_306202 |date=20200223070726 }} // {{нп3|Gala (журнал)|Gala|fr|Gala (magazine)}}, 18.01.2014</ref>, այնուհետև ծանոթացել է նոր խոհանոցի և իր [[Մենթորություն|մենթոր]] Ժան Դելավենի, ինչպես նաև այլ խոհարարների հետ:


1974 թվականին, 28 տարեկան հասակում, նա դարձավ Փարիզի 17-րդ թաղամասի Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile[fr] խոհարարների թիմի գլխավոր խոհարարը, որտեղ 1976 թվականին ճանաչվեց «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող [fr]։ ]» (1976) «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում։ 1978 թվականին նա դարձավ Փարիզի XV շրջանի Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel[fr] գլխավոր խոհարարը, որտեղ նա շահեց իր առաջին երկու Michelin աստղերը։
1974 թվականին 28 տարեկանում նա դարձել է [[Փարիզ|Փարիզի]] 17-րդ թաղամասի Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile խոհարարների թիմի գլխավոր խոհարարը, որտեղ 1976 «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում թվականին ճանաչվել է «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող»։ 1978 թվականին նա դարձել է Փարիզի XV շրջանի Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel գլխավոր խոհարարը, որտեղ նա շահել է իր առաջին [[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] երկու աստղերը։


1981 թվականին նա բացեց իր սեփական «Jamin» ռեստորանը Փարիզում, Փարիզի XVI թաղամասի Rue de Longchamp[fr] փողոցում, որի համար 1984 թվականին նա ստացավ երեք Michelin աստղ, 1985 թվականին նա դարձավ «տարվա շեֆ խոհարար», իսկ 1990 թ. «Դարի խոհարար»՝ ըստ Gault et Millau ռեստորանի ուղեցույցի[fr]: 1987 թվականից հրավիրվել է որպես խորհրդատու խոհարարական արվեստի բնագավառում, այդ թվում՝ ռեստորանների, մրցույթների և սննդի արդյունաբերության համար (Reflets de France[fr] և Fleury Michon[fr] ընկերություններ)։
1981 թվականին նա [[Փարիզ|Փարիզի]] XVI թաղամասի Rue de Longchamp փողոցում բացել է իր սեփական «Jamin» ռեստորանը<ref>«Qui a pu apprécier Joël Robuchon, à l'époque où il était au piano chez ''Jamin'' à Paris, sait que le génie en ce domaine n'a rien d'une vue de l'esprit» — {{нп5|Тиоле, Жан-Пьер|Jean-Pierre Thiollet||Jean-Pierre Thiollet}}. ''Piano ma non solo''. Anagramme éditions, 2012. p. 111.</ref> , որի համար 1984 թվականին նա ստացել է<nowiki/>[[Անդրե Միշլեն|Միշլենի]] երեք աստղերը, 1985 թվականին նա դարձել է «տարվա շեֆ-խոհարար», իսկ 1990 թ. «Դարի խոհարար»: 1987 թվականից գործունեություն է ծավալել որպես խորհրդատու խոհարարական արվեստի բնագավառում, այդ թվում՝ ռեստորանների, մրցույթների և սննդի արդյունաբերության համար (Reflets de France և Fleury Michon ընկերություններ)։


1989-ին նա բացեց «Château Taillevent[fr]-Robuchon ռեստորանը Տոկիոյում, իսկ 1994-ին Joël Robuchon ռեստորանը Փարիզի 16-րդ թաղամասի Ռայմոնդ Պուանկարե[fr] պողոտայում, որը նույն թվականին դարձավ «աշխարհի լավագույն ռեստորանը»: Ըստ International Herald Tribune-ի:
1989-ին նա բացել է «Château Taillevent Robuchon ռեստորանը [[Տոկիո|Տոկիոյում]], իսկ 1994-ին՝ Joël Robuchon ռեստորանը [[Փարիզ|Փարիզի]] 16-րդ թաղամասի [[Ռայմոն Պուանկարե|Ռայմոնդ Պուանկարե]] պողոտայում, որը նույն թվականին դարձել է «աշխարհի լավագույն ռեստորանը»՝ ըստ International Herald Tribune-ի:


1987-1990 թվականներին նա եղել է «Quand c'est bon?» ամենշաբաթյա խոհարարական շոուի հերթական հյուրը... Il n'y a pas meilleur![fr] François Robot[fr] France Régions 3[fr] հեռուստաալիքով։ . Ուղիղ եթերում ձայնագրված 100-րդ սերիայում նա մասնակցել է դերասան Ժան Յանի հետ։
1987-1990 թվականներին նա եղել է «Quand c'est bon?» ամենշաբաթյա խոհարարական շոուի հերթական հյուրը... Il n'y a pas meilleur! François Robot France Régions 3 հեռուստաալիքով։ .Ուղիղ եթերում ձայնագրված 100-րդ նկարահանմանը նա մասնակցել է դերասան Ժան Յանի<ref>«Les bonnes ondes des pianos...de cuisson» — {{нп3|Тиоле, Жан-Пьер|Jean-Pierre Thiollet||Jean-Pierre Thiollet}}. ''Improvisation so piano''. Neva Éditions, 2017. p. 175-176. {{ISBN|978-2-35055-228-6}}.</ref> հետ։


1995 թվականին, 50 տարեկան հասակում, նա թոշակի անցավ որպես խոհարար և ընդունեց հեռուստատեսային պրոդյուսեր Գայ Ջոբի առաջարկը՝ մասնակցելու Cuisinez comme un grand chef[fr] (TF1 հեռուստաալիք) խոհարարական ծրագրերին։ իր գիտելիքները և Bon appétit bien sûr[fr] (France 3), ինչպես նաև Gourmet TV[fr]:
1995 թվականին 50 տարեկանում նա թոշակի է անցել որպես խոհարար և ընդունել հեռուստատեսային պրոդյուսեր Գայ Ջոբի առաջարկը՝ մասնակցելու Cuisinez comme un grand chef (TF1 հեռուստաալիք) խոհարարական ծրագրերին։


1996 թվականից՝ Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահ։ Նա նաև Կոլբերի կոմիտեի[fr] և Club de Hundred[fr] անդամ էր։
1996 թվականից՝ Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահն էր։ Նա նաև Կոլբերի կոմիտեի և Club de Hundred անդամ էր։


2003 թվականին նա դարձավ ռեստորատոր՝ ստեղծելով իր սեփական հայեցակարգը Atelier Joël Robuchon ռեստորանի տեսքով՝ ոգեշնչված իր վաղ Տոկիոյի հաստատությունից՝ Château ռեստորան Taillevent-Robuchon, որտեղ հարևանությամբ գտնվում են իսպանական (tapas) և ճապոնական խոհանոցները (սուշի): . Robuchon-ի ցանցը ներառում է բազմաթիվ ռեստորաններ, հրուշակեղենի խանութներ, թեյարաններ, միջազգային բոդեգաներ. Restaurant Tokyo atelier, Atelier de Joël Robuchon Saint-Germain և Atelier de Joël Robuchon Étoile քաղաքներում, ինչպիսիք են Բանգկոկը, Հոնկոնգը, Ժնևը, Լոնդոնը (Covent Garden), Լաս Վեգասը: Վեգաս (MGM Grand), Մայամի, Մակաո, Մոնակո, Մոնրեալ (խաղատուն), Նյու Յորք, Փարիզ, Սինգապուր, Թայբեյ և Շանհայ: 2017-2018 թվականներին նա մտադիր էր բացել եւս հինգ ռեստորան։
2003 թվականին նա դարձել է ռեստորանատեր՝ ստեղծելով իր սեփական հայեցակարգը Atelier Joël Robuchon ռեստորանի տեսքով՝ ոգեշնչված [[Տոկիո|Տոկիոյում]] իր հաստատությանբ, որտեղ հարևանությամբ գտնվել են [[Իսպանիա|իսպանական]] (tapas) և [[Ճապոնիա|ճապոնական]] խոհանոցները (սուշի): Ռոբուշոնի ռեստորանների ցանցը ներառել է բազմաթիվ ռեստորաններ, հրուշակեղենի խանութներ, թեյարաններ, միջազգային բոդեգաներ՝ Restaurant Tokyo atelier, Atelier de Joël Robuchon Saint-Germain և Atelier de Joël Robuchon Étoile քաղաքներում, ինչպիսիք են [[Բանգկոկ|Բանգկոկը]], [[Հոնկոնգ|Հոնկոնգը]], [[Ժնև|Ժնևը]], [[Լոնդոն|Լոնդոնը]] (Covent Garden), [[Լաս Վեգաս|Լաս Վեգասը]], [[Մայամի|Մայամին]], [[Մակաո|Մակաոն]], [[Մոնակո|Մոնակոն]], [[Մոնրեալ|Մոնրեալը]] (խաղատուն), [[Նյու Յորք|Նյու Յորքը]], [[Փարիզի ապստամբություն|Փարիզը]], [[Սինգապուր]]<nowiki/>ը, [[Թայպեյ|Թայպեյը]] և [[Շանհայ|Շանհայը]]: 2017-2018 թվականներին նա մտադիր էր բացել եւս հինգ ռեստորան<ref>{{cite web|url=https://www.20minutes.fr/economie/1987435-20161229-joel-robuchon-va-ouvrir-cinq-restaurants-ecole-cuisine-2019 |title=Joël Robuchon va ouvrir cinq restaurants et son école de cuisine d'ici à 2019|website={{нп5|20 minutes (Франция)|20 minutes||20 minutes (France)}} |date=2016-12-29| access-date=2020-02-23| archive-date=2020-02-23|archive-url=https://web.archive.org/web/20200223095307/https://www.20minutes.fr/economie/1987435-20161229-joel-robuchon-va-ouvrir-cinq-restaurants-ecole-cuisine-2019|deadlink=no}}.</ref>։

Родился 7 апреля 1945 года в [[Пуатье]] четвёртым ребёнком в [[Католицизм|католической]] семье [[каменщик]]а<ref>{{cite web | url=http://www.lefigaro.fr/lifestyle/2018/08/06/30001-20180806ARTFIG00079-joel-robuchon-genie-de-la-gastronomie.php | title=Joël Robuchon : disparition d'un génie de la gastronomie | author=Colette Monsat | date=2018-08-06 | website=[[Le Figaro]] | access-date=2020-02-23 | archive-date=2020-01-29|archive-url=https://web.archive.org/web/20200129150522/https://www.lefigaro.fr/lifestyle/2018/08/06/30001-20180806ARTFIG00079-joel-robuchon-genie-de-la-gastronomie.php | deadlink=no}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.lepoint.fr/gastronomie/joel-robuchon-le-maestro-des-fourneaux-06-08-2018-2241728_82.php | title=Joël Robuchon, le maestro des fourneaux | author=Thibaut Danancher | date=2018-08-06 | website=[[Le Point]] | access-date=2020-02-23 | archive-date=2020-02-23 | archive-url=https://web.archive.org/web/20200223061811/https://www.lepoint.fr/gastronomie/joel-robuchon-le-maestro-des-fourneaux-06-08-2018-2241728_82.php|deadlink=no}}</ref>. В 12 лет начал обучение в малой семинарии в {{нп5|Молеон (Де-Севр)|Молеоне|fr|Mauléon (Deux-Sèvres)}} департамента [[Де-Севр]] намереваясь в будущем стать священником, где помогая на кухне с приготовлением пищи решил, что его призванием является поприще шеф-повара. В 1960 году, в возрасте 15 лет, он стал [[Ученичество|учеником]] шеф-повара Робера Отона в одной из гостиниц Пуатье — Relais de Poitiers. В дальнейшем он совершил поездку по Франции, побывав во многих ресторанах, включая Compagnon du Devoir<ref>Virginie Picat. [https://www.gala.fr/l_actu/news_de_stars/joel_robuchon_j_ai_voulu_devenir_pretre_306202 Joël Robuchon: «J’ai voulu devenir prêtre»] {{Wayback|url=https://www.gala.fr/l_actu/news_de_stars/joel_robuchon_j_ai_voulu_devenir_pretre_306202 |date=20200223070726 }} // {{нп3|Gala (журнал)|Gala|fr|Gala (magazine)}}, 18.01.2014</ref>, а затем познакомился с [[Новая кухня|новой кухней]] и со своим [[Наставничество|наставником]] {{нп5|Делавейн, Жан|Жаном Делавейном|fr|Jean Delaveyne}}, как и с другими шеф-поварами.

В 1974 году, в возрасте 28 лет, стал шеф-поваром коллектива поваров гостиницы {{нп5|Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile|Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile|fr|Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile}} в [[XVII округ Парижа|XVII округе Парижа]], где в 1976 году был признан «{{нп5|Лучший работник Франции|Лучшим работником Франции|fr|Meilleur ouvrier de France}}» (1976) в номинации «Кулинарное искусство». В 1978 году стал шеф-поваром гостиницы {{нп5|Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel|Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel|fr|Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel}} в [[XV округ Парижа|XV округе Парижа]], где выиграл свои первые две звезды в [[Красный гид «Мишлен»|гиде «Мишлен»]].

В 1981 году открыл в Париже свой собственный ресторан «Jamin»<ref>«Qui a pu apprécier Joël Robuchon, à l'époque où il était au piano chez ''Jamin'' à Paris, sait que le génie en ce domaine n'a rien d'une vue de l'esprit» — {{нп5|Тиоле, Жан-Пьер|Jean-Pierre Thiollet||Jean-Pierre Thiollet}}. ''Piano ma non solo''. Anagramme éditions, 2012. p. 111.</ref> на улице {{нп5|Ру де Лоншам|Ру де Лоншам|fr|Rue de Longchamp}} в [[XVI округ Парижа|XVI округе Парижа]], за что к 1984 году получил три звезды Мишлен, в 1985 году стал «шеф-поваром года» и в 1990 году «шеф-поваром столетия» по версии ресторанного справочника {{нп5|Го и Мийо|«Го и Мийо»|fr|Gault et Millau}}. С 1987 года приглашался в качестве консультанта в области кулинарного искусства, в том числе для ресторанов, конкурсов и [[Пищевая промышленность|пищевой промышленности]] (компании {{нп5|Reflets de France|Reflets de France|fr|Reflets de France}} и {{iw|Fleury Michon|Fleury Michon|fr|Fleury Michon}}).

В 1989 году открыл в Токио ресторан «Château restaurant {{нп5|Тайеван (ресторан)|Taillevent|fr|Taillevent (restaurant)}}-Robuchon», а в 1994-м ресторан «Joël Robuchon» на {{нп5|Авеню Раймона Пуанкаре (Париж)|авеню Раймона Пуанкаре|fr|Avenue Raymond-Poincaré (Paris)}} XVI округе Парижа, ставший в том же году «лучшим в мире рестораном» по версии газеты [[International Herald Tribune]].

В 1987—1990 годах являлся неоднократным гостем еженедельного кулинарного шоу ''{{нп5|Quand c'est bon ?… Il n'y a pas meilleur !|Quand c'est bon ?… Il n'y a pas meilleur !|fr|Quand c'est bon ?… Il n'y a pas meilleur !}}'' {{нп5|Робот, Франсуа|Франсуа Робота|fr|François Roboth}} на телеканале {{нп5|France Régions 3|France Régions 3|fr|France Régions 3}}. В сотом выпуске, записанном в прямом эфире, он участвовал вместе с актёром [[Янн, Жан|Жаном Янном]]<ref>«Les bonnes ondes des pianos...de cuisson» — {{нп3|Тиоле, Жан-Пьер|Jean-Pierre Thiollet||Jean-Pierre Thiollet}}. ''Improvisation so piano''. Neva Éditions, 2017. p. 175-176. {{ISBN|978-2-35055-228-6}}.</ref>.

В 1995 году, в возрасте 50 лет, вышел на пенсию перестав работать шеф-поваром и принял предложение телевизионного продюсера {{нп5|Жоб, Ги|Ги Жоба|fr|Guy Job}} об участии, для передачи своих знаний, в кулинарных передачах {{нп5|Cuisinez comme un grand chef|Cuisinez comme un grand chef|fr|Cuisinez comme un grand chef}} (телеканал [[TF1]]) и {{нп5|Bon appétit bien sûr|Bon appétit bien sûr|fr|Bon appétit bien sûr}} (телеканал [[France 3]]), а также на телеканале {{нп5|Gourmet TV|Gourmet TV|fr|Gourmet TV}}.

С 1996 года — председатель гастрономического комитета энциклопедии [[Larousse gastronomique]]. Также являлся членом {{нп5|Комитет Кольбера|Комитета Кольбера|fr|Comité Colbert}} и {{нп5|Клуб ста|Клуба ста|fr|Club des Cent}}.

В 2003 году стал [[ресторатор]]ом, создав собственную концепцию в виде ресторана ''Atelier Joël Robuchon'', вдохновлённую его ранним токийским заведением ''Château restaurant Taillevent-Robuchon'', где по соседствую находятся [[Испанская кухня|испанская]] ([[Тапас (блюдо)|тапас]]) и [[японская кухня]] ([[суши]]). В сеть Робюшона вошли многочисленные рестораны, [[Кондитерская|кондитерские]], [[Чайхана|чайханы]], международных погребки: ''Restaurant Tokyo atelier'', ''Atelier de Joël Robuchon Saint-Germain'' и ''Atelier de Joël Robuchon Étoile'' в таких городах как [[Бангкок]], [[Гонконг]], [[Женева]], [[Лондон]] ([[Ковент-Гарден (район)|Ковент-Гарден]]), [[Лас-Вегас]] ([[MGM Grand]]), [[Майами]], [[Макао]], [[Монако]], [[Монреаль]] ([[Казино в Монреале|казино]]), [[Нью-Йорк]], [[Париж]], [[Сингапур]], [[Тайбэй]] и [[Шанхай]]. В 2017—2018 годах намеревался открыть ещё пять ресторанов<ref>{{cite web|url=https://www.20minutes.fr/economie/1987435-20161229-joel-robuchon-va-ouvrir-cinq-restaurants-ecole-cuisine-2019 |title=Joël Robuchon va ouvrir cinq restaurants et son école de cuisine d'ici à 2019|website={{нп5|20 minutes (Франция)|20 minutes||20 minutes (France)}} |date=2016-12-29| access-date=2020-02-23| archive-date=2020-02-23|archive-url=https://web.archive.org/web/20200223095307/https://www.20minutes.fr/economie/1987435-20161229-joel-robuchon-va-ouvrir-cinq-restaurants-ecole-cuisine-2019|deadlink=no}}.</ref>.


<gallery mode="packed" caption="Որոշ ռեստորաններ">
<gallery mode="packed" caption="Որոշ ռեստորաններ">

17:28, 27 Մարտի 2024-ի տարբերակ

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%BE%D0%B1%D1%8E%D1%88%D0%BE%D0%BD,_%D0%96%D0%BE%D1%8D%D0%BB%D1%8C

Ժոել Ռոբուշոն ( ֆր.՝ Joël Robuchon; ),Ֆրանսիացի խոհարար և ռեստորանատեր, «Նոր խոհանոցի» նշանավոր ներկայացուցիչ, խոհարարական գրքերի հեղինակ, գուրմանների համար ռեստորանային ցանցի հիմնադիր, Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահ (1996 թվականից), «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող» (1976) , խոհարարական արվեստի պատմության մեջ ամենամեծ արմավենու ճյուղի հաղթող, «Տարվա շեֆ խոհարար» (1985) և «Հարյուրամյակի խոհարար»՝ ըստ ռեստորանային տեղեկագրի «Gault and Millau» (1990 թ., Փոլ Բոկուզի, Ֆրեդի Ժիրարդեթի և Էքարտ Վիցիգմանի հետ), Ըստ միջազգայինի Herald Tribune թերթի՝ «Աշխարհի լավագույն ռեստորանատեր», Միշլենի առաջին աստղի հաղթող (2016; Eugenie Brazier, Marc Veyra, Alain Ducasse, Thomas Keller հետ), Ռոբուշոնի ռեստորանները ստացել են Միշլենի 32 աստղը[1][2]։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1945 թվականի ապրիլի 7-ին Պուատիեում կաթոլիկ քարտաշի ընտանիքում[3][4]։ 12 տարեկանում նա սկսել է սովորել Մաուլեոն փոքր սեմինարիայի Դե Սևրի բաժանմունքում՝ մտադրվելով ապագայում քահանա դառնալ, որտեղ, խոհանոցում օգնելով խոհարարներին սննդի պատրաստման հարցում ,որոշել է, որ իր կոչումն է խոհարար դառնալը: 1960 թվականին 15 տարեկանում նա դարձավ խոհարար Ռոբերտ Օթոնի աշակերտը Պուատիեի հյուրանոցներից Relais de Poitiers-ում։ Այնուհետև նա շրջագայել է Ֆրանսիայում՝ այցելելով բազմաթիվ ռեստորաններ, այդ թվում՝ Compagnon du Devoir-ը[5], այնուհետև ծանոթացել է նոր խոհանոցի և իր մենթոր Ժան Դելավենի, ինչպես նաև այլ խոհարարների հետ:

1974 թվականին 28 տարեկանում նա դարձել է Փարիզի 17-րդ թաղամասի Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile խոհարարների թիմի գլխավոր խոհարարը, որտեղ 1976 «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում թվականին ճանաչվել է «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող»։ 1978 թվականին նա դարձել է Փարիզի XV շրջանի Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel գլխավոր խոհարարը, որտեղ նա շահել է իր առաջին Միշլենի երկու աստղերը։

1981 թվականին նա Փարիզի XVI թաղամասի Rue de Longchamp փողոցում բացել է իր սեփական «Jamin» ռեստորանը[6] , որի համար 1984 թվականին նա ստացել էՄիշլենի երեք աստղերը, 1985 թվականին նա դարձել է «տարվա շեֆ-խոհարար», իսկ 1990 թ. «Դարի խոհարար»: 1987 թվականից գործունեություն է ծավալել որպես խորհրդատու խոհարարական արվեստի բնագավառում, այդ թվում՝ ռեստորանների, մրցույթների և սննդի արդյունաբերության համար (Reflets de France և Fleury Michon ընկերություններ)։

1989-ին նա բացել է «Château Taillevent Robuchon ռեստորանը Տոկիոյում, իսկ 1994-ին՝ Joël Robuchon ռեստորանը Փարիզի 16-րդ թաղամասի Ռայմոնդ Պուանկարե պողոտայում, որը նույն թվականին դարձել է «աշխարհի լավագույն ռեստորանը»՝ ըստ International Herald Tribune-ի:

1987-1990 թվականներին նա եղել է «Quand c'est bon?» ամենշաբաթյա խոհարարական շոուի հերթական հյուրը... Il n'y a pas meilleur! François Robot France Régions 3 հեռուստաալիքով։ .Ուղիղ եթերում ձայնագրված 100-րդ նկարահանմանը նա մասնակցել է դերասան Ժան Յանի[7] հետ։

1995 թվականին 50 տարեկանում նա թոշակի է անցել որպես խոհարար և ընդունել հեռուստատեսային պրոդյուսեր Գայ Ջոբի առաջարկը՝ մասնակցելու Cuisinez comme un grand chef (TF1 հեռուստաալիք) խոհարարական ծրագրերին։

1996 թվականից՝ Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահն էր։ Նա նաև Կոլբերի կոմիտեի և Club de Hundred անդամ էր։

2003 թվականին նա դարձել է ռեստորանատեր՝ ստեղծելով իր սեփական հայեցակարգը Atelier Joël Robuchon ռեստորանի տեսքով՝ ոգեշնչված Տոկիոյում իր հաստատությանբ, որտեղ հարևանությամբ գտնվել են իսպանական (tapas) և ճապոնական խոհանոցները (սուշի): Ռոբուշոնի ռեստորանների ցանցը ներառել է բազմաթիվ ռեստորաններ, հրուշակեղենի խանութներ, թեյարաններ, միջազգային բոդեգաներ՝ Restaurant Tokyo atelier, Atelier de Joël Robuchon Saint-Germain և Atelier de Joël Robuchon Étoile քաղաքներում, ինչպիսիք են Բանգկոկը, Հոնկոնգը, Ժնևը, Լոնդոնը (Covent Garden), Լաս Վեգասը, Մայամին, Մակաոն, Մոնակոն, Մոնրեալը (խաղատուն), Նյու Յորքը, Փարիզը, Սինգապուրը, Թայպեյը և Շանհայը: 2017-2018 թվականներին նա մտադիր էր բացել եւս հինգ ռեստորան[8]։

Նա մահացել է 2018 թվականի օգոստոսի 6-ին Ժնևում (քաղաք, որտեղ նա պատրաստվում էր նոր ռեստորան բացել) ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղից 73 տարեկան հասակում[9]։ Հուղարկավորության արարողությունը տեղի ունեցավ նույն թվականի օգոստոսի 17-ին Սեն-Պիեռ տաճարում՝ աշխարհի տարբեր ծայրերից ժամանած խոհարարների ներկայությամբ[10]։

Ընտանիք

Ռոբուշոնն ամուսնացած էր և կարողացել է երեխաների մեջ սեր սերմանել դեպի խոհարարական արվեստը։ Սոֆին երկար տարիներ հոր հետ աշխատել է «Cuisinez comme un grand chef», «Bon appétit bien sûr» և «Planète gourmande» խոհարարական ցուցադրություններում: Նա ղեկավարել է La Cour d'Eymet ռեստորանը Դորդոնի դեպարտամենտում ամուսնու՝ շեֆ-խոհարար Ֆրանսուա Կարթեյզերի հետ[11][12]։ Որդին՝ Լուի Ռոբուշոն-Աբեն (ծնվ. 1988), ծնված ճապոնուհու հետ ամուսնությունից, բացել է գինու բար Բորդոյում, իսկ 2016 թվականի մայիսին՝ Ճապոնիայում[12]։ Մյուս որդին՝ Էրիկը, Փարիզում աշխատել է որպես օրթոպեդ և պեդիկյուրի վարպետ ։

Պարգևներ

  • Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող
  • Պատվո լեգեոնի սպա
  • Արվեստի և գրականության շքանշանի սպա
  • Պատվո շքանշանի սպա
  • Գյուղատնտեսական վաստակի շքանշանի հրամանատար

Գրքեր

  • Ma cuisine pour vous, Paris, 1986.
  • Simply French, New York, 1991.
  • Recettes de grands chefs.
  • Recettes du terroir d'hier et d'aujourd'hui, Paris, J.-C. Lattès, 1994.
  • Le Meilleur et le plus simple de la pomme de terre, Paris, R. Laffont, 1994.
  • Le Carnet de route d'un compagnon cuisinier, 1995.
  • Le Meilleur et le plus simple de la France, Paris, Robert Laffont, 1996.
  • Le Meilleur et le plus simple pour maigrir, Paris, Le Grand livre du mois, 1998
  • Le Meilleur et le plus simple de Robuchon, Paris, Librairie générale française, 1999.
  • Les Dimanches de Joël Robuchon, Paris, Éd. du Chêne, 1999.
  • Cuisinez comme un grand chef, tome 1, 2 et 3, Paris, TF1.
  • Bon appétit bien sûr, tome 1, 2, 3 et 4.
  • L'Atelier de Joël Robuchon.
  • Food and Life, de Joël Robuchon et Dr Nadia Volf, Assouline Publishing.
  • Tout Robuchon, Perrin, Paris, 2006 (лауреат премии Կաղապար:Нп3)
  • 155 recettes pour mincir et rester mince enfin !, Issy-les-Moulineaux, Éd. A. Ducasse, 2008
  • Le Nouveau coaching minceur et bien-être : Joël Robuchon, Patrick-Pierre Sabatier et Véronique Rousseau.

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «Career Highlights of Joël Robuchon». MICHELIN Guide (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019-04-24-ին. Վերցված է 2018-10-30-ին. {{cite news}}: More than one of |accessdate= and |access-date= specified (օգնություն)
  2. ↑ Masterchef: The Professionals 2010 (Episode 16)
  3. ↑ Colette Monsat (2018-08-06). «Joël Robuchon : disparition d'un génie de la gastronomie». Le Figaro. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-01-29-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ Thibaut Danancher (2018-08-06). «Joël Robuchon, le maestro des fourneaux». Le Point. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-02-23-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. ↑ Virginie Picat. Joël Robuchon: «J’ai voulu devenir prêtre» Արխիվացված է Փետրվար 23, 2020 Wayback Machine-ի միջոցով: // Կաղապար:Нп3, 18.01.2014
  6. ↑ «Qui a pu apprécier Joël Robuchon, à l'époque où il était au piano chez Jamin à Paris, sait que le génie en ce domaine n'a rien d'une vue de l'esprit» — Jean-Pierre Thiollet[en]. Piano ma non solo. Anagramme éditions, 2012. p. 111.
  7. ↑ «Les bonnes ondes des pianos...de cuisson» — Կաղապար:Нп3. Improvisation so piano. Neva Éditions, 2017. p. 175-176. 978-2-35055-228-6.
  8. ↑ «Joël Robuchon va ouvrir cinq restaurants et son école de cuisine d'ici à 2019». 20 minutes[en]. 2016-12-29. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-02-23-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն).
  9. ↑ «Mort de Joël Robuchon : les hommages du monde de la gastronomie». Sud Ouest[fr]. 2018-08-06. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-02-23-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն).
  10. ↑ Les toques du monde s'inclinent devant Joël Robuchon à Poitiers(չաշխատող հղում) // Կաղապար:Нп3, 17 August 2018.
  11. ↑ «La Cour d'Eymet, Eymet». pays-bergerac-tourisme.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-02-23-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն).
  12. ↑ 12,0 12,1 «Qui sont Sophie Robuchon et Louis Robuchon-Abe, les enfants de Joël Robuchon ? - Elle». Elle. 2018-08-06. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-02-23-ին. Վերցված է 2020-02-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն).

Արտաքին հղումներ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Դայանա7/Ավազարկղ&oldid=9680889» էջից