ურარტული ენა — ენა, რომელზეც ლაპარაკობდა ურარტუს ძირითადი მოსახლეობა. დამოწმებულია ურარტული სოლისებრი წარწერებით (ძვ. წ. IX-VI სს.). ენათესავება ძვ. წ. II ათასწლეულში ახლო აღმოსავლეთის ერთ-ერთი უძლიერესი სახელმწიფოს — მითანის სამეფოს მოსახლეობის ენას — ხურიტულს. მასვე უკავშირებენ ნახურ-დაღ. ენებს. ტიპოლოგიურად ზოგიერთ საერთო ნიშანს ხედავენ ქართველურ ენებთანაც.

ურარტული ენა
გავრცელებულია ურარტუ
ლინგვისტური კლასიფიკაცია ჰურო–ურარტული ენები
ენის კოდები ISO 639-2 : mis
ISO 639-3=xur

გრამატიკა

რედაქტირება

ურარტულ ენას ახასიათებს ერგატიული კონსტრუქცია. ზმნის ფორმებში ბატონობს ობიექტის აღნიშვნა, თუმცა წარწერებით ფიქსირებულ ხანაში იგრძნობა სუბიექტურ წყობაზე გადასვლის ტენდენცია. გაბატონებულია სუფიქსაცია. პრეფიქსაციას ურარტული ენა თითქმის სრულიად არ მიმართავს; არ გააჩნია გრამატიკული სქესის კატეგორია. აქვს მხოლობითი და მრავლობითი რიცხვი. განვითარებული იყო ბრუნვის სისტემა (წრფელობითი, სახელობითი, მოთხრობითი, ნათესაობითი, მიცემითი, მოქმედებითი, ვითარებითი, ადგილობითი ბრუნვები).

ლიტერატურა

რედაქტირება